ตอนที่ 43 : ภารกิจลับระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้น!

ตอนที่ 43 : ภารกิจลับระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้น!

ความเร็วในการจัดการกับแมงป่องหมอกหางดำของเนซาริโอ้นั้นรวดเร็วขึ้นมากหลังจากมันเลื่อนระดับขึ้นเป็นระดับเงินขาวขั้นต้น

ในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ แมงป่องหมอกหางดำทั้ง 500 ตัวก็ตายตกภายใต้คมเขี้ยวของมัน

จากนั้นมันก็บินกลับมาตรงหน้าของโจวโจวและมองมาที่เขาด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

“ทำดีมาก”

หลังจากโจวโจวชมมัน เขาก็รู้สึกอยากกอดมันขึ้นมาเหมือนเมื่อก่อน

อย่างไรก็ตาม เขาก็ปัดความคิดนี้ทิ้งไปในทันทีและมองดูร่างสูงขนาด 6 เมตรของมันด้วยความเสียใจ

เอิ่ม…

ไม่แปลกเลยที่เขามักจะบอกกันว่าเด็กๆ จะไม่น่ารักอีกเมื่อพวกเขาโตขึ้น…

ในเวลาต่อมา โจวโจวก็เริ่มเก็บไอเท็มดรอปจากร่างของมอนสเตอร์แห่งหมอกเหล่านี้

ในระหว่างนี้ไป่อี้เองก็ได้ออกจากเมืองตะวันสาดแสงไปพร้อมกับสมาชิกทีมสำรวจ 20 คนเพื่อไปจับตาดูดินแดนของลอร์ดเผ่าพันธุ์มนุษย์

ส่วนอู๋ตู่ก็นำสมาชิกที่เหลืออีก 30 คนของทีมสำรวจและทหารดาบโล่ระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้นอีกหนึ่งคนออกไปสำรวจสภาพแวดล้อมโดยรอบของทะเลทรายตะวันสาดแสง

ภายใต้คำสั่งของโจวโจว จางคังได้เหลือทหาร 100 คนไว้ช่วยจ้าวฉางโจวสร้างบ้าน โรงงานช่างไม้ โกดัง และสิ่งปลูกสร้างอื่นๆ

จากนั้นเขาก็นำทหารที่เหลืออยู่กว่า 900 คนออกไปจัดการกับมอนสเตอร์ที่เหลืออยู่ในทะเลทรายตะวันสาดแสงตามแผนที่ที่เขาได้มาเมื่อวาน

ทุกอย่างดำเนินไปอย่างมีระเบียบ

กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมา

โจวโจวได้เก็บไอเท็มดรอปจากมอนสเตอร์ 1,000 ตัวเรียบร้อยแล้ว

เขาได้รับแกนหมอกระดับเหล็กดำ 3,245 ชิ้น!

เนื้อ 33,020 หน่วย (ระดับเหล็กดำขั้นต้น ขั้นกลาง และขั้นสูง)!

ถุงน้ำ 1,159 กิโลกรัม!

ถุงพิษของแมงป่องหมอกหางดำ 500 อัน (ระดับเหล็กดำขั้นต้น ขั้นกลาง และขั้นสูง)!

ยาแก้พิษ 500 ขวด (ระดับเหล็กดำขั้นต้น ขั้นกลาง และขั้นสูง)!

ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ 521 ใบ และหนังสือรับสมัครทหารดาบโล่ 256 เล่ม!

ใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษ 506 ใบ และหนังสือรับสมัครทหารหน้าไม้พิษ 314 เล่ม!

หนังสือทักษะมุดทรายระดับเหล็กดำขั้นสูง 21 เล่ม!

หน้าไม้พิษแมงป่องดำ 6 อัน!

สูตรยาแก้พิษระดับเหล็กดำขั้นสูง 6 อัน!

