967 - สุสานราชาโบราณ
967 - สุสานราชาโบราณ
เมื่อเห็นสิ่งนี้เย่ฟ่านก็เกิดความตกใจเป็นอย่างมาก ในจักรวาลอันกว้างใหญ่นี้ดูเหมือนจะไม่ได้มีเพียงโลกมนุษย์ของเขาและโลกอำพรางสวรรค์เท่านั้นที่มีอารยธรรมอยู่
จักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้นได้ออกเดินทางท่องไปในดาวเคราะห์ต่างๆจนกระทั่งพบกับเซียนหญิงคนนี้ ถ้าจักรพรรดิดำรับรู้สิ่งที่เย่ฟ่านเจอมันจะต้องกรีดร้องคร่ำครวญอย่างแน่นอน
เซียนหญิงเข้าสู่ทุ่งดวงดาวอันไร้ขอบเขต นางมองหาโอกาสที่จะพิสูจน์เต๋าเพื่อกลายเป็นราชาอมตะ และยิ่งต้องการค้นหาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปราศจากจุดเริ่มต้นอีกครั้ง
แต่สุดท้ายนางกลับหลงอยู่ในจักรวาลอันมืดมิดอย่างยาวนานเพียงลำพัง
ในการรับรู้ของนาง มีต้นกำเนิดชีวิตเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นในจักรวาลนี้ นางพยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหามัน แต่สิ่งที่นางพบเจอกับมีเพียงความสิ้นหวังเท่านั้น
หลังจากที่การบ่มเพาะของนางมาถึงจุดสูงสุด นางไม่สามารถก้าวหน้าไปได้อีก เมื่อไม่สามารถพิสูจน์เต๋าได้สุดท้ายนางจึงต้องนั่งอยู่บนเรือลำนี้และตายไปอย่างเงียบๆ
“หญิงสาวผู้ที่หลงรักจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้นกลับต้องตายอย่างน่าสังเวช”
“จักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้นนั่งอยู่บนภูเขาสีม่วงเขาเคยรู้หรือไม่ว่าเคยมีหญิงสาวคนหนึ่งไล่ตามเขาจนต้องพบเจอกับชะตากรรมอันน่าเศร้าเช่นนี้”
“จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปราศจากจุดเริ่มต้นนับเป็นอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคโบราณ ตัวตนระดับเขาไม่น่าจะพิสูจน์เต๋าเพื่อเป็นราชาอมตะไม่สำเร็จ เขาเสียชีวิตในภูเขาโบราณจริงหรือ?”
“มีแหล่งชีวิตกี่แห่งในจักรวาลอันไร้ขอบเขตนี้”
เย่ฟ่านมองดูอย่างถี่ถ้วนแล้วก็ต้องตกใจอีกครั้ง
ในย่อหน้าสุดท้ายเซียนหญิงกล่าวถึงถนนโบราณสู่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว น่าเสียดายที่เมื่อนางค้นพบถนนโบราณ เวลาในชีวิตของนางก็ใกล้จะหมดลงแล้ว
เซียนหญิงค้นพบเรือโบราณลำนี้และนางก็ใช้มันเป็นที่ฝังสังขารตัวเอง นี่ไม่ใช่เรือของนางดังนั้นนางจึงไม่ได้สำรวจมันอย่างถี่ถ้วน
กะโหลกนี้เป็นเครื่องรางล้ำค่า เย่ฟ่านไม่ต้องการที่จะทำลายมัน หากวันหนึ่งเขาสามารถกลับไปที่โลกอำพรางสวรรค์ได้อีกครั้งเขาจะฝังกะโหลกใบนี้ไว้ที่ภูเขาสีม่วงตามความปรารถนาของเซียนหญิง
อย่างไรก็ตามทันทีที่เย่ฟ่านยื่นมือไปสัมผัสกับกะโหลกสีขาวความหนาวเย็นที่แฝงอยู่ภายในก็แล่นเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว
ในจังหวะที่กระโหลกถูกยกขึ้นจี้ที่มีความยาวเพียงหนึ่งนิ้วรูปร่างเหมือนพระจันทร์เสี้ยวก็ตกลงไปบนพื้น
ความเย็นที่เสียดแทงกระดูกมาจากมันนั่นเอง ถ้าไม่ใช่เย่ฟ่านแต่เป็นผู้บ่มเพาะคนอื่น บางทีพวกเขาอาจถูกความหนาวเย็นนี้กัดกร่อนร่างกายจนเสียชีวิตแล้วก็ได้
“พลังหยินที่แข็งแกร่งหนัก!”
