ตอนที่ 32 “อาหารเช้าบนเรือที่สูญหาย”
เมื่อกลางคืนหลีกทางไปสู่กลางวันและรอยแผลเป็นสีซีดบนท้องฟ้าค่อยๆ หายไป ดันแคนยืนอยู่ที่ท้ายเรือ จ้องมองขึ้นไปข้างบนเพื่อไม่ให้พลาดรายละเอียดของท้องฟ้าที่เปลี่ยนไป จากการสังเกตของเขา ในตอนแรกแผลเป็นจะโปร่งแสงและค่อยๆหายไป เหมือนความฝันที่สลายไปอย่างช้าๆ ตามมาด้วยแสงสีขาวเทาที่ผสานเข้ากับขอบฟ้าจนกระทั่...