ตอนที่ 21 หีบสมบัติทองแดง

ต้นไม้แค้นพันปีคือมอนสเตอร์ประเภทไร้จิตใจ

มันเริ่มโจมตีทันทีที่มันพบผู้รุกราน โดยเฉพาะที่มันรับรู้ว่าผู้รุกรานนั้นเป็นภัยคุกคาม

กิ่งก้านของมันเริ่มสั่นและกิ่งก้านเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยผลไม้สีดำขนาดเท่าหัวคน จากนั้น ผลไม้เหล่านั้นก็เริ่มปริแตก

“บ้าอะไรฟะ!”

จางนูตกใจที่พบว่าผลไม้ทุกลูกเปิดออก และคายผีออกมาจากในนั้น

[ผีแค้น] ทั่วไประดับ1 นี่ไม่ใช่ผีทั่วไปที่เต็มไปด้วยความแค้น แต่เป็นสิ่งที่มาจากต้นไม้แค้นและดังนั้นจึงอยู่ภายใต้การควบคุมของต้นไม้แค้น ระวังการโจมตีทางจิตของมันและการทำลายตัวเอง ทักษะคร่ำครวญ(ระดับF) ทำลายตัวเอง(ระดับF)

ผีแค้นเหล่านี้ไม่ได้แข็งแกร่ง

ปัญหาคือมีเยอะเกินไป ในเวลาแค่ไม่กี่วินาทีพวกมันก็มีเป็นร้อย

ตามข้อมูลที่ให้ ผีแค้นเหล้านี้มีการโจมตีสองทาง

หนึ่งคือการโจมตีด้วยเสียงระยะกลาง นี่คือการโจมตีทางจิต ซึ่งจะเมินการป้องกันกายภาพ

สองคือทำลายตัวเองตอนมันเกาะติดเป้าหมาย การโจมตีนี้รุนแรงมาก ถ้ามีจำนวนมากพอ มันจะเป็นภัยต่อจางนู

โดยรวม จางนูรู้ตัวว่าเขาต้องไม่เอาตัวเองไปอยู่กลางวงพวกมัน

แม้แต่เขาก็ไม่สามารถหลบหนีจากเสียงคร่ำครวญของผีแค้นนับร้อยได้ในคราเดียว นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กสำหรับเขา

จากนั้น รากสีดำนับไม่ถ้วนก็ยื่นออกจากรอบต้นไม้แค้นเหมือนงู

นั่นคือหนึ่งในความสามารถของมัน ใครที่ถูกรากจับไม่เพียงจะขยับตัวลำบาก แต่ยังโดนสูบมานาไปอีกด้วย

มันเห็นได้ชัดว่าต้นไม้แค้นพันปีนี้อันตรายมากและยากจะรับมือแม้กระทั่งท่ามกลางมอนสเตอร์ระดับราชาด้วยกัน

จางนูขึ้นอากาศด้วยปีก ตามข้อมูลที่เขาได้รับจากสูตรโกงของเขา มันยากที่จะป้องกันรากตอนอยู่บนพื้น แต่พวกมันจะไม่สามารถยื่นสูงเกินไปได้

เสียงกรีดร้องและโหยหวนสะท้อนไปทั่ว

ผีแค้นนับไม่ถ้วนผนึกกำลังกัน

-8!

-9!

-5!

พลังชีวิตของจางนูลดลงทีละนิด แต่ต้องขอบคุณ ค่าสถานะของเขาสูงพอ เขาจึงไม่ได้รับสถานะอื่นใดอย่างมึนงงหรือสับสน

แม้จะมีจำนวนเยอะ พวกมันก็ไม่ได้เร็วขนาดนั้น

ดังนั้น จางนูจึงหลบจากการถูกล้อมได้เรื่อยๆ ไม่ช้า เขาก็จับจังหวะการต่อสู้ได้และเริ่มโต้กลับ

ถ้ามันเป็นคนอื่น พวกเขาอาจลองพยายามโจมตีต้นไม้

แต่จริงๆแล้ว นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย

ต้นไม้แค้นพันปีไม่ใช่ต้นไม้จริง มันกลับเป็ฯมอนสเตอร์รูปร่างคล้ายต้นไม้ ตัวต้นไม้ไม่ใช่จุดอ่อนมัน และต่อให้ได้รับความเสียหายหนัก มันก็จะฟื้นฟูได้เร็ว

ตัวต้นไม้เองถือเป็นเหยื่อล่อ

ต้นไม้แค้นสามารถดูดซับพลังงานจากสภาพแวดล้อมมาสู้และฟื้นฟูตัวเองได้

ด้วยเหตุนั้น การต่อสู้จะลากยาว ศัตรูจะหมดแรงและถูกมันฆ่าในที่สุดไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน

“ไฟมังกร!”

จางนูปล่อยลมหายใจร้อนออกมาและถือมันไว้เนหือหัว จากนั้นก็รวมมันเป็นลูกไฟหนาแน่นขนาดเท่าหัวคน

ในร่างกึ่งมังกรของเขา การโจมตีวงกว้างจะลดขนาดลง แต่พลังจะเพิ่มขึ้น

จางนูสั่งการด้วยจิตและบอลไฟมังกรก็ตกลงไป ระเบิดท่ามกลางรากของต้นไม้แค้น และในพริบตา ไฟมังกรรุนแรงก็ขยายตัว แผดเผารากเป็นผุยผง

หัวใจสีแดงเข้มประหลาดเต้นอยู่ใจกลางของรากนับไม่ถ้วนนั่น

“เจอแล้ว!”

“นั่นคือหัวใจของมัน!”

จางนูเรียนรู้สิ่งนี้ผ่านข้อความว่าจุดอ่อนเดียวของต้นไม้แค้นพันปีคือหัวใจที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางราก

ต้นไม้แค้นพันปีสังเกตเห็นว่าจุดอ่อนมันถูกพบ

ดังนั้น มันจึงคลั่ง รากที่ไหม้เริ่มงอกใหม่ ในเวลาเดียวกัน มันก็ปลดปล่อยผีแค้นทั้งหมดและใช้ส่วนหนึ่งในป้องกัน

“ดิ้นรนไปก็เปล่าประโยชน์!”

จางนูปล่อยการโจมตีด้วยไฟมังกรอีกสองลูก

ลูกแรกระเหยผีแค้นที่มาเป็นโล่ ช่วยให้ลูกสองระเบิดใส่ราก แม้รากจะฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่มีประโยชน์เลย

บอลไฟมังกรระเบิดผ่านรากที่ฟื้นฟูโดยตรงและลุกลามใส่หัวใจที่กำลังเต้น

ใบหน้าบนลำต้นไม้กระตุก

พวกมันปล่อยเสียงร้องแหลม พ่นไฟออกจากตาและปาก ต้นไม้ทั้งต้นเริ่มปริแตก และสุดท้ายก็ระเบิดแหลกเป็นชิ้นๆ

ผีแค้นทั้งหมดหายลับไป

[ท่านสังหารต้นไม้แค้นพันปี ทอง+2500!]

[ท่านพิชิตเหมืองแห่งความเศร้า ได้รีบหีบสมบัติทองแดง!]

ในพริบตา ทั้งหมดก็เงียบ

เสียงกรีดร้องแหลมหายไป

จางนูถอนหายใจโล่งอก เขาไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าความเงียบสงบมันดีแค่ไหน

การต่อสู้นี้ถือว่าสั้นมาก

มันไม่ใช่เรพาะต้นไม้แค้นอ่อนแอหรืออะไร

แต่หากไร้การแจ้งเตือนจากระบบของเขา จางนูรู้ว่าเขาคงเอาชนะมันไม่ได้ง่ายๆ ทั้งหมดต้องขอบคุณระบบที่ชี้ว่าจุดอ่อนอยู๋ไหน มันจึงง่ายขึ้นมาก

หลังเอาชนะต้นไม้แค้นพันปี จางนูก็ยึดครองได้ทั้งเหมืองแล้ว

หีบสมบัติทองแดงปรากฏด้านหน้าเขา

นั่นคือรางวัลสำหรับการพิชิตเหมือง

จางนูเปิดหีบ

[ท่านเปิดหีบสมบัติทองแดง ได้รับ’คัมภีร์เลื่อนระดับสิ่งก่อสร้างอันเดธ’x1 ‘แบบแปลน : หอคอยแห่งความแค้น’ x1 ทองx2000!]