ตอนที่ 36 : ซื้อวัตถุดิบ! โอกาสของหลิงเอ๋อร์!
ตอนที่ 36 : ซื้อวัตถุดิบ! โอกาสของหลิงเอ๋อร์!
โจวโจวพึงพอใจมากกับผลกำไรที่ได้รับจากการเดินทางในครั้งนี้
ชิ้นส่วนพรสวรรค์แห่งลอร์ดสีชาดไม่ทำให้เขาผิดหวังเลยแม้ว่าเขาจะไม่ได้รับพรสวรรค์แห่งลอร์ดอันใหม่
โจวโจวเปิดตลาดซื้อขายขึ้นมาและขมวดคิ้วเล็กน้อย
“ลอร์ดหลายคนเริ่มขายเนื้อระดับเหล็กดำขั้นต้นแล้ว ราคาของมันเริ่มลดลงแล้วด้วย ลอร์ดหลายคนเริ่มสามารถเลี้ยงตัวเองและกระทั่งสามารถขายเนื้อส่วนเกินในตลาดได้เมื่อเวลาผ่านไป” โจวโจวพึมพำกับตัวเองในขณะที่เขาเริ่มสร้างข้อเสนอใหม่
เนื้อหาของข้อเสนอนี้ต่างจากเดิม
คราวนี้เขาได้ปลดปล่อยเนื้อออกไป 30,000 หน่วย โดยเป็นเนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 15,000 หน่วย เนื้อแมงป่องหมอกหางดำระดับเหล็กดำขั้นต้น 5,000 หน่วย และเนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นกลาง 10,000 หน่วย
ในระยะนี้มันยังมีลอร์ดเพียงไม่กี่คนที่ขายเนื้อระดับเหล็กดำขั้นกลางและไม่มีสักคนที่ขายเนื้อจากมอนสเตอร์ระดับเหล็กดำขั้นสูง!
ยิ่งเนื้อมีระดับสูงเท่าไร พลังงานเสริมแกร่งที่ได้รับก็จะมากยิ่งขึ้นเท่านั้น มันจะมีลอร์ดคนไหนที่เต็มใจจะขายเนื้อมอนสเตอร์ระดับสูงที่หาได้ยากให้กับคนอื่นเว้นเสียแต่ว่าเขาจะมีเนื้อส่วนเกินที่ไม่สามารถเก็บรักษาไว้ได้นาน?
ส่วนใหญ่แค่สำหรับตัวเองก็ไม่พอแล้ว
เหตุผลว่าทำไมโจวโจวถึงทำเช่นนี้ก็เพราะวัตถุดิบที่เขาต้องการในคราวนี้คือส่วนผสมสำหรับการทำยาแก้พิษและยาชำระโลหิตที่เขาเพิ่งได้รับมาในวันนี้
ยาทั้งสองอย่างนี้คือยาระดับสูง สมุนไพรที่จำเป็นต้องใช้ต่างก็เป็นระดับเหล็กดำขั้นสูงหรือกระทั่งระดับบรอนซ์เขียวเลย!
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมโจวโจวถึงต้องเอาเนื้อระดับสูงขึ้นมาแลกเปลี่ยน
ในไม่ช้า ประกาศข้อเสนอก็ดึงดูดความสนใจของลอร์ดจำนวนมากมายอีกครั้ง
ในขณะที่จำนวนผู้ชมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ข้อเสนอของเขาก็กลายเป็นข้อเสนอที่มียอดวิวสูงสุดอีกครั้ง
ลอร์ดคนอื่นๆ ในกระดานสนทนาเองก็กำลังพูดคุยกันอย่างเผ็ดร้อนด้วย
“โอ้พระเจ้า เนื้อมอนสเตอร์ 30,000 หน่วย!? พี่ใหญ่ตะวันสาดแสงทำลายอาณาจักรมอนสเตอร์ไปแล้วเหรอ?”
เนื้อมอนสเตอร์ระดับเหล็กดำขั้นกลาง 10,000 หน่วย! พี่เทพ พี่ใหญ่ตะวันสาดแสงทำให้ฉันตกใจได้ทุกครั้งเลย!
