ตอนที่ 138 ผ่าวายุ

ตอนที่ 138 ผ่าวายุ

3 วันผ่านไปชั่วพริบตา

ในช่วง 3 วันมานี้ การย้ายถิ่นฐานขอเหล่าคนแคระและจุดถ้ำผ่านไปได้อย่าราบรื่นมาก

และในเช้าของวันที่ 4 ในที่สุดคนแคระกลุ่มสุดท้ายก็ได้มาถึงเมืองหวงซา ซึ่งมันทำให้หลินยูถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ต่อไปเหลือเพียงการขุดถ้ำในภูเขาไฟใต้ดิน และปล่อยเหมือนเหล่าคนแคระลงหลักปักฐาน

"สำเร็จแล้ว ถ้ำขุดทะลุออกไปแล้ว!"

ในขณะนี้ก็ได้ยินเสียงโหร้องของเหล่าคนแคระออกมาจากด้านในถ้ำ

หลิน ยู ที่ยืนอยู่หน้าทางเข้า รู้สึกได้ถึงคลื่นความร้อนที่พัดเข้ามาปะทะใบหน้าของเขา มันทำให้เขาถอยหลังออกไป 2 3 ก้าว

เมื่อคลื่นความร้อนหายไป เขาก็รีบไปยังส่วนลึกสุดของถ้ำทันที

แน่นอนว่าเมื่อเหล่าคนแคระเห็นแอ่งลาวาที่พวยพุ่งออกมา พวกเขาก็โห่ร้องออกมา

แอ่งลาวาไหลอยู่ขอบถ้ำอย่างเอื่อยๆ

คนแคระยังขุดโพรงเป็นขั้นบันไดขนาดใหญ่ไปรอบๆ เพื่อป้องกันลาวาไม่ให้ไหลเข้าไปในถ้ำ และทำพื้นที่ไว้มากมายไว้สำหรับวางเตาหลอมและทั่งตีเหล็ก

สกิลการขุดที่ยอดเยี่ยมนี้ทำให้ หลิน ยู ซึ่งเป็นมนุษย์อดที่จะรู้สึกทึ่งไม่ได้

หากว่าเขาเป็นคนขุดคาดว่าสถานที่นี้คงจะพังทลายลงไปนานแล้ว

"หลิน ยู เจ้ามาดูโรงหลอมใต้ดินที่เพิ่งขุดใหม่ของพวกข้างั้นเหรอ"

เมื่อ มากอร์น ที่อยู่ในหมู่คนแคระพบ หลิน ยู เข้า เขาก็เข้ามาทักทายทันที

ในตอนนี้ มากอร์นนั้นมีประสบการ์ณจากการขุดถ้ำในช่วง 3 วันนี้ เขานั้นมีกำลังใจที่ดีมากทำให้ไม่เหนื่อยเลยซักนิด

สุดท้ายที่นี้คือบ้านใหม่ของเหล่าคนแคระที่สร้างขึ้นภายใต้การนำของเขา มันคงจะเป็นเรื่องโกหกหากบอกว่าเขานั้นไม่ตื่นเต้น

แม้แต่คนแคระรุ่นเก่าเหล่านั้นยังพยักหน้าให้เขาอย่างเงียบๆ ด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า

ดูเหมือนว่าเขาจะถูกยอมรับในหมู่คนแคระแล้ว

หลิน ยู มองไปยังรอบๆ และพูดว่า "พวกนายไม่สามารถนำเครื่องมือมาด้วยได้ เพราะมันหนักเกินไป ฉันจะส่งคนไปเอาเครื่องมือเหล่านั้นมาให้ทีหลัง"

"ไม่จำเป็น" มากอร์นส่ายหน้า "พวกเราสามารถสร้างเครื่องมือเหล่านั้นเองได้ ว่าแต่เจ้ามีเส้นเลือดแร่อยู่ที่นี้บ้างหรือเปล่า"

หลิน ยู กล่าว "มีอย่างแน่นอน มันมีอยู่เกือบทุกแห่งภายในภูเขาลึกลงไป เมื่อนายมีเวลาในอนาคต นายสามารถขุดได้จากตรงนั้นโดยตรงมันจะสะดวกมากกว่า"

"จริงเหรอ?" ดวงตาของมากอร์นเป็นประกาย

ด้วยภูเขาไฟใต้ดินและเส้นเลือดแร่ที่ล้อมรอบ ที่นี้มันดีกว่าที่เขาคิดไว้มาก

เรื่องที่เขากังวลอยู่ก่อนหน้านี้หายไปในทันที

"ตกลง ข้าจะนำคนในเผ่าไปในขุดในเหมือง หลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ข้าจะสร้างอุปกรณ์ให้เท่าที่เจ้าต้องการเลย"

"ฮ่าๆ ฉันรอคำนี้ของนายมานานแล้วสหาย ฉันต้องให้เหล่าทหารรักษาการณ์ทุกคนสวมใส่อุปกรณ์ใหม่ แต่คุณภาพของมันไม่ควรต่ำจนเกินไป"

