ตอนที่ 14 สายลับสาวเหรอ? ไม่มีหรอก!
ทุกวันนี้ตระกูลอุจิวะไม่ได้มีแค่ลูกจ้างจากนินจาพลเรือน เด็กที่เพิ่งเกิด และซาสึเกะที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
สายลับก็นับเป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน และพวกเธอเป็นนินจาล้วน!
อันที่จริง แม้แต่ซาสึเกะเด็กอายุแปดขวบก็ยังสังเกตเห็น
ผู้คนในโคโนฮะเองก็สัมผัสได้ถึงคลื่นใต้น้ำนี้——ขณะเดินอยู่ในสถานีตระกูลอุจิวะ ผู้คนถึงกับจับจ้องมองพวกเธอโดยไม่รู้ตัว
ไม่รู้ว่าเป็นความอิจฉาหรือความโลภกันแน่
แต่นัตสึฮิโกะไม่หวั่นไหว ยังคงยืนหยัดใน "โครงการคัดเลือกผู้หญิงน้ำดีแห่งโคโนฮะ"
ผลก็คืออุซึกิ ยูงาโอะซึ่งเป็นสายลับได้กลิ่นสายลับแบบเดียวกันจาก 'ผู้สมัคร' เหล่านั้น
เธอจึงอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาว่า: "นัตสึฮิโกะ นายไม่คิดบ้างเหรอว่าตระกูลอุจิวะเริ่มเอะอะเสียงดังมากขึ้น?"
"เราไม่ห่วงว่าสายลับสาวจากหมู่บ้านจะลอบเข้ามาบ้างเหรอ? ระวังสายลับให้ดี!"
พูดจบ ยูงาโอะก็หน้าแดง
เพราะโดยเนื้อแท้แล้ว เธอเองก็เป็น 'สายลับ' คนหนึ่งเช่นกัน
"ไม่แน่นอน" นัตสึฮิโกะหัวเราะ: "เธอคิดมากไปเอง ตระกูลอุจิวะของเราอบอุ่นและปรองดองกัน จะมีสายลับได้ยังไง"
"สายลับก็อยากทำภารกิจเหมือนกัน ภารกิจระดับ S ราคาเท่าไหร่เอง"
"สายลับหมู่บ้านคนไหนได้รับเงินมากกว่าตระกูลอุจิวะให้บ้าง?"
นัตสึฮิโกะยิ้มเย้ยหยัน
สายลับ?
แม้นว่าจะเป็นโคโนฮะที่ร่ำรวยที่สุด แต่จะให้เงินได้เท่าไหร่กันเชียว?
อุซึกิ ยูงาโอะอ้าปาก แต่ไม่มีอะไรจะพูด
แม้นว่าหมู่บ้านจะล้างสมองนินจาด้วยประโยค เช่น "หมู่บ้านแห่งความรัก" "มิตรภาพ" และ "ความภักดี" แต่เหตุผลที่นินจาทำภารกิจนั้นก็เพื่อหาเงินดำรงชีวิตอยู่ต่อไป!
ในฐานะผู้นำหมู่บ้านนินจาที่ร่ำรวยที่สุดในโลกนินจา โฮคาเงะรุ่นที่สามจ่ายหนักตั้งแต่ต้นเพื่อให้เธอล้วงความลับ!
โดยให้นินจาสาวเสียสละนิดหน่อย และเธอจะได้รับรางวัลเทียบเท่ากับภารกิจระดับ S บวกกับวิชานินจาระดับ B และคำสัญญาว่าจะเลื่อนขั้นหลังเสร็จภารกิจ...
แต่พอเทียบกับรางวัลที่ตระกูลอุจิวะให้ ไม่นับเป็นอะไรเลย!
เริ่มแรก โฮคาเงะรุ่นที่สามจะเลื่อนขั้นเป็นโจนินพิเศษให้เธอก่อน เพื่อจะได้ดำเนินตามแผนต่อไปในการฮุบสมบัติของตระกูลอุจิวะ
อันที่จริง โจวนินพิเศษไม่ได้ถูกมองว่าเป็นโจนิน ไม่ได้มีสถานะอะไรเป็นพิเศษ ถือว่าเป็นตำแหน่งที่มอบให้อัจฉริยะอายุน้อยเสียมากกว่า
แต่รางวัลที่ตระกูลอุจิวะมอบให้นั้นจะคำนวณตามระดับโจนินที่แท้จริง!