โจวโจวพึงพอใจมากเมื่อมองไปยังไอเท็มเหล่านี้

การมี ‘รายได้’ ที่มั่นคงทุกวันช่างเป็นเรื่องที่น่าพึงพอใจจริงๆ

นอกจากนี้ เมื่อฟาร์มมอนสเตอร์ค่อยๆ ถูกอัพเกรดขึ้นไป มันก็หมายความได้ว่า ‘รายได้’ ที่มั่นคงของเขาก็จะเพิ่มขึ้นด้วย!

จากนั้นโจวโจวก็นำหนังสือรับสมัครทหารดาบโล่ 256 เล่มและหนังสือรับสมัครทหารหน้าไม้พิษ 314 เล่มไปยังประตูอัญเชิญและโยนพวกมันเข้าไป

อึดใจต่อมา ทหารดาบโล่และทหารหน้าไม้พิษก็เดินออกมาทีละคน หลังจากทำความเคารพโจวโจวแล้ว พวกเขาก็มาเรียงแถวอยู่ด้านหลังของเขาอย่างเงียบๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ทหาร 570 คนก็ตั้งแถวกันอยู่ทางด้านหลังของโจวโจว

เขาหันไปมองคน 570 คน และรู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย

พูดตามหลักการแล้ว พรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเงินขาวอย่างฟาร์มมอนสเตอร์คงจะไม่โกงแบบนี้แม้ว่าจะมีลอร์ดคนอื่นได้รับมันไป…

อย่างมากพวกเขาก็คงจะแค่มีจุดเก็บระดับที่เป็นของตัวเองเท่านั้น

หรือมันอาจจะใช้เพื่อฟาร์มของดรอป

นอกเหนือจากนั้นมันก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไร

อย่างไรก็ตาม อัตราการดรอป 100% ของเขาก็ได้ทำให้พรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเงินขาวธรรมดาๆ มีระดับใกล้เคียงกับพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเพชร!

ต้องบอกว่าพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับตำนานของเขามีประโยชน์มากและเข้ากันได้กับทุกอย่างจริงๆ

เขาหยุดคิดถึงมัน

โจวโจวมองไปยังคน 570 คนและคิดว่าเขาควรจะโจมตีลอร์ดมนุษย์ทรายเลยหรือไม่

ในตอนนี้จำนวนทหารทั้งหมดของเขามีถึง 1,678 คนแล้ว!

เมื่อรวมกับเนซาริโอ้ที่เลื่อนระดับขึ้นเป็นระดับเงินขาวขั้นต้นแล้ว…

ถ้าพวกเขาเริ่มโจมตี มันก็มีโอกาสสูงที่พวกเขาน่าจะจัดการกับฝ่ายของลอร์ดสีชาดระดับภูมิภาคได้

ในเวลานั้นเองเขาก็คงจะสามารถจัดการกับศัตรูที่สงสัยว่าจะเป็นลอร์ดเผ่ามนุษย์ได้

จากนั้นเขาก็จะได้ควบคุมทะเลทรายตะวันสาดแสงทั้งหมดอย่างเป็นทางการ!

นี่เป็นสิ่งที่ดึงดูดโจวโจวมาก

อย่างไรก็ตาม เขาก็สนุกกับความคิดนี้เพียงชั่วครู่แล้วก็ระงับมันไว้ชั่วคราว

“ฉันต้องเสริมความแข็งแกร่งให้กับกองกำลังของฉันก่อน”

“ถ้าพวกเราลงมือบุ่มบ่ามในตอนนี้ มันก็น่าจะเกิดความเสียหายเป็นอย่างมากแม้ว่าพวกเราจะชนะก็ตาม”

“เมื่อจำนวนทหารเกินกว่า 2,000 คน ความแข็งแกร่งทางทหารของฉันก็จะมากกว่ามอนสเตอร์ของลอร์ดมนุษย์ทรายเป็นสองเท่า!”

