ตอนที่ 19 : ความก้าวหน้าของไป่อี้! ทักษะของทหารหน้าไม้พิษ!
ตอนที่ 19 : ความก้าวหน้าของไป่อี้! ทักษะของทหารหน้าไม้พิษ!
ดวงตาของโจวโจวจดจ้องไปยังไอเท็มดรอปอันสุดท้ายในทันที
“ใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษไร้ระดับ!?” เขาตื่นเต้นขึ้นมาทันที
ทหารประเภทใหม่!
“เจ้าไปเจอแมงป่องหมอกหางดำพวกนี้จากไหน?” โจวโจวมองไปยังไป่อี้
“พวกเราเจอมอนสเตอร์พวกนี้ในทิศทางตรงกันข้ามกับของหัวหน้ากิ้งก่าหมอกทะเลทราย ห่างออกไปประมาณ 20-30 กิโลเมตรเจ้าค่ะ”
“พวกเรากำลังตามหากิ้งก่าหมอกทะเลทรายเพื่อล่า แต่จู่ๆ ก็มีแมงป่องหมอกหางดำสองตัวโผล่ขึ้นมาจากพื้นและโจมตีพวกเรา”
“โชคดีที่พวกเราสวมชุดป้องกันอยู่ ดังนั้นแมงป่องหมอกหางดำทั้งสองตัวจึงไม่สามารถทะลวงเกราะป้องกันเข้ามาได้ พวกเราจึงรุมพวกมันและฆ่าพวกมัน ส่วนอีกสามตัวพวกเราก็เจอในภายหลัง”
“หลังจากนั้นพวกเราก็เป็นกังวลว่าศพจะหายไป ดังนั้นพวกเราจึงกลับมาเจ้าค่ะ” ไป่อี้กล่าว
โจวโจวพยักหน้า เขาโน้มตัวลงและวางมือขวาลงไปบนศพของแมงป่องหมอกหางดำ
เมื่อเห็นการกระทำของลอร์ด ทุกคนจึงยื่นหัวออกมาและมองด้วยความคาดหวัง
มาแล้ว!
หัตถ์ทองคำของท่านลอร์ด!
อึดใจต่อมาก็ปรากฏข้อความแจ้งเตือน
หวือ
แมงป่องหมอกหางดำตัวนี้กลายเป็นไอเท็มกองโตทันทีและกระจัดกระจายอยู่บนพื้น
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง
แม้ว่ามันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาเห็นภาพฉากนี้ แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกตกใจและอิจฉาอยู่ทุกครั้งที่ได้เห็น
“ท่านลอร์ดต้องเป็นบุรุษที่ได้รับพรจากเทพีแห่งโชคลาภเป็นแน่!”
“ข้าตัดสินใจแล้วว่าข้าจะต้องอธิษฐานต่อท่านลอร์ด 10 ครั้งในใจเมื่อใดก็ตามที่ข้าออกเดินทางในอนาคต ด้วยวิธีนี้ ข้าจะต้องเปลี่ยนโชคร้ายเป็นโชคดีได้อย่างแน่นอนไม่ว่าข้าจะเจอกันอันตรายอะไร!”
“ในอนาคน ข้าจะอธิษฐานถึงท่านลอร์ดเมื่อข้าไปดูตัว ด้วยวิธีนี้ ข้าจะต้องได้พบกับภรรยาดีๆ ในอนาคตเป็นแน่”
…
เหล่าทหารพูดคุยกันด้วยโทนเสียงต่ำ
ส่วนโจวโจวก็กำลังมองไปยังไอเท็มที่ดรอปออกมายกเว้นแกนหมอกและเนื้อของแมงป่องหมอกหางดำ
[ชื่อไอเท็ม: ถุงพิษแมงป่องหมอกหางดำ]
[ระดับไอเท็ม: ระดับเหล็กดำขั้นต้น]
[รายละเอียด: บรรจุพิษของแมงป่องหมอกหางดำไว้ประมาณ 1 กิโลกรัม มันใช้กับอาวุธหรือใช้ปรุงยาที่เกี่ยวข้องได้]
…
[ชื่อไอเท็ม: ยาแก้พิษ]
[ระดับไอเท็ม: ระดับเหล็กดำขั้นต้น]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: หลังจากใช้งาน พิษบางส่วนในร่างกายของผู้ถูกพิษจะถูกกำจัดออกไป]
[รายละเอียดไอเท็ม: ยาแก้พิษระดับพื้นฐาน ยาแก้พิษที่จำเป็นต้องมี]
…
[ชื่อไอเท็ม: ใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษ]
[ระดับไอเท็ม: ไร้ระดับ]
[เอฟเฟกต์ไอเท็ม: เครื่องมือเปลี่ยนอาชีพทหารระดับเบื้องต้น! หลังจากใช้มัน ท่านจะกลายเป็นอาชีพทหารระดับเบื้องต้น–ทหารหน้าไม้พิษ! ท่านจะได้รับชุดอุปกรณ์สวมใส่ระดับเหล็กดำขั้นต้น 1 ชุด ประสบการณ์การต่อสู้ของทหารหน้าไม้พิษ 3 ปี และความแข็งแกร่งเริ่มต้นของระดับเหล็กดำขั้นต้น]
[รายละเอียดไอเท็ม: ใบเปลี่ยนอาชีพทหารระดับเบื้องต้น! มีวิธีการต่อสู้และศักยภาพในการรบที่แข็งแกร่งกว่าทหารพื้นฐานทั่วไป]
“ทหารระดับเบื้องต้น? มันเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งกว่ากองกำลังระดับพื้นฐานงั้นสินะ?!” โจวโจวดีใจมาก
ในเวลานั้นเอง ข้อความสีทองก็ปรากฏขึ้นในทันใด
[คำแนะนำลอร์ดมือใหม่: คุณภาพของทหารโดยทั่วไปแล้วจะจำแนกได้ดังนี้: ระดับพื้นฐาน, ระดับเบื้องต้น, ระดับกลาง, ระดับสูง, ระดับพิเศษ, ระดับอาณาจักร, ระดับจักรวรรดิ, ระดับอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์, ระดับสีชาด!]
โจวโจวสังเกตคุณภาพของทหารเหล่านี้
จากนั้นเขาก็เก็บไอเท็มดรอปจากแมงป่องหมอกหางดำอีก 4 ตัว และได้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษมาอีก 4 ใบ
“น่าเสียดายที่ไม่มีใครว่างอยู่เลย ไม่อย่างนั้นฉันคงจะเปลี่ยนอาชีพให้พวกเขาได้และดูว่าทหารหน้าไม้พิษมีความสามารถพิเศษอะไร”
ในเวลานั้นเอง โจวโจวก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา เขามองไปยังไป่อี้ ซึ่งก็ทำให้เธอตัวสั่น
“ไป่อี้ ตามข้ามา”
โจวโจวคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดกับไป่อี้
“เจ้าค่ะท่านลอร์ด!” ไป่อี้ยังพูดด้วยความเคารพอยู่แม้จะไม่รู้ว่าลอร์ดต้องการอะไรจากเธอ เธอตามโจวโจวไปที่มุมๆ หนึ่ง
“ข้ามีใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษ เจ้าใช้มันได้ไหม?” โจวโจวถามตรงๆ
“ได้เจ้าค่ะ! ตราบใดที่ประเภทของทหารไม่ได้ยากเกินไป ทหารที่อยู่ต่างอาชีพก็สามารถเปลี่ยนแปลงและอัพเกรดได้เจ้าค่ะ มันไม่ได้ยากอะไรเลยสำหรับนักธนูและทหารหน้าไม้พิษ ข้าสามารถใช้มันได้แน่ๆ!” ไป่อี้พูดด้วยความประหลาดใจ
“งั้นก็ใช้มันซะ” โจวโจวยื่นใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษให้กับไป่อี้
ไปอี้รับมันไปและใช้มันต่อหน้าโจวโจวโดยไม่ลังเล
แสงสีเขียวโอบล้อมรอบร่างของไป่อี้
อึดใจต่อมา แสงสีเขียวก็หายไป
ไป่อี้โฉมใหม่ยืนอยู่ตรงหน้าของโจวโจว สายตาของเธอเฉียบคมและใบหน้าของเธอก็ดูกล้าหาญ
เธอสวมชุดยุทโธปกรณ์ทางทหารสีเขียวอ่อน ถือหน้าไม้สีเขียวและมีลูกธนูสีเขียว 20 ดอกอยู่ทางด้านหลัง เธอมีมีดสั้นและขวดพิษห้อยอยู่ที่เอวด้วย
มันมีความรู้สึกถึงอันตรายที่อธิบายไม่ได้เพียงแค่มองไปที่เธอ
ข้อความชุดหนึ่งปรากฏขึ้นมา “ความภักดีของลูกน้องของคุณ ไป่อี้ เพิ่มขึ้นเป็น 100 เธอกลายเป็นลูกน้องที่ภักดีจนตายของคุณ!”
