968 - สิ่งมีชีวิตในเรือโบราณ
968 - สิ่งมีชีวิตในเรือโบราณ
ต้นกำเนิดสวรรค์เหล่านี้มีน้ำหนักมากเป็นพิเศษและยากต่อการเคลื่อนย้าย
ทันทีที่เปิดช่องว่างในผนึกต้นกำเนิดสวรรค์กลิ่นกายที่น่าตกใจก็ไหลออกมา แม้ว่าหัวของสิ่งมีชีวิตโบราณที่อยู่ด้านในจะแห้งกรังไปแล้ว แต่พลังความกดดันของพวกเขายังคงน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง
เย่ฟ่านยังคงจดจำเขามังกรที่อยู่ในต้นกำเนิดสวรรค์ได้ นั่นเป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างแน่นอน แม่ว่าจะผ่านมานับล้านปีรูปร่างของมันยังคงสมบูรณ์แบบไม่เสื่อมคลายแม้แต่น้อย
“คลิก”
ทันใดนั้นก็มีเสียงแตกอีกครั้ง เย่ฟ่านตกตะลึง เขาไม่ได้ตัดต้นกำเนิดสวรรค์ก้อนนั้น แล้วเสียงมาจากที่ใด?
ในช่วงเวลานี้เขารู้สึกหนาวสั่นไปทั่วร่างกาย หรือว่าต้นกำเนิดพลังชีวิตนั้นจะมาจากราชาโบราณคนหนึ่ง?!
เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นี้ หนังศีรษะของเย่ฟ่านก็ชาด้านไปชั่วขณะ การเดินทางผ่านท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวนั้นน่ากลัว และเขาสามารถพบเจอกับสิ่งแปลกประหลาดได้ทุกประเภท
“คลิก”
ครั้งนี้เขาได้ยินชัดเจนมากยิ่งขึ้น เสียงมาจากด้านหน้า และระยะทางไม่ไกลนัก เขาลุกขึ้นยืนทันที พร้อมกับถือน้ำเต้าสีม่วงผลักดันไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ในส่วนลึกของห้องโดยสารโบราณนี้ยังมีห้องโถงสมบัติซึ่งมีต้นกำเนิดสวรรค์อีกสามก้อนตั้งอยู่บนแท่นสูงของห้องโถงโบราณ
หนึ่งในนั้นแตกร้าว และมีตัวตนที่ชั่วร้ายเหมือนเทพโบราณถูกผนึกไว้ข้างใน เขามีผมสีแดงราวกับเลือด และกำลังนั่งสมาธิอยู่ภายในต้นกำเนิดสวรรค์ราวกับพระพุทธรูป!
แน่นอนว่ารูปร่างหน้าตาของเขานั้นห่างไกลจากบุคคลสำคัญทางนิกายพุทธ ร่างกายของเขามีสีดำมะเมื่อม มีแขนนับพันข้างเส้นผมสีแดง ผิวของเขาทุกตารางนิ้วเปล่งประกายระยิบระยับ
“นี่เป็นราชาโบราณที่ทรงพลังด้วยหรือ?”
หัวใจของเย่ฟ่านจมดิ่งลงเมื่อเขาเห็นสิ่งมีชีวิตโบราณในผนึกต้นกำเนิดทั้งสามก้อน!
และการดำรงอยู่นี้เหมือนเทพอสูรที่ถูกจับมาชุมนุมกัน และเห็นได้ชัดว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่
“ปัง!”
ภายใต้เสียงระเบิดที่ดังกึกก้อง พลังวิญญาณของราชาโบราณที่อยู่ในผนึกต้นกำเนิดพยายามเจาะเข้าสู่ศีรษะเย่ฟ่าน
“บังอาจ!”
เย่ฟ่านส่งเสียงคำรามด้วยความเจ็บปวดและกระแทกกำปั้นเข้าหาราชาโบราณที่อยู่ตรงกลางอย่างรวดเร็ว
สถานการณ์ตอนนี้เลวร้ายอย่างยิ่ง ราชาโบราณผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งเห็นได้ชัดว่าถูกฝังมาหลายล้านปีได้ตื่นขึ้นมาแล้ว!
