ตอนที่ 46 : พรสวรรค์แห่งลอร์ดอันที่สี่!
ตอนที่ 46 : พรสวรรค์แห่งลอร์ดอันที่สี่!
ณ เมืองโลกา
บรรยากาศโดยรอบดูจะเงียบลง
คนของเมืองโลกาพวกนี้ดูเหมือนจะไม่คาดคิดว่าลอร์ดของตนจะตายไปง่ายๆ แบบนี้
พวกเขาดีใจออกมาในทันที
“ไอ้สารเลวนั้นถูกจัดการแล้ว!”
“ในที่สุดฝันร้ายก็จบลง!”
“ในที่สุดข้าก็ไม่ต้องทนกับการรังแกของมันอีก!”
“สุดยอด!”
…
ชาวเมืองโลกาหลายคนมองไปยังศพของเจิ้งฮวยป้าด้วยสีหน้าพึงพอใจ
อย่างไรก็ตาม มันก็ยังมีชาวเมืองโลกาบางส่วนที่มองมาที่โจวโจวด้วยความกระวนกระวาย
พวกเขาคือคนที่เพิ่งพูดเข้าข้างเจิ้งฮวยป้าไป
พวกเขากลัวว่าลอร์ดผู้โหดเหี้ยมผู้นี้จะหันมาจัดการกับพวกตน
จากนั้นพวกเขาก็เห็นโจวโจวมองมาที่พวกเขา
“อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านไปเถอะ”
“เข้าร่วมกับเมืองตะวันสาดแสงและมาเป็นลูกน้องของข้า ข้าจะไม่ถือสาเรื่องในอดีต” เขาพูดอย่างใจเย็น
เขาเข้าใจว่าคนเหล่านี้อาจถูกรังแกและบีบบังคับ ดังนั้นพวกเขาจึงพูดแบบนั้นออกมา
พวกเขาต่างก็เป็นคนน่าสงสาร
โจวโจวย่อมไม่คิดที่จะลงโทษพวกเขา
“พวกเรายินดีที่จะเข้าร่วมกับเมืองตะวันสาดแสงและกลายเป็นลูกน้องผู้ภักดีต่อท่าน!”
พวกเขาคุกเข่าลงและพูดด้วยความหวาดกลัว
ชายชราก็ดึงหลานของเขาให้คุกเข่าลงด้วย
จากนั้นก็มีข้อความแถวหนึ่งปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว
[ผู้ลี้ภัย 18 คนขอเข้าร่วมดินแดนของท่านและกลายเป็นลูกน้องของท่าน ท่านจะยอมรับหรือไม่]
หลังจากโจวโจวตกลง เขาก็บอกให้คนพวกนี้ลุกขึ้นมาก่อนที่จะตรวจสอบข้อมูลส่วนตัวของแต่ละคน
12 คนจาก 18 คนคือคนธรรมดา
ส่วนที่เหลืออีก 6 คนนั้นมีหมอระดับเหล็กดำขั้นต้น 1 คน ช่างตีเหล็กระดับเหล็กดำขั้นต้น 3 คน พ่อครัวระดับเหล็กดำขั้นกลาง 1 คน และสถาปนิกระดับเหล็กดำขั้นสูง 1 คน
โจวโจวพอใจมากหลังจากเห็นแบบนี้
พวกเขาต่างเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่ดินแดนของเขาต้องการ
ในตอนนี้ที่เขามีลูกน้องภายใต้บังคับบัญชามากยิ่งขึ้น เขาก็ต้องการคนในสายอาชีพมากยิ่งขึ้น
ซึ่งทั้งหกคนนี้ก็สามารถแก้ไขความต้องการเร่งด่วนของเขาได้เล็กน้อย
แม้ว่ามันจะไม่ใช่คนจำนวนมากเท่าไร แต่มันก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย
และเขาก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่ง นั่นก็คือคนเหล่านี้มีค่าความภักดีต่อเขาสูงมาก
ส่วนใหญ่จะมีค่าความภักดีมากกว่า 70!
โดยเฉพาะชายชราและหลานของเขาที่มีความภักดี 95 และ 98!