ซึ่งเป็นรางวัลเทียบเท่ากับสิบภารกิจระดับ S บวกกับสามารถเลือกวิชานินจาระดับ A ได้หนึ่งวิชา อาหารเสริมต่าง ๆ ระหว่างตั้งครรภ์ และการปรนนิบัติรับใช้ตลอดทั้งปี...
ยกเว้นช่วยเลื่อนขั้นให้ไม่ได้เท่านั้น ราคาที่ตระกูลอุจิวะให้สูงกว่าที่โฮคาเงะรุ่นที่สามให้เกือบสิบเท่า!
"แล้วใครจะมัวเสียเวลามาเป็นสายลับสาวอยู่ละ" นัตสึฮิโกะหัวเราะแล้วกอดอุซึกิ ยูงาโอะเอาไว้ในอ้อมแขน
แม้แต่อุซึกิ ยูงาโอะเอง ตอนที่เธอพูดอยู่ เธอก็พูดไปโดยไม่รู้ตัวในฐานะภรรยาของตระกูลอุจิวะ!
ไม่ใช่สายลับที่ปลอมตัวมา แต่พูดออกมาตามสัญชาตญาณ!
“อีกอย่าง ไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นสายลับไหม”
นัตสึฮิโกะกระซิบที่ข้างหูของอุซึกิ ยูงาโอะ: "ตราบใดที่ผู้หญิงคนนั้นสามารถคลอดลูกให้ตระกูลอุจิวะได้ เธอก็เป็นผู้หญิงที่ดี!"
"หากไม่ทำลายรากฐานของตระกูลอุจิวะ ปัญหาหยุมหยิมแค่นี้ก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด"
“ต่อให้เธอเป็นสายลับจริง ๆ ฉันก็ยังคิดว่าเธอเป็นภรรยาของฉัน!”
อุซึกิ ยูงาโอะได้ฟัง ร่างกายก็อ่อนยวบ
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกโล่งใจ
ร่างของทั้งสองค่อย ๆ ซ้อนทับกัน...
…
นัตสึฮิโกะไม่เชื่อหรอกว่ามีสายลับสาวอยู่ในตระกูลอุจิวะ สายลับจะได้อะไรหากทรยศตระกูลอุจิวะ
ตอนนี้ตระกูลอุจิวะมีประชากรเบาบาง และทรัพยากรต่อหัวก็สูงจนน่ากลัว แม้แต่บุตรชายของตระกูลใหญ่บางแห่งก็ยังเทียบไม่ได้
หักหลังตระกูลอุจิวะแล้วได้อะไร
เพื่อครอบครัวเหรอ?
แต่เธอมามีลูกกับที่นี่นะ!
อีกไม่นานเธอก็จะมีลูกอยู่ในสายเลือดของตัวเองแล้ว
รู้ว่าเธอรักครอบครัวมาก แต่เธอไม่รักลูกเหรอ?
นั่นขัดแย้งกันในตัวแล้ว
สำหรับพวกทรยศเพื่อเงิน ตระกูลอุจิวะจะจ่ายให้มากกว่า
สำหรับพวกทรยศเพื่อเจตนารมณ์ ตระกูลอุจิวะจะปั้มลูกกับเธอให้มากขึ้น
ไม่ว่าเธอจะเป็นสายลับหรือไม่ก็ตาม แต่สุดท้ายเธอก็จะส่งอิฐและกระเบื้องให้ตระกูลอุจิวะของฉันอยู่ดี!
แม้แต่นัตสึฮิโกะก็ยังอยากจะได้สายลับเข้ามาเพิ่มอีกสักสองสามคน
ดูยูงาโอะสิ!
ลูกที่เธอคลอดมีพรสวรรค์มากกว่าลูกของเด็กสาวคนอื่นเสียอีก - สายลับมักจะต้องอำพลางทักษะของตัวเองเสมอ ทักษะของพวกเธอจึงดีกว่าที่พวกเธอแสดงให้เห็นมาก!
นี่ไม่ใช่เงินเปื้อนเลือดหรอกเหรอ?
