ซวยแล้วไง! ดันไปเพิ่มอัตราการดรอปไอเท็มให้สูงสุดซะงั้น ตอนที่ 8 กระตือรือร้นที่จะแข็งแกร่งขึ้น

“อึก!”

การจิบซุปแสนอร่อยและกลืนมันลงไปในท้องของเขาทำให้ร่างกายของเซียวซีอุ่นขึ้น

ในเวลานี้มีน้ำซุปขนาดใหญ่ถูกวางอยู่ข้างหน้าเขา

และข้างในนั้นเป็นนกกระจอกตุ๋น

"น่าเสียดายจริงๆที่รสชาติมันธรรมดาเกินไปหน่อย... "

เซียวซีส่ายหัว

รสชาติของมันแตกต่างจากอาหารที่ถูกดรอปออกมามาก

อย่างไรก็ตาม เขารู้อยู่แล้วว่านกกระจอกหางหลากสีนั้นหากกินเข้าไปแล้วมันสามารถปรับปรุงร่างกายได้ เพราะงั้นรสชาติของมันจึงไม่ใช่กุญแจสำคัญ

เซียวซีไม่เพียงกินเนื้อสัตว์ทั้งหมดด้วยคำใหญ่ๆ แต่ยังบดและกลืนกระดูกลงไปด้วย

เขาต้องการปรับปรุงร่างกายอย่างเร่งด่วนในตอนนี้และไม่ต้องการให้มันเสียเปล่าไปแม้แต่ชิ้นเดียว

แม้ว่ายาศักยภาพจะทำให้ความถนัดของเขาเปลี่ยนไปแล้ว แต่ความถนัดส่วนใหญ่ก็ยังคงถูกกำหนดโดยความเร็วในการฝึกฝนและความเร็วของการพัฒนาอยู่ดี

ส่วนการเสริมสร้างความแข็งแกร่งของร่างกายก็ยังต้องการระยะเวลาในการฝึกฝนเป็นเวลาหลายปี

โชคดีที่การฝึกฝนหลายสิบรอบในทุกๆวันทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ตอนนี้เขาอยู่ไม่ไกลจากศิลปะการต่อสู้ระดับที่ห้าแล้ว

เซียวซีตัดสินใจอย่างคร่าวๆ

ถ้าสถานการณ์ยังปกติอยู่แบบนี้ เขาคาดว่าใช้เวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์เขาก็จะสามารถถึงขีดจำกัดของศิลปะการต่อสู้ระดับที่สี่และก้าวเข้าสู่ศิลปะการต่อสู้ระดับที่ห้าได้

และในตอนนี้ก็ถึงเวลาของนกกระจอกหลากสีแล้ว

เขาใช้เวลาไม่นานในการกินน้ำซุปขนาดใหญ่จนหมด

เซียวซีรู้สึกถึงกระแสร้อนที่พุ่งออกมาจากหัวใจของเขาและไหลอย่างต่อเนื่องไปทั่วทั้งร่างกาย

มันรู้สึกราวกับว่าร่างกายทั้งหมดของเขากำลังแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อนซึ่งนั่นมันทำให้เขารู้สึกสะดวกสบายมาก

ภายใต้การไหลของกระแสความร้อนนี้

ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถึงขีดจำกัดของศิลปะการต่อสู้ระดับที่สี่ในทันที

"เพราะมีการปรับปรุงที่ดีแบบนี้นี่เอง มันถึงได้มีราคาแพงมาก!"

ความตื่นเต้นปรากฎขึ้นในดวงตาของเซียวชี

สัปดาห์ที่ห้าของการฝึกฝนเริ่มต้นทันที

ความถนัดที่น่าทึ่งของเขาทำให้เขาเป็นอิสระจากความยากลำบากและอุปสรรคในการฝึกฝนของสัปดาห์ที่ห้า

สัปดาห์ที่ห้าของการฝึกฝนเสร็จสิ้นไปได้อย่างง่ายดาย

เขาทะลุขีดจำกัดของระดับที่สี่และก้าวเข้าสู่ศิลปะการต่อสู้ระดับที่ห้าอย่างเป็นทางการ!

