ตอนที่ 10 บดขยี้
ก๊อบลินมากมายบาดเจ็บหรือตาย แต่ทหารโครงกระดูกล้มลงไวกว่า สถานการณ์เข้าข้างพวกเขา แต่พวกฮีโร่กลับรู้สึกไม่ดี
ราชาปีศาจอยู่ไหน?
หรือมันดันไม่อยู่บ้าน?
หรือซ่อนตัวหลังเห็นว่ากำลังจะแพ้?
“ราชาปีศาจ!”
“หยุดซ่อนตัว!”
“แกหนีไม่พ้นหรอก!”
“ถ้าแกออกมาตอนนี้ เราจะให้แกได้ตายเร็ว!’
เฉินหู่อดยั่วยุไม่ไหว
จากนั้นลมแรงก็ระเบิดใส่พวกเขา บางสิ่งมาจากด้านบนพวกเขา
เฉินหู่แหงนมอง
ร่างน่ากลัวยืนอยู่ในอากาศ
เขากระพือปีก จ้องมองลงมาด้วยดวงตาสีทอง เขายังมีเขาน่ากลัวบนหัว ซึ่งปกคลุมด้วยเกล็ดมังกรทอง
“ระ-ราชาปีศาจ?!”
ฮีโร่ทั้งห้าตกใจ
ก๊อบลินตนอื่นไม่สามารถยืนตัวตรงได้ ขาพวกเขาสั่นไม่หยุด
นั่นไม่ถูก ที่นี่มีแต่อันเดธ ราชาปีศาจก็ควรเป็นอันเดธสิ?นี่มันทรงพลังเกินไป!
“โอ้ พวกฮีโร่นั่นเอง”
จิตสังหารของราชาปีศาจหายไปและเขาก็ยิ้มแทน มันราวกับเขาไม่โกรธและดีใจแปลกๆ
“ฮี่ๆ ไม่คิดเลยว่าจะส่งตัวเองมาถึงบ้านฉัน ฉันกำลังกังวลยู่เลยว่าจะหาพวกแกยังไง!”
เขารีบลอยลงมา
ก๊อบลินทั้งหลายผวา ก้าวถอยหลัง
เฉินหู๋โกรธเล็กน้อย“กลัวอะไรกัน?มันก็แค่รูปโฉม!เขาเพิ่งมาที่นี่ไม่กี่วัน มันจะแข็งแกร่งได้สักแค่ไหน!”
ฮีโร่อีกสี่เริ่มสงบ
ใช่ ราชาปีศาจไม่เหมือนฮีโร่ ฮีโร่จะมาสถิตร่าง ส่วนราชาปีศาจจะมาเกิดใหม่ดดยตรง ดังนั้น มันต้องใช้เวลากว่าจะแข็งแกร่ง
เกมเพิ่งเริ่มไม่กี่วัน
ดังนั้น เจ้าหมอนี่ต้องสวมหน้ากากมาหลอกพวกเขา!
“ฆ่าเขา!’
“ทุกคนร่วมมือกัน!”
“ฆ่าเขาซะ!”
เหล่าก๊อบลินลังเลชั่วขณะ แต่พวกมันมีจำนวนเยอะกว่า ภายใต้การนำของฮีโร่ทั้งห้า พวกมันจึงพบความกล้าใหม่ และพุ่งไป
อย่างที่พูดกัน มดที่มากพอจะสามารถล้มช้างได้
เฉินหู่ไม่เชื่อว่าเขาจะไม่สามารถโค่นราชาปีศาจได้ด้วยกำลังคนที่เขาพามา!
หอก ลูกศรและขวานโจมตีออกไป
ราชาปีศาจไม่หลบเลย แต่กลับปล่อยให้การโจมตีโดนตัว แต่ ไม่มีผลเลย การโจมตีทั้งหมดเด้งออกโดยไม่ทำให้เกล็ดเป็นรอยสักนิด
-0!
-0!
-1!
มันไม่รู้ว่าเพราะพวกก๊อบลินอ่อนแอเกินไปหรือการป้องกันของราชาปีศาจสูงไป
ไม่ว่าทางใด การโจมตีรอบนี้ก็ไม่เกิดความเสียหาย
ราชาปีศาจหัวเราะ“ฮ่าๆ แค่นี้?”