แน่นอนว่าผู้นำหมู่บ้านนินจาใหญ่ รวมถึงโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ยังไม่ได้เปลี่ยนนิสัยการคิด
พวกเขาคิดว่าตัวเองจ่ายให้สายลับหนักแล้วคาดหวังว่าสายลับจะนำรายได้จำนวนมากมาให้พวกเขา
แต่ไม่คิดเหรอว่าตระกูลอุจิวะจะจ่ายให้มากกว่านะ...
…
แคว้นแห่งไฟ
ในทางเดินอันมืดมิด
“นัตสึฮิโกะ...นายนี่มันก่อเรื่องใหญ่จริง ๆ”
อุจิวะ อิทาจิถอนหายใจเบา ๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความซับซ้อน
เขาค่อนข้างสนิทกับนัตสึฮิโกะ
จากจูนินธรรมดา ๆ คนหนึ่งกลับดันตัวเองขึ้นมาในชั่ววูบ จากนั้นพูดพล่ามเรื่องความหมายของตระกูล พูดอย่างกับนักการเมืองที่ไม่น่าเชื่อถือ ‘เหอะ มองอะไรแค่ผิวเผิน หลายอย่างที่นายคิดว่าถูก, แท้ที่จริงแล้วมีความลับอันดำมืดซุกซ่อนอยู่ทั้งนั้น ทำไมนายไม่ไหลไปตามน้ำ, แล้วในอนาคตนายจะเสียใจ...’
ในตอนนั้น เขาคิดว่านัตสึฮิโกะถูกตระกูลล้างสมองไปแล้ว อันที่จริง เขาอยากล้างสมองตัวเองให้เป็นเพียงคนที่รักตระกูลคนหนึ่ง ไม่ใช่รักโคโนฮะ เขาจึงเยาะเย้ยนัตสึฮิโกะ
แต่ตอนนี้ เมื่อรวมเข้ากับประสบการณ์ที่ผ่านมาของตัวเอง เขาก็มีความเข้าใจขึ้นมาหน่อยเกี่ยวกับความหมายในคำพูดของนัตสึฮิโกะในตอนนั้น
แน่นอนว่าในตอนนั้น อิทาจิไม่คิดว่านัตสึฮิโกะจะมองเขาออก แต่เขากลับคิดแค่ว่านัตสึฮิโกะเป็นห่วงว่าเขาจะถูกโฮคาเงะรุ่นที่สามเป่าหูหว่านล้อม ถึงยังไง ความจริงที่ว่าเขาเป็นสายลับก็ไม่ได้เป็นความลับมากนัก...
เขาได้แต่บอกว่า
เสียใจ
แต่ตอนนี้ มันสายเกินไปแล้วที่จะเสียใจ อิทาจิไม่มีเจตจำนงและพลังมากพอที่จะเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์นี้
"แต่ถึงฉันจะเป็นแบบนี้ ฉันก็จะช่วยนิดหน่อยแล้วกัน... ถือเสียว่าเป็นรางวัลที่นายดูแลซาสึเกะ"
อุจิวะ อิทาจิถอนหายใจเบา ๆ
ความมั่งคั่งของตระกูลอุจิวะถูกเปิดเผยออกไปแล้ว มีข่าวลือหนาหูเต็มไปหมด ซึ่งจะดึงดูดสายตาของพวกสอดรู้สอดเห็นยื่นมือเข้ามาอย่างแน่นอน และมันอาจจะส่งผลกระทบต่อซาสึเกะ
ดังนั้น เขาจะช่วยทำลายมือของพวกตาละโมบ เตือนพวกมันให้อยู่ในที่ควรอยู่!
อุจิวะ อิทาจิเดินทางอย่างช้า ๆ
เดียวดายแต่เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว
ไม่นานมานี้ ตอนที่เขาร่วมมือกับโอโรจิมารุ โอโรจิมารุฉวยโอกาสโจมตีเขาทีเผลอ
แต่อย่างที่ควรจะเป็น โอโรจิมารุถูกสวนกลับ
"ตอนนี้ฉันไม่ต้องจงใจหลบหน้าเพื่อนร่วมทีมแล้ว ลงมือง่ายขึ้นเยอะ..."
…
แฟนเพจ: Fanfiction Translate