"คุณภาพต่ำ? ดูเหมือนเจ้าจะสงสัยความสามารถในการตีเหล็กของพวกเราเหล่าคนแคระนะ" มากอร์นพูดพร้อมกับเป่าเครา และจ้องมองไปที่ หลิน ยู

หากมีใครกล้าพูดแบบนี้กับเหล่าคนแคระ คาดว่าพวกเขาคงได้ถูกสังหารด้วยค้อนเหล็กทันที สุดท้าย การตีเหล็กมันคือชีวิตของเหล่าคนแคระ มันไม่มีที่ว่างใครสงสัย

แต่นี้คือ หลิน ยู เพื่อนสนิทของเขาอีกเขายังเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าคนแคระอีกด้วย ทำให้เขาสามารถพูดแบบนี้ได้

แน่นอนว่า หลิน ยู นั้นรู้ว่า มากอร์นไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้มากนัก เพราะเขานั้นแค่ล้อเล่น

หลังจากที่ได้พูดคุยเกี่ยวกับแผนต่อไปเสร็จรวมถึงท่าทีตอบสนองของคนแคระ เขาก็จากไปทันที ในขณะเดียวกันเขาได้บอกเหล่าผู้คนของเขาว่าอย่าได้รบกวนคนแคระเหล่านั้น เพื่อไม่ให้มีความขัดแย้งเกิดขึ้น

เขากลับมาถึงดินแดนในตอนเที่ยง

หลิน ยู เดินเข้าไปยังต้นไม้แห่งชีวิตเพื่อตรวจสอบทรัพยากรที่มีอยู่ทั้งหมด

หลังจากที่ได้สะสมมาหลายวัน

ทั้งแร่เหล็กและแร่ทองแดงของเขาก็สะสมได้มากกว่า 1500 ชิ้น และหินมีมากกว่า 3000 ชิ้น มันเพียงพอที่จะยกระดับอาคาร 1 แห่งให้กลายเป็นระดับ 6

เมื่อพิจารณาดูแล้วว่าปัญหาช่างฝีมือในตอนนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว เขาจึงเปิดหน้าต่างของ [ร้านช่างตีเหล็ก] ออกมาเลือกที่จะอัพเกรดมันทันที

ทันใดนั้นมันก็มีแสงสว่างวาบอย่างต่อเนื่อง ร้านช่างตีเหล็กระดับ 2 ก็ได้รับการอัพเกรด เป็นระดับ 6 ทันที

[ชื่ออาคาร : ร้านช่างตีเหล็ก]

[ระดับสิ่งก่อสร้าง : ระดับ 6]

[ความสามารถสิ่งก่อสร้าง : เพิ่มประสิทธิภาพและอัตราความสำเร็จในการสร้างอุปกรณ์]

[ประสิทธิภาพการสร้าง : 60%]

[อัตราความสำเร็จ : 6%]

[ค่าใช้จ่ายรายวัน : พลังเวทย์ 3200 แต้ม]

[วัสดุในการก่อสร้าง : ไม้ 1500 ชิ้น หิน 1500 ชิ้น แร่เหล็ก 750 ชิ้น แร่ทองแดง 750 ชิ้น พลังเวทย์ 3000 แต้ม]

ร้านช่างตีเหล็กระดับ 6

ไม่เพียงแต่จะมีพื้นที่ใหญ่ขึ้นมาก แต่ตำแหน่งในการสร้างก็ยังเพิ่มถึง 6 ตำแหน่ง

ถึงตอนนั้น ตราบใดที่เขาขอคนแคระ 2 3 คนจาก มากอร์น เพื่อมาสนับสนุนหน้าร้านในการสร้างอุปกรณ์และขายมัน พลังเวทย์เหล่านั้นไม่ไหลเข้ากระเป๋าเขาเป็นว่าเล่นเลยหรอ?

แต่ในทางกลับกัน มันใช้พลังเวทย์ถึงวันละ 3200 มันแพงชะมัด

ตอนนั้นเขายังสามารถใช้ร้านตีเหล็กที่ได้รับความนิยมขายม้วนเสริมเวทย์ที่สร้างโดยหอคอยเวทมนตร์ภายในร้านช่างตีเหล็กได้อีกด้วย ซึ่งมันสามารถทำเงินได้อย่างมากมาย

"เอาละ งั้นพอแค่นี้ก่อน"

ยิ่ง หลิน ยู คิดเกี่ยวมันมากเท่าไหร่ เขาก็คิดว่ามันมีความเป็นไปได้มากเท่านั้น เขาเปิดหน้าตาหอคอยเวทมนตร์ออกมา ใช่วัสดุที่เหลือเพื่ออัพเกรดหอคอยเวทมนตร์ให้เป็นระดับ 4 เพื่อเพิ่มตัวเลือกในการสร้างม้วนเสริมเวทย์ให้มากขึ้น

พวกมันล้วนแต่เป็นเวทย์ระดับ 4 ที่รุนแรง

แม้ว่าจะมีผู้ฝึกตนระดับ 6 ภายในเมืองหวงซาเพิ่มขึ้นมากเมื่อเทียบกับแต่ก่อน แต่โดยทั่วไปแล้วผู้ฝึกตนส่วนใหญ่จะยังคงอยู่ในระดับ 4  และ 5

