ตอนที่ 21 แกแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ทำไมแกถึงต้องแสร้งทำเป็นอ่อนแอวิ่งหนีหางจุกตูดละโว้ย?

ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 21 แกแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ทำไมแกถึงต้องแสร้งทำเป็นอ่อนแอวิ่งหนีหางจุกตูดละโว้ย?

ตอนที่นัตสึฮิโกะยังเด็ก เขารู้สึกว่าสงครามทางธุรกิจและการแย่งชิงอำนาจทางการเมืองเป็นการต่อสู้แบบไอคิวสูง

เมื่อเขาโตขึ้น ข่าวไม่กี่ข่าวก็ทำลายภาพฝันอันสวยงามทั้งหมดของเขา

ไม่ว่าจะเป็น คู่ค้าฝั่งศัตรู สั่งให้พนักงานสาวโพสต์ภาพอนาจารลงในแอปโซเชียล สร้างฉากใส่ร้าย

ผู้อำนวยพาชายร่างกำยำสามสิบคนไปริบตราราชการ แล้วฉีกใบอนุญาตประกอบธุรกิจด้วยตัวเองเป็นชิ้น ๆ

นักธุรกิจจ้างคนให้แอบถ่ายภาพลับของฝ่ายตรงข้าม

ประธานบริษัทจ้างคนเจาะตู้เซฟบริษัทคู่แข่ง...

สงครามธุรกิจที่ต่ำช้า: อุบายอันปลิ้นปล้อน

สงครามธุรกิจที่แท้จริง: ทันทีที่คุณเผยจุดอ่อน!

สงครามธุรกิจแบบไอคิวสูง: มักจะใช้วิธีที่ง่ายที่สุดและเห็นผลเร็วที่สุด!

นินจาในโลกนารูโตะก็เหมือนกัน

การต่อสู้ที่ต่ำช้า: ปิดกั้นความคิดเห็นของสาธารณะชน ใช้อำนาจกดขี่ ใช้กลยุทธ์อันยอดเยี่ยมเพื่อวางกับดักพวกพ้อง ยืมพลังของฝ่ายศัตรูมาฆ่าฝ่ายเดียวกัน

การต่อสู้ที่แท้จริง: ส่งนินจาไปสังหารทันที

นัตสึฮิโกะไม่เคยใช้เลห์เหลี่ยม!

การตรงไปตรงมานั้นเป็นสไตล์ของเขา!

และการตรงไปตรงมาเองก็เป็นวิธีที่ได้ผลดีที่สุดเช่นกัน

อย่างเช่นวันนี้

นัตสึฮิโกะกำลังดูเครื่องประดับที่ร้านข้างถนนด้วยรอยยิ้ม เขาดูเหมือนวางแผนที่จะซื้อสักชิ้นเป็นของขวัญให้ภรรยา

นินจาหน่วยรากหลายคนค่อย ๆ ตีแผ่วงล้อมเข้ามา

พวกเขาใจเย็นราวกับลูกค้าที่มาซื้อของ มีพ่อค้าเร่ที่ซื่อสัตย์กำลังขายของอยู่ พวกเขาบางครั้งก็ทะเลาะกับลูกค้า

ทันใดนั้น

นัตสึฮิโกะรู้สึกตัวทันทีที่สัมผัสได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“พวกแกเป็นใคร พวกแกจะทำอะไร”

เขาเอ่ยปากพูดด้วยความประหลาดใจ จากนั้นขยับตัวปัดป้องคุไนด้วยหลังมือ

"ลงมือ!"

นินจาหน่วยรากไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะซ่อนตัวได้ตั้งแต่ต้น ต้องไม่ลืมว่า นัตสึฮิโกะก็เป็นนินจาเช่นกัน แม้นว่าเขาจะเหลวไหล แต่สัญชาตญาณของเขายังมีอยู่ จึงไม่มีทางจัดการได้ง่ายดาย

พวกเขาลงมืออย่างเด็ดขาดและไม่ยั้งมือ

วินาทีต่อมา

คุไนจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งตัดอากาศราวกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว

"คาถาดิน: กำแพงพสุธา!"