“เมื่อรวมกับเนซาริโอ้ระดับเงินขาวขั้นต้นของฉัน ฉันก็น่าจะจัดการกับพวกมันได้โดยไม่เสียหายเท่าไร!” โจวโจวคิด

หลังจากคิดทบทวนแล้ว เขาก็บอกให้ทหาร 570 คนไปช่วยจ้าวฉางโจวสร้างบ้านในขณะที่เขากลับไปยังบ้านไม้ของลอร์ด

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

หลิงเอ๋อร์ได้ส่งข้อความมาบอกว่าสมุนไพรเก็บเกี่ยวเสร็จแล้ว

ด้วยเหตุนั้นเองโจวโจวจึงใช้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ 350 ใบเพื่อแลกกับวัตถุดิบสร้างยาฟื้นพลังชีวิต 800 ชุด, วัตถุดิบสร้างยาฟื้นพลังงาน 800 ชุด, วัตถุดิบสร้างวารีศพทองคำ 800 ชุด, วัตถุดิบสร้างยาเนตรโลหิต 800 ชุด และวัตถุดิบสร้างยาแก้พิษ 300 ชุด

หลังจากแลกเปลี่ยนกันเสร็จแล้ว หลิงเอ๋อร์ก็ยังบอกอีกว่าเธอได้เริ่มปลูกสมุนไพรที่ใช้ทำยาชำระโลหิตแล้ว

อย่างไรก็ตาม มันก็ต้องใช้เวลา 2 วันในการปลูกเนื่องจากสมุนไพรส่วนใหญ่คือสมุนไพรระดับบรอนซ์เขียว

โจวโจวสามารถบอกได้เลยว่าเธอจงใจปลูกสมุนไพรที่เขาต้องการ แต่เขาก็ไม่ติดใจอะไร

ถ้าเธอสามารถปลูกสมุนไพรที่เขาต้องการได้จริงๆ เขาก็คงไม่ต้องไปซื้อพวกมันจากตลาดในทุกๆ วัน ซึ่งนั่นจะช่วยแก้ปัญหาให้เขาได้เยอะจริงๆ

นอกจากนี้เธอยังมีพรสวรรค์แห่งลอร์ดที่แข็งแกร่งเช่นนั้นด้วย

เขาจึงอยากที่จะช่วยให้เธอเติบโตได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ด้วยวิธีนี้ เขาก็จะสามารถให้เธอตอบแทนได้ในอนาคต

โจวโจวอดถามไม่ได้ว่าวันนี้มีผู้ลี้ภัยมายังดินแดนของเธอเท่าไร

หลิงเอ๋อร์พูดอย่างมีความสุขว่าวันนี้มีจำนวนผู้ลี้ภัย 53 คน

โจวโจวมีความรู้สึกที่หลากหลาย

หลิงเอ๋อร์ผู้นี้…

เธอสามารถเพิ่มจำนวนลูกน้องได้หลายสิบคนในทุกๆ วันเพียงแค่รับผู้ลี้ภัยเข้ามาจากกองกำลังท้องถิ่นและการอัญเชิญลูกน้องจากประตูอัญเชิญ

ตามคาด พรสวรรค์แห่งลอร์ดไม่สามารถตัดสินทุกอย่างได้จริงๆ

มันแค่ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับลอร์ดก็เท่านั้นเอง

โชคและโอกาส พวกมันคือปัจจัยกำหนดความแข็งแกร่งของลอร์ด!

ลอร์ดที่ไม่มีพรสวรรค์แห่งลอร์ดยังมีโอกาสที่จะกลายเป็นลอร์ดผู้ทรงพลังในอนาคตได้

ในเวลานั้นเอง เธอก็ส่งข้อความมาหาเขาอีก

[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่ตะวันสาดแสง พี่มีช่างตัดเสื้อไหม?]

[เจ้าตะวันสาดแสง: มี ทำไมเหรอ?]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: ช่วยบอกให้ช่างตัดเสื้อในดินแดนของพี่ซ่อมตุ๊กตาหมีให้หน่อยได้ไหม? เสื้อผ้าบนตุ๊กตาหมีของหลิงเอ๋อร์ขาดนิดหน่อย]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: หลิงเอ๋อร์จะจ่ายค่าจ้างให้เอง หนูจะไม่ให้เขาทำงานฟรีๆ หรอก!]

