004 ฝากป้านี่ไว้กับฉันได้ไหม?
“ต่อไปเหรอ? ฉันจะไปหาเรือก่อน!”
จากนั้นลูฟี่ก็เริ่มดีดนิ้ว “ถ้าอย่างนั้นก็หาเพื่อน อืม ประมาณสิบคนกำลังดี แล้วก็ต้องมีนักดนตรีด้วย!”
“ในฐานะโจรสลัด นายจะไม่ร้องเพลงของโจรสลัดได้ยังไง!”
ความคลั่งไคล้ในดนตรีของลูฟี่นั้นค่อนข้างลึกซึ้ง และเขาก็ได้พูดถึงมันตั้งแต่ช่วงแรก ๆ และไม่มีใครรู้จนกระทั่งถึงภาคของทริลเลอร์ปาร์ค
“แผนดีนะ แต่…”
ลิงค์พ่นแกนกลางแอปเปิ้ลออกจากปากของเขา “คุณต้องออกไปจากที่นี่ก่อนนะ และ?”
บูม!
“ดูเหมือนว่าเราจะมีปัญหาที่ต้องจัดการก่อน”
“โคบี้~!”
เสียงผู้หญิงหยาบคายที่มีน้ำเสียงยืดยานฟังเหมือนเสียงห่วงแก้วขูดกับพื้น
เมื่อได้ยินเสียงนี้ โคบี้ก็ตัวสั่นด้วยความกลัวที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา
“ฉันเรียกแกนานแล้วแต่ไม่เห็รมีการเคลื่อนไหวเลย”
บูม!
กระบองขนาดใหญ่ตกลงมาที่พื้น และเสียงทุ้ม ๆ ก็กระแทกหัวใจของโคบี้อย่างแรง
“เพราะว่าแกกำลังสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกกันที่นี่นี่เอง!!”
หน้าบูดบึ้ง ขาสั้น อ้วนเตี้ย แต่ตัวใหญ่เหลือหลาย โจรสลัดตัวใหญ่ใจถึงกระบองเหล็ก อัลบิด้า! หลังจากปรากฏตัวออกมาก็มองกวาดไปรอบ ๆ
จากนั้นเธอก็หยุดชะงักที่ลิงค์ชั่วคราว
“มีหนุ่มหล่ออยู่ด้วยเหรอเนี่ย”
ในตอนนี้ลิงค์กลับมาดูอ่อนเยาว์สมัยอายุสิบแปดปีโดยไม่ทราบสาเหตุบางอย่าง
ยิ่งไปกว่านั้น ผิวและใบหน้าของเขายังได้รับพรจากการข้ามโลก และค่าความหล่อเหลาของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน เรียกได้ว่ากลายเป็นชายรูปงามอันดับหนึ่งของโลกไปซะแล้ว
แม้แต่ม้าขาวคาเวนดิช ในโลก One Piece นี้ก็ด้อยกว่าลิงค์เล็กน้อย
ผู้ชายที่หล่อเหลาเช่นนี้เท่านั้นที่จะคู่ควรกับสถานะของฉันในฐานะผู้หญิงที่สวยที่สุดในทะเลอีสต์บลู!
จู่ ๆ ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวของอัลบิด้า
“ไม่นะ ไม่นะ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของอัลบิด้า โคบี้ซึ่งรู้สึกประหม่าจนตัวสั่นก็ตอบโต้โดยไม่รู้ตัว จากนั้นรูปลักษณ์ที่ไร้ประโยชน์ของเขาก็ทำให้เขาถูกลูฟี่ชกเข้าที่หัว
“โคบี้ ผู้หญิงที่สวยที่สุดในทะเลอีสต์บลูคือใคร…”
อัลบิด้าผู้ซึ่งต้องการอวดเสน่ห์และพลังของเธอต่อหน้าลิงค์ กำลังพูดคำประจำตัวของเธอที่นั่น
เป็นผลให้ก่อนที่จะพูดจบประโยค ก็ถูกลูฟี่ขัดจังหวะอย่างไร้ความปรานี
“ป้าหยาบคายคนนี้เป็นใครเนี่ย”
ลูฟี่ถามอย่างเคร่งขรึม ทำให้โคบี้ที่อยู่ข้างหลังเขาและโจรสลัดบนดาดฟ้าด้านบนอ้าปากค้าง
“ป้า?”