นัตสึฮิโกะตบมือประสานอินอย่างรวดเร็ว

กำแพงดินผุดขึ้นมาป้องกันคุไน

"แม่งเอ้ย! พวกแกเป็นใครวะ กล้าดียังไงมาลงมือบนถนนของโคโนฮะตอนกลางวันแสก ๆ" เขาตวาดลั่นพร้อมกับถอยหนีออกไป

ในเวลานี้ ผู้คนที่สัญจรไปมาก็มีปฏิกิริยาเช่นกัน กรีดร้องและวิ่งหนีเอาชีวิตรอดด้วยความตื่นตระหนก

แถมยังมีความไม่อยากจะเชื่ออยู่ในดวงตาอีกด้วย

นี่คือโคโนฮะ!

โคโนฮะ หมู่บ้านนินจาที่แข็งแกร่งที่สุด!

หมู่บ้านโคโนฮะไม่เคยถูกโจมตีแม้แต่สงครามโลกนินจาที่เกิดขึ้นหลายครั้ง แต่ตอนนี้กลับมีคนกล้าก่ออาชญากรรมในหมู่บ้านโคโนฮะอย่างโจ้งแจ้ง?

นินจาหน่วยรากไม่สะทกสะท้าน ไม่สนใจพวกชาวบ้าน เป้าหมายของพวกเขามีแค่นัตสึฮิโกะคนเดียว

นัตสึฮิโกะเบิกเนตรแล้วร่นถอยขณะต่อสู้ปัดป้องไปมา

แม้นว่าการต่อสู้จะเป็นแค่ช่วงสั้น ๆ แต่เขายังสามารถมองเห็นความแข็งแกร่งของศัตรูได้

"โจนินหนึ่งคน โจนินพิเศษหนึ่งคน จูนินสองคน... นั่นคือทีมโจนินครบสูตรนี่หว่า!"

"โฮคาเงะรุ่นที่ 3 ทำอะไรอยู่! ปล่อยให้นินจาระดับนี้มาเดินเพ่นพ่านในหมู่บ้านได้ยังไง"

"หากไม่มีตำรวจอุจิวะของเรา หมู่บ้านก็ปกป้องชาวบ้านไม่ได้!"

เขาคำรามลั่น

แต่การกระทำกลับถอยหนีโดยไม่ลังเล

"ไล่ตามไป!" หัวหน้าทีมโจนินกล่าวโดยไม่ลังเล

แม้นว่าที่นี่จะไม่ใช่ศูนย์กลางของหมู่บ้าน แต่ก็เป็นเมืองที่พลุกพล่านเช่นกัน

นินจาของโคโนฮะอาจปรากฏตัวสนับสนุนได้ทุกเมื่อ

แม้นว่าดันโซจะจัดนินจาลาดตระเวนและอุดช่องโหว่ในการป้องกันอยู่ห่าง ๆ แต่เขาก็ไม่สามารถควบคุมนินจาที่ผ่านเข้าออกได้!

เวลาใกล้หมด

อาวุธนินจาถูกขว้างออกไปอย่างไม่เสียดายเงิน

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ตึกแถวจำนวนมากถูกนินจาทำลาย

แต่นัตสึฮิโกะยังคงวิ่งหนีมีรอดชีวิตอยู่

นัตสึฮิโกะเป็นแค่จูนิน แต่เขาอาศัยการมองเห็นอันเฉียบแหลมที่เนตรวงแหวนมอบให้และโชคนิดหน่อย ทำให้สามารถหลบการโจมตีให้ตัวเองและคนอื่นไปด้วย...

“แม่งเอ้ย อุจิวะแข็งแกร่งชะมัด!” หัวหน้าทีมโจนินหมดความอดทน

หมดเวลา!

จริงเหรอเนี่ย!