ความแตกต่างในแต่ละระดับของสามวิถีแห่งศิลปะการต่อสู้นั้น ส่วนใหญ่จะอยู่ที่ความแข็งแกร่งของร่างกาย

ตอนนี้เซียวซีสามารถรู้สึกได้ถึงช่องว่างทางกายภาพระหว่างตัวเขาในตอนนี้และตัวเขาตอนที่อยู่ในระดับที่สี่ได้

ที่สำคัญที่สุดก็คือ ...

ในตอนนี้เขามาถึงระดับที่ห้าของศิลปะการต่อสู้แล้ว นอกจากนี้แล้วเขายังได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขสำหรับการฝึกฝนร่างกายแล้ว นั่นจึงทำให้เขาสามารถเริ่มฝึกร่างกายได้ทันที!

แต่หลังจากที่เขาได้พิจารณาแล้วว่าการกินผลไม้ฟีนิกซ์เปลวไฟนั้นเป็นอันตราย ถึงแม้มันจะทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้นได้ แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นต้องรีบกินมันในทันที

เป็นการดีที่สุดที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกายเพื่อลดอันตรายและฝึกร่างกายเพื่อให้ปลอดภัยยิ่งขึ้น

"ไม่จำเป็นต้องรีบ!"

สำหรับเซียวซีผู้ซึ่งให้ความปลอดภัยมาเป็นอันดับแรกเสมอนั้น เขาไม่ต้องการรับความเสี่ยงใดๆทั้งสิ้น

ดังนั้นในครึ่งเดือนต่อมา

เขาจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ในวัฏจักรของสวรรค์เพื่อเสริมสร้างร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง

นอกจากนี้แล้ว

เขาก็ยังคงล่าหนอนลายด่างต่อไปเรื่อยๆ

ตอนนี้นอกจากห้องที่เขาอาศัยอยู่จะเต็มไปด้วยไอเท็มมากมายแล้ว ห้องที่เขาเช่ายังมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆอีกด้วย

ในส่วนของคะแนนความร่วมมือเขาได้สะสมมา 500 คะแนนหลังจากกำจัดนกกระจอกแล้วนำขนและเลือดของนกกระจอกหางหลากสีไปขาย

มูลค่าของคะแนนนี้สูงกว่าการที่สาวกภายนอกหลายๆคนออกไปปฏิบัติภารกิจซะอีก

ด้วยวิธีการเหล่านี้เขาจึงสามารถฝึกฝนได้อย่างต่อเนื่องนานกว่าครึ่งเดือน

ร่างกายของเซียวซีแข็งแกร่งกว่าเมื่อครึ่งเดือนที่แล้ว

อันตรายของการฝึกร่างกายก็ลดลงเป็นอย่างมาก

ตัดสินจากเบื้องต้นแล้ว

เขารู้สึกว่าเวลานี้เหมาะสมสำหรับการฝึกร่างกาย

ดังนั้นเขาจึงหยิบผลไม้ฟีนิกซ์ออกมาอย่างเด็ดขาดและกลืนมันลงไปภายในอึกเดียวโดยไม่มีการลังเล

เมื่อผลไม้ฟีนิกซ์เข้าไปในท้อง

ความร้อนที่แผดเผาก็เพิ่มขึ้นทันทีในช่องท้องส่วนล่างของเซียวซีแล้วแพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขากำลังถูกเผาไหม้ด้วยเปลวไฟ

มันเจ็บปวดมาก

ทำให้เขามีอาการปวดอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งร่างกาย

เนื้อและกระดูกทุกชิ้น รวมทั้งเส้นลมปราณทุกเส้นราวกับถูกเผาด้วยเปลวไฟ

แม้ว่าการเผาไหม้นี้จะทำให้ร่างกายของเขาได้รับการปรับปรุงและราบรื่นไปด้วยดี

แต่กระบวนการนี้กลับทำให้เขาเจ็บปวดอย่างยิ่ง!

ถือเป็นการทดสอบเจตจำนงที่ยอดเยี่ยมมาก!