[ชื่อ: ไป่อี้]
[ดินแดน: เมืองตะวันสาดแสง]
[อาชีพ: ทหารหน้าไม้พิษ]
[ระดับความแข็งแกร่ง: ระดับเหล็กดำขั้นสูง]
[ความสามารถโดยรวม: อาศัยอยู่กับนายพรานหญิงเมื่อยังเด็ก เข้าร่วมกองทัพและกลายเป็นนักธนูเมื่อเธอโตขึ้น เธอยิงธนูเก่งมาก ต่อมาเธอได้เข้าร่วมเมืองตะวันสาดแสงและรับใช้เจ้าตะวันสาดแสง เธอได้รับการเลื่อนขั้นเป็นทหารระดับเบื้องต้น—ทหารหน้าไม้พิษ ซึ่งเป็นรางวัลจากเจ้าตะวันสาดแสง]
[ทักษะ: ทักษะการยิงธนูระดับเหล็กดำขั้นสูง, การวางกับดักระดับเหล็กดำขั้นกลาง, การใช้หน้าไม้ระดับเหล็กดำขั้นสูง, การยิงไกลระดับเหล็กดำขั้นสูง, การสร้างพิษระดับเหล็กดำขั้นสูง, การแยกแยะพิษระดับเหล็กดำขั้นสูง, ความรู้ในการแก้พิษระดับเหล็กดำขั้นสูง]
[ความภักดี: ภักดีจนตาย]
[ศักยภาพ: ระดับเงินขาวขั้นสูง]
โจวโจวมองไปยังรายชื่อทักษะของเธอและอดเดาะลิ้นออกมาไม่ได้
ใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษได้มอบทักษะระดับเหล็กดำขั้นสูงให้เธอถึง 5 ทักษะ!
ทหารระดับเบื้องต้นยังแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ แล้วทหารระดับที่สูงกว่าจะแข็งแกร่งสักแค่ไหนกัน?
“ขอบคุณเจ้าค่ะท่านลอร์ดที่เลื่อนระดับอาชีพให้ข้า!” ไป่อี้พูดออกมาด้วยความซาบซึ้งในทันที
“เจ้าไม่ต้องสุภาพกับข้าขนาดนั้นก็ได้ เอาไอเท็มพวกนี้ไปใช้ด้วย”
เขาหยิบเอาลูกแก้วพรสวรรค์เผ่าพันธุ์ระดับแพลตตินั่มขาวขั้นสูงและหนังสือทักษะการควบคุมจิตออกมา
ไอเท็มพวกนี้ได้มาจากลูกน้องทั้งห้าคนจากเมืองพอตส์
โจวโจวอธิบายรายละเอียดของมันให้กับไป่อี้ฟัง
หลังจากไป่อี้เข้าใจแล้วว่ามันคืออะไร เธอก็ดีใจมากจนไม่รู้จะพูดออกมายังไง
ถ้าใบเปลี่ยนอาชีพทหารหน้าไม้พิษก่อนหน้านี้ได้ทำให้เธอมีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม…
ไอเท็มทั้งสองชิ้นนี้ก็แทบจะเท่ากับการทะลวงศักยภาพของเธอให้ไปสู่ระดับใหม่เลย!
มันคืออนาคตที่สดใสสำหรับเธอ
โจงโจวเองก็พึงพอใจมากกับปฏิกิริยาตอบสนองของเธอ
เดิมทีเขาไม่ได้คิดที่จะมอบไอเท็มทั้งสองชิ้นนี้เป็นรางวัลไปแบบง่ายๆ
อย่างไรก็ตาม มันก็ต่างออกไปจากลูกน้องที่ภักดีอย่างไป่อี้ ลูกน้องที่ภักดีจนตายจะไม่มีทางทรยศเขา! เธอจะเป็นคนที่เขาสามารถไว้วางใจได้อย่างแท้จริง!
โจวโจวย่อมยอมอนุญาตให้ลูกน้องเช่นนี้แข็งแกร่งขึ้น!
“กลับไปศึกษามันซะ”
“คืนนี้มีการต่อสู้ที่หนักหนารอเจ้าอยู่” โจวโจวกล่าวด้วยโทนเสียงต่ำ
“เจ้าค่ะท่านลอร์ด!” ไป่อี้ตอบ
…
