969 - ดาวโบราณที่มีชีวิต 

969 - ดาวโบราณที่มีชีวิต

ด้วยฝุ่นที่ปลิวว่อน เสียงดังรุนแรง และแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ซากศพมังกรเก้าตัวตกลงมาจากท้องฟ้า และลงจอดบนดาวโบราณแห่งหนึ่ง

เย่ฟ่านเป็นเหมือนใบไม้ที่ตายแล้วในลมแรง เขาถูกพัดพาไปโดยไม่ทราบระยะทาง และชนกับก้อนหินจำนวนมาก แต่ด้วยความแข็งแกร่งทางร่างกายมันทำให้เขาไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ซากศพมังกรเก้าตัวและโลงศพทองแดงตกลงมาในดวงดาวที่มืดมิด มันเต็มไปด้วยสิ่งแปลกปลอมและไม่มีเงื่อนงำให้ค้นหา

“ที่นี่คือที่ไหน?”

ควันและฝุ่นละอองกระจัดกระจายขึ้นสู่ท้องฟ้า ในที่สุดเย่ฟ่านก็ทรงตัวได้ และไม่ได้รับบาดเจ็บระหว่างการตกลงมาอย่างกะทันหัน

บนพื้นมีหลุมลึกขนาดใหญ่และมีศพมังกรเก้าตัวนอนเรียงรายในท่าทางน่าสังเวช พวกมันไม่ได้รับความเสียหายแต่พื้นดินถูกชนและจมลงจนทำให้เกิดรอยแตกขนาดใหญ่

นี่คือปลายทางสุดท้ายหรือไม่? หัวใจของเย่ฟ่านเคลื่อนไหว เต็มไปด้วยความงงงวยและโหยหา เขาต้องการรู้ว่ามันเป็นดาวโบราณประเภทใด

“มีอากาศให้หายใจ!”

ทันใดนั้นเย่ฟ่านก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปเล็กน้อยเขาก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะทันที

“พิษร้าย!”

สิ่งนี้ทำให้เขาจิตใจสะท้านหวั่นไหว เป็นไปได้ว่าอากาศบนโลกโบราณนี้เป็นพิษ? และร่างกายมนุษย์ไม่สามารถดูดซึมได้เลย

“มันเป็นดาวมรณะหรือ?” เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเอง

เมื่อควันและฝุ่นจางลงสายตาของเขาก็กวาดไปรอบๆ ศพมังกรทั้งเก้าตัวและโลงศพทองแดงก็ไม่ขยับไปไหน มันยังคงนอนอย่างสงบอยู่บนพื้นในบริเวณใกล้เคียง

นี่เป็นพื้นที่ภูเขาที่ไม่มีหญ้าขึ้นและไม่มีสัญญาณของสิ่งมีชีวิต เย่ฟ่านรู้สึกผิดหวังอยู่พักหนึ่งเพราะตอนแรกเขาคิดว่าดวงดาวนี้น่าจะมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่

“หือ…”

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็แข็งค้าง และเขาก็ต้องประหลาดใจที่เห็นรอยอุ้งเท้าขนาดใหญ่ซึ่งประทับตราบนภูเขาหินไม่ห่างจากร่างของเขาเท่าใด

“นี่มันอะไรกัน สัตว์ประหลาดตัวใหญ่ มันสามารถทลายภูเขาได้ด้วยอุ้งเท้าข้างเดียว!”

เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจมาก ดาวเคราะห์ที่แห้งแล้งเช่นนี้ดูไม่เหมือนที่อยู่อาศัย เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีอุ้งเท้าแบบนี้ และมีขนาดใหญ่อย่างน่าเหลือเชื่อ

เขามั่นใจทันทีว่าดาวโบราณดวงนี้อาจไม่ง่ายอย่างที่เขาจินตนาการไว้ มิฉะนั้นจะเป็นไปไม่ได้ที่มังกรเก้าตัวจะดึงโลงศพลงมาโดยไม่มีเหตุผล

แน่นอนว่าเขายิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกว่าศพมังกรและโลงศพกำลังเดินตามเส้นทางใด ทำไมพวกมันถึงสามารถระบุทิศทางได้

มีพลังอะไรนำทางพวกพวกมัน ภารกิจของพวกมันคืออะไร ปลายทางสุดท้ายอยู่ที่ไหน และจะเกิดอะไรขึ้นในท้ายที่สุด?

