ตอนที่ 118 เปิดเส้นทางการค้า

ตอนที่ 118 เปิดเส้นทางการค้า

"พูดตามตรงเลยนะพี่ ตอนนี้ฉันกำลังเจอกับปัญหาใหญ๋"

ร่องรอยความขมขื่นปรากฏขึ้นบนในหน้าของโจว มู่หยวน

เขาหายใจเข้าลึกแล้วเริ่มต้นอธืบาย

ปรากฏว่าเมื่อเร็วๆ นี้ เนื่องจากการเสียชีวิตของกษัตริย์ เทียนหยาง และ กษัตริย์ เย่วฮวา ทำให้เหล่าราชันในอาณาจักรตกอยู่ในความสับสน

ราชันหลายคนที่มีพลังเหนือกว่าระดับกำลังเปิดศึกแย่งชิงบัลลังก์ราชากัน

อีกทั้งยังมีราชันอีกจำนวนมากที่อาศัยช่วงเวลานี้ในการแย่งชิงทรัพยากรกันอย่างเมามัน ทำให้เหล่าผู้คนตื่นตะหนก

ผู้ฝึกตนบางคนใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ออกปล้นและลอบทำร้ายงฝ่ายตรงข้าม บางส่วนถึงกับข้ามอาณาจักรมาเกือบก่อความวุ่นวาย

บังเอิญว่าอาณาจักร เย่วฮวา นั้นได้อยู่ติดกับอาณาจักร เทียนหยาน

ดังนั้นเมืองเฮยหยวนที่อยู่ติดชายแดนจึงโดนลูกหลงไปด้วย

"ทางด้านพี่นั้นอีกยัง มันมีภูเขาและอันตรายจำนวนมากขวางกั้นไว้อยู่ มันเป็นเรื่องยากที่คนจากเทียนหยานจะผ่านไปได้ ไม่เหมือนกับฉัน ทีศัตรูจากต่างแดนเข้ามาหาตลอดเวลา นี้ดูเหมือนจะต้องทำให้พี่หัวเราะเยาะแล้ว"

เมื่อพูดจบ โจว มู่หยวน ก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความวิตก

เมื่อเห็นแบบนี้ หลิน ยู ก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมา "นายต้องการให้ฉันช่วยไหม?"

เพราะเขานั้นมาที่นี้เพื่อคุยกับ โจว มู่หยวน เกี่ยวกับการเปิดเส้นทางการค้า

ด้วยสถานะในปัจจุบันของเมืองเฮยหยวน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้เลย ตราบใดที่ปัญหานี้ยังไม่ได้รับการแก้ไข พวกเขาก็ยังไม่มีแรงจะไปทำอย่างอื่น

หากพวกเขาต้องการที่เปิดเส้นทางการค้าและสร้างรายได้มหาศาล พวกเขาต้องไม่ปล่อยให้พวกคนพาลเหล่านั้นมาทำลายสิ่งต่างๆ

โจว มู่หยวน ดูเหมือนจะไม่คาดคิดว่า หลิน ยูเสนอตัวช่วยเหลือเขา ดวงตาของเขาเปล่งประกายทันที "พี่แน่ใจนะว่าต้องการที่จะช่วยฉัน?"

"นี้เป็นเรื่องธรรมดาอยู๋แล้ว นายสามารถให้ส่วนกับฉันเพิ่มขึ้นได้จากการร่วมมือกันในอนาคต แบบนี้ฉันไม่เดือดร้อนแน่นอน"

"พี่นี้มันน่าเกียจจริงๆ ฮ่าๆ"

โจว มู่หยวน ยิ้ม ออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ แน่นอนว่ามันไม่มีของฟรีบนโลกใบนี้

เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ สีหน้าของเขาดูดีขึ้นอย่างชัดเจน

เขาแอบสังเกตอย่างลับๆ ทหารทั้ง 5 ตัวรอบๆ หลิน ยู นั้นพวกมันล้วนอยู่ระดับ 7!

ด้วยความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ไม่นับว่าเป็นอะไรเลยในการช่วยเขาทำลายศัตรู หรือแม้แต่การทำลายเมืองเฮยหยวนก็ไม่เป็นปัญหา ดังนั้นเงื่อนที่หลินยูยื่นมาให้นั้นมันจึงดูดีทีเดียว

สุดท้าย ความปลอดภัยโดยรอบของเมืองเฮยหยวนนั้นมีความสำคัญกว่ากำไรเพียงเล็กน้อย

"ว่าแต่ตอนนี้ศัตรูของนายอยู่ที่ไหนกัน? ฉันจะไปจัดการพวกมันพร้อมกับนายเดี๋ยวนี้เลย" หลิน ยู ถามอีกครั้ง

เมื่อได้ยินแบบนั้น โจว มู่หยวน ก็ชี้นิ้วออกไปทางป่าที่อยู่ไกลๆ พูดด้วยเสียงที่เคร่ดขรึม "ห่างออกไปประมาณ 5 ไมล์ ที่นั้นมีพวกมันอยู่เป็นจำนวนมาก อีกทั้งยังมีผู้ฝึกตนระดับ 7 อีก 2 คน พวกเขาแข็งแกร่งอย่างมาก ทำไมพวกเราไม่วางแผนกันก่อนจะไปจัดการกับพวกเขา?"