“กิ้งก่าหมอกทะเลทรายผู้ยิ่งใหญ่ได้มีส่วนร่วมสำคัญในการพัฒนาของพี่ใหญ่ตะวันสาดแสงจริงๆ!”
“กิ้งก่าหมอกทะเลทราย: ขอบคุณนะ เพราะนาย ฤดูกาลทั้งสี่จึงอบอุ่นขึ้น…”
“ฉันเป็นคนเดียวหรือเปล่าที่สังเกตเห็นว่ามันมีเนื้อประเภทอื่นที่ชื่อว่าแมงป่องหมอกหางดำอยู่ด้วย?”
“กิ้งก่าหมอกทะเลทราย: ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ มาร่วมพัฒนาพี่ใหญ่ตะวันสาดแสงด้วยกันนะ!!”
“ราคาเนื้อนี้แพงเกินไป! ลอร์ดคนอื่นได้ลดราคาลงมาแล้ว งั้นทำไมเขาถึงยังตั้งราคาที่สูงแบบนี้อีก? ทุกคน ลุกขึ้นมาต่อต้านไอ้พ่อค้าหน้าเลือดคนนี้กัน! อย่าซื้อของจากเขา!”
“ใช่แล้ว! พวกเราไม่อาจปล่อยให้พ่อค้าหน้าเลือดได้ใจได้!”
…
พ่อค้าหน้าเลือด?
โจวโจวไม่ได้สนใจคอมเมนต์เช่นนี้
เนื้อยังเป็นทรัพยากรที่ขาดแคลนในตลาดอยู่ดีแม้ว่ามันจะมีลอร์ดจำนวนมากที่ขายมันอยู่ มันยังอยู่ไกลจากความสมดุลระหว่างอุปสงค์และอุปทานอยู่ดี
ถ้าคนเหล่านี้ไม่ซื้อเนื้อราคาแพงของเขา ลอร์ดคนอื่นๆ ก็จะซื้ออยู่ดี! เขาไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะไม่มีใครมาซื้อ!
นอกจากนี้เขายังสามารถใช้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่เพื่อซื้อวัตถุดิบเหล่านี้ได้ แต่เขาก็ยังไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น
จะเป็นยังไงถ้าวันหนึ่งเขามีประชากรเป็นจำนวนมาก?
เมื่อเวลานั้นมาถึง ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่เหล่านี้จะถูกแปลงเป็นกองกำลังทางทหารจริงๆ อย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นเองเขาก็เห็นข่าวอื่นๆ บนกระดานสนทนา
ลอร์ด 2-3 คนกำลังพูดคุยกันเรื่องนางพญามังกร
เช้าวันนี้ นางพญามังกรได้ใช้ฟังก์ชั่นไลฟ์สดของกระดานสนทนาเพื่อถ่ายทอดสดกระบวนการพิชิตดินแดนของลอร์ดต่างเผ่าพันธุ์ มันได้เปิดหูเปิดตาให้กับลอร์ดทุกคน
มันทำให้เธอมีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้นไปอีก ในเวลาเดียวกัน มันก็ยังเป็นการเตือนภัยกับลอร์ดทุกคนด้วย
บาเรียป้องกันลอร์ดมือใหม่ไม่ได้ไร้เทียมทาน
ไม่ว่าบาเรียป้องกันลอร์ดมือใหม่จะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ถ้าลอร์ดผู้นั้นรนหาที่ตาย มันก็ยังไม่สามารถปกป้องเขาได้อยู่ดี
โจวโจวประหลาดใจกับสถานการณ์ของนางพญามังกรเล็กน้อย แต่ก็เท่านั้น
เขาได้พิชิตดินแดนไปสามแห่งแล้ว
การพิชิตของนางพญามังกรก็นับว่าใช้ได้เลย พรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับมหากาพย์ของเธอคู่ควรแก่การให้ความสนใจจริงๆ
ในเวลาเดียว ณ ที่ๆ อยู่ห่างออกไปไกลกว่า 100 ล้านกิโลเมตร ในเมืองโอสถวิญญาณ
หลิงเอ๋อร์ที่อยู่ในสวนสมุนไพรเทวะกำลังตะลึงงันเมื่อเธอเห็นข้อเสนอใหม่จากเจ้าตะวันสาดแสง
เธอได้ซื้อวัตถุดิบที่ใช้สร้างยาเนตรโลหิตมาเมื่อวาน
เธอต้องการที่จะจัดหาวัตถุดิบที่ใช้สร้างยาเนตรโลหิตให้กับพี่ตะวันสาดแสงได้อย่างไม่มีจำกัดนับจากนี้เป็นต้นไป
