ตอนที่แล้วบทที่ 8: นอน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 10: ธุรกิจ ที่ถูกประเมินค่าต่ำเกินไป

บทที่ 9: มีดมืออันทรงพลัง


บทที่ 9: มีดมืออันทรงพลัง

"ทากะ เรามาถึงแล้ว"

หลังจากที่ ไอริ ขับรถมาถึงศูนย์บันเทิงแห่งแรก เธอก็ผลักปลุก ทากะ

แต่ดูเหมือนว่า ทากะ จะหลับลึกมากเพราะเหนื่อยมากเกินไป

ไอริ กะพริบตาปริบๆ และหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งเธอก็ตัดสินใจที่จะไม่รบกวน ทากะ เพราะเขาไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว

ถึงแม้ว่า ทากะ จะดูมีพลังงานค่อนข้างมากโหมงานหนักจนไม่พัก แต่หากว่าคนคนนั้นยังคงเป็นมนุษย์อยู่ยังไงๆ ก็จะมีสักวันหนึ่งที่ร่างกายจะถึงขีดจำกัดเสมอ

งั้นปล่อยให้เขานอนแบบนี้ต่อไปดีกว่า ส่วนเธอก็จะออกไปแสดงความสามารถทางธุรกิจของเธอ

สาเหตุหนึ่งที่เธอตัดสินใจอย่างนี้ก็เพราะเธอไม่ได้ทํางานหนักมากนัก แต่ทากะ ก็ยังคงจ่ายเงินเดือนตรงเวลาซึ่งเรื่องนี้ทําให้เธอรู้สึกละอายนิดหน่อย

จากนั้น เธอก็ก้าวออกจากที่นั่งคนขับและหยิบทีวีและเครื่องคอนโซล

น้ำหนักของทีวีกับเครื่องคอนโซลค่อนข้างหนัก จนเธอเกือบจะยกไม่ได้

ต่อจากนั้นเธอก็เดินตรงเข้าไปที่ศูนย์บันเทิง

ในอดีตเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างหัวโบราณ

ไม่ว่าจะในโรงเรียนประถมหรือมัธยมปลายหรือในวิทยาลัยเธอก็เป็นผู้หญิงที่ดีมาตรฐานที่จริงจังและกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้อยู่เสมอ

ในขณะเดียวกันเธอก็ยังตระหนักว่าการเรียนรู้สามารถเปลี่ยนชะตาชีวิตได้ และทำให้เธอสามารถใช้ชีวิตได้อย่างที่ตัวเธอเองต้องการได้อย่างสง่างาม

แต่อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเริ่มโตขึ้นเธอก็ค่อยๆ ค้นพบว่าชะตากรรมในอนาคตของเธอดูเหมือนจะถูกบังคับให้มีตัวเลือกเดียว นั่นก็คือแม่บ้าน

ตั้งแต่นั้นมาเธอจึงตัดสินใจพึ่งพาตนเอง ตั้งแต่เธอไปเรียนที่วิทยาลัยเธอก็ไม่ต้องการเงินจากครอบครัวอีกเลย เพราะเธอทํางานอย่างหนักเพื่อหารายได้ด้วยตัวเธอเอง และบวกกับเงินกู้นักเรียนที่เธอกู้มา จนในที่สุดเธอก็สามารถเรียนจบจนได้

แต่หลังจากเรียนจบ ทักษะที่เธอมีกลับทําให้เธอหางานที่เหมาะสมได้ยาก

จนกระทั่งเธอได้พบกับ ทากะ

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาเธอที่เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างหัวโบราณก็เริ่มถูกเปิดโลกทัศน์ทีละเล็กทีละน้อยเป็นครั้งแรก

แต่ยังไงก็ตามนี่ถือได้ว่าเป็นครั้งแรกที่เธอเคยเข้าศูนย์บันเทิง

เมื่อเธอเข้าไปเสียงเพลงที่ดังกึกก้องก็กระทบเข้ากับตัวเธอทันที

มีห้องคาราโอเกะส่วนตัวติดตั้งฉนวนป้องกันเสียงรบกวนตั้งเรียงกันเป็นแถวที่ฝั่งหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนตู้โทรศัพท์

และอีกฝั่งหนึ่งมีแถวของเครื่องปาจิงโกะ

นี่คือเครื่องพนันชนิดหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของญี่ปุ่นและยังเป็นหนึ่งในสิ่งพนันไม่กี่สิ่งที่ 'ถู ก ก ฎ ห ม า ย'

และปาจิงโกะนี้ยังเป็นเครื่องที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของที่นี่ ที่ด้านหน้าเครื่องเกือบทุกเครื่องมีคนนั่งกันเต็มทุกเครื่อง

ฟองสบู่ทางเศรษฐกิจทําให้พวกเขาสูญเสียเป้าหมายในชีวิตอย่างสมบูรณ์ จนในที่สุดก็ตกลงมาที่นี่

บอกตามตรงว่า เธอรู้สึกไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้เอาเสียเลย