โจวโจวอดหัวเราะออกมาไม่ได้

มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย

เธอยังเด็กอยู่จริงๆ

[เจ้าตะวันสาดแสง: ส่งมาให้ฉันสิ ไม่ต้องจ้างหรอก มันก็แค่ตุ๊กตาหมี เรื่องเล็กน้อยๆ]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: ขอบคุณค่ะพี่ตะวันสาดแสง]

จากนั้นเธอก็ส่งคำขอแลกเปลี่ยนมา หลังจากโจวโจวตกลง ตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลที่ขาดเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

โจวโจวมองดูและตระหนักว่าผ้าที่หน้าอกของมันขาด

เขาตรงไปยังร้านตัดเสื้อเพื่อไปหาเป่าซิ่วเอ๋อร์

ณ ร้านตัดเสื้อ

“เนื้อผ้าของหมีตัวนี้ยุ่ยลงเมื่อเวลาผ่านไป”

“นอกจากนี้มันยังถูกจับอยู่บ่อยๆ จึงเกิดความเสียหายขึ้นมา”

“การซ่อมเป็นเรื่องง่ายๆ แต่เปลี่ยนเนื้อผ้าน่าจะดีกว่า” เป่าซิ่วเอ๋อร์กล่าว

โจวโจวถามความเห็นของหลิงเอ๋อร์ จากนั้นเขาก็บอกให้เป่าซิ่วเอ๋อร์เปลี่ยนเนื้อผ้าหลังจากได้รับการยืนยันแล้ว

มันใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงก่อนที่เป่าซิ่วเอ๋อร์จะยื่นตุ๊กตาหมีใหม่เอี่ยมให้กับโจวโจว

หลังจากเขาส่งมันกลับคืนไปให้กับหลิงเอ๋อร์แล้ว เธอก็ดูจะมีความสุขมาก

[เจ้าโอสถวิญญาณ: ว้าว ช่างตัดเสื้อคนนั้นมีฝีมือจริงๆ ตุ๊กตาดูเหมือนกันกับตอนที่พ่อกับแม่ให้หลิงเอ๋อร์เลย]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: ขอบคุณนะคะพี่ตะวันสาดแสง!]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: หมีน้อยตัวนี้เป็นสิ่งเดียวที่หนูยังเหลืออยู่จากพ่อแม่เมื่อหนูมายังโลกใบนี้ นอกจากนี้มันยังเป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดของหนูด้วย หนูรู้สึกว่าพ่อแม่ยังอยู่เคียงข้างหนูถ้ามีมันอยู่ข้างๆ]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: หนูจะพาหมีน้อยไปหาพ่อกับแม่เมื่อหนูกลายเป็นลอร์ดที่ทรงพลังมากๆ ในอนาคต]

โจวโจวอึ้งไปเมื่อเขาเห็นเช่นนี้

ตุ๊กตาหมีมีความหมายกับเธอมากเลย

เขาถอนคำพูดของเขาอย่างเงียบๆ ว่าเธอยังเด็ก

[เจ้าตะวันสาดแสง: เธอจะต้องหาพ่อแม่เจอแน่นอน]

[เจ้าโอสถวิญญาณ: ขอบคุณค่ะพี่!]

ในเวลานั้นเอง…

“ตุ๊กตาหมีตัวนั้นเป็นของลูกของท่านลอร์ดเหรอเจ้าคะ?” เป่าซิ่วเอ๋อร์ถามด้วยความสงสัย

“ไม่ใช่” โจวโจวพูดไม่ออก

เป่าซิ่วเอ๋อร์เริ่มยิ้มกว้างขึ้น

“ที่นี่รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?” โจวโจวถามอย่างสบายๆ

“ก็ดีเจ้าค่ะ”

“มันมีเครื่องมือและผ้าเยอะเลย”

“การทำเสื้อผ้าในอนาคตจะง่ายขึ้นมาก” เป่าซิ่วเอ๋อร์ตอบ

โจวโจวพยักหน้า

นี่คือความมหัศจรรย์ของพิมพ์เขียว

เครื่องมือที่เกี่ยวข้องจะปรากฏขึ้นภายในโดยอัตโนมัติตราบเท่าที่มันเสร็จสมบูรณ์

ร้านตัดเสื้อก็เป็นหนึ่งในสิ่งปลูกสร้างเช่นนั้น

โถงแพทย์ ร้านตีเหล็ก โรงงานช่างไม้ และสิ่งปลูกสร้างอื่นๆ ก็เหมือนกัน

เมื่อสิ่งปลูกสร้างได้รับการอัพเกรดในอนาคต เครื่องมือที่อยู่ภายในก็จะถูกอัพเกรดและเพิ่มขึ้นด้วย

มันอาจมีการสร้างเอฟเฟกต์พิเศษบางอย่างด้วยซ้ำ

สิ่งปลูกสร้างที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยไม่มีพิมพ์เขียวนั้นก็เหมือนกับบ้านเปล่า เขาจะต้องซื้อเครื่องมือทุกชนิดและซื้อเอง และมันก็คงไม่มีกระทั่งเอฟเฟกต์พิเศษของสิ่งปลูกสร้างเลย

นี่คือความแตกต่างระหว่างสิ่งปลูกสร้างที่สร้างขึ้นเองกับสิ่งปลูกสร้างที่สร้างขึ้นจากพิมพ์เขียว

“ถ้าอาจารย์ของข้าได้มาอยู่ที่นี่ล่ะก็ เธอคงจะรักที่นี่แน่ ข้าสงสัยเหลือเกินว่าท่านอาจารย์กำลังทำอะไรอยู่?” เป่าซิ่วเอ๋อร์คิดถึงอาจารย์ของเธอ

ทันใดนั้นเอง เธอก็มองมาที่โจวโจวและลังเลอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะพูดออกมา

“ท่านลอร์ด ถ้าพวกเราได้ไปที่เมืองบ่อปลาในอนาคต ข้าจะพาอาจารย์มาที่นี่ได้ไหม? อาจารย์ของข้าคือช่างตัดเสื้อระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้น เธอเก่งกว่าข้ามากเลย”

ในทันทีที่เธอพูดจบ หน้าต่างภารกิจก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของโจวโจว

[ลูกน้องของท่าน เป่าซิ่วเอ๋อร์ ได้มอบหมายภารกิจให้กับท่าน]

[ชื่อภารกิจ: ศิษย์อาจารย์พบหน้ากัน]

[ระดับภารกิจ: ระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้น-ภารกิจลับ]

[รายละเอียดภารกิจ: เป่าซิ่วเอ๋อร์คิดถึงอาจารย์ของเธอมานานและอยากจะพบกับอาจารย์ของเธออีก ว่ากันว่าอาจารย์ของเธอ จางหลี่ อยู่ในเมืองบ่อปลา ทำไมท่านไม่ลองไปดูหน่อยถ้ามีเวลาล่ะ?]

[รางวัลภารกิจ: ช่างตัดเสื้อระดับแพลตตินั่มขาวขั้นต้นจะกลายเป็นลูกน้องในดินแดนของท่าน ความภักดีของเป่าซิ่วเอ๋อร์จะเพิ่มขึ้นจนถึงระดับภักดีจนตาย และแกนหมอกระดับแพลตตินั่มขาว 100 ชิ้น]

[เงื่อนไขการเปิดใช้งานภารกิจลับ: 1. ความภักดีของเป่าซิ่วเอ๋อร์มากกว่า 90 2. เป่าซิ่วเอ๋อร์มีร้านตัดเสื้อเป็นของตัวเอง 3. ผู้รับมอบภารกิจคือบุคคลที่น่าเชื่อถือในใจของเป่าซิ่วเอ๋อร์]

โจวโจวอึ้ง

มันมีกระทั่งภารกิจในทวีปจื้อเกาด้วย?