ตอนที่ 142 มาเยือนด้วยตัวเอง
ตอนที่ 142 มาเยือนด้วยตัวเอง
"มันเพิ่มความเร็วได้รับพลังความศรัทธางั้นเหรอ!?"
หลิน ยู มองไปยังมงกฎประกายสีทองที่อยู่เหนือเมืองหวงซา ด้วยความประหลาดใจ
มันมีรางวัลพิเศษสำหรับผู้ที่ได้อันดับ 1 จริงๆด้วย
ไม่แปลกใจเลยทำไมเจ้าคนก่อนหน้านี้ถึงไม่เลื่อนเป็นระดับ 7 ซักที เกรงว่าคงเป็นเพราะรางวัลนี้แน่ๆ ทำให้เขาไม่เลื่อนระดับ
นี้เป็นสิ่งที่ดีจริงๆ
มันเพิ่มความเร็วในการได้รับพลังความศรัทธาถึง 50% กล่าวอีกอย่างคือ ในตอนนี้ถ้าเขาได้ 4-5 ต่อวันมันจะเพิ่มเป็น 6-7 ต่อวันทันที
มันอาจจะดูเล็กน้อย แต่มันคือรางวัลอันยิ่งใหญ่เลยทีเดียว
มันสามารถทำให้เหล่าราชันนับไม่ถ้วนบ้าคลั่งได้เลย
แม้ว่าเขาจะรวบรวมพลังความศรัทธาได้ครบ 500 แต้มแล้วในตอนนั้น แต่ก็ยังสามารถที่สะสมมันต่อไปได้โดยยังไม่ต้องอัพเกรด แล้วจากนั้นค่อยอัพเกรดหลังจากเข้าไปสงครามหมื่นโลก
ด้วยวิธีนี้ จะทำให้จุดเริ่มต้นของเขาดีกว่าราชันระดับ 7 คนอื่นๆมาก
"ดูเหมือนคนที่ได้อันดับ 1 จะครอบครองสิ่งนี้อยู่ตลอดเวลาซินะ"
หลิน ยู พูดกับตัวเอง ดวงตาของเขาค่อยๆเปล่งประกายขึ้น
ด้วยจำนวนทหารระดับ 7 ในปัจจุบันของเขา เขานั้นสามารถบดขยี้เหล่าราชันระดับ 6 ทั้งหมดใน อาณาจักรหวงหวู่ ได้ทุกคน
แม้แต่ทหารที่มีความสามารถคัดลอกสกิลที่หายได้ยากเข้าก็ยังมี
เมื่อรวมกับออร่าต่างๆของเหลือทหารของเขา ทำให้มันไม่ง่ายที่จะมีใครเอาชนะเขาได้
คนที่ทำให้เขาสนใจได้ในตอนนี้
มีอยู่ 3 คนในอาณาจักร
เพื่อให้สามารถครอบครองทหารระดับ 7 มากกว่า 200 ตัว เห็นได้ชัดว่าพวกเขานั้นมีทหารระดับ 7 เกินไป 120 ตัวไปแล้ว
แล้วเขายังสังเกตอีกด้วย
เหล่าราชันระดับสูงที่เหนือกว่านั้นเขา พวกเขาเป็นเผ่าที่ขึ้นชื่อเรื่องเพิ่มจำนวน เช่น เผ่าอันเดดและเผ่าแมลง เริ่มปรากฏตัวขึ้นแสดงความให้ถึงความได้เปรียบของพวกเขาในเรื่องจำนวน
แม้แต่เผ่าที่ทรงพลังอย่างทตูสวรรค์กับปิศาจยังสู้พวกเขาไม่ได้
แน่นอนว่ามันไม่มีเผ่าไหนแย่ที่สุด เพียงแค่มันยังไม่ถึงเวลาเท่านั้น
หลิน ยู มั่นใจว่าหากทหารทั้งหมดของเขาก้าวไปสู่ระดับ 7 เขาจะกลายเป็นอันดับต้นๆของรายชื่ออาณาจักรรวมทันที!
หลังจากที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ตรวจสอบข้อมูลของเหล่าทหารระดับสูงที่เพิ่งได้เลื่อนระดับต่อไป
แต่สิ่งที่ตัวเขานั้นไม่รู้ก็คือ
ในช่วงเวลานี้ หลายๆเมืองรอบๆเมืองหวงซาตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย เนื่องจากข่าวการเปลี่ยนแปลงของรายการจัดอันดับ
ราชันแต่ละคนรีบเรียกประชุมลูกน้องของเขาอย่างฉุกเฉิน ณ ปราสาทของราชัน
"นายท่านขอรับ คนที่ไปสืบข่าวได้กลับมาแล้ว"
ภายในปราสาทราชันเมือง ซวงเย่ มีผู้ฝึกตนวิ่งเข้ามาจากด้านนอกอย่างรวดเร็ว
เมื่อได้ยิน เมิ่ง ชิงกัง ที่ยั่งอยู่ในห้องประทุมเขาก็ลุกขึ้นทันที
"เป็นยังไงบ้าง เจออะไรไหม พบความผิดปกติ อะไรไหม!"
เห็นได้ชัดว่าเมิ่ง ชิงกัง กระวนกระวายใจมากในตอนนี้ ตัวเขาถึงกับอยู่ไม่สุข สายตาของเขาจับจ้องไปยังผู้ฝึกตนที่รับหน้าที่ในการสืบข่าว
ผู้ฝึกตนคนนั้น ตอบกลับทันที "เรียนนายท่าน ข้าได้ไปตรวจสอบมาแล้ว เมื่อเช้านี้ก็มีปรากฏการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้นเหนือท้องฟ้าเมืองหวงซา มันมีมงกฏสีทองปรากฏออกมา"
"มงกฏสีทองงั้นเหรอ? งั้นมันก็เป็นเขาจริงๆ"
ทันใดนั้น เมิ่ง ชิงกัง ล้มลงนั่งลงบนเก้าอี้ ดวงตาของเขาสั่นคลอน
เขาคิดว่าชื่อที่จู่ๆก็โผล่มาในรายการจัดอันดับอาณาจักรอาจจะเป็นชื่อเดียวกันเฉยๆ
แต่มันกับกลายเป็นว่าเขาเป็นคนๆเดียวกัน
มันเป็นราชันเพื่อนบ้านผู้แข็งแกร่ง ที่จู่ๆก็เขาก็พุ่งทะยานสู่อันดับ ต้นๆ ของรายชื่อการจัดอันดับอาณาจักร
แถมเขายังได้อันดับ 1 อีกด้วย
ในส่วนของรายชื่อการจัดอันดับอาณาจักรรวม เขาก็ยังพุ่งขึ้นไปถึงอันดับ 4 ในคราวเดียว มันน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก
เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น เมิ่ง ชิงกัง ก็รู้สึกราวกับว่าเขาฝันไป
ตัวตนที่ทรงพลังแบบนี้ทำไมถึงปรากฏในสถานที่ๆรกร้างอย่างชายแดนรกร้างแห่งนี้ได้อย่างไรกัน
เขาไม่เข้าใจจริงๆ
แต่เขานั้นรู้ว่าตัวเขาต้องทำอะไรต่อ เขาต้องรีบมันทำทันที
เมื่อคิดถึง เขาก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวรีบมองไปยังชายชราระดับ 6 ที่อยู่ถัดจากเขา "ตอนที่คุณไปเมืองหวงซาเพื่อมอบของขวัญให้ เจ้าเมืองหวงซาได้บอกให้ฉันไปเยี่ยมเขาหรือไม่?"
"ใช่แล้วขอรับ นั้นคือสิ่งที่เจ้าเมืองหวงซากล่าวในตอนนั้น" ชายชราพยักหน้า ตอบ
"เอาล่ะ เตรียมของขวัญชุดใหญ่ ฉันจะไปยังเมืองหวงซาด้วยตัวเอง!"
"นายท่าน ท่านจะทำแบบนั้นไม่ได้! หากท่านตกอยู่ในอันตรายละจะทำอย่างไร?"
เหล่าผู้ฝึกตนระดับล่างเหล่านั้นตกใจรีบลุกจากที่นั่งทันที
"อันตรายงั้นเหรอ? คิดว่าฉันอยู่ที่นี้แล้วจะปลอดภัยงั้นเหรอ?" เมิ่ง ชิงกังพลางถามออกไป
ด้วยการที่เขาสามารถขึ้นเป็นอันดับ 1 ในรายการจัดอันดับอาณาจักรได้
อย่างต้องทหารทุกตัวของเขาต้องเป็นระดับ 7
หรืออาจจะมากกว่านั้น
ด้วยกองกำลังที่แข็งแกร่งแบบนั้น หากหลิน ยู ต้องการที่จะทำลายเมือง ซวงเย่ มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย
เขานั้นไม่เข้าใจว่าทำไมพลังของหลิน ยู ถึงได้พลังมากมายขนาดนั้นในเวลาอันสั้น นี้เป็นเหตุผลที่เขานั้นรู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไป
การมีพันธมิตรที่ทรงพลังแบบนี้อยู่ใกล้ๆ มันไม่ใช่โอกาศอันดีกับเขางั้นเหรอ
ดังนั้น หลังจากสั่งงานเหล่าลูกน้องของเขาแล้ว เมืองซวงเย่ทั้งหมดก็เคลื่อนตัว เกวียนขนเสบียงหลายคันถูกลากไปยังเมืองหวงซา ด้วยรถม้าและเหล่าทหาร
สำหรับ เมิ่ง ชิงกัง นั้น เขานำกองกำลังของเขาออกเดินทางไปก่อนแล้ว
ในเวลาเดียวกันนั้น
สิ่งเดียวกันก็เกิดขึ้นที่ด้านนอกเมืองซวนหยาง
จากเมืองซวนหยาง จ้าวถิง นำเสบียงจำนวนมากมุ่งหน้าไปยังเมืองหวงซาด้วยตัวเอง เห็นได้ชัดว่าเขาก็ได้รู้ข่าวแล้วเหมืองกัน
ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้ เพราะมงกฎแห่งความรุ่งโรจน์ที่ลอยอยู่เหนือเมืองหวงซานั้นโดนเด่นเกินไป
เขาเพียงแค่สืบข่าวเล็กน้อย เขาก็ได้ทราบเกี่ยวกับสถานการณ์
เมื่อรวมกับการเปลี่ยนในรายการจัดอันดับในเช้านี้ ต่อให้เขาโง่เง่าแค่ไหน ก็สามารถเดาได้ 9 ใน 10 ก่อนที่มันจะสายเกินไปที่เขาจะตีสนิทด้วย
มันผ่านไปเพียงครึ่งวัน
เสียงร้องกระวนกระวายดังออกมาจากด้านนอกดินแดนของห หลิน ยู
"นายท่าน นายท่าน! เจ้าเมืองซวงเย่ และ เจ้าเมืองซวนหยาง ต้องการขอเข้าพบท่าน!"
เมื่อเขาได้ยินเสียงตะโกนนี้ มันราวกับมีมนต์สะกดทั่วทั้งดินแดนให้หยุดนิ่ง
เขาเดาเจตนาของทั้ง 2 ได้
เขาดันมือและลุกขึ้น เดินออกไปยังด้านนอกดินแดนพร้อมกับพืชระดับ 7 จำนวน 1 เร่งเดินทางไปยังเมืองหวงซา
ในเวล่นี้ ที่ด้านนอกประตูเมืองหวงซา เต็มไปด้วยยานพาหนะจำนวนมาก
พวกเขาคือ เมิงชิงกัง เจ้าเมืองหวงเย่ และ จ้าวถิง เข้าเมืองซวนหยาง
ทั้ง 2 ถึงกับมาด้วยตัวเอง หลิน ยู คิดไม่ถึงแม้แต่น้อย
ทันใดนั้นก็เขาสั่งให้มังกรราชาปิศาจร่อนลงที่ด้านนอกประตูเมือง เขากระโดดพลิกตัวลง กองกำลังที่อยู่ล้อมตัวเขาก็ตามมาติดๆ
เมื่อเห็นมังกรขนาดใหญ้ เมิ่ง ชิงกัง และจ้าวถิง ที่อยู่นอกเมืองก็รีบเข้ามาทักทายหลิน ยู ทันที
"พี่หลิน ในที่สุดพี่ก็มา"
"ราชันหลิน เราพบกันอีกแล้ว"
"เป็นแขกที่หาได้ยากจริงๆ ไม่นึกว่านาย 2 คนจะมาที่นี้ด้วยกัน" หลิน ยู มองไปยังรถม้าด้านหลังพวกเขาและยิ่มออกมา
เนื่องจากมันเป็นของขวัญ ทำให้เขานั้นไม่ปฏิเสธมัน ให้พวกเขาเข้ามาหาในทันที
สถานการณ์ที่ตึงเครียดในตอนแรกได้หายไปทันที
จากนั้นภายใต้การดูแลของเหว่ยกัง และคนอื่นๆ กองกำลังทั้ง 2 ก็เดินเข้าไปในเมืองพร้อมๆกับหลิน ยู
"ปล่อยให้พี่หลิน หัวเราะเยาะแล้ว พวกเราพบกันโดยบังเอิญ พวกเราจึงเดินทางมาด้วยกัน หวังว่ามันจะไม่รบกวนพี่นะ"
"ฉันก็คิดแบบเดียวกับพี่เมิ่ง"
เมิ่ง ชิงกัง กับ จ้าวถิง พูดขะเขินขณะมองไปยังรอบๆ
เมื่อพวกเขามองเห็นมงกฏแห่งความรุ่งโรจน์เหนือท้องฟ้าของเมืองหวงซา มันทำให้พวกเขาสั่นสะท้านอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้!