โจวโจวพอจะรู้อยู่บ้างว่าทำไมความภักดีของพวกเขาจึงสูงขนาดนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไรมาก
หลังจากนั้นเขาก็หยดวารีศพทองคำลงไปบนศพของเจ้าอิทธิฤทธิ์และบอกให้ไป่อี้กับคนอื่นๆ นำมันกลับไปยังดินแดน
เขายังบันทึกภาพไว้อยู่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเก็บไอเท็มดรอปจากร่างของเจ้าอิทธิฤทธิ์ได้ในเวลานี้
จากนั้นโจวโจวก็นำทุกคนเข้าไปในเมืองโลกา
ไป่อี้และคนอื่นๆ พบจุดเก็บทรัพยากรของเมืองโลกาอย่างรวดเร็วด้วยการนำทางของลูกน้องเหล่านี้
พวกเขาได้รับไม้ 500 หน่วย หิน 400 หน่วย เหล็ก 200 หน่วย และทรายละเอียด 350 หน่วย
นอกจากนั้นยังมีแกนหมอกระดับเหล็กดำ 22 ชิ้น และเนื้อแมงป่องหมอกหางดำระดับเหล็กดำขั้นต้นกว่า 20 หน่วย
ช่างน้อยซะจริง
มันด้อยกว่าผลกำไรที่เขาได้จากดินแดนของลอร์ดสีชาดซะด้วยซ้ำ
โจวโจวพอจะคาดเดาได้
ดินแดนของลอร์ดเผ่ามนุษย์ที่พัฒนามาเพียง 5 วันจะไปเทียบกับลอร์ดสีชาดที่พัฒนามาตั้งเท่าไรก็ไม่รู้ได้ยังไง?
“ท่านลอร์ด ข้ารู้ว่าคนที่เพิ่งตายไปนั้นได้ใช้ที่พักของมันเป็นฮาเร็ม เด็กสาวทั้งสามคนที่ถูกทรมานจนตายก็น่าจะอยู่ในนั้น” ชายหนุ่มหน้าตาน่าสงสารคนหนึ่งเดินเข้ามาและพูดด้วยความเคารพ
โจวโจวหันไปมองและเขาก็ตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายคือสถาปนิกระดับเหล็กดำขั้นสูงนั่นเอง
อีกฝ่ายเหมือนจะอ่านความคิดของโจวโจวได้ผ่านทางสายตาและคุกเข่าลงทันทีด้วยความหวาดกลัว
“ท่านลอร์ด ได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะ! แม้ว่าข้าจะเป็นสถาปนิกที่สร้างที่พักนั่น… แต่ข้าก็ไม่รู้จริงๆ ว่าพวกเขาจะใช้มันแบบนั้น! ถ้าข้ารู้ว่าพวกเขาจะใช้มันแบบนี้ล่ะก็ ข้าก็คงจะไม่สร้างมันให้กับเขาแน่แม้ว่าข้าจะต้องตายก็ตาม!”