“บูม”
เย่ฟ่านไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะเสด็จมา เขาก็ต้องต่อสู้กับฝ่ายตรงข้าม มันไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้ตัวเองตายอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน
ไฟเก้าของเขาถูกปลดปล่อยออกมาจากน้ำเต้าสีม่วง เพลิงที่ร้อนแรงนั้นกวาดไปทั่วห้องโถงขนาดใหญ่และเผาผลาญต้นกำเนิดสวรรค์เกือบทั้งหมดในทันที
ต้องบอกว่าเปลวไฟศักดิ์สิทธิ์บนชั้นที่เก้าของดินแดนเปลวไฟนั้นน่าอัศจรรย์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้
ด้วยพลังงานความร้อนที่ไม่มีใครเทียบได้ มันทำให้เปลือกต้นกำเนิดสวรรค์ของเทพอสูรให้กลายเป็นเถ้าถ่านและเผาฝ่ายตรงข้ามโดยตรง
ด้วยเสียงอู้อี้ราชาโบราณคนนั้นลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ ท้ายที่สุดแม้ว่าพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขาจะหมดลงแล้ว แต่เนื้อหนังของเขาที่เป็นสิ่งมีชีวิตอมตะก็แข็งแกร่งเกินกว่าที่เย่ฟ่านจะต่อต้านได้
แน่นอนว่ามันไม่มีทางประสบภัยจากเปลวไฟเพียงเท่านี้!
ราชาโบราณคนนั้นยืนขึ้นด้วยร่างกายที่แห้งเหี่ยว เขาเปิดปากและดูดซับเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดเพื่อเปลี่ยนเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง
“อะไร!”
เย่ฟ่านกรีดร้องด้วยความหวาดผวา ไฟเก้าสีสามารถเผาผลาญทุกสิ่งในโลกได้ แต่มันกลับกลายเป็นเพียงอาหารชั้นเลิศของราชาโบราณเท่านั้น
นี่เป็นสิ่งมีชีวิตอมตะจริงหรือ? เย่ฟ่านที่ถือน้ำเต้าสีม่วงเกิดความหวาดผวาอย่างถึงที่สุด
ปัง!
หลังจากที่ราชาโบราณดูดซับเปลวไฟทั้งหมดแล้ว พลังศักดิ์สิทธิ์ในร่างของเขาก็ดูเหมือนจะฟื้นฟูขึ้นเล็กน้อย ในขณะนี้เขาเตะต้นกำเนิดสวรรค์ที่อยู่ใกล้ๆให้พุ่งเข้าหาเย่ฟ่านอย่างรวดเร็ว
ได้เวลาเดียวกันวิญญาณบรรพกาลที่กำลังแตกสลายของเขาก็แยกออกมาจากร่างอันเหี่ยวย่น และเห็นได้ชัดว่าต้องการจะยึดร่างของเย่ฟ่านมาเป็นของตัวเอง
“ไอ้แก่สาระเลว!”
เย่ฟ่านตะโกน เขาพลิกหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดและเผยให้เห็นถึงอักขระโบราณที่อยู่ด้านล่าง
ราชาโบราณคนนั้นดูเหมือนจะผงะไปชั่วขณะ ในขณะที่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขารีบถอนตัวกลับไปอย่างรวดเร็ว
เขาเคยอยู่ยงคงกระพันในสวรรค์พิภพ แต่ตอนนี้เขากำลังจะพินาศ ดังนั้นแม้จะต่อสู้กับผู้สูงสุดคนหนึ่งเขาก็ยังต้องระมัดระวังตัวเองอยู่ตลอดเวลา
“คิดจะหนีไปที่ใด!”
ในขณะนี้เย่ฟ่านตะโกนด้วยความโกรธ แผนภูมิดวงดาวของเขาไขว้กันอยู่กลางอากาศและกลายเป็นคมมีดที่ฟันศีรษะราชาโบราณให้หลุดออกจากร่างทันที
ฉับ!