"ป่าด้านบนภูเขานั้นงั้นเหรอ?"

เมื่อเห็นทิศทางที่ โจว มู่หยวน ชี้ สีหน้าของ หลิน ยู ก็เปลี่ยนไปนั้นไม่ใช่สถานที่ๆเขาเพิ่งผ่านมางั้นเหรอ?

"มีอะไรงั้นเหรอพี่ ที่นั้นมีปัญหาอะไรหรือเปล่า" โจว มู่หยวน ถามด้วยความสงสัย

"เปล่าหน่ะ" หลิน ยู พูดออกมาเบาๆ "ฉันถามก่อน ที่ๆนายพูดถึงนี้ เป็นกระท่อมหลัง ใหญ่ที่อยู่กลางป่าใช่ไหม?"

"ใช่ มันคือกระท่อมนั้นหน่ะแหละ ว่าแต่พี่รู้ได้ยังไงกัน" โจว มู่หยวน มองไปที่หลิน ยู อย่างประหลาดใจ

ในที่สุด หลิน ยู ก็ได้รับการยืนยันสิ่งที่เขาคาดเดาไปก่อนหน้านี้

ปรากฏว่าโจรป่าเหล่านั้นที่เขาเพิ่งจัดการ เป็นเหล่าผู้คนจากอาณาจักรเทียนหยาน นี้มันบังเอิญไปหน่อยไหม

โจว มู่หยวน เอะใจพูดออกมาอย่างตกตะลึง "พี่คงไม่ได้เจอกับพวกมันมาระหว่างทางใช่ไหม!"

"ใช่!" หลิน ยู พยักหน้า "ถ้าพวกนั้นเป็นศัตรูที่พวกนายหมายถึง ก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับพวกมันอีกต่อไป"

"หมายความว่า พี่สังหารพวกมันหมดแล้ว!?"

ดวงตาของ โจว มู่หยวน เบิกกว้าง เหล่าลูกน้องของเขาอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา

เหล่าผู้ฝึกตนที่สร้างปัญหาให้พวกเขามาอย่างเนิ่นนาน ทั้งหมดถูกสังหารโดยหลิน ยู !

ถ้าไม่ใช่เพราะการแสดงออกของ หลิน ยู ที่ดูเหมือนไม่ใช่คนโกหก พวกเขาคงไม่เชื่อด้วยซ้ำว่ามันเป็นเรื่องจริง

พวกเขาตกใจอย่างมาก ความสุขเอ้อล้นออกมาจากหัวใจของพวกเขาทันที

มันเต็มไปด้วยความยินดีที่เกินกว่าจะควบคุมได้

"ฮ่าๆ ขอบคุณมากพี่หลิน พี่ช่วยพวกเราแก้ปัญหาที่ค้างคามานาน ตามนี้พี่สามารถรับส่วนแบ่งจากฉันได้เท่าที่พี่ต้องการเลย!" โจว มู่หยวน ดีใจมาก

"ด้วยความยินดี จริงๆแล้วฉันบังเอิญเจอพวกมันน่ะ" หลิน ยู พูดออกมาพร้อมรอบยิ้มกว้าง "นี้ดูเหมือนว่าการค้าระหว่างพวกเราทั้ง 2 เมืองได้ข้อสรุปแล้วใช่ไหม?"

โจว มู่หยวน "ใช่แล้ว ถ้างั้นฉันขอเชิญพี่หลินเข้ามาพักผ่อนที่เมืองก่อนระหว่างนั้นเราจะหารือรายละเอียดเกี่ยวกับแนวทางการร่วมมือกัน"

หลิน ยู "เยี่ยม นำทางไปได้เลย"

ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงเดินเข้าไปยังเมืองเฮยหยวน เพื่อพูดคุยกับเกี่ยวกับการค้าขายระหว่าง 2 เมือง

หลิน ยู นั้นมีทหารระดับ 7 เป็นผู้คุ้มกันอยู่ถึง 5 ตัว เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่รู้สึกกังวลว่าจะมีอันตรายใด

การเจรจาเป็นไปอย่างราบรื่น

หลังจากหารือเสร็จ ทั้ง 2 บรรลุข้อตกลงในการร่วมมือเปิดเส้นทางการค้าอย่างเป็นทางการ

จากการหารือพวกเขานั้นต้องส่งกำลังพลส่วนหนึ่งไปกับกองคาราวาน เพื่อส่งมอบสินค้าให้ถึงอาณาเขตของพวกเขา พวกเขาจะเดินทางไปกลับในทุกๆ 5 วัน

