2202 - คนขายยาปลอม
2202 - คนขายยาปลอม
เมื่อยักษ์ใหญ่ของอาณาจักรต่างมิติรู้ว่ามีกุญแจดอกนี้ที่สามารถเปิดสิ่งประดิษฐ์โบราณต้นกำเนิดของพวกเขาได้ พวกเขาจะไม่คุ้มคลั่งได้อย่างไร
พวกเขาต้องการได้รับมันและเปิดหีบใบนั้นออก!
อย่างไรก็ตามหลังจากผ่านยุคสมัยที่ยิ่งใหญ่มามากมาย บรรดาผู้ที่ต้องการเปิดหีบก็เสียชีวิตไปหมดแล้ว แม้กระทั่งราชาพื้นที่ฝังศพโบราณก็ไม่เว้น
ในช่วงเวลานั้น มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
ไม่ว่าจะเป็นดินแดนต่างมิติหรือโลกใต้พิภพ ทุกคนที่ต้องการเปิดหีบก็ประสบกับความตายอย่างน่าอนาถไม่มีข้อยกเว้น
มันถึงขนาดที่สิ่งแปลกประหลาดจะเกิดขึ้นจากการสัมผัสกับหีบนี้
ราชาพื้นที่ฝังศพและราชาผู้ไม่มีวันตายล้วนประสบพบเจอด้วยตนเอง!
“ปรากฎว่ามันเป็นแบบนี้ พวกเขาต้องการสร้างจักรพรรดิอมตะขึ้นมา!” สือฮ่าวพูดพร้อมกับถอนหายใจ
ไม่น่าแปลกใจที่ทุกๆหลายปีจะเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ขึ้นโดยตลอด
อีกฝั่งจะโจมตีเก้าสวรรค์สิบพิภพอย่างคุ้มคลั่งก็เพื่อใช้เมล็ดพันธุ์นั้นทำการเปิดสิ่งประดิษฐ์โบราณต้นกำเนิดที่สามารถสร้างจักรพรรดิอมตะขึ้นมาได้
เมื่อมาถึงระดับราชาอมตะขั้นสูงสุด คงไม่มีสิ่งไหนที่จะสำคัญไปกว่าการทะลวงออกจากอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะอีกแล้ว
คนเหล่านี้มาถึงจุดสูงสุดเมื่อหลายล้านปีก่อน พวกเขามองไม่เห็นเส้นทางข้างหน้า มีเพียงโอกาสที่จะได้เป็นจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถล่อหลอกหัวใจของพวกเขาให้เสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย
เมื่อสือฮ่าวได้รู้สิ่งเหล่านี้ การแสดงออกของเขาก็ซับซ้อนขึ้น นี่คือที่มาของหายนะ! นี่คือเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการสังหารของทั้งสองอาณาจักร
“พวกท่านรู้หรือไม่ว่ามีหีบที่เน่าเปื่อยอยู่ใบนึง? มันมีความสัมพันธ์กับสิ่งประดิษฐ์โบราณต้นกำเนิดหรือไม่?” สือฮ่าวถาม
“มันถูกขุดขึ้นมาจากเก้าสวรรค์สิบพิภพ ตอนแรกเชื่อกันว่าเป็นเมล็ดพันธุ์นั้น กุญแจที่สามารถเปิดสิ่งประดิษฐ์โบราณต้นกำเนิดได้”
ในท้ายที่สุดก็ไม่เป็นเช่นนั้น มันไม่มีทางเปิดสิ่งประดิษฐ์โบราณทั้งสองชิ้นนี้ จนถึงขนาดที่แม้แต่ตัวมันก็ไม่สามารถเปิดขึ้นได้
มีบางคนที่วิเคราะห์เกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง พวกเขายืนยันแล้วว่ามันไม่ใช่กุญแจดอกนั้นอย่างแน่นอน
จากนั้นราชาบางคนก็หมดความสนใจในเรื่องนี้อย่างสมบูรณ์ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีราชาอมตะรุ่นใหม่อีกเป็นจำนวนมากที่สนใจเรื่องนี้อยู่บ้าง
พวกเขาศึกษามันมาหลายยุคหลายสมัยแต่ก็ไม่สามารถเปิดออกได้
ในท้ายที่สุด หีบไม้ที่เน่าเปื่อยนั้นก็ไม่มีใครสามารถค้นคว้าความลับของมันได้สำเร็จ มันไม่สามารถถูกเปิดออกมาได้ด้วยซ้ำจึงถูกทิ้งไว้ที่ดินแดนของเรานับตั้งแต่หลายล้านปีก่อน
“โลกนี้เคยมีจักรพรรดิพื้นที่ฝังศพ จักรพรรดิอมตะ หรือจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญที่แท้จริงหรือไม่?”
สือฮ่าวถามน้ำเสียงของเขาจริงจัง เขาต้องการยืนยันว่ามีผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้ในสมัยโบราณหรือไม่
“ไม่มี สิ่งมีชีวิตระดับนั้นไม่เคยปรากฏมาก่อน ข้าเกิดมาตั้งแต่ยุคเริ่มต้นของยุคที่จักรพรรดิร่วงหล่นก็ไม่เคยเห็นพวกเขา” ราชาพื้นที่ฝังศพฮั่วเหิงกล่าวอย่างเด็ดขาด
แน่นอนว่ายังมีผู้คนที่สงสัยในเรื่องนี้อยู่ ตัวอย่างเช่นรอยเท้าลึกลับที่มุ่งหน้าเข้าสู่อาณาจักรทะเลในโลกหลังเขื่อน
มันกระตุ้นให้สิ่งมีชีวิตระดับราชาอมตะมากมายก่อสงครามกัน ทุกสิ่งทุกอย่างก็เพื่อหวังจะทะลวงผ่านระดับนี้ให้ได้
จิ!
ลำแสงสองเส้นเคลื่อนผ่านไป สือฮ่าวเปิดเผยการแสดงออกที่แปลกประหลาด เขาไม่เพียงแต่เห็นเต่าขาวแบกเซียนเท่านั้น เขายังเห็นยาเซียนอีกต้นหนึ่ง!
“จริงๆแล้วมันจบลงที่พื้นที่ฝังศพ พื้นที่ฝังศพเป็นแหล่งรวมความมั่งคั่งอย่างแท้จริง” สือฮ่าวถอนหายใจ
อย่างไรก็ตาม เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชม พื้นที่ฝังศพนี้ศักดิ์สิทธิ์เกินไป ไม่ด้อยกว่าดินแดนอมตะแม้แต่น้อย
ทุกจุดของพื้นที่ฝังศพโบราณเปล่งประกายระยิบระยับด้วยแสงห้าสี มีบางพื้นที่ที่มีความเจิดจ้าเจ็ดสี พร้อมด้วยแสงหลากสีที่เป็นมงคลเต็มไปด้วยรัศมีแห่งจิตวิญญาณ
มันเป็นสถานที่ที่ยาเซียนต้องการจะหยั่งรากมากที่สุด
ในฐานะราชาพื้นที่ฝังศพโบราณ ฮั่วเหิงเผยรอยยิ้มอันขมขื่น รู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย โดยบอกว่าพวกเขาตกลงไปในแผนร้ายของคนอื่นแล้ว
"ทำไมท่านถึงพูดแบบนั้น?" สือฮ่าวรู้สึกงงงวย
เขายังคงจ้องมองต้นยาเซียนที่อยู่ใกล้ๆ มันน่ามหัศจรรย์จริงๆ เขาเคยเห็นมันมาก่อน นี่คือสิ่งที่ก่อนหน้านี้เรียกว่ารากจิตวิญญาณอันดับหนึ่งของอาณาจักรล่าง!
ต้นไม้ต้นนี้เป็นต้นไม้เล็กๆที่สูงเพียงจ้าง ล้อมรอบด้วยหมอกสีขาวอมตะ มัวหมอง ไม่ชัด ใบไม้และกิ่งก้านริบหรี่และเปล่งประกายในบางครั้ง
ในเวลานี้มันหยั่งรากที่นี่โดยไม่คิดจะหลบหนีไปอีก
บนต้นไม้ต้นเล็กๆมีดอกไม้สามดอกที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง
หนึ่งในนั้นกลายเป็นฝนแห่งแสงสว่าง ออกจากต้นไม้ แล้วเปลี่ยนเป็นคนตัวเล็กๆที่มีความสูงน้อยกว่ากำปั้น พลิกตัวก็นั่งสมาธิลงกับพื้น
มันกำลังทำการรู้แจ้งในเต๋า
ในขณะเดียวกัน ดอกไม้ดอกที่สองบนต้นไม้ก็ปล่อยเสียงดังเบาราวกับเสียงกริ่งดังขึ้น
แล้วมันก็กลายเป็นสายฝนแห่งแสงสว่าง ทิ้งต้นไม้ไว้ กลายเป็นอาวุธ กลายเป็นระฆัง เจดีย์ หอก ดาบ รวมทั้งสิ่งอื่นๆอยู่ตลอดเวลา
ในท้ายที่สุด อาวุธนี้ก็ถูกล้อมรอบด้วยหมอกอมตะ ห่อหุ้มด้วยแสงหลากสี ลอยอยู่เหนือศีรษะของร่างเล็กๆ ขึ้นๆ ลงๆ
สำหรับดอกไม้ดอกที่สามบนต้นไม้เล็กนั้น มันไหลไปด้วยแก่นแท้ราวกับสายน้ำ ตกลงไปที่ร่างเล็กๆ และอาวุธ ปรับแต่งพวกมันอย่างต่อเนื่อง
นี่มันลึกลับเกินไปจริงๆ!
ในอดีตสือฮ่าวเคยเห็นยาเซียนต้นนี้มาก่อน แต่เขาไม่สามารถครอบครองมัน
ใครจะคิดว่าหลังจากผ่านไปห้าแสนปี เขาจะได้เห็นมันอีกครั้งในพื้นที่ฝังศพโบราณ!
“ยานี้ คนที่ไม่รู้จักดีจะพยายามต่อสู้เพื่อแย่งชิงมัน แต่ทุกคนที่เข้าใจมันจะหลีกเลี่ยงไม่เต็มใจที่จะได้รับผลกระทบจากความกลัวที่จะนำกรรมมาสู่ตัวเอง” ราชาพื้นที่ฝังศพฮั่นซัวกล่าว
แม้แต่เขาก็ยังทำอะไรไม่ถูก ก่อนหน้านี้เขาต้องการส่งยาเซียนต้นนี้ออกไป แต่มันไม่ไปไหน เนื่องจากพวกเขาหวาดกลัวต่อมันดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถขับไล่ออกไปได้
“มันก็แค่ต้นยา ทำไมพวกท่านถึงรู้สึกวิตกกังวลเช่นนี้” สือฮ่าวรู้สึกสับสน
“มันก็แค่ต้นยาไม่ใช่หรือ? ไม่ว่ามันจะท้าทายสวรรค์มากแค่ไหน สุดท้ายมันก็ต้องตกเป็นอาหารของใครบางคน อย่าบอกนะว่ายาต้นเดียวนี้สามารถฆ่าราชาพื้นที่ฝังศพได้?”
“สหายเต๋าเจ้าเคยได้ยินตำนานหรือไม่? โลกนี้มีผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้ ร่างกายของเขาถูกแบ่งออกเป็นหกส่วนโดยใครบางคน
แต่แท้ที่จริงแล้วไม่ใช่เช่นนั้น ไม่มีใครสามารถแบ่งร่างของเขาได้มีเพียงเขาเท่านั้นที่แบ่งร่างของตัวเองออก” ฮั่วเหิงกล่าว
ดวงตาของสือฮ่าวหดตัวเมื่อมองยาเซียนต้นนั้น รากจิตวิญญาณอันดับหนึ่งของอาณาจักรล่างนี้เป็นชิ้นส่วนของต้นไม้เซียนต้นนั้นเอง
“อย่าบอกนะว่า…” เขาตกใจจนไม่อยากจะเชื่อ
“ถูกต้อง นี่เป็นหนึ่งในหกก้านของยาโบราณอย่างแม่นยำ!” ฮั่นซัวรู้สึกหมดหนทางและปวดหัวเป็นอย่างมาก
การแสดงออกของเขามันชัดเจนแล้วว่าเขาหวาดกลัวต่อผู้ที่แบ่งต้นยาเซียนต้นนั้น ทุกคนในสถานที่แห่งนี้ไม่ต้องการมีกรรมร่วมกับคนคนนั้น
“พวกเขาเรียกมันว่ายาโบราณหกต้น แต่จริงๆแล้วมันเป็นต้นไม้เซียนต้นเดียวที่ถูกแบ่งออกเป็นหกส่วน หกส่วนนี้ในท้ายที่สุดกลายเป็นหกต้นยาเซียน” ฮั่วเหิงกล่าว
สือฮ่าวจ้องไปที่ร่างเล็กนั้นและอาวุธที่อยู่เหนือศีรษะของมัน เขาเข้าใจในทันที
ย้อนกลับไปตอนนั้น เขายังคงรู้สึกว่ามันแปลกมาก ทำไมต้นยานี้ถึงทำได้ ถ้ามันพัฒนาความรู้สึก มันก็เรื่องหนึ่ง แต่ร่างเล็กๆนั้นนั่งอยู่และทำการบ่มเพาะบนต้นไม้นั่นมันน่าแปลกประหลาดมากเกินไป
“คนขายยาปลอม!” สือฮ่าวกล่าว
สิ่งมีชีวิตนี้มีพลังมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ ท้าทายสวรรค์อย่างถึงที่สุด เขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในระดับเดียวกันกับคนฆ่าหมูในช่วงที่นางยังคงมีพลังระดับสูงสุด
และอยู่ในระดับเดียวกันกับคนเลี้ยงไก่ซึ่งเป็นราชาพื้นที่ฝังศพโบราณที่แข็งแกร่งที่สุด ทั้งสามคือยักษ์ใหญ่ที่ปกครองอาณาจักรทะเลในอดีต