ยิ่งคุณกังวลมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งผิดพลาดได้ง่ายเท่านั้น

"มีคนกล้าก่ออาชญากรรมในหมู่บ้านงั้นเหรอ? เห็นพวกเรานินจาโคโนฮะตายกันหมดแล้วรึไง" ด้วยเสียงคำรามดังลั่น ชายในชุดรัดรูปสีเขียวเข้มปรากฏตัวขึ้น

ไมโตะ ไก!

หัวหน้าทีมโจนินหนังตากระตุก หมอนี่เป็นแค่จูนิน แหกปากไม่สมกับพลังของตัวเองเลย...

“แกไปรั้งตัวเขา!”

"ครับ" โจนินพิเศษพุ่งตัวออกไป

แม้นว่าชื่อเสียงของไกจะด้อยกว่าคาคาชิ แต่การปล่อยให้โจนินพิเศษไปรั้งตัวเขาไว้ แทบจะเป็นการสั่งให้โจนินพิเศษคนนั้นไปตาย

แต่สุดท้ายแล้ว หน่วยรากคือองค์กรที่มีเจตจำนงสละชีพเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ สีหน้าของพวกเขาจึงไม่เคยเปลี่ยนแปลง

สามคนที่เหลือติดตามนัตสึฮิโกะต่อ

"นัตสึฮิโกะ? พวกแกเป็นใคร!"

อังโกะที่สวมชุดตาข่ายก็ลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าจริงจัง

หัวหน้าทีมโจนินตัดสินใจอย่างรวดเร็ว: "โคทาโร่ เจ้าขวางเธอไว้!"

ความแข็งแกร่งของอังโกะไม่ได้อ่อนแอ แม้นว่าเธอจะไม่เก่งเท่าไก แต่วิชานินจาที่เธอเรียนรู้จากโอโรจิมารุนั้นรับมือได้ยาก

เขาเก็บจูนินที่อ่อนแอที่สุดในทีมไว้

เพื่อจะได้ไล่ล่า...

ในที่สุดทีมลาดตระเวนที่อยู่ใกล้เคียงก็มาถึง

หัวหน้าทีมโจนินก็ต้องทิ้งจูนินคนนั้นให้เข้าไปถ่วงเวลาหน่วยลาดตระเวน ส่วนเขาออกตามล่านัตสึฮิโกะด้วยตัวเองคนเดียว

หลังจากวิ่งลัดไปลัดมาหลายครั้ง ระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายก็หดแคบลง

และแน่นอน นัตสึฮิโกะกำลังวิ่งกลับไปยังเขตที่อยู่อาศัยของตระกูลอุจิวะ

แต่......

"แกหนีไม่พ้นแล้ว!" ดวงตาของโจนินดุร้าย เขากำลังจะโจมตี

น้ำเสียงของนัตสึฮิโกะเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก: "คาคุซึ ช่วยฉันด้วย!"

"ไร้ประโยชน์ ในระยะนี้ ไม่มีใครช่วยแกได้ ฉัน—" โจนินกำลังจะลงมือ

วินาทีต่อมา

เขาพลันเห็นนัตสึฮิโกะหันกลับมา

จากนั้นสีหน้าเขาก็เผยท่าทางหวาดกลัว

จักระมหาศาลปะทุขึ้น

สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพ่นลมหายใจออก

คาถาไฟ: เพลิงทำลายล้าง!

เปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำก็พ่นออกมาทันที

แทบจะในทันที รอบ ๆ กลายเป็นทะเลเพลิง

อุณหภูมิของอากาศสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว คลื่นความร้อนพุ่งสูงขึ้นสู่ท้องฟ้า จากนั้นเปลวเพลิงสีแดงก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า

หัวหน้าทีมโจนินถูกรับเข้าไปเต็ม ๆ

แทบจะในทันที เขาถูกไฟเผาและกลืนหายจนไม่เหลือซาก

“แก—” ก่อนตาย หัวหน้าทีมโจนินได้แต่ตะโกนด้วยความหวาดกลัว จากนั้นก็เงียบหายไปทันที

มีความสงสัยในแววตาของเขา

แกแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ทำไมแกถึงต้องแสร้งทำเป็นอ่อนแอวิ่งหนีหางจุกตูดละโว้ย?

…