บทที่ 20 วงแหวนที่สอง

บทที่ 20 วงแหวนที่สอง

“ไม่คิดว่าสัตว์ประหลาดจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้!”

ในมือถือปืนลึกลับทว่าฟลินน์ยังรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก เขาไม่คาดคิดเลยว่าสัตว์ประหลาดจะแกล้งตาย

โชคดีที่แม้ว่าเขาไม่ได้สนใจเข้าไปมีส่วนร่วมในการต่อสู้แต่ยังไม่คลายความตื่นตัวดังนั้นเขาจึงสามารถเรียกปืนลึกลับออกมาได้ทันเวลาและฆ่าหญิงไร้ตากำลังจะหลบหนีได้

“...”

เมื่อมองไปยังหญิงไร้ตาที่ล้มลงลงกับพื้น รอยกระสุนปืนสามนัดกลางศีรษะของเธอ ไอวี่ก็เข้าใจได้ทันทีว่าเป็นฟลินน์ที่สังหารหญิงไร้ดวงตาและป้องกันไม่ให้เธอหลบหนี

เธอหันหน้าไปมองฟลินน์ด้วยสีหน้าซับซ้อนวูบหนึ่ง

ถ้าฟลินน์ไม่เคลื่อนไหวได้ทันท่วงทีเกรงว่าวันนี้ภารกิจคงต้องคว้าน้ำเหลว เมื่อคิดถึงสิ่งที่พูดกับฟลินน์ก่อนหน้านี้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกซับซ้อนเล็กน้อย

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเธอจึงพูดทำลายความเงียบระหว่างทั้งสองลง

“คุณยืนเฝ้าอยู่ตรงนี้ฉันจะไปที่ศูนย์รักษาความปลอดภัยใกล้ๆ แล้วเรียกตำรวจให้เข้ามาเคลื่อนย้ายศพ”

“ตกลง”

ฟลินน์ไม่ได้นิ่งนอนใจกับการฆ่าสัตว์ประหลาด

ในแง่ของความแข็งแกร่งความแข็งแกร่งของไอวี่จะต้องสูงกว่าเขา แม้ว่าชายหนุ่มเพิ่งจะสังหารหญิงไร้ตาที่แกล้งตายไปเพราะความบังเอิญภายแต่หากเป็นสถานการณ์ปกติไอวี่ย่อมสามารถฆ่าหญิงไร้ตาคนนั้นได้อย่างง่ายดาย

ดังนั้นจึงไม่มีอะไรให้ไม่พอใจ

กว่าสิบนาทีต่อมารถม้าที่มีตราประทับของกระทรวงความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรก็มาถึงไอวี่และเจ้าหน้าที่ตำรวจ 3 นายลงจากรถม้า

เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสามนายนี้น่าจะเป็นเวรกลางคืนของศูนย์รักษาความปลอดภัยในบริเวณใกล้เคียง

หากกระทรวงความมั่นคงเป็นเหมือนสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ในชีวิตที่แล้วนี่ก็เหมือนกับสถานีตำรวจที่กระจายอยู่ในเขตต่างๆ

“ท่านครับนี่คือศพหรือครับ” หัวหน้าทีมตำรวจชายถามไอวี่ด้วยความเคารพ

เมื่อเร็วๆ นี้ไอวี่ได้แสดงใบรับรองของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรให้เขาดูและเขาได้ยินชื่อของหน่วยงานนี้อยู่บ้างแต่เขาไม่คิดว่ามันจะมีอยู่จริงๆ

“อืม มันคือศพจริงๆ” ไอวี่พยักหน้า

“จับมัน” หัวหน้าทีมตำรวจชายที่ดูแลสั่งลูกน้องของเขา

ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจอีก 2 นายก็เข้ามาที่ศพของหญิงไร้ตาพวกเขาสวมถุงใส่แล้วอุ้มศพเข้าไปในรถม้า

หลังจากนั้นทุกคนก็ขึ้นรถม้ารวมทั้งรูดินที่รอดตายอย่างหวุดหวิดเมื่อครู่นี้

แม้ว่าเขาจะตกเป็นเหยื่อแต่ในฐานะพยาน เขาจะต้องถูกพาตัวไปสอบสวนอีกครั้งและลงนามในข้อตกลงไม่เปิดเผยถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้

ท้ายที่สุดหากคนธรรมดารับรู้ถึงการมีอยู่ของสัตว์ประหลาดที่มีพลังพิเศษในทำลายล้างสูในโลกนี้ย่อมจะทำให้เกิดความตื่นตระหนกและเป็นอันตรายต่อเสถียรภาพทางสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