เย่ฟ่านอดทนต่อความหนาวเย็นและสังเกตจี้อยู่ในมือด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์
“มันก็แค่จี้ธรรมดาแต่มีพลังหยินถูกปลดปล่อยออกมาได้อย่างไร”
ในที่สุดเย่ฟ่านก็เก็บหัวกะโหลกและจี้เข้าไปในหม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดก่อนจะเดินสำรวจต่อไป
ระหว่างทางเขาเห็นเศษทองแดงและเหล็กผุพังมากมายกระจายอยู่บนพื้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่ต้องเป็นอาวุธของผู้ยิ่งใหญ่จากยุคโบราณที่อยู่บนเรืออย่างแน่นอน
การต่อสู้ในตอนนั้นรุนแรงและมีร่องรอยของการทำลายล้างทุกหนทุกแห่งในห้องโดยสารโบราณ มีกระดูกสีขาวซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเป็นกระดูกของสิ่งมีชีวิตอมตะกระจายอยู่ทั่วพื้น
“ไม่ใช่เผ่าพันธุ์มนุษย์…”
เย่ฟ่านยังพบเกล็ดที่แตกหักในผงกระดูก และขนบางส่วนที่ฝังอยู่ในกระดูก ซึ่งเห็นได้ชัดว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ใช่มนุษย์
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงวิหารอันสง่างาม นัยน์ตาของเขาสั่นไหว และในที่สุดเขาก็เห็นเศษกระดูกคล้ายมนุษย์ และยังมีกระดูกนิ้วที่ยังคงอยู่และไม่ละลาย
“เวลาผ่านไปหลายแสนปีแต่กระดูกนิ้วยังคงสมบูรณ์แบบ หรือว่ามนุษย์คนนี้จะเป็นราชาอมตะในตำนาน”
ทันใดนั้นเย่ฟ่านตกใจ มีลายมืออยู่ใต้ผงกระดูก ยังคงเป็นภาษาเทวะบรรพกาล เขาหมอบลงเพื่อสังเกตอย่างระมัดระวัง และเห็นคำว่า “เส้นทางโบราณ” อีกครั้ง
“ข้าพบเส้นทางโบราณบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวซึ่งนำไปสู่ …”
ลายมือหยุดกะทันหัน เขาไม่สามารถเขียนประโยคต่อไปได้ คนๆ นั้นดูเหมือนจะเสียชีวิตลงตรงนี้
“ช่างน่าเสียดายจริงๆ !” เย่ฟ่านถอนหายใจเบาๆ
ในที่สุดเขาก็เข้าใกล้พื้นที่ส่วนกลางของเรือโบราณเมื่อเขาผลักประตูทองแดงเปิดออก ทันใดนั้นเย่ฟ่านก็สัมผัสกับสถานที่ลึกลับที่เต็มไปด้วยฝุ่น
ที่ปลายสายตาของเขามีต้นกำเนิดสวรรค์ก้อนใหญ่กระจัดกระจายอยู่ทั่วห้อง!
“สวรรค์ มากมายเหลือเกิน!”
แม้แต่เย่ฟ่านซึ่งมีต้นกำเนิดสวรรค์มากมายก็ยังอดไม่ได้กับภาพที่เขาเห็นในตอนนี้ แม้แต่รังหมื่นมังกรก็ยังมีต้นกำเนิดสวรรค์เทียบไม่ได้กับสิ่งที่เขาเห็น
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้นกำเนิดสวรรค์เหล่านี้จะต้องบรรจุไว้ด้วยร่างของราชาโบราณแน่นอน!
“ไม่!”
ในไม่ช้าเย่ฟ่านก็ค้นพบความผิดปกติ ต้นกำเนิดสวรรค์เหล่านี้แม้ว่าจะมีความใหญ่โตจนน่าเหลือเชื่อ แต่กลับมืดสลัวและไม่มีพลังศักดิ์สิทธิ์รั่วไหลออกมาแม้แต่น้อย
“นี่คือ...แก่นแท้ของมันถูกดึงดูดออกไปแล้วเหลือเพียงเปลือกที่ว่างเปล่าเท่านั้น!”
ฉากแบบนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างยิ่ง เพราะทันทีที่แก่นแท้ของต้นกำเนิดสวรรค์หมดสิ้นลงย่อมแสดงให้เห็นว่าราชาโบราณที่นอนอยู่ข้างในล้วนต้องตายอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
เรือทองแดงโบราณนั้นทื่อ เต็มไปด้วยสนิม ทรุดโทรมและล้าสมัย มันมีต้นกำเนิดสวรรค์สี่สิบสามก้อนกระจัดกระจายอยู่ทั่วห้อง
“ราชาโบราณทั้งหมดตายแล้วหรือ?”
หัวใจของเย่ฟ่านผันผวน ราชาโบราณทุกคนมีพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไร้ขอบเขต สามารถเรียกลมเรียกฝนได้ตามใจปรารถนา แค่สมบัติที่ตกทอดมาจากยุคของพวกเขาก็เพียงพอที่จะสั่นสะเทือนสวรรค์ที่พบแล้ว
เย่ฟ่านสังเกตอย่างระมัดระวังว่าสิ่งมีชีวิตในผนึกต้นกำเนิดสวรรค์นั้นแตกต่างกันมาก บางตัวมีหัวมังกร บางตัวมีเก้าตา บางตัวเหมือนหงส์เพลิง และบางตัวก็เหมือนมนุษย์…”
พวกมันทั้งหมดมีกลิ่นกายที่น่ากลัว แม้ว่าพวกเขาจะตายไปแล้วแต่ซากศพของราชาโบราณเหล่านี้ยังเพียงพอที่จะสั่นสะเทือนจิตใจของเย่ฟ่านอย่างรุนแรง
นอกจากนี้สิ่งที่เหมือนกันอีกอย่างคือร่างกายของราชาโบราณทั้งหมดล้วนแห่งเหี่ยวคล้ายกับว่าพลังชีวิตในร่างกายของพวกเขาถูกดึงดูดออกไปจนหมดสิ้น
ยิ่งกว่านั้น พวกเขาทั้งหมดล้วนแก่ชราจนผิดปกติ ผิวของพวกเขาเหี่ยวย่นและไม่เข้ารูป เหมือนผีแก่ที่อยู่มาหลายชั่วอายุคน
“ราชาแต่ละคนไม่เพียงแต่หมดสิ้นพลังศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น แม้แต่แก่นแท้แห่งชีวิตของพวกเขายังถูกเผาผลาญไปแล้ว พวกเขาพบเจอกับอะไรในระหว่างการเดินทางนี้?”
เย่ฟ่านรู้สึกงงงวย แม้ว่าราชาโบราณจะอาศัยอยู่ในต้นกำเนิดสวรรค์นานนับสิบล้านปีมันก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะตายอย่างแน่นอน มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
พวกเขาล่องลอยอยู่ในจักรวาลนี้มานานแค่ไหนแล้ว?
อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านยังคิดถึงความเป็นไปได้อื่น การเดินทางในทุ่งดวงดาวนั้นอันตรายอย่างยิ่ง ดาวโบราณบางดวงอาจมีสิ่งมีชีวิตลึกลับซ่อนตัวอยู่
บางทีราชาโบราณเหล่านี้อาจเดินทางไปยังสถานที่ลึกลับเหล่านั้น และถูกสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังบางอย่างดูดกลืนพลังชีวิตจนหมดสิ้น
ราชาโบราณมากมายที่อยู่บนเรือลำนี้จะต้องเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์และสถานะสูงส่งในเผ่าพันธุ์ เห็นได้จากต้นกำเนิดสวรรค์ที่บรรจุร่างของพวกเขาอยู่
ในจักรวาลนี้มีเพียงอาณาจักรเซียนเท่านั้นที่ผู้คนสามารถหยิบยืมพลังชีวิตจากจักรวาลอันกว้างใหญ่ได้ ไม่เช่นนั้นเซียนหญิงคนเมื่อครู่คงไม่เสียชีวิตอย่าเงียบเหงาแล้ว
“ต้นกำเนิดสวรรค์ที่ข้ามีอยู่ตอนนี้สามารถทำให้ข้าเดินทางในจักรวาลอันกว้างใหญ่ได้นับพันปี ดังนั้นตอนนี้จึงยังไม่จำเป็นต้องใส่ใจเรื่องความอยู่รอดชั่วคราว”
เย่ฟ่านไตร่ตรองเป็นเวลานานก่อนจะพยายามตัดเปิดต้นกำเนิดสวรรค์เพื่อหยิบฉวยเอาอาวุธของราชาโบราณที่อยู่ภายใน
สมบัติทุกชิ้นของคนเหล่านี้เป็นสิ่งที่ท้าทายสวรรค์อย่างยิ่ง การได้ครอบครองแม้เพียงชิ้นเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้พลังการต่อสู้ของเขาเพิ่มมากขึ้นหลายเท่าแล้ว!
แคร่ก!
เย่ฟ่านตัดช่องว่างในเปลือกต้นกำเนิดศักดิ์สิทธิ์ของสิ่งมีชีวิตโบราณที่มีหัวมังกรและร่างมนุษย์
ไม่ใช่ว่าราชาในสมัยโบราณทุกคนจะต้องวิวัฒนาการให้เหมือนกับมนุษย์ทุกประการ บางคนก็มีความภาคภูมิใจในรูปลักษณ์เดิมของเผ่าพันธุ์ตัวเอง ตัวอย่างเช่นสิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์มังกรคนนี้