เย่ฟ่านไม่คาดคิดว่าการโจมตีของเขาจะประสบผลสำเร็จได้ นี่เป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อมาก
อย่างไรก็ตามศีรษะของราชาโบราณที่ตกลงสู่พื้นก็บินกลับเข้าสู่ร่างกายอีกครั้งโดยที่เลือดของฝ่ายตรงข้ามไม่ไหลออกมาแม้แต่หยดเดียว
หัวใจของเย่ฟ่านบีบแน่น ราชาโบราณคนนี้แทบจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่พลังชีวิตของเขากลับแข็งแกร่งถึงขนาดนี้
หากเป็นในอดีต เขาจะต้องอยู่ยงคงกระพันในสวรรค์พิภพอย่างแน่นอน!
เย่ฟ่านถอยกลับอย่างเฉียบขาด น้ำเต้าสีม่วงของเขาสูญสิ้นไฟไฟสีไปแล้วดังนั้นเขาจึงแทบจะไม่มีสิ่งใดปกป้องตัวเองอีก
ราชาโบราณจ้องมองน้ำเต้าสีม่วง ร่างกายที่แห้งเหี่ยวของเขายังคงเดินตามเย่ฟ่านอย่างช้าๆ โดยไม่เคยส่งเสียงแม้แต่ครั้งเดียว
เย่ฟ่านถอยออกจากเรือโบราณอย่างระมัดระวังก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนโลงศพทองแดงอีกครั้ง
ราชาโบราณที่เห็นเหตุการณ์ครั้งนี้ตกใจเป็นอย่างมาก เขายืนอยู่บนเรือโบราณและจ้องมองศพมังกรทั้งเก้าและโลงศพทองแดง ด้วยความสับสนอย่างหนัก สุดท้ายเขาก็ถอนหายใจและล้มเลิกความคิดจะไล่ตามทันที
ฝ่ามือของเย่ฟ่านกระแทกเข้าหาเรือโบราณและผลักดันให้ทั้งสองฝ่ายแยกจากกันโดยสิ้นเชิง
เรือโบราณค่อยๆ หายไปในจักรวาลอันมืดมิด มีเพียงร่างผอมๆ เท่านั้นที่ยังคงจ้องมองเขาด้วยความสนใจ
“ตอนนี้ข้าจะไปที่ไหน?”
เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเอง เดิมทีโลงศพทองแดงกำลังจะเคลื่อนตัวเข้าสู่ทางช้างเผือก แต่สุดท้ายด้วยการปรากฏตัวของเรือโบราณก็ทำให้เส้นทางของมันเบี่ยงเบนออกจากจุดหมายเดิมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“ข้าจะไปที่ไหน?”
สิ่งนี้วนเวียนอยู่ในใจของเย่ฟ่าน และทำให้เขาเกิดความหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
เขารู้เพียงว่าในตอนนี้เขาอยู่ห่างจากบ้านเกิดและโลกอำพรางสวรรค์ไกลสุดลูกหูลูกตา แน่นอนว่าการเดินทางไปสถานที่ใดที่หนึ่งต่อให้เขาใช้เวลาทั้งชีวิตก็ยังไม่มีทางประสบความสำเร็จได้
เย่ฟ่านปล่อยให้โลงศพเก้ามังกรลอยไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย เขาไม่พยายามเปลี่ยนเส้นทางเพราะไม่ว่าอย่างไรมันก็ไม่แตกต่างกันมากนัก
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและเขายังคงนิ่งอยู่เป็นเวลาสามปีเต็ม ในช่วงเวลานี้คัมภีร์โบราณทุกอย่างที่เขาเคยศึกษามาได้ถูกนำออกมาวิเคราะห์อีกครั้ง และเย่ฟ่านก็รู้แจ้งในทุกคัมภีร์โดยสิ้นเชิง
หากไม่ใช่ว่าความมุ่งมั่นยังคงมีอยู่ในใจของเขา ป่านนี้เย่ฟ่านคงลืมวันเวลาไปแล้ว
ก่อนหน้านี้ไม่นาน เย่ฟ่านหลับลึกเป็นเวลาครึ่งปีโดยไม่รับรู้โลกภายนอก เขาอยู่ในสภาพที่ไม่แตกต่างจากซากศพ
แต่ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักถึงบางอย่างเพราะการสั่นสะเทือนที่เกิดจากโลงศพทองแดง
“อะไรนะ มันเป็นดาวเคราะห์!”
เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามังกรเก้าตัวดึงโลงศพกำลังตกลงไปในดวงดาวโบราณแห่งหนึ่ง