รถม้าหยุดที่กระทรวงความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร รูดินถูกนำตัวไปให้ปากคำถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยละเอียดและถูกส่งตัวอย่างลับๆ ไปยังสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรโดยเปลี่ยนเป็นรถม้าพิเศษหลังออกจากที่นั้น

ร่างของหญิงไร้ตามีกลิ่นอายความลึกลับที่แข็งแกร่งหลงเหลืออยู่หากไม่ได้รับการจัดการอย่างเหมาะสมก็มีแนวโน้มที่จะทำให้เกิดภัยพิบัติลึกลับตามมาได้ดังนั้นจึงต้องรีบจัดการเป็นพิเศษ

“คืนนี้พวกเรากลับบ้านกันเถอะแล้วพบกันพรุ่งนี้เวลาเก้าโมงตรงที่หน้าห้องทำงานของรองผู้อำนวยการเพื่อรายงานภารกิจกับเธอ” ไอวี่พูดกับฟลินน์

“อืม ดี” ฟลินน์พยักหน้า ในที่สุดคืนนี้เขาก็นอนหลับสนิท

หลังจากนั้นจึงให้รถม้าของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรพาเขากลับบ้าน

ฟลินน์นอนลงบนเตียงอยากจะหลับให้สบายแต่พบว่าตอนนี้เขานอนไม่หลับเลย

หลังจากพบหญิงไร้ตาจนถึงตอนนี้เขายังอยู่ในอาการตื่นเต้นและไม่ง่วงนอนแม้แต่น้อย

นี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่เขาเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดแล้วเขาจะสงบลงอย่างรวดเร็วได้อย่างไร?

“ระบบ” ในเมื่อฟลินน์ไม่รู้สึกง่วงเขาจึงเรียกระบบขึ้นมา

การเผชิญหน้ากับหญิงไร้ตาได้รับคะแนนลึกลับ 1.5 คะแนนบวกกับคะแนนครั้งก่อนอีก 0.5 ตอนนี้เขามีคะแนนลึกลับ 2 คะแนน

ไม่รู้ว่าคะแนนลึกลับ 2 คะแนนนี้จะตรงตามเงื่อนไขการอัพเกรดของปืนลึกลับได้หรือไม่

ชื่อ: ฟลินน์

การประเมินวัตถุโบราณ : เชี่ยวชาญ  (อัพเกรดได้)

นักแม่นปืน: ไม่คุ้นเคย (อัพเกรดได้)

ปืนลึกลับ: 1 วงแหวน (อัพเกรดได้)

คะแนนลึกลับ: 2

“เยี่ยม! มันอัพเกรดได้แล้ว”

ในตอนท้ายของคอลัมน์ของปืนลึกลับคำว่า ‘อัพเกรดไม่ได้’ ถูกแทนที่ด้วย ‘อัพเกรดได้’ กล่าวอีกนัยหนึ่งปืนลึกลับสามารถอัพเกรดได้แล้ว

“อัพเกรด!” ฟลินน์เลือกที่จะอัพเกรดปืนลึกลับอย่างรวดเร็วสลัดตำแหน่งคนที่อ่อนแอที่สุดแห่งสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรไปในคืนนี้

พรืด!

ความทรงจำจำนวนมากเกี่ยวกับนักแม่นปืนไรเฟิลปรากฏขึ้นในความคิดของเขาอย่างเลือนลาง

มันปรากฎภาพขณะที่เขากำลังฝึกฝนการใช้ปืนครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่หยุดชะงักทุกวัน ด้วยการฝึกฝนความสำเร็จของเขาในฐานะนักแม่นปืนไรเฟิลเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

วิถีกระสุนเริ่มโค้งหลบเลี่ยงสิ่งกีดขวางและโจมตีเป้าหมายที่อยู่ข้างหลัง ...ในท้ายที่สุดเขาก็เชี่ยวชาญในการเป็นนักแม่นปืนไรเฟิลอย่างสมบูรณ์ แม้จะเป็นนักแม่นปืนไรเฟิลแต่ก็สามารถทำได้ดีพอๆ กับนักแม่นปืนพก

ในเวลาเดียวกันรอยสักรูปปืนสีเงินที่หลังมือซ้ายของเขาเริ่มร้อนขึ้น

มันไม่ใช่ความร้อนที่แผดเผาเล็กน้อยตามปกติแต่เป็นความร้อนแผดเผาราวโดนลวกด้วยไฟสีขาว

พร้อมกับความร้อนแผดเผาปืนลึกลับโผล่ออกมาจากรอยสักโดยอัตโนมัติ

ราวกับว่าไม่ได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงมันลอยขึ้นเหนือร่างของเขา

ดูดซับความทรงจำของนักแม่นปืนในใจวิญญาณของเขาโดยอัตโนมัติ

ความจำหรือความเข้าใจในการเป็นนักแม่นปืนคือสารอาหารชั้นดีที่สุดในการเสริมวิวัฒนาการของปืนลึกลับ

ฮึ่ม!!

เมื่อความทรงจำถูกดูดซับด้ามสีเงินของปืนลึกลับก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและร้อนขึ้น

รูปร่างของมันเปลี่ยนไปเล็กน้อยราวกับกำลังหลอมขึ้นใหม่

หลังจากนั้นไม่นานการเปลี่ยนแปลงนี้ก็สิ้นสุดลงและปืนลึกลับก็กลับมาเป็นสีเงินอีกครั้ง

เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ตัวปืนถูกเปลี่ยนไปในระดับหนึ่งดูเหมาะกับฝ่ามือของฟลินน์มากขึ้น

มันไม่ใช่ปืนลูกโม่มาตรฐานอีกต่อไปแต่เป็นปืนลูกโม่ที่ปรับแต่งเป็นพิเศษตามลักษณะของฝ่ามือของฟลินน์

ปัง!

พร้อมกับความเจ็บปวดจากการเผาไหม้ปืนลูกโม่กลายเป็นรอยสักอีกครั้งและปรากฏขึ้นที่หลังมือซ้ายของเขา

ยิ่งกว่านั้นยังมีความร้อนแผดเผาเล็กน้อยผ่านรอยสักบนหลังมือซ้ายแผ่ลุกลามไปทั้งตัว

ภายใต้ความร้อนที่แผดเผาเพียงเล็กน้อยนี้ทำให้สมรรถภาพทางกายของเขาก็ดีขึ้นอย่างกระทันหัน

แม้จะเพิ่มขึ้นไม่มากแต่อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาฝึกฝนคือปืนลึกลับและเป้าหมายหลักในการเสริมความแข็งแกร่งคือปืน

ถึงกระนั้นสมรรถภาพทางกายของเขาก็เทียบได้กับทหารที่ฝึกซ้อมมานาน

ต่อจากนี้เขาจะไม่หอบเหมือนหมาเหนื่อยเพียงแค่วิ่งบนถนนแค่สอง 2 สายเช่นที่ผ่านมา

“เข้าใกล้กระสุนไร้ขอบเขตเข้าไปอีกก้าวหนึ่ง!” ความรู้สึกผ่านรอยสักฟลินน์สามารถสัมผัสได้ถึงสถานะของปืนลึกลับ

เขาพบว่าพลังลึกลับที่ปืนลึกลับสามารถเก็บได้นั้นเพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นสามเท่าของเมื่อก่อน

พลังลึกลับที่สามารถเก็บไว้ได้เพิ่มขึ้นเป็นประมาณสามเท่ากล่าวคือกระสุนที่สามารถใช้ได้ในปัจจุบันมีถึงประมาณสามสิบนัด

สำหรับเขากระสุน 30 นัดเพียงพอแล้วต่อการต่อสู้

ท้ายที่สุดแล้วเขาเป็นนักแม่นปืนและกระสุนที่ใช้ยิงย่อมไม่เสียเปล่าที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนนี้เขากลายเป็นนักแม่นปืนระดับปรมาจารย์ที่ยิงวิถีกระสุนโค้งได้

…

เช้าวันต่อมาฟลินน์มาที่สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร

เนื่องจากติดภารกิจเขาไม่ได้ไปสำนักงานความมั่นคงมาหลายวันแล้ว

ร้านอาหารของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรให้บริการอาหารเช้า เขาสั่งเบคอนหมูคุโรบุตะระดับพรีเมียม ไข่ขน ไก่ดอกคามิเลียปรุงสุก ขนมปังขาวนุ่มทาแยมและเห็ดสดย่างราดซอส

เนื่องจากส่วนผสมทั้งหมดเป็นส่วนผสมคุณภาพสูง อาหารเช้าเช่นนี้อาจมีราคาอย่างน้อย 2-3 ชิลลิงในร้านอาหารข้างนอกแต่ฟรีสำหรับสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักร

เขารู้สึกมีความสุขที่จะเสพความสำราญกับสวัสดิการที่ได้รับนี้ การเข้าร่วมกับสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรเป็นทางเลือกที่ไม่ผิดจริงๆ

เขานัดหมายกับไอวี่เพื่อรายงานภารกิจต่อครองผู้อำนวยการตอนเก้าโมงและยังมีเวลาอีกพอสมควร ฟลินน์จึงมาที่ห้องฝึกยิงปืนที่ชั้นใต้ดิน

เขาหยิบเป้าปืนออกมา 12อันและซ้อนมันเข้าด้วยกันทั้ง 12 อัน จากนั้นเขาก็ก้าวถอยหลังและหยิบปืนลูกโม่ธรรมดาออกจากซอง

ปัง!