ม้วนเสริมเวทย์ระดับ 4 นี้จึงเพียงพอแล้ว มันต้องดึงความสนใจของผู้ฝึกตนจำนวนมากได้อย่างแน่นอน

หลังจากที่ตรวจสั้นๆ หลิน ยู ก็ได้เลือกม้วนเสริมเวทย์ 3 ม้วนนี้เป็นหลัก

[ความเฉียบคม ระดับ 4 : เพิ่มพลังโจมตีของอาวุธ 10% มีผลกับอาวุธที่ต่ำกว่าระดับ 4 เท่านั้น]

[เกราะป้องกัน ระดับ 4 : เพิ่มพลังป้องกันของชุดเกราะ 10% มีผลกับอาวุธที่ต่ำกว่าระดับ 4 เท่านั้น]

[น้ำหนักเบา ระดับ 4 : ได้รับสกิล "น้ำหนักเบา" เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ 10% ใช้ได้กับเฉพาะอุปกรณ์ที่ต่ำกว่าระดับ 4 เท่านั้น]

ม้วนเสริมเวทย์ทั้ง 3 นี้ มันเพิ่มค่าสถานะพื้นฐานที่สามารถใช้งานได้จริง

ทั้งการป้องกัน พลังโจมตี และความเร็วในการเคลื่อนที่ ล้วนมีบทบาทให้การต่อสู้ทั้งสิ้น

ด้วยความแตกต่างเพียงเล็กน้อย

มันก็สามารถช่วยชีวิตพวกเขาได้ในช่วงเวลาสำคัญได้

หลิน ยู เลือก 3 อันนี้และเริ่มผลิตทันทีโดยไม่คิดมาก

[การสร้าง "ความเฉียบคม ระดับ 4" ต้องใช้ไม้ 4 ชิ้น ผงวิเศษ 40 กรัม พลังเวทย์ 400 แต้ม]

โชคดีที่มันใช้วัสดุไม่มากนัก

ผงวิเศษ เขายังมีเหลืออยู่เล็กน้อย เพียงพอที่จะทำม้วนเสริมได้ 1 โหล

ส่วนไม้ที่ใช้ทำ 4 ชิ้นนี้ มันเป็นวัสดุดิบทำกระดานสำหรับม้วนคัมภีย์ ซึ่งหาได้ง่ายมาก

มันเป็นสิ่งที่ระบบมีให้ หากเหล่าผู้ฝึกตนนำไปใช้งาน

เขาเลือกสร้างโดยไม่ลังเล

หวืดดด!

แสงสว่างวาบขึ้น ม้วนคัมภีย์ที่มีรูปดาบปรากฏขึ้นในมือของเขา มันมีออร่าเวทย์ครอบคลุมที่ตัวม้วนคัมภีย์

หลิน ยู หาข้อมูลมาแล้ว การใช้งานของมันง่ายมาก

ตราบใดที่เปิดม้วนเสริมเวทย์ออกมา ปล่อยเครื่องหมายด้านในผสานเข้ากับอาวุธ มันก็เป็นอันเสร็จสิ้น มันสะดวกอย่างมาก

ต่อจากนั้น

เขาทำการสร้างม้วนเสริมเวทย์อีกอย่างละ 3 อันต่อชนิด จากนั้นเขามาดูม้วนเสริมเวทย์อันอื่นที่เขาชอบ

[ผ่าวายุ ระดับ 4 : เสริมสกิล "คมมีดวายุ" ให้กับอาวุธ ปล่อยพลังทั้งหมดสร้างเป็นใบมีดสายลมอันทรงพลัง พลังของมันเทียบเท่ากับการโจมตีเต็มกำลังจุดสูงสุดระดับ 4 ต้องชาร์จเพื่อใช้งาน ใช้ได้เฉพาะกับอาวุธที่อยู่ต่ำกว่าระดับ 4 เท่านั้น]

[วัสดุในการผลิต : ไม้ 8 ชิ้น ผงเวทย์ 80 กรัม พลังเวทย์ 800 แต้ม]

ม้วนเสริมเวทย์นี้ ความสามารถแตกต่างจาก 3 อันเมื่อกี้ มันสามารถใช้สกิลได้

ผลลัพธ์ของมันทรงพลังอย่างมาก มันสามารถระเบิดพลังจุดสูงสุดของระดับ 4 ออกมาได้

หากมีสกิลนี้อยู่ มันก็เหมือนกับช่วยเพิ่มทางรอดให้กับพวกเขา

แต่วัสดุที่ใช้ในการผลิตก็สูงขึ้นมากเช่นกัน มันมากเป็น 2 เท่าของม้วนเสริมเวทย์พื้นฐาน

อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาจากผลลัพธ์ที่ทรงพลัง หลิน ยู จึงตัดสินใจสร้างมันขึ้นมาทันที เขาจะลองวางขายมันก่อนหากผลตอบรับดี ก็จะผลิตออกมาจำนวนมาก