ด้วยวิธีนี้ ไม่เพียงแต่มันจะรับประกันความปลอดภัยของกองคาราวานเท่านั้น แต่มันยังไม่ไกลเกินไปสำหรับลูกน้องของพวกเขาด้วย

นี้เป็นการเปิดเส้นทางการค้าเพื่อนำผู้คนข้ามทะเลทรายโกบี ทำให้สามารถทำกำไรจากกองคาราวานอื่นๆได้อีกด้วย

สำหรับส่วนแบ่ง เนื่องจาก หลิน ยู ช่วย โจว มู่หยวน จัดการปัญหาต่างๆ เขาจึงได้รับ ส่วนแบ่ง 55% ของทั้งหมด

อย่ามองว่าน้อย ห่างมันเพิ่มมาครึ่ง % มันก็เป็นรายได้มหาศาลแล้ว

"เอาหล่ะ ในเมื่อเราคุยเรื่องนี้กันเสร็จ ถึงเวลาที่ฉันต้องกลับไปแล้ว"

เมื่อเห็นว่าดวงอาทิตย์ค่อยๆตกลง หลิน ยู ก็ไม่ได้พูดคุยกับโจว มู่หยวนอีกต่อไป ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขา

"พี่จะไปแล้วงั้นเหรอ ไม่กลับพรุ่งนี้เช้าหล่ะ" โจว มู่หยวน ถามอย่างสุภาพ

"ไม่ได้หรอก ฉันกลัวว่าจะเหตุการณ์อะไรขึ้นหลังจากที่ฉันออกมาข้างนอกนานเกินไป ถ้าที่ดินแดนของฉันมีแท่นวาปที่สามารถเคลื่อนย้ายระยะไกลได้นะ ฉันคงไม่ต้องรีบแบบนี้" หลิน ยู โบกมือของเขา

"แท่นวาป? พี่หมายถึง สิ่งก่อสร้างมีคล้ายๆกับแท่นวาปใช่ไหม?" โจว มู่หยวน ถามขึ้น "นี้นายรู้เรื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ"

หลิน ยู มองไปยัง โจว มู่หยวน ด้วยความประหลาดใจทันที

"ฉันรู้" โจว มู่หยวน พยักหน้า "ครั้งหนึ่งฉันเคยเห็นพิมพ์เขียวแท่นวาปนี้ตอนไปยังสงครามหมื่นโลก"

"มันเป็นของที่มีอยู่เฉพาะสงครามหมื่นโลกงั้นเหรอ?"

หลิน ยู มีความสุขในที่สุดเขาก็รู้ที่มาของแท่นวาปซักที

โจว มู่หยวนเห็นว่าเขาดูเหมือนจะสนใจเรื่องนี้จึงกล่าวต่อไป "ฉันไม่รู้ว่าที่อื่นนั้นจะมีอีกไหม แต่ฉันเคยพบมันครั้งหนึ่งที่สงครามหมื่นโลก"

"แต่ตอนนั้นมีคนเข้าไปแย่งชิงสิ่งนั้นมากเกินไป ตอนนั้นผมไม่แข็งแกร่งพอจะเข้าร่วมการแย่งชิงด้วย เลยทำได้แต่เพียงมองมันจากไกลๆ หากพี่อยากได้สิ่งนั้นมันดูเป็นไปได้ยาก"

เมื่อนึกถึงความน่ากลัวของสงครามหมื่นโลก โจว มู่หยวนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัว

ถึงแม้ความหลิน ยู จะแข็งแกร่งมากในหมู่ราชันหน้าใหม่ แต่เขานั้นไม่คิดว่าหลิน ยู จะแข็งแกร่งพอที่จะเผชิญหน้ากับราชันเก่าแก่เหล่านั้น

สุดท้ายแล้ว สงครามหมื่นโลกครั้งต่อไปเหลือเวลาอีกเพียงไม่ถึง 3 เดือนเท่านั้น

แน่นอนว่า หลิน ยู นั้นไม่รู้ว่าโจว มู่หยวน กำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อเขาได้ยินคำแนะนำ เขาก็พูดอย่างดีใจทันที "ฉันรู้ว่ามันยาก แต่ดูเหมือนฉันต้องเตรียมการมากกว่านี้"

"เอาละ ไว้เจอกันใหม่!"

โจว มู่หยวน ไม่พูดอะไรมาก เขาส่งหลิน ยู ออกไปด้านนอกทันที

ภายใต้การจับตามองของเขาและลูกน้อง หลิน ยู ขี่ มังกรราชาปิศาจ จากไป

สายลมที่รุนแรงพัดขึ้น ตอนที่มันบินขึ้นจากพื้นเขาบินออกไปจากเมืองเฮยหยวนอย่างรวดเร็ว

ด้วยรูปลักษณ์ที่ทรงพลังนั้น ทำให้ โจว มู่หยวน อิจฉาอย่างมาก