ลิงค์ยังแสร้งทำเป็นมองอัลบิด้าอย่างสงสัยและเตือนอย่างใจดี
“เฮ้ กัปตัน พวกเขาอายุมากแล้ว เราควรเรียกพวกเขาว่าคนชรานะ”
คนชรา…
โจรสลัดบนดาดฟ้ากลอกตาด้วยความตกใจ
“คนชรา? เอ๋? เธอแก่ขนาดนั้นแล้วเหรอ? ฉันไม่รู้เลย แต่ฉันบอกไม่ได้จริง ๆ ว่าอายุจริง ๆ ของเธอคือเท่าไหร่~”
ลูฟี่ที่เชื่อในสิ่งที่คนอื่นพูดก็นึกถึงมารยาทที่มากิโนะสอนตอนเด็ก ๆ
ยืนขึ้นทันทีและขอโทษอย่างเคร่งขรึม “ฉันขอโทษนะคุณป้าชรา”
น้ำเสียงจริงใจมาก
คุณป้าชรา…
ลิงค์ แทบอยากจะหัวเราะออกมาดัง ๆ
“แกสองคน...”
เส้นเลือดปรากฏขึ้นบนหน้าผากของอัลบิด้า และเธอกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ
“ฉันต้องการให้พวกแกโดนดี!”
การพูดเมื่อครู่นี้ดูเหมือนจะข้ามเส้นให้อภัยจนทำให้เจตนาฆ่าของอัลบิด้าพุ่งสูงขึ้น
ไอ้หมวกฟางหน้าลิงนั่นฉันต้องสับมันเป็นชิ้น ๆ!
มีอีกคนหนึ่ง หน้าตาดูดีคนนั้นล่ะ? !
ต้อง...อืม อย่าเพิ่งรีบฆ่า ทุบมันทิ้ง แล้วค่อยลองไปปรับดู!
“ไปกันเถอะ!”
ลูฟี่หัวเราะและเมื่อเขาเห็นกระบองโจมตีเข้ามา เขาก็ไม่ต้องการใช้ความพยายามมากนักในพื้นที่เล็ก ๆ นี้
เขาคว้าลิงค์และเคบีทีละคนแล้วกระโดดขึ้นไปบนดาดฟ้า
บูม!
อัลบิด้าที่กำลังพุ่งไปข้างหน้าก็กระโดดออกไปพร้อมกัน
จากนั้น ภายใต้การเย้ยหยันของลูฟี่ แต่ในความเป็นจริงแล้ว กระบอกที่ฟาดพื้นเสียงก็ทำให้โคบี้ฟื้นคืนความฝันที่จะเป็นกองทัพเรือ
เมื่อนึกถึงความคับข้องใจและความหดหู่ในช่วงสองปีที่ผ่านมา ในที่สุดเขาก็เปลี่ยนความเศร้าโศกและความโกรธเป็นความกล้าหาญ จากนั้นตะโกนใส่อัลบิด้า “ยัยหมูอ้วน! ผู้หญิงที่น่าเกลียดสุดในอีสต์บลู!”
คำพูดเหล่านี้ทำให้ลูฟี่หัวเราะออกมาดัง ๆ และยังทำให้เส้นเลือดสีน้ำเงินปรากฏขึ้นบนหน้าผากของอัลบิด้าด้วย
“แกใจกล้ามาก โคบี้!”
อัลบิด้าหัวเราะด้วยความโกรธ ยกกระบองเหล็กในมือขึ้นอีกครั้ง
ลูฟี่ก็ยิ้มเช่นกัน และตั้งท่าเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ทันที
แต่ทันใดนั้นก็แขนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา
“เดี๋ยวก่อนสิกัปตัน”
ลิงค์เอื้อมมือออกไปและหยุดอยู่ตรงหน้าลูฟี่ “ถ้าคุณต้องจัดการปัญหาเองหมด แล้วชื่อกัปตันจะมีเพื่ออะไร แล้วพวกเราที่เป็นลูกเรือจะทำยังไง?”
“ฝากป้าคนนี้ไว้กับฉันสิ~”
“กับนายเหรอ?”
แม้ว่าลูฟี่จะงุนงงเล็กน้อย แต่ด้วยความไว้วางใจที่ไม่มีเงื่อนไขต่อพรรคพวกของเขา เขาจึงลดแขนลง
“นายไหวนะ?”