โจวโจวส่ายหัว “ข้าบอกแล้วไงว่าอะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านไป และลูกน้องคนอื่นๆ ก็ไม่ได้กล่าวโทษอะไรกับเจ้า ดังนั้นข้าเลยมั่นใจว่าเจ้าคงสร้างมันขึ้นมาเพราะเจ้าไม่มีทางเลือก”
“ท่านลอร์ดช่างชาญฉลาด!” สถาปนิกระดับเหล็กดำขั้นสูงอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่เขาจะซึ้งใจมากจนร้องไห้ออกมา
โจวโจวพูดไม่ออก
จากนั้นเขาก็บอกให้อีกฝ่ายพาเขาไปยังสถานที่ที่เรียกว่า “ฮาเร็ม” หลังจากมาถึง โจวโจวก็รู้ว่าสถานที่แห่งนี้ถูกล็อคไว้อยู่
โชคดีที่ลูกน้องมีกุญแจ หลังจากเปิดประตูแล้ว กลิ่นเหม็นของซากศพที่เน่าเปื่อยก็พุ่งเข้ามาปะทะกับใบหน้าของโจวโจวและทำให้เขาแทบหายใจไม่ออก
เขากลั้นหายใจและมองเข้าไปข้างใน
สุดท้ายเขาก็เห็นศพของผู้หญิงสามคนที่เต็มไปด้วยหนอน
ภาพที่น่าสลดใจนี้ทำให้โจวโจวตกตะลึง
เขาได้สติกลับมาหลังจากผ่านไปสักพัก เขาเรียกไป่อี้เข้ามาและให้เธอหาคนมาทำความสะอาดศพทั้งสามและนำไปฝังให้เหมาะสม
เขาคงจะบอกผู้เป็นปู่และหลานหลังจากที่ฝังแล้ว
ไป่อี้รับคำสั่งและจากไป
หลังจากนั้นโจวโจวก็พาทหารดาบโล่ 5 คนไปยังบ้านไม้ของลอร์ด หลังจากค้นหาจนทั่วแล้วและไม่พบว่ามีอะไรเหลืออยู่อีก เขาก็มองไปยังแผ่นหินดินแดนระดับเหล็กดำขั้นกลาง
เขาให้ทหารดาบโล่ 5 คนเริ่มจัดการมันทันที
อึดใจต่อมา แผ่นหินดินแดนก็แตกออก
ตราดินแดนระดับเหล็กดำขั้นกลางปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา
โจวโจวรับมันมา
ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้น
[ท่านต้องการรับตราดินแดนหรือไม่?]
“รับ” โจวโจวกล่าว
กริ๊ก
ตราดินแดนระดับเหล็กดำขั้นกลางตกลงสู่มือของเขาทันที
“มันคือตราดินแดนระดับเหล็กดำอันที่สาม ฉันสามารถอัพเกรดดินแดนของฉันได้แล้วเมื่อกลับไป”
โจวโจวมีลางสังหรณ์จางๆ ว่าน่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่จากระดับเหล็กดำขั้นสูงเป็นระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้น
หลังจากยืนยันแล้วว่ามันไม่มีอะไรเหลืออยู่ในดินแดนนี้อีก โจวโจวก็นำทุกคนกลับมายังเมืองตะวันสาดแสง
ไม่นานพวกเขาก็ออกเดินทาง
โจวโจวเห็นเด็กน้อยวิ่งมาข้างๆ เขาโดยไม่สนใจเสียงคัดค้านของผู้เป็นปู่เลย
เขาเงยหน้าขึ้นมองโจวโจว ดวงตาของเขาเปล่งประกายขึ้นมาอย่างคาดเดาไม่ได้
“พี่ชาย ท่านคือผู้กล้าใช่ไหม? ท่านปู่บอกว่าผู้กล้าคือตัวตนที่ยืนหยัดเพื่อช่วยชีวิตผู้คนเมื่อพวกเขาตกอยู่ในอันตราย รู้สึกหวาดกลัว และต้องการความช่วยเหลือ พี่ชาย ท่านต้องเป็นผู้กล้าแน่ๆ เลยใช่ไหม?” เขาถามด้วยความคาดหวัง
นับตั้งแต่ที่พี่สาวของเขาหายตัวไป ปู่และเขาก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ในความมืดมิดมาตลอด
ในเวลานี้ ในหัวใจของพวกเขา ลอร์ดคนใหม่ที่ได้ช่วยปู่และเขาไว้ก็ไม่ต่างอะไรจากผู้กล้าในเรื่องเล่าของปู่!