จากนั้นเธอก็มองไปที่ ตรงกลาง ตรงนั้นมีตู้คีบตุ๊กตาและเครื่องเต้นหลายเครื่องที่ค่อนข้างเด่น

เมื่อเธอยังอยู่ในวิทยาลัย และมัธยมต้นสาว ๆ รอบๆ ตัวเธอมักจะพูดคุยกันอย่างสนุกสนานว่าพวกเธอเต้นกันได้กี่คะแนน และคีบตุ๊กตาได้กี่ตัว

และก็ยังมีเครื่องกาชาปองที่เด็กๆ ชื่นชอบ

เครื่องนี้ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่เริ่มได้รับความนิยมอย่างมากเมื่อเร็ว ๆ นี้และกลายเป็นเครื่องที่ได้รับความนิยมมากที่สุดสําหรับเด็ก ๆ

และเนื่องจากศูนย์บันเทิงทั้งหมดนั้นรองรับทั้งเด็ก และผู้ใหญ่ ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบต่อเด็กอย่างน้อย ทางร้านจะแยกพื้นที่ส่วนต่างๆ ออกจากกันอย่างชัดเจนเพื่อให้แน่ใจว่าเด็ก ๆ จะไม่เข้าไปในพื้นที่ปาจิงโกะ

อย่างน้อยเจ้าของร้านหลายคนในยุคนี้ก็ยังคงมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้าง ที่ไม่ได้บ้าพอที่จะทําลายจิตใจของเด็กๆ ด้วยการพนัน

ศูนย์บันเทิงแห่งนี้นับได้ว่าเป็นศูนย์บันเทิงที่มีชีวิตชีวาที่สุดในบริเวณนี้ จึงทำให้มีผู้คนมากมาย

แต่การปรากฏตัวของ ไอริ ที่ถือคอนโซลและทีวีดึงดูดความสนใจจากลูกค้าจำนวนมากในทันที

พวกเขาต่างมองไปที่ ไอริ ด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น และสงสัยว่าเด็กสาวคนนี้จะทําอะไรที่นี่กับสิ่งเหล่านั้น

"สวัสดีค่ะ คุณต้องการทำอะไรคะ"

เพราะว่าตอนนี้ ไอริ นั้นเด่นมาก

ดังนั้นบริกรที่ประตูจึงเดินมาหา และถามจุดประสงค์ของ ไอริ ทันที

ไอริ วางทีวีและคอนโซลลงบนพื้นอย่างระมัดระวัง และถอนหายใจ

จากนั้นเธอก็โค้งคํานับเล็กน้อย" สวัสดีฉันอยากจะถามว่าฉันสามารถพบผู้จัดการร้านนี้ของคุณได้หรือไม่? ฉันมีธุรกิจที่ดีมาเสนอ ดังนั้นฉันจึงต้องการพูดคุยกับผู้จัดการร้านของคุณ"

"ธุรกิจเหรอ? "

บริกรมองลงมาที่คอนโซลที่มีรูปร่างแปลก ๆ และทีวีด้วยความสงสัย

เขาไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้มีไว้เพื่ออะไร และทําไม ไอริ ถึงเข้ามาพร้อมกับเครื่องแปลกๆ นี้กับทีวีและเสนอธุรกิจ

แต่เนื่องจากเรื่องนี้เป็นเรื่องของธุรกิจ เขาจึงต้องระมัดระวังเรื่องนี้ เพราะหากผู้จัดการร้านสูญเสียผลประโยชน์เพราะเขาเอง เขาอาจถูกไล่ออกทันที

มันเป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนที่ทํางานที่นี่จะมีระบบการจ้างงานตลอดชีวิต ดังนั้นเจ้านายสามารถที่จะไล่พวกเขาออกจากงานได้ทันทีในไม่กี่นาที

"โปรดรอที่นี่สักครู่"

ไอริ พยักหน้า จากนั้นบริกรก็เดินเข้าไปในส่วนลึกของศูนย์บันเทิงทันที

ศูนย์บันเทิงทั้งหมดนั้นครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่มากโดยมีพื้นที่มากกว่า 1,000 ตารางเมตรบนชั้นหนึ่งเพียงชั้นเดียว และศูนย์บันเทิงแห่งนี้มีมากถึงสามชั้น

ชั้นหนึ่งและชั้นสองเป็นศูนย์บันเทิงทุกประเภท ส่วนชั้นสามเป็นห้องคาราโอเกะสําหรับงานปาร์ตี้

ส่วนสํานักงานผู้จัดการร้านตั้งอยู่ที่ชั้นสอง

เมื่อ ไอริ เห็นว่าบริกรจากไปแล้ว เธอก็เริ่มสังเกตสภาพแวดล้อมที่นี่อย่างระมัดระวัง

ด้านหน้าเครื่องกาชาปองมีเด็กบางคนมองอย่างตั้งใจ

และที่เครื่องเต้นมีสาวฮอตหลายคนที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดกระโดดเต้นไปมาอย่างสนุกสนาน