มีเสียงหนึ่งดังขึ้นและกระสุนสีทองเหลืองก็พุ่งออกมาจากปืนพก

ไม่เป็นเส้นตรงแต่เป็นแนวโค้ง

ตุ้บ!

กระสุนพุ่งข้ามเป้าหมายแรกเข้าเป้าที่สองโดยไม่แตะโดนเป้าแรกแต่ทิ้งช่องโหว่บนเป้าปืนอันที่สอง

ปัง ปัง ปัง!

เขาไม่หยุดและยังคงยิงนัดที่สองนัดที่สาม...กระสุน

ที่เหลืออีก 5 นัดในปืนลูกโม่พุ่งออกไปทีละนัดเข้าหาเป้าปืนตามลำดับในวิถีโค้ง

โดยไม่มีข้อยกเว้นอีกห้าเป้าปืนที่สอนอยู่ด้านหลัง

“ไม่เลว!”

ฟลินน์ก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบเป้าปืนทั้งหก

เมื่อเห็นว่ารูกระสุนบนเป้าปืนทั้งหกนัดอยู่ในวงกลมสี่แดงตรงกลางทั้งหมด ฟลินน์ก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

เนื่องจากมีเป้าบังอยู่ข้างหน้าทำให้เขามองไม่เห็นเป้าที่อยู่ด้านหลังแต่ถ้าว่าวิธีกระสุนยังคงเข้าเป้าด้านหลังโดยไม่พลาดแม้แต่นัดเดียว ฝีมือของเขาเรียกได้ว่าแม่นยิ่งกว่าจับวาง

แม้ว่าจะมองไม่เห็นเป้าอยู่ด้านหลังแต่ก็สามารถยิงออกไปได้อย่างไม่ผิดพลาดแม้แต่มิลลิเมตรเดียว

“ใกล้ถึงเวลาแล้ว!” ฟลินน์หยิบนาฬิกาพกออกมาดูเวลา

เมื่อเห็นว่าเวลาใกล้ถึง 9:00 น แล้วเขาจึงออกจากห้องซ้อมยิงปืนไปที่หน้าห้องทำงานของรองผู้อำนวยการฮาร์โลวินตามที่ตกลงกันไว้กับไอวี่เมื่อคืนนี้

ทันทีที่ฟลินน์ออกไปพนักงานที่คอยอยู่ด้านนอกก็เข้ามาเก็บกวาดห้องซ้อมยิงปืนทันที

อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเห็นตำแหน่งบนเป้าปืนและรูกระสุนในลานยิงปืนเจ้าหน้าที่ก็อดไม่ได้หรี่ลงอย่างกะทันหัน

สามารถทำงานในสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรได้เขาไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้วิเศษแต่เขาก็เป็นทหารปลดประจำการซึ่งผ่านการ ต่อสู้มามากมาย

กองทัพเป็นสถานที่ที่ปรมาจารย์นักแม่นปืนกำเนิดมากที่สุด ครั้งหนึ่งเขาเคยทำงานร่วมกับปรมาจารย์นักแม่นปืนผู้ฝึกฝนศาสตร์ลึกลับด้านปืนดังนั้นชายคนนี้จึงมีความเข้าใจเกี่ยวกับปืนลึกลับ

เมื่อเห็นเป้าปืนทั้งหกถูกยิงเวลานี้เขาก็เข้าใจทันทีว่าฟลินน์เชี่ยวชาญด้านใด

“สามารถมาถึงจุดนี้ในเวลาเพียงหนึ่งเดือน?!”

ในฐานะพนักงานเขาเป็นส่วนหนึ่งของกลไกการกำกับดูแลของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรและเขาได้รายงานสถานการณ์ของฟลินน์ให้จูลี่ทราบก่อนหน้านี้

เมื่อรู้ว่าการเป็นนักแม่นปืนไรเฟิลหมายความว่าอย่างไรเขาไม่สนใจเรื่องการทำความสะอาดและรีบไปรายงานจูลี่ผู้รับผิดชอบพื้นที่นี้ทันที