โจวโจวส่ายหัวและหัวเราะออกมา “ไม่ใช่หรอก”
“ข้าไม่เชื่อท่านหรอก!” เด็กหนุ่มส่ายหัว
“ข้าก็แค่คนธรรมดาที่อยากจะพยายามให้หนักเพื่อมีชีวิตและปกป้องลูกน้องที่ฝากอนาคตไว้กับข้า” โจวโจวกล่าว
เด็กน้อยกะพริบตา
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ณ เมืองตะวันสาดแสง
โจวโจวได้บอกให้ครัวเตรียมอาหารและให้ลูกน้องใหม่ๆ พวกนี้ได้กินกันให้เต็มที่หลังจากกลับมา
เขาสามารถบอกได้เลยว่าคนพวกนี้หิวมานานแล้ว
จากนั้นเขาก็กลับไปที่บ้านไม้ของลอร์ดและเก็บไอเท็มดรอปจากศพของเจิ้งฮวยป้า
ไอเท็มดรอปพวกนี้ไม่ได้มีค่าอะไรมาก ยกเว้นก็แต่ชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ 6 อัน
โจวโจวนำชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำอันใหม่ที่ได้มา 6 อันมารวมกับชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ 8 อันที่เขาได้รับมาจากหัวหน้าแมงป่องหมอกหางดำก่อนหน้านี้
แสงสีเหล็กดำพร่ามัวปรากฏขึ้น
ในเวลาเดียวกันก็มีข้อความสีทองปรากฏขึ้นมาด้วย
[ค้นพบชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำ 10 อัน ท่านต้องการผสานพวกมันเป็นลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดเทวะแรกกำเนิดระดับเหล็กดำหรือไม่?]
“ผสาน!”
โจวโจวเต็มไปด้วยความคาดหวัง
อึดใจต่อมา แสงสีเหล็กดำก็สว่างวาบ
คริสตัลสีเหล็กดำหกเหลี่ยมขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา
มันถูกล้อมรอบด้วยวงแหวนแสงสีเหล็กดำที่เหมือนกับวงแหวนแห่งดวงดาว
มันดูมหัศจรรย์มาก
ข้างๆ เขามีชิ้นส่วนคริสตัลพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำที่เหลืออยู่ 4 อัน
โจวโจวหยิบคริสตัลสีเหล็กดำหกเหลี่ยมขึ้นมา
ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้น
[ชื่อไอเท็ม: ลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดเทวะแรกกำเนิด]
[ระดับไอเท็ม: ระดับเหล็กดำ]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม 1: หลังจากดูดซับมัน ลอร์ดจะสามารถปลุกพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำได้แบบสุ่ม!]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม 2: การพัฒนาพรสวรรค์–เนื่องจากลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดเทวะแรกกำเนิดอันนี้อยู่ในระดับเหล็กดำ มันจึงไม่สามารถพัฒนาพรสวรรค์แห่งลอร์ดอันอื่นได้]
[รายละเอียดไอเท็ม: สมบัติแห่งกฏเกณฑ์ที่ถูกควบแน่นมาจากเจตจำนงสูงสุด ท่านจะได้รับพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเหล็กดำแบบสุ่มหลังจากใช้มัน]
[ท่านต้องการดูดซับมันหรือไม่?]
“ดูดซับ!”
โจวโจวพูดออกมาทันที
อึดใจต่อมา ลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดเทวะแรกกำเนิดอันนี้ก็กลายเป็นละอองแสงสีเหล็กดำจำนวนนับไม่ถ้วนและลอยเข้ามาที่กลางกระหม่อมของเขาอย่างรวดเร็ว
เขาหลับตาลงในทันที
ครู่ต่อมาโจวโจวก็ลืมตาขึ้น
ลูกแก้วพรสวรรค์แห่งลอร์ดเทวะแรกกำเนิดระดับเหล็กดำในมือของเขาได้หายไปหมดแล้ว
ใบหน้าของโจวโจวสว่างขึ้น
นี่เป็นเพราะเขารู้สึกได้รางๆ ว่าเขาได้รับความสามารถที่ไม่ธรรมดามา
เขาเปิดข้อมูลส่วนตัวขึ้นมาดูในทันที
ในช่องพรสวรรค์แห่งลอร์ดนั้นถูกอัพเดตอีกแล้ว!
[พรสวรรค์แห่งลอร์ด: อัตราการดรอป 100% (ระดับตำนาน), โรงแปรธาตุโนม (ระดับบรอนซ์เขียว), ฟาร์มมอนสเตอร์ (ระดับเงินขาว), ยุยงแปรพักตร์ (ระดับเหล็กดำ)]
“ยุยงแปรพักตร์?”
โจวโจวตรวจสอบพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเขา