ตอนที่ 37 : ศักยภาพพรสวรรค์ระดับเหนือสามัญ! เจ้าเรียกมันว่าการซ่อมเหรอ?
ตอนที่ 37 : ศักยภาพพรสวรรค์ระดับเหนือสามัญ! เจ้าเรียกมันว่าการซ่อมเหรอ?
โจวโจวพบโนมในชุดคลุมสีขาวที่ดูคล้ายกับแอชเบิร์น
โนมตัวนี้มองมาที่โจวโจวและดินแดนที่อยู่ทางด้านหลังของเขาด้วยความใคร่รู้
“คาราวะท่านลอร์ด!” โนมถอนสายตากลับมาและพูดด้วยความเคารพ
เสียงของเขาอ่อนนุ่ม เผยให้เห็นว่าเขายังเป็นโนมหนุ่มอยู่
“สวัสดี ข้าได้ยินว่าเจ้าอยากจะเข้าร่วมดินแดนของข้างั้นหรือ?” โจวโจวถามด้วยความสงสัย
“ขอรับ ข้าเพิ่งฝึกงานเสร็จ เดิมทีข้าอยากที่จะอยู่ในอาณาจักรออโรร่าและชื่นชมประเพณีท้องถิ่นรอบตัวข้าในขณะที่มองหาลอร์ดที่คู่ควรให้ข้ารับใช้”
“ข้าได้ยินมาว่าท่านได้พิชิตดินแดนของลอร์ดต่างเผ่าและดินแดนของลอร์ดสีชาดได้ในเวลาแค่ 3 วันหลังจากมาถึงทวีปจื้อเกา”
“ในสายตาของสิ่งมีชีวิตมากมาย รวมทั้งตัวข้าและอาจารย์ของข้า นี่มันน่าเหลือเชื่อเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็เป็นเพราะเหตุนี้ที่จะทำให้ความแข็งแกร่งและศักยภาพของท่านลอร์ดเปล่งประกายออกมาได้”
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงมาหาท่านลอร์ด ถ้าเป็นไปได้ ข้าก็อยากจะรับใช้ท่าน! ข้าสงสัยเหลือเกินว่าท่านลอร์ดยินดีที่จะยอมรับช่างตีเหล็กที่เพิ่งเริ่มมีประสบการณ์เช่นข้าหรือไม่?” คาร์เตอร์ จิมถามด้วยความคาดหวัง
ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นมา
[คาร์เตอร์ จิม ต้องการเข้าร่วมดินแดนของท่านและกลายเป็นลูกน้องของท่าน ท่านตกลงหรือไม่?]
ช่างตีเหล็ก?
โจวโจวอึ้งไปแต่ก็ดีใจด้วยเช่นกัน
ในช่วงที่ผ่านมา เหล่าทหารได้ต่อสู้ไม่หยุด และชุดเกราะกับอาวุธจำนวนมากก็ได้รับความเสียหาย
พวกเขาทำได้เพียงต้องใช้อาวุธและชุดเกราะที่เสียหายเหล่านั้นต่อไปเพราะมันไม่มีช่างตีเหล็ก
นี่จะแก้ปัญหาได้เลย!
อาวุธและชุดเกราะที่ได้รับความเสียหายสามารถซ่อมแซมได้ด้วยช่างตีเหล็กโนมคนใหม่คนนี้!
“ยินดีต้อนรับสู่เมืองตะวันสาดแสง!” โจวโจวตกลงอย่างง่ายดาย
หลังจากใจเย็นลงแล้ว เขาก็มองไปยังร่างอันบอบบางของอีกฝ่ายและลังเลขึ้นมา
ขนาดตัวแค่นี้… ไม่ว่าเขาจะมองยังไง อีกฝ่ายก็ดูไม่เหมือนช่างตีเหล็กเลย
เขามองไปที่อีกฝ่าย และข้อความชุดหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของเขา
[ลูกน้อง: คาร์เตอร์ จิม]
[ดินแดน: เมืองตะวันสาดแสง]
[อาชีพ: ช่างตีเหล็ก]
[ระดับอาชีพ: ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง]
[ความสามารถโดยรวม: อัจฉริยะในเส้นทางช่างตีเหล็ก ศิษย์คนสุดท้ายของยอดฝีมือนายช่างทหาร กิปบอน เวลล่า ร่างกายของเขามีสายเลือดแห่งยักษ์ภูเขา ภายใต้รูปลักษณ์ที่บอบบางและขี้อายของเขา มันมีหัวใจที่ลุกโชนราวกับค้อนยักษ์อยู่
[ทักษะ: สายเลือดยักษ์ภูเขา พรสวรรค์-สัมพันธ์ธาตุดิน, วิชาตีเหล็กจิลเบิร์นระดับเหนือสามัญ 36 รูปแบบ (ยังเชี่ยวชาญไม่สมบูรณ์), ทักษะการซ่อมแซมอุปกรณ์ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง, ทักษะขึ้นรูประดับทองคำเหลืองขั้นสูง, ทฤษฏีสุทรียศาสตร์อุปกรณ์กองทัพระดับทองคำเหลืองขั้นสูง, ทักษะการหลอมเหล็ก การตีเหล็ก และการสร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของพลธนู (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง), การสร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของพลหน้าไม้ (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง), การสร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของทหารม้า (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง), การสร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของทหารดาบโล่ (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง), การสร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของพลหอก (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง), สร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของทหารราบ (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง), การสร้างไอเท็ม–อุปกรณ์ของพลแม่นปืน (ระดับทองคำเหลืองขั้นสูง)]
[ความภักดี: 88]
[ศักยภาพ: ระดับเหนือสามัญขั้นกลาง]
โจวโจวประหลาดใจระคนดีใจ
เขาไม่คิดเลยว่าโนมหนุ่มผู้นี้จะมีศักยภาพในระดับเหนือสามัญขั้นกลาง! แม้ว่าตอนนี้เขาจะยังด้อยกว่าผู้อาวุโสจ้าวอยู่ก็ตาม
นี่คือช่างตีเหล็กระดับเหนือสามัญในอนาคต!
นอกจากนี้โจวโจวยังพึงพอใจมากกับทักษะของอีกฝ่าย
พวกมันคือทักษะการหลอมสร้างอุปกรณ์สวมใส่ที่เกี่ยวข้องกับกองทัพทุกชนิด!
สำหรับลอร์ดทุกคน ช่างตีเหล็กที่มีทักษะการหลอมสร้างอุปกรณ์แบบมาตรฐานได้มากมายขนาดนี้เป็นช่างตีเหล็กที่ใช้งานได้จริงที่สุด!
นอกจากนี้อีกฝ่ายยังมีพรสวรรค์และสายเลือดด้วย
ตามที่คาดไว้จากผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกดึงดูดมาโดยการจัดอันดับชื่อเสียง!
“ท่านลอร์ด พวกเรามีโรงตีเหล็กในดินแดนไหม?” คาร์เตอร์ถามด้วยความสงสัย
“ยังไม่มี แต่เดี๋ยวพรุ่งนี้ข้าจัดการให้ถ้าเจ้าต้องการ” โจวโจวยิ้ม
จากนั้นเขาก็บอกให้ทหารไปเรียกจ้าวฉางโจวมา
จ้าวฉางโจวมาถึงอย่างรวดเร็ว “ท่านลอร์ด ท่านเรียกข้างั้นเหรอ?” เขาถาม
โจวโจวกำลังจะพูดออกไป แต่น้ำเสียงอันประหลาดใจก็ดังขึ้นมาจากอีกฝั่งซะก่อน
“อาจารย์จ้าว ท่านอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?!” คาร์เตอร์มองไปยังจ้าวฉางโจวด้วยความประหลาดใจ
โจวโจวอึ้งไป
สายตาของจ้าวฉางโจวจดจ้องมาที่เขาเช่นกัน จากนั้นเขาก็พูดออกมาด้วยความประหลาดใจว่า “เจ้าหนูคาร์เตอร์? ไม่ใช่ว่าเจ้าอยู่กับอาจารย์กิปบอนงั้นเหรอ? ทำไมเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
“ข้าเสร็จสิ้นการฝึกงานแล้ว!” คาร์เตอร์พูดอย่างอายๆ
“ไม่เลว เจ้าคงไม่ทำให้อาจารย์ของเจ้าผิดหวังแน่ที่สามารถเสร็จสิ้นการเรียนรู้ได้ด้วยอายุเช่นนี้ โอ้ใช่ อาจารย์ของเจ้าเป็นไงบ้าง?” จ้าวฉางโจวเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจ
“ท่านอาจารย์สบายดี เธอพูดถึงท่านอยู่บ่อยๆ เลย” คาร์เตอร์พูดด้วยความสุภาพ
“ไว้ข้าว่างข้าจะไปเยี่ยมเธอบ้าง” จ้าวฉางโจวยิ้ม
“พวกท่านรู้จักกันเหรอ?” โจวโจวถามด้วยความประหลาดใจ
“อาจารย์ของหนุ่มน้อยผู้นี้และข้าเป็นสหายรักกันในอาณาจักรออโรร่า ข้าออกแบบบ้านให้เธอด้วยตัวเอง พวกเราสนิทกันมากยิ่งขึ้นหลังจากพวกเราเกษียณแล้วเพราะพวกเราได้เจอกันบ่อยมาก ดังนั้นข้าเลยรู้จักศิษย์รักของเธอ” จ้าวฉางโจวยิ้ม
โจวโจวพยักหน้าและเริ่มใช้ความคิด
ดูเหมือนว่าอาณาจักรออโรร่าจะอยู่ใกล้กับดินแดนของเขามาก
มิฉะนั้นมันคงไม่บังเอิญขนาดนี้ที่ผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกดึงดูดมาทั้งสองคนจะมาจากอาณาจักรออโรร่า
“ผู้อาวุโสจ้าว คาร์เตอร์เพิ่งกลายมาเป็นคนของเมืองตะวันสาดแสง ข้าเลยเรียกท่านมาที่นี่เพราะข้าอยากให้ท่านช่วยสร้างโรงตีเหล็กระดับทองคำเหลืองขั้นสูงให้กับเขาหน่อย” โจวโจวกล่าว
“ท่านลอร์ดมีแกนหมอกระดับทองคำเหลืองไหม?” จ้าวฉางโจวอึ้งไป
“ไม่มี ทำไมเหรอ?” โจวโจวตอบ
“การสร้างโรงตีเหล็กระดับทองคำเหลืองขั้นสูงจำเป็นต้องใช้แกนหมอกระดับทองคำเหลือง 100 ชิ้น”
โจวโจว “...งั้นข้าคิดว่าแค่โรงตีเหล็กระดับเหล็กดำขั้นสูงก็คงพอแล้วสำหรับตอนนี้”
จ้าวฉางโจวและคาร์เตอร์เห็นด้วยทันที บรรยากาศน่าอึดอัดหายไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียงหัวเราะ
“ท่านลอร์ด เกราะแม่ทัพสาวผู้นี้ดูเหมือนจะได้รับความเสียหาย ท่านอนุญาตให้ข้าซ่อมแซมมันหน่อยได้ไหม?” คาร์เตอร์มองไปยังชุดเกราะของไป่อี้และพูดกับโจวโจว
มันมากกว่าแค่การเสียหาย
ไป่อี้ยังคงสวมเกราะพลหน้าไม้พิษระดับเหล็กดำขั้นต้นที่ได้มาจากการเปลี่ยนอาชีพซึ่งไม่เข้ากับความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเธอเลย
“จัดการได้เลย” โจวโจวพยักหน้า
ไป่อี้ขอบคุณเขาและเดินกลับไปเปลี่ยนชุด
เมื่อเธอกลับมา เธอก็พับชุดเกราะมาตรฐานไว้ในมือในขณะที่เธอสวมชุดลำลองของเธอเอง
คาร์เตอร์หยิบแท่นตีเหล็กอย่างง่ายออกมาจากแหวนมิติของเขาและวางมันลงไปบนพื้น จากนั้นเขาก็จุดไฟ
จากนั้นอีกฝ่ายก็หยิบค้อนที่สูงกว่าเขาสามเท่าออกมา
ขนาดของค้อนไม่สัมพันธ์กับความสูงของเขาเลย โจวโจวกลัวว่าเขาจะไม่สามารถควบคุมมันได้
“ท่านลอร์ด โปรดเตรียมใจไว้ด้วย” ในเวลานั้นเอง จ้าวฉางโจวก็เอนตัวมาข้างๆ และกระซิบ
โจวโจวไม่รู้ว่าเขาหมายความว่ายังไงจนกระทั่งเขาได้เห็นคาร์เตอร์ลงมือ
คาร์เตอร์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“ย๊ากกก…”
กระแสลมสีขาวที่จับต้องได้กระจายออกมาจากใต้เท้าของเขาพร้อมกับเสียงคำรามที่กลั้นไว้
พื้นดินสั่นสะเทือนเล็กน้อย กรวดสั่นสะเทือนและลอยขึ้นจากพื้นดิน
ร่างกายของคาร์เตอร์เริ่มขยายขนาดขึ้นด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าภายใต้สายตาอันสับสนของโจวโจวและไป่อี้
ในไม่ช้า ร่างทั้งร่างของเขาก็สูงมากกว่า 5-6 เมตรและมีกล้ามเนื้อกำยำ
เสื้อคลุมสีขาวที่เขาสวมก่อนหน้านี้ดูเหมือนผ้าพันคอที่พันอยู่รอบคอของเขา
ค้อนที่ยาวเกือบ 2 เมตรดูเหมือนกับไม้เท้าในมือของเขา
ใบหน้าของโจวโจวและไป่อี้แข็งค้างไปชั่วขณะ
…
คาร์เตอร์เริ่มทำการหลอม
เสียงค้อนที่ถูกเหวี่ยงดังก้องไปทั่วดินแดน และทำให้แทบจะทุกคนต้องหันมามอง
แม้กระทั่งแอชเบิร์นที่อยู่ในโรงแปรธาตุโนมอยู่เสมอก็ยังออกมาดูยักษ์หลอมเกราะผู้นี้
ในระหว่างกระบวนการหลอม เขาก็โยนแร่บางส่วนเข้าไปในชุดเกราะอยู่บ่อยๆ
“เสร็จแล้ว เวลามีน้อย ดังนั้นข้าจึงซ่อมแซมเฉพาะชุดเกราะดั้งเดิม ซึ่งเป็นเหตุผลที่ข้าไม่สามารถเพิ่มเอฟเฟกต์ของอุปกรณ์ให้ได้สูงสุด ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่รังเกียจนะ” คาร์เตอร์ดูเขินๆ ในขณะที่เขายื่นชุดเกราะให้กับไป่อี้
“ขอบคุณเจ้ามากเลยที่ซ่อมมันให้ข้า” ไป่อี้รับมันมาและขอบคุณเขา
โจวโจวเองก็มองไปที่มัน
[ชื่อไอเท็ม: เกราะพลหน้าไม้พิษมาตรฐาน (เสริมแกร่ง)]
[ระดับไอเท็ม: ระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูง]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: เกราะมาตรฐานของทหารหน้าไม้พิษ มันสามารถทนต่อแรงกระแทกจากภายนอกได้ 30% และป้องกันอาวุธแหลมคมจากการโจมตีได้อย่างมีประสิทธิภาพ หลังจากได้รับการซ่อมแซมและอัพเกรดโดยช่างตีเหล็ก มันสามารถต้านทานความเสียหายระดับเงินขาวขั้นต้นได้เล็กน้อย]
[รายละเอียด: เกราะมาตรฐานของทหารหน้าไม้พิษ มันได้รับการปรับปรุงใหม่โดยช่างตีเหล็กชั้นยอดและพลังป้องกันของมันก็เพิ่มขึ้น]
โจวโจวและไป่อี้อ้าปากค้าง
จากนั้นเขาก็มองไปยังคาร์เตอร์ที่ดูอายๆ
ท่านเทพ!
มันเป็นการอัพเกรดอุปกรณ์สวมใส่จากระดับเหล็กดำขั้นต้นขึ้นไปเป็นระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูงโดยตรง!
เจ้าเรียกมันว่าการซ่อมเหรอ?
Kaimah - ทรานสเลท (กลุ่มลับอ่านล่วงหน้า)