ร่างกายของเซียวชีสั่นสะเทือน ใบหน้าของเขาดุร้าย มีเสียงคำรามที่เจ็บปวดลอดออกมาจากปากของเขาเป็นครั้งคราว

เขาสามารถรู้สึกได้ถึงเปลวไฟในร่างกายของตนเอง มันไม่เพียงแค่ไม่อ่อนตัวลงตามกาลเวลา แต่ยังแข็งแกร่งและดุร้ายมากขึ้นเรื่อยๆ

ภายใต้การเผาไหม้อย่างต่อเนื่อง

เนื้อและกระดูกของเขาถูกปรับโครงสร้างให้กระชับอย่างต่อเนื่อง เส้นลมปราณของเขากำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ นอกจากนี้แล้ว ในทุกๆด้านก็กำลังถูกปรับปรุงอย่างรวดเร็วจากภายในสู่ภายนอก

แต่ความเจ็บปวดยังคงรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และมันก็มาถึงระดับที่ทนไม่ได้สำหรับคนธรรมดา

นี่เป็นกระบวนการที่ผู้ที่ต้องการฝึกฝนร่างกายทั้งหมดจะต้องผ่านมันไปให้ได้

หากผู้ที่ต้องการฝึกฝนร่างกายไม่มีความตั้งใจและไม่มีความแข็งแกร่งแล้วล่ะก็ แม้ว่าจะมีสมบัติแห่งสวรรค์และโลก แต่ก็ยากที่จะสานต่อการฝึกร่างกายให้สำเร็จได้

การถูกเผาไหม้ด้วยเปลวไฟในร่างกายนั้น ทำให้ร่างกายของเซียวซีมีน้ำหนักที่น้อยลงไปมากด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า นอกจากนี้แล้วร่างกายของเขาก็เล็กลงไปไม่กี่เซนติเมตร

การปรับโครงสร้างของเนื้อและกระดูกทำให้เขาผอมลงกว่าเดิม

ถึงอย่างนั้น

ร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก

เลือดและเนื้อทุกชิ้นมีพลังที่น่าอัศจรรย์เพิ่มขึ้น

เมื่อเวลาผ่านไปการฝึกร่างกายก็มาถึงขั้นตอนสุดท้ายอย่างรวดเร็ว

เปลวไฟเหล่านั้นที่เผาไหม้ในร่างกายของเขาเริ่มละลายเข้าไปในเนื้อและเลือดของเขาและซึมลึกเข้าไปในกระดูกของเขา

และในท้ายที่สุดสัญลักษณ์เปลวเพลิงก็ถูกสร้างขึ้นที่ระหว่างคิ้วของเขา

นี่คือสัญญาณหลังจากการฝึกร่างกายที่ประสบความสำเร็จ!

อย่างไรก็ตาม เซียวซีเลือกที่จะซ่อนสัญลักษณ์นี้ไว้ใต้ใบหน้าของเขาเพื่อไม่ให้คนอื่นสัมผัสถึงมันได้

ที่เขาทำแบบนี้ก็เพื่อให้คนอื่นไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาฝึกร่างกายสำเร็จแล้ว

เพราะเขาไม่สามารถอธิบายได้เลยว่าเขาหาสมบัติแห่งสวรรค์และโลกที่จำเป็นสำหรับการฝึกร่างกายพวกนี้มาจากที่ไหน

เซียวซีรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาหลังจากที่ผ่านการฝึกฝนมาแล้วนั้นมีบางอย่างเปลี่ยนไป

เขาพบว่า…

ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขามาถึงขีดจำกัดของศิลปะการต่อสู้ระดับที่ห้าแล้ว และเขาก็สามารถทะลุขีดจำกัดไปยังระดับที่หกได้!

นี่มันตรงกับที่เขาคิดไว้เลย!

สิ่งนี้ทำให้เขาตื่นเต้นมาก

เดิมทีดูจากความเร็วในการฝึกฝนของเขาก่อนที่จะกลายเป็นผู้เฝ้ายามในตอนกลางคืนแล้ว เขาสามารถฝึกฝนศิลปะการต่อสู้เต็มที่ได้ก็แค่ระดับที่หก

แต่ตอนนี้เขาได้รับการปรับโครงสร้างร่างกายหลังจากการฝึกร่างกายแล้ว

ทำให้เขามีโอกาสที่จะไปถึงระดับที่เจ็ดของศิลปะการต่อสู้ได้!