ฮีโร่ทั้งห้ารู้ตัว
พวกเขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่
แต่ลูกศรได้ปล่อยไปแล้ว ไม่มีทางกลับหลังได้ มันช้าเกินไปที่จะมาเสียใจตอนนี้
ราชาปีศาจเผชิญหน้ากับก๊อบลินที่ล้อมเขาและคำรามขึ้นฟ้า ตัวที่เดิมสูงสามเมตรพลันยาวขึ้นเป็นสิบเมตร
“มังกร!”
“บัดซบ!”
“หนีเร็ว!”
“มันคือมังกร!”
มังกรทองที่น่าเกรงขามปรากฏขึ้นท่ามกลางก๊อบลิน
ตัวมังกรยังเป็นมังกรทารก แต่สิ่งมีชีวิตอย่างก๊อบลินไม่มีทางเทียบชั้นกับมันได้
หางมังกรกวาดออกไป
มันฟาดพื้นจนสั่น
ต่อหน้าการโจมตีเช่นนี้ อย่าว่าแต่ก๊อบลินเลย แม้แต่อัศวินสวมเกราะก็ยังโดนบดขยี้!
เสียงกรีดร้องโหยหวนดังไปทั่ว
พวกก๊อบลินถูกส่งปลิวกระเด็นเหมือนเศษขยะ
ใครก็ตามที่โดนฟาดจะกระดูกแหลก
ต่อให้โชคดีพอรอดตาย หลังตกลงจากอากาศที่สูงกว่าสิบเมตร พวกมันจะตายอยู่ดี
ฮีโร่ทั้งห้าพยายามหนี แต่สองคนโดนเหยียบตายขณะที่อีกสองโดนหางฟาด ทั้งหมดตายทันที
เฉินหู่เร็วสุด แต่ไม่มีทางที่เขาจะหนีมังกรพ้น!
ตอนเขารู้สึกถึงลมแรงที่พัดใส่เขา เขาก็กัดฟัน พยายามป้องกันการโจมตีดว้ยหอก แต่ การป้องกันก็โดนกรงเล็บมังกรบดขยี้ทันที และกรงเล็บเหมือนดาบสามเล่มก็ฉีกหน้าอกเขา ส่งเขาลอยไปไกลหลายเมตร
น่ากลัวมาก!
การโจมตีเดียวลดพลังชีวิตเขาไป95%!
เฉินหู่ตกลงพื้นด้วยความสิ้นหวัง
ความแตกต่างในพลังสูงเกินไป ไม่มีโอกาสชนะเลย!
ไม่!
เขาจะตายไม่ได้!
เขาจะมาตายแค่นี้ได้ไง!
เฉินหู่กดแผลด้วยมือ ขณะที่แสงสีขาวจมลงไปในแผล และตัวของเขาก็เริ่มรักษา
มันคือทักษะ : รักษา!
ผู้เล่นฮีโร่จะได้รับทักษะด้วย
ถ้าโชคดีและสามารถได้รับร่างกายที่แข็งแกร่ง งั้นพวกเขาจะเริ่มต้นด้วยทักษะมากมาย
แต่นี่ไร้ประโยชน์ต่อหน้าสถานการณ์ปัจจุบัน
ราชาปีศาจพุ่งมาและบดขยี้เขาลงกับพื้นอีกครั้ง
เฉินหู่พูด“รอเดี๋ยว ได้โปรด แกจะฆ่าฉันไม่ได้!”
“โอ้?ทำไม?”
“ฉันมีเงิน ฉันมีเงินเยอะมาก ถ้าแกปล่อยฉันไป ตอนเรากลับสู่โลกจริง ฉันจะให้เงินแกล้านหนึ่ง ไม่สิ ห้าล้าน!”
“เพ่ย!”
จางนูคว้าตัวเฉินหู่และบีบจนตัวระเบิด
ก๊อบลินผู้นี้ตัวระเบิดตายทันที
การต่อสู้จบลง
จางนูตรวจสอบข้อมูล
[ท่านสังหารก๊อบลิน ทอง+5!]
[ท่านสังหารก๊อบลิน ทอง+5!]
[ท่านสังหารก๊อบลิน ทอง+5!]
[..]
[ท่านสังหารก๊อบลินฮีโร่ วิญญาณฮีโร่+1!]
[ท่านสังหารก๊อบลินฮีโร่ วิญญาณฮีโร่+1!]
[ท่านสังหารก๊อบลินฮีโร่ วิญญาณฮีโร่+1 หินทักษะ+1!]