ความลึกลับทุกอย่างเป็นปริศนา มันยากสำหรับเขาที่จะคาดเดา ให้ชัดเจน และเขาไม่รู้ว่าสุดท้ายจะเกิดอะไรขึ้น บางทีการเดินในโลงศพครั้งนี้อาจจะเปิดเผยความลับที่ไม่เคยมีใครรู้

เย่ฟ่านบินขึ้นไปบนท้องฟ้า มองไปยังพื้นที่ที่ไกลออกไป ต้องการจะมองโลกนี้อย่างจริงจัง เขากล่าวกับตัวเองว่า

“ใครเป็นคนสร้างเส้นทางนี้ และจุดหมายของเขาทำไปเพื่ออะไร?”

ทันใดนั้นเฟ่านตัวแข็งทื่อ เขาเห็นเส้นขอบฟ้า สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขากวาดไปยังสถานที่ที่เป็นสีทองอร่ามซึ่งเต็มไปด้วยพลังชีวิต แต่สถานที่ที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตจะต้องเป็นสีเขียวไม่ใช่หรือ?

“นี่คือ…”

ดาวพิษแห่งนี้กลับมีสัญญาณแห่งชีวิต มันทำให้เขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก เขาเหลือบมองโลงศพอีกครั้งก่อนจะบินไปในทิศทางนั้นอย่างรวดเร็ว

หลังจากเดินทางไปสิบลี้เย่ฟ่านก็เดินออกมาจากดินแดนที่แห้งแล้งและค้นพบสถานที่ที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตจริงๆ

เขาตกตะลึงเพราะจุดศูนย์กลางของที่นี่คือต้นไม้สีทองขนาดใหญ่ต้นหนึ่ง แน่นอนว่ามันไม่ได้ทำมาจากทองแต่เป็นต้นไม้ที่มีชีวิตจริงๆ

เขาดึงใบไม้ให้หลุดจากต้นและของเหลวสีทองก็หยดออกมา มันมีรสขมเล็กน้อย แต่ก็มีกลิ่นหอมจางๆ และมีร่องรอยของพลังปราณสวรรค์พิภพอยู่ภายใน

“สถานที่แปลกประหลาด ดาวโบราณที่มีชีวิต แหล่งกำเนิดของชีวิตพิเศษ!” เย่ฟ่านเข้าไปในป่าและเดินไปที่พื้นที่ส่วนกลาง

ต้องบอกว่าที่นี่เป็นป่าโบราณที่งดงามมาก พืชทุกต้นเป็นสีทอง ซึ่งแตกต่างจากพืชพันธุ์ที่เขาเคยเห็นมาก่อนมากทีเดียว

“ซ่า”

ทันใดนั้น ดอกไม้สีทองขนาดยักษ์ก็ผลิบานบนต้นไม้ที่เก่าแก่ที่สุดต้นหนึ่ง และเกสรตัวผู้ของมันก็ปลดปล่อยบางอย่างซึ่งมีลักษณะคล้ายกับลิ้นเพื่อม้วนตัวเข้าหาเย่ฟ่านก่อนจะดึงเขาขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่ถูกลิ้นของต้นไม้ม้วนพัน พลังศักดิ์สิทธิ์ของเย่ฟ่านก็รั่วไหลออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็ว

“ทำลายมัน!”

เย่ฟ่านกระแทกกำปั้นด้วยความโกรธและบดขยี้ดอกไม้จนพังพินาศในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

“ติ๊ง”

เมื่อเขาทำลายต้นไม้ได้สำเร็จก็มีผลึกสดใสตกลงมาที่พื้น มันมีขนาดเท่ากับไข่นกพิราบแต่มีสีสันแวววาวเป็นอย่างมาก

ของสิ่งนี้เต็มไปด้วยพลังปราณสวรรค์พิภพ เย่ฟ่านถือมันไว้ในมือและสังเกตมันอย่างระมัดระวัง เขารู้สึกว่านี่ต้องเป็นวัตถุที่ใช้บำรุงร่างกายที่ดีเยี่ยมที่สุดอย่างแน่นอน

ในป่าโบราณทั้งหมด มีเพียงต้นไม้เก่าแก่ต้นนี้เท่านั้นที่พิเศษ ส่วนต้นอื่นๆ นั้นปกติและไม่ได้ดูดซับพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขา

นอกจากนี้ เขาพบว่ารากของต้นไม้เก่าแก่แต่ละต้นมีรากที่คอยดูดซับแก่นแท้ของสวรรค์พิภพจากใต้ดิน

“เป็นวิญญาณของต้นไม้ เป็นปีศาจเก่าแก่ หรือเป็นเพียงรูปแบบชีวิตของโลกใบนี้”

เย่ฟ่านเดินออกจากดินแดนโบราณสีทอง และพบว่าต้นไม้โบราณหลายต้นถูกโค่นทำลายลง อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะเดินทางมาหลายชั่วยามก็ยังไม่พบสัตว์แม้แต่ตัวเดียว

“ดาวโบราณนี้คือดินแดนแบบใดกันแน่?”

ไกลออกไป แสงสีม่วงพร่างพราวมาเหมือนคลื่นทะเล เย่ฟ่านเดินไปข้างหน้าและเข้าไปในสวนบุปผาที่มีขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง และต้นไม้ทุกต้นที่อยู่ในสวนนี้ล้วนเป็นสีม่วง

“โลกนี้ช่างแปลกจริงๆ ไม่มีต้นไม้สีเขียวสักต้น ต้นไม้ทุกต้นแกะสลักจากหินมีค่า แต่พวกมันเต็มไปด้วยพลังชีวิต”

คราวนี้เย่ฟ่านสังเกตเห็นว่ามีต้นไม้เก่าแก่อยู่ตรงกลางสวน หลังจากที่เดินเข้าใกล้ต้นไม้นั้นและสำรวจอย่างระมัดระวังรอยแตกขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นบนพื้นอย่างรวดเร็ว

พร้อมกันนั้นกระบี่สีม่วงเล่มหนึ่งได้ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่าและพุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วไม่แตกต่างจากสายฟ้า

“อะไรอีก!”

เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจมาก เขาคิดว่าสถานที่แห่งนี้แปลกประหลาดมากเกินไป ดูเหมือนมันจะซุกซ่อนอันตรายไว้ทุกที่

“ปัง!”

เขาฟาดแส้ศักดิ์สิทธิ์เข้ากับกระบี่สีม่วงและกระแทกมันให้แตกสลายเป็นผุยผงและกระจายไปทั่วสวนขนาดใหญ่

กระบี่สวรรค์สีม่วงแตกเป็นเสี่ยงๆ และกลายเป็นชิ้นส่วนของแสงสีม่วงก็หายไปโดยพริบตา ในขณะเดียวกันดอกไม้ภายในสวนแห่งนี้ได้เริ่มเหี่ยวแห้งลงด้วยอัตราที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“ติ๊ง”

ส่งเสียงเบาๆ ดังขึ้นและผลึกสีม่วงขนาดเท่าไข่นกพิราบก็ตกลงมาจากต้นไม้ขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ใจกลางสวน

เย่ฟ่านถือมันไว้ในมือของเขาและกล่าวกับตัวเองว่า

“นี่คืออะไร ทำไมมีอยู่ในต้นไม้แปลกๆ ทุกต้น”

เขามีผลึกสองก้อนอยู่ในมือแต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาลองบีบดูก็พบว่ามันผลึกก้อนนี้มีความแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ แม้แต่ตัวเขาก็ไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้กับมันได้

เย่ฟ่านยังคงเดินหน้าต่อไป เขาต้องการที่จะเข้าใจว่าโลกนี้เป็นแบบไหน เขาต้องไปให้ไกลพอ

“บูม”

ข้างหน้ามีเสียงเหมือนคลื่นทะเลดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และแสงสีแดงได้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เสียงที่ระเบิดขึ้นนั้นมาจากก้อนเมฆที่ถูกทำลายจากคลื่นยักษ์

เย่ฟ่านเดินไปข้างหน้าและพึมพำด้วยความสงสัย

“นี่คือป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้สีแดง?”

หลายต้นมีความยาวหลายสิบวา และหนึ่งในนั้นมีความสูงกว่าร้อยวา สูงราวภูเขา งดงามดั่งเสาค้ำยันสวรรค์

อย่างไรก็ตาม มันก็อันตรายอย่างยิ่งเช่นกัน ทันทีที่เย่ฟ่านเข้าใกล้ ป่าโบราณทั้งหมดก็กลายเป็นทะเลเลือดที่โหมกระหน่ำเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว!