ตอนที่ 144 ความใจดีกลับมาทำร้ายตัวเอง

ตอนที่ 144 ความใจดีกลับมาทำร้ายตัวเอง

"เป็นยังไงบ้างคิด เจ้ายังไงกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันนี้"

จี้ ชิงเห่อ ลูบคางของเขาด้วยมือข้างหนึ่งมองไปยังหน้าต่างรายการจัดอันดับที่อยู่ตรงหน้าเขาด้วยสายตาที่ลุ่มลึก

"การที่เขาเอาชนะ ชิว ฉางเฉิน ได้คนที่ชื่อ หลิน ยู ไม่ธรรมดาจริงๆ แต่สิ่งที่ข้าสนใจจริงๆคืออันดับอาณาจักรรวมของเขา"

ร่องรอยความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาที่เย็นชาของ จี้ หยุนซวง

ในฐานะที่เป็นผู้ที่อยู่ในห้าอันดับแรกของรายการจัดอันดับอาณาจักร ระดับ 6 มาเป็นเวลานาน เธอย่อมรู้จักเกี่ยวกับรายการจัดอันดับได้เป็นอย่างดี และเธอยังรับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของรายการจัดอันดับอาณาจักรรวมอีกด้วย

เพราะแม้แต่ตัวเธอก็อยู่ในอันดับร้อยกว่าในการจัดอันดับอาณาจักรรวมเท่านั้น

นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้เห็นว่าราชันจากอาณาจักรอื่นนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน

แต่นั้นไม่ใชสิ่งสำคัญ

สิ่งสำคัญคือตลอดเวลาที่ผ่านมา 10 อันดับแรกของรายชื่อการจัดอันดับรวมนั้นล้วนถูกครอบครองโดยราชันจากจักรวรรดิเซิ่งเหยา และมีเพียงไม่กี่คนจากอาณาจักรที่สามารถเบียดเข้าไปได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่หลิน ยู คนนี้ปรากฏตัวขึ้น เขาก็พุ่งเข้าไปอยู่ใน 10 อันดับแรกทันที แถมยังเป็นอันดับ 4 อีกต่างหาก นี้มันดูเวอร์เกินไปหน่อย

ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเธอ เกรงวว่าราชันระดับ 6 ทั้งหมดในจักรวรรดิเซิ่งเหยา ต่างพากันตกอยู่ในความโกลาหล

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอจึงถาม "ท่านพ่อ ท่านรู้หรือไม่เขาเป็นใคร ทำไมข้าไม่เคยได้ยินชื่อของคนๆนี้มาก่อน"

"แน่นอนเจ้าต้องไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน"จี้ ชิงเห่อ ยิ้มมาออกมาอย่างใจดี "เพราะตัวเขานั้นเพิ่งมาถึงเมื่อเดือนที่แล้ว"

"เดือนที่แล้ว? มันเป็นไปได้ยังไงกัน!?"

จี้ หยุนซวง ยื่นมือไปปิดริมฝีปากหยกของเธอ ความประหลาดใจนี้ทำไมตาของเธอค่อยๆเบิกกว้าง

ภายในระยะเวลา 1 เดือนหลังจากที่เพิ่งมาถึง เขาพุ่งไปเป็นอันดับ 1 ในรายการจัดอันดับระดับ 6 ?

ถ้านี้ไม่ใช่สิ่งที่ จี้ ชิงเห่อ พูดออกมาเอง เธอไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่ามันเป็นเรื่องจริง

"ที่จริงข้าก็ประหลาดใจเหมือนกัน ไม่คิดว่าจะมีราชันผู้มากความสามารถปรากฏตัวขึ้นใน อาณาจักรหวงหวู่ ของเรา ดังนั้นข้าจึงเรียกเจ้ามาที่นี้เพราะอยากฟังความเห็นของเจ้า"

"ฟังความเห็นของข้างั้นเหรอ"

"ใช่แล้ว ในเร็วๆ นี้ เพิ่งเกิดสงครามที่ชายแดนกับ โลกหยวนซา และ โลกจิตวิญญาณแท้จริง ดังนั้นข้าจึงเริ่มกังวลเกี่ยวกับเจ้า ดังนั้นข้าจึงต้องการหาคนมาแทนที่เจ้า ข้าหวังว่าเจ้าทำตัวเป็นผู้หญิงมากว่านี้อีกซักนิด"

จี้ ชิงเห่อ จับ มือของ จี้ หยุนซวง เขาจับมือของเธอแน่นดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล

ความกังวลของเขาทำให้ ความเย็นชาบนในหน้าของ จี้ หยุนซวง ค่อยๆ จางหายไป เธอพูดออกมาอย่างเศร้า ๆ "ข้าแค่.. ไม่อยากให้เพื่อนรวมอาณาจักรของข้าต้องตายอีก"

"เจ้าใจดีเกินไป สิ่งนี้ทำร้ายเจ้าไม่ช้าก็เร็ว เจ้าไม่รู้งั้นหรือ?"

"ข้ารู้ แต่ข้ายังต้องทำทั้งหมดก็เพื่ออาณาจักรนี้ ฉัน..ไม่อยากเห็นผู้คนมากมายตายไปต่อหน้าข้า เหมือนกับคราวนั้น หากตัวข้าแข็งแกร่งขึ้นอีกแม้ซักนิดก็ยังดี ท่านแม่คงจะไม่..."

ในตอนท้าย เสียงของ จี้ หยุนซวง สั่นเทา

ดวงตาที่งดงามของเธอปรากฏน้ำตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจตำหนิตัวเองอยู่ลึกๆ

"เจ้าบอกว่าจะไม่พูดถึงมันอีกไม่ใช่หรือ"

จี้ ชิงเห่อ ถอนหายใจออกมาความโศกเศร้าปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

เขายื่นมือออกมาค่อยๆ เช็ดน้ำจากจากมุมตาของ จี้ หยุนซวง

"เหตุการณ์ในครั้งนั้น ข้าไม่โทษเจ้า มันเป็นการตัดใจของแม่เจ้า"

"แต่..."

จี้ ชิงเห่อ ยิ้มออกมา

"เลิกพูดถึงเรื่องนี้กันเถอะ เรามาพูดถึงเรื่องรายการจัดอันดับดันดี กว่า ข้าเพิ่มส่งคนไปติดต่อผู้ที่รับผิดชอบในการคัดเลือกราชันหน้าใหม่เมื่อเดือนที่แล้ว เขาน่าจะมาถึงที่นี้ในอีกไม่ช้า"

ถามถึงโจโฉ โจโฉก็มา

ขณะที่เสียงของ จี้ ชิงเห่อสิ้นสุดลง ทันใดนั้นก็มีเสียงตระโกนดังออกมาจากที่ด้านนอกราชวัง

"ราชันแห่งเมืองลั่วหยุน โม่เว่ยขอพบ นายท่าน!"

"เข้ามา"

เสียงที่ทรงพลังของ จี้ ชิงเห่อ ดังก้องไปทั่วห้องโถง

จากนั้น ชายชราท่าทางอ่อนแอเดินเข้ามาด้วยความระมัดระวังพร้อมกับก้มหัวลง

เมื่อเห็นเขา จี้ ชิงเห่อ ก็ลุกขึ้นยืนจากบังลังก์ ใบหน้าอันเย็นในอดีตกลับมาอีกครั้ง

"คำนับฝ่าบาท"

โม่ เว่ย โค้งคำนับ จี้ ชิงเห่อ ด้วยความเคารพ

"ลุกขึ้น"

จี้ ชิงเห่อ กล่าวเบาๆ

ดวงตาอันลึกล้ำของเขา มองไปที่ โม เว่ย แล้วถามขึ้น "หน้าที่การคัดเลือกราชันหน้าใหม่เมื่อเดือนที่แล้ว เป็นความรับผิดชอบของเจ้าใช่หรือไม่"

"เรียนนายท่าน มันเป็นผู้น้อยเอง"

โม่ เว่ย สั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่าง ตัวเขานั้นเป็นเพียงแค่ราชันระดับ 7 เขานั้นไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองไป จี้ ชิงเห่อ ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็หวาดกลัวอย่างมาก

เพราะเขานั้นไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ราชาจี้ ถึงเรียกคนตัวเล็กๆอย่างเขา เข้ามา อย่างไรก็ตามงามคัดเลือกราชันหน้าใหม่ ได้ถูกมอบหมายให้พวกเขาราชันระดับ 7

ถึงแม้ว่าจะมีบางคนเขามาแทรกแซง พวกนั้นก็จะเป็นเพียงราชันระดับ 8 ที่อยู่เหนือกว่าเขา

แต่ใครจะคิดกันว่าวันหนึ่งเขาจะถูกเรียกตัวโดยราชา?

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเดือนที่แล้วเขาได้ทำการคัดเลือกราชัน จู่ๆ ก็ถูกเรียกตัว ซึ่งทำให้เขารู้สึกกังวลอยู่ไม่น้อย หรือว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

แต่ที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ

ทันทีที่เขายืนตัวขึ้น เสียงอันใจดี ของ จี้ ชิงเห่อ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง "ไม่ต้องตื่นเต้น ข้าตามเจ้าเข้ามาเพื่อจะสอบถามบางอย่าง"

"สำหรับการคัดเลือกราชันหน้าใหม่เมื่อเดือนที่แล้ว เจ้าเป็นคนรับผิดชอบใช่หรือไม่"

"ใช่ขอรับ มันเป็นหน้าที่ของผู้น้อยเอง" โม่ เว่ย ตอบกลับด้วยความเคารพ

"ถ้าอย่างนั้นเจ้าน่าจะจำได้ว่าได้ เลือก ราชันเผ่าพฤกษา มาใช่หรอไม่ แถมเจ้ายังได้มอบเมืองเล็กๆตรงชายแดนให้กับเขาอีกด้วย"

ในฐานะที่เป็นกษัตริย์ จี้ ชิงเห่อ สามารถล่วงรู้ข้อมูลพื้นฐานของดินแดนราชันทั้งหมดในอาณาจักร

ตราบเท่าที่เขาต้องการ มันก็เป็นเรื่องง่ายๆที่จะค้นหาว่าราชันคนไหนอยู่ในเมืองไหน

โม่ เว่ย ไม่คิดว่า จี้ ชิงเห่อ จะถามเรื่องนี้ เขาตกใจเริ่มพยายามนึกถึงมัน

"ดูเหมือนว่า...จะมีขอรับ ในตอนนั้น เนื่องจากเจ้าหนุ่มนั้นคะแนนประเมินของเขาต่ำมาก มันออกมาเพียง ระดับ F เท่านั้น ข้าเห็นว่าไม่มีอาณาจักรใดต้องการเขา ดังนั้นข้าจึงได้นำเขามายังอาณาจักรหวงหวู่ของเรา หรือว่า เขานั้นก่อเรื่องอะไรเข้า!?"

สำหรับ หลิน ยู แล้ว โม่ เว้ย จำเขาได้แม่น

หนึ่งเป็นเพราะหลิน ยู นั้นสุภาพมาก เหตุผลอีกอย่างคือ หลิน ยู เป็น 1 ในราชันระดับ F ที่เขาเลือกมา แถมเขายังเป็นราชันเผ่าพฤกษาเพียงคนเดียวในนั้น ดังนั้นเขาจึงจำได้แม่น

ในตอนนี้เมื่อได้ยิน จี้ ชิงเห่อ ถาม เขาก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

เป็นไปได้เจ้าหนุ่มนี้ทำบางอย่างที่สร้างความวุ่นวายต่ออาณาจักร มันทำให้ กษัตริย์จี้ ชิงเห่อถามหาความรับผิดชอบจากเขา?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โม่ เว่ย ก็ถึงกับเหงื่อแตกพลั่กทันที เขาไม่กล้าที่จะพูดไอะไรออกไปอีก

หรือว่าความใจดีชั่วขณะของเขาจำกลับมาทำร้ายตัวเขาเอง

แต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงก็คือ

เมื่อได้ยินคำตอบของเขา จี้ ชิงเห่อเพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังถามเพิ่มอีกด้วยความสนใจ "แล้วเจ้าจำชื่อของเขาได้หรือไม่"

โม่ เว่ย ไม่กล้าที่จะปิดบัง เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว "ดูเหมือนเขาจะชื่อว่า หลิน ยู ? มันผ่านมาซักพักแล้ว ข้าน้อยก็จำไม่ได้ขอรับ ข้าน้อยขอนายท่านยกโทษให้ด้วย"

"ยกโทษ? เจ้ามีความผิดอะไรกัน ดูเหมือนมันจะสายไปหน่อยที่ข้าจะตอบแทนเจ้า"

"อะไรนะ?"

โม่ เว่ย รู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้นไปอีก

ในที่สุดเขาก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองยัง จี้ ชิงเห่อ ด้วยใบหน้าที่มึนงง

เขาพบว่าไม่เพียง แต่ จี้ ชิงเห่อ จะไม่โกรธ แต่มันยังมีรอยยิ้มเล็กๆอยู่บนใบหน้าของเขาอีกด้วย

มันดูไม่เหมือนกับการเสแสร้ง

เป็นไปได้ไหมว่า....

เป็นเพราะชายหนุ่มคนนั้นงั้นเหรอ?

โม่ เว่ย รู้สึกมึนงง แต่เขานั้นไม่กล้าถามไปมากกว่านี้

ในตอนนั้นเอง  เสียง จี้ ชิงเห่อ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"ที่ข้านั้นเรียกเจ้ามาครั้งนี้ก็เพื่อตอบแทนที่เจ้านั้น ได้คัดเลือกผู้มีความสามารถที่ยอดเยี่ยมให้อาณาจักรหวงหวู่ของเรา แต่ข้านั้นได้ยังจากเจ้าว่า หลิน ยู นั้นได้รับเลือกจากเจ้าเพราะคะแนนต่ำและไม่มีใครเอา นี้เป็นเรื่องจริงงั้นหรือ?"

"ใช่ ขอรับ" โม่ เว่ย พยักหน้า

"มีเรื่องแบบนี้ด้วยงั้น" จี้ ชิงเห่อ คิดพลางมองหน้าเข้าไปด้วยความประหลาดใจ

เขานั้นไม่คิดว่า ราชันที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้จะได้คะแนนต่ำแถมยังถูกดูถูกและขับไล่จากเหล่าราชันอาณาจักรอื่นๆอีก

โม่ เว่ย ผู้นี้สร้างผลงานอันยอดเยี่ยมเข้าแล้วจริงๆ

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็พูดว่า "เจ้าอาจไม่รู้ว่า ราชันเผ่าพฤกษาที่เจ้าคัดเลือกมานั้น ได้ขึ้นอยู่อันดับ 1 ในรายการจัดอันดับอาณาจักร ระดับ 6 มันเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรเรา เจ้าต้องการอะไรเป็นรางวัลบอกมาได้เลย"

"ว่าไงนะ!?"

โม่ เว่ย ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เขานั้นไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้นอยู่พักหนึ่ง

.

.

ตอนนี้ราชันกลายพันธุ์ VIP 3 (151-200) เปิดให้เข้าแล้วนะ

ติดตามได้ผ่านทาง Facebook : ราชันกลายพันธุ์ - นิยายแปลไทย