ไม่เพียงแค่นั้น

ความสำเร็จของการฝึกร่างกายยังทำให้ร่างกายของเขาไร้ขีดจำกัดในระดับหนึ่ง

ทำให้แม้ว่าเขาจะมาถึงระดับที่เก้าของศิลปะการต่อสู้แล้ว เขาก็ยังสามารถเสริมสร้างร่างกายของเขาต่อไปได้

“ช่างเป็นประสบการณ์ที่ดีจริงๆ!”

เซียวซีจับหมัดของเขาอย่างตื่นเต้น

หลังจากที่การฝึกฝนร่างกายประสบความสำเร็จ เขาก็ไม่รีรออะไรอีกต่อไป เร่งฝึกฝนต่อในสัปดาห์ที่หกทันที

เขาต้องการที่จะผ่านระดับที่ห้าของศิลปะการต่อสู้ไปจนถึงระดับที่หกของศิลปะการต่อสู้ในครั้งเดียวเลย!

โดยปกติก่อนที่สาวกภายนอกของนิกายพยัคฆ์แดงจะกลายเป็นผู้เฝ้ายามในตอนกลางคืนแล้ว พื้นฐานการฝึกฝนของพวกเขามักจะอยู่ระหว่างระดับที่สองของศิลปะการต่อสู้และระดับที่ห้าของศิลปะการต่อสู้

แต่เซียวซีในปัจจุบันได้ผ่านระดับที่คนส่วนใหญ่ฝึกฝนสำเร็จไปแล้ว

ในขณะเดียวกันประโยชน์ที่ได้รับจากการฝึกร่างกายก็ทำให้เขามีความคาดหวังมากขึ้นสำหรับการฝึกร่างกายในครั้งต่อไป

"ตราบใดที่ไอเท็มที่เป็นสมบัติแห่งสวรรค์และโลกยังคงถูกดรอปออกมาอยู่ ฉันก็ยังฝึกฝนร่างกายต่อไปได้!"

แม้ว่ากระบวนการฝึกร่างกายจะเจ็บปวด

แต่การปรับปรุงที่เกิดจากการฝึกร่างกายนั้นเร็วกว่าการฝึกฝนแบบปกติมาก!

อาจกล่าวได้ว่าเป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการปรับปรุงความแข็งแกร่งในปัจจุบันเลยก็ได้

แต่ปัญหาในตอนนี้ก็คือไม่มีสิ่งมีชีวิตระดับศิลปะการต่อสู้ที่สามารถฆ่าได้ในตอนนี้เลยและไอเท็มระดับศิลปะการต่อสู้ก็ยังดรอปออกมาได้ยากอีกด้วย

เซียวซีสามารถฝากความหวังของเขาไว้กับหนอนลายด่างที่เขาพบเจอได้เท่านั้น

เขาจับหนอนลายด่างที่พบเห็นและฆ่าพวกมันทุกวันไปเรื่อยๆ

และแล้วเวลามากกว่าสิบวันก็ผ่านไป

ในวันนี้เซียวซีจับหนอนลายด่างมาหนึ่งถุงตามปกติ

แต่ระหว่างทางกลับห้อง เขากลับได้ยินข่าวร้าย

ฟูเชินตายแล้ว!

เขาคิดว่าระหว่างที่ปฏิบัติภารกิจฟูเชินอาจได้พบกับวิญญาณชั่วร้ายและถูกฆ่าโดยวิญญาณชั่วร้ายพวกนั้น ...

ทันใดนั้นอารมณ์ของเซียวซีก็หม่นหมองขึ้นมาทันที

ฟูเชินมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา

ตอนที่พวกเขาบอกว่าจะออกไปทำภารกิจ เซียวซีก็บอกให้อีกฝ่ายระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ แต่เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าการอำลาในครั้งนั้นจะกลายเป็นการอำลาตลอดไป

เซียวซีถอนหายใจ

นี่คือเหตุผลที่เขายืนยันว่าจะไม่ออกไปข้างนอกเพื่อทำภารกิจเด็ดขาด

โลกใบนี้มันอันตรายเกินไป

ทั้งวิญญาณชั่วร้ายทั้งภัยธรรมชาติทั้งสงครามและโจร ...

วิกฤตมีอยู่ทุกที่!

ไม่ต้องพูดถึงผู้ที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ธรรมดาๆเลยด้วยซ้ำ แม้แต่ผู้ที่สำเร็จการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ด้วยลมปราณก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าพวกเขาจะสามารถหลบหนีจากอันตรายเหล่านี้ได้

การตายของฟูเชินทำให้เซียวซีรู้สึกอึดอัดใจมาก

แม้เขาจะรู้ว่านี่เป็นบรรทัดฐานในโลกใบนี้

ผู้ที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้เหมือนกับฟูเชินก็ตายอยู่ข้างนอกกันทุกวันอยู่แล้วก็ตาม

แต่ฟูเชินเป็นเพื่อนคนแรกของเขาในโลกใบนี้

เซียวซีรู้สึกเศร้า แต่ในขณะเดียวกันความปรารถนาของเขาที่ต้องการจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นก็พุ่งสูงขึ้น

เขารู้ว่า…

ไม่นานหลังจากกลายเป็นผู้เฝ้ายามในตอนกลางคืน เขาจะต้องเผชิญกับอันตรายเหล่านี้เช่นกัน

และหากเขาต้องการมีชีวิตรอดแล้วล่ะก็ เขาก็ต้องมีความสามารถในการป้องกันตัวเองที่มากพอซะก่อน

"ฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้!"

เซียวซีกำกำปั้นของเขา

เขาไม่รู้สึกพึงพอใจและมีความสุขหลังจากที่การฝึกฝนร่างกายประสบความสำเร็จอีกต่อไปแล้ว มีเพียงความปรารถนาที่จะแข็งแกร่งขึ้นและความเร่งรีบที่จะแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

เขารู้ว่าเขาเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว

ยกเว้นแค่ตอนฆ่าหนอนลายด่างในทุกๆวัน เวลาที่เหลือ เขาก็ใช้ในการฝึกฝนจนหมด

หนึ่งเดือนต่อมา

เซียวซีฆ่าหนอนลายด่างได้มากถึงหลายพันตัว!

หลังจากฆ่าหนอนลายด่างจำนวนมากติดต่อกัน ในที่สุดไอเท็มระดับศิลปะการต่อสู้ก็ถูกดรอปออกมา

【ชื่อ: กระเป๋าเก็บของ】

[ประเภท: พื้นที่เก็บของ]

[เกรด: ระดับศิลปะการต่อสู้]

[เกริ่นนำ: พื้นที่กว้าง ใส่ของได้มากขึ้น]

[ข้อสังเกต: คุณไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีที่เก็บไอเท็มอีกต่อไป]

…

แม้จะไม่ใช่ไอเท็มเสริมความแข็งแกร่ง

แต่ถุงเก็บของนั้นมีประโยชน์มากสำหรับเซียวซี

ด้วยไอเท็มที่มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นในตอนนี้

แม้ว่าเขาจะเช่าห้องเอาไว้เก็บมันแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่สามารถเก็บไอเท็มได้พออยู่ดี

และที่น่าลำบากใจที่สุดก็คือเมื่อเขากลายเป็นยามกลางคืนแล้ว การจะเอาไอเท็มเหล่านี้ออกไปด้วยก็คงเป็นเรื่องยาก

ตอนนี้เขามีกระเป๋าเก็บของแล้ว เขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับไอเท็มเหล่านั้นมากจนมากเกินไป

เพราะพื้นที่ภายในกระเป๋าเก็บของระดับศิลปะการต่อสู้นี้ใหญ่เท่ากับสนามฟุตบอล

และใหญ่มากพอที่จะเก็บไอเท็มเหล่านี้ได้

เวลาไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว

สามเดือนผ่านไปในพริบตา

ที่จัตุรัสของนิกายพยัคฆ์แดง สาวกจำนวนมากจากนิกายภายนอกมารวมตัวกันที่นี่เพื่อเข้าร่วมการประชุม พวกเขากำลังจะถูกส่งไปยังเมืองจินอวิ่นภายใต้การจัดการของนิกายเพื่อเริ่มต้นทำหน้าที่เป็นผู้เฝ้ายามในตอนกลางคืน!