แต่เพิ่งผ่านไปแค่วันเดียว พี่ตะวันสาดแสงก็ต้องการวัตถุดิบทำยาชนิดใหม่แล้ว
หลิงเอ๋อร์ยิ้มออกมาในทันใด
“ดูเหมือนว่าพี่ตะวันสาดแสงจะแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว”
เธอเปิดตลาดซื้อขายขึ้นมาทันทีและซื้อวัตถุดิบที่ใช้ทำยาแก้พิษและยาชำระโลหิตมา
ตราบใดที่เธอมีเมล็ดพันธุ์และความสามารถสวนสมุนไพรเทวะของเธอ การมีสมุนไพรที่โตเต็มที่ทุกวันก็ไม่ใช่แค่ความฝันอีกต่อไป
เธอต้องการเป็นคนจัดหาวัตถุดิบทำยาให้กับพี่เจ้าตะวันสาดแสงเพียงคนเดียวเท่านั้น!
นี่ไม่ใช่เป็นการผูกขาดเขา เพราะเธอไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการผูกขาดเลย เธอแค่อยากจะใกล้ชิดกับพี่ชายคนนี้ที่ยินดีจะคุยกับเธอให้มากขึ้นก็เท่านั้น
เธอเปิดการสนทนากับเจ้าตะวันสาดแสงขึ้นมาและส่งข้อความไปหาเขาด้วยความกระวนกระวาย
[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่ตะวันสาดแสงอยู่ไหม?]
อีกฝ่ายตอบกลับมาในเวลาไม่นาน
[เจ้าตะวันสาดแสง: อืม เก็บสมุนไพรแล้วเหรอ?]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ใช่ค่ะ คราวนี้หลิงเอ๋อร์ได้เตรียมวัตถุดิบสำหรับทำยาฟื้นพลังชีวิต 1,000 ชุด วัตถุดิบสำหรับทำยาฟื้นพลัง 300 ชุด และวัตถุดิบสำหรับทำยาเนตรโลหิต 300 ชุดไว้ให้กับพี่ตะวันสาดแสงแล้ว]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ฉันต้องการพวกมันทั้งหมดเลย บอกราคามาได้เลย]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: วัตถุดิบทำยา 10 ชุดแลกกับใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ 1 ใบ โอเคไหมคะ?]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ...ได้สิ]
มันยิ่งกว่าโอเคซะอีก! ราคานี้ไม่ต่างจากราคากะหล่ำปลีเลย!
โจวโจวไม่อยากจะเอาเปรียบเด็กน้อย แต่เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเอฟเฟกต์แสนโกงของสวนสมุนไพรเทวะ… เขาก็รู้สึกขึ้นมาทันทีว่าเขาสามารถยอมรับราคานี้ได้
อย่างไรก็ตาม เขาก็ลอบตัดสินใจว่าในอนาคตเขาจะช่วยหลิงเอ๋อร์ให้เต็มที่ด้วยความสามารถของเขา
ทันใดนั้นเองเขาก็คิดบางอย่างขึ้นมาได้และพิมพ์ลงไปทันที:
[เจ้าตะวันสาดแสง: ทุกคนในดินแดนของเธอเปลี่ยนอาชีพเป็นทหารดาบโล่หมดแล้วใช่ไหม?]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ใช่ค่ะ! ลูกน้องของหนูกล้าออกไปสำรวจข้างนอกแล้วในวันที่ผ่านมา พวกเขากระทั่งกล้าสู้กับมอนสเตอร์ซึ่งๆ หน้าด้วย! ต้องขอบคุณพี่มาก!]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ถ้าอย่างนั้นเธอคงไม่สามารถใช้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ได้อีกแม้ว่าฉันจะมอบมันให้เธออีกใช่ไหม? ทำไมไม่ให้ฉันแลกเปลี่ยนอย่างอื่นกับเธอแทน]
โจวโจวคงจะไม่พูดแบบนี้ออกไปแน่ๆ ถ้าเป็นคนอื่น
ใครจะสนกันว่าเธอจะใช้มันได้ไหม?
อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ถามออกไปด้วยความเป็นกังวลเนื่องจากหลิงเอ๋อร์ยินดีที่จะแลกเปลี่ยนสมุนไพรกับเขาด้วยราคาดีๆ แบบนี้ เขาจึงยินดีที่จะแสดงความเมตตากลับไปหาหลิงเอ๋อร์
อย่างไรก็ตาม ข้อความต่อมาของเจ้าโอสถวิญญาณก็ทำให้โจวโจวอึ้งไป
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ไม่เป็นไรหรอกค่ะ! มันมีกองกำลังของชาวโลกนี้ที่ชื่อว่าเมืองหุบเขาเขียวอยู่ใกล้ๆ กับดินแดนของหนู ซึ่งก็มีผู้ลี้ภัยมาที่ดินแดนของหนูทุกวันในช่วงสองวันที่ผ่านมา เมื่อวานมา 8 คน วันนี้ก็มาอีก 14 คน พวกเขาต่างก็เต็มใจที่จะเป็นลูกน้องของหลิงเอ๋อร์]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: พรุ่งนี้น่าจะมีผู้ลี้ภัยเพิ่มขึ้น ดังนั้นพี่ตะวันสาดแสงไม่ต้องห่วงว่าหลิงเอ๋อร์จะไม่สามารถใช้ใบเปลี่ยนอาชีพได้]
โจวโจวสับสนกับสถานการณ์ของอีกฝ่าย
เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?!
เขาขาดแคลนผู้คนที่ไม่ใช่ทหารมาก แม้กระทั่งจ้าวฉางโจวยังต้องสร้างบ้านด้วยตัวเองเลย
แต่เธอกลับได้คนเหล่านั้นมาฟรีๆ งั้นเหรอ?
โจวโจวแลกเปลี่ยนกับหลิงเอ๋อร์จนเสร็จด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกัน
เขาได้รับสมุนไพรมา 1,600 ชุด ซึ่งหลิงเอ๋อร์ได้จัดหาให้กับเขาเป็นพิเศษ!
ในทางกลับกัน หลิงเอ๋อร์ก็ได้รับใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ไป 160 ใบ
โจวโจวกำลังจะถามรายละเอียด แต่เสียงของไป่อี้ก็ดังขึ้นจากด้านนอกซะก่อน
“ข้ามีเรื่องมารายงานท่านลอร์ด!”
“มันมีโนมตัวหนึ่งอยู่ข้างนอก เขาบอกว่าเขาได้ยินชื่อเสียงของท่านลอร์ดและปรารถนาจะเป็นลูกน้องของท่าน เขามาจากที่อันไกลโพ้นเพื่อมาเข้าร่วมกับเมืองตะวันสาดแสง!”
“เขาดูไม่ธรรมดาเลย ท่านลอร์ดอยากจะไปดูหน่อยไหมเจ้าคะ?”
มันฟังดูคุ้นๆ สำหรับโจวโจวด้วยเหตุผลบางอย่าง
ใช่แล้ว
นี่คือผู้มีพรสวรรค์ที่ถูกดึงดูดมาโดยการจัดอันดับชื่อเสียง!
เขาเดินออกจากบ้านไม้ไปในทันที
Kaimah - ทรานสเลท (กลุ่มลับอ่านล่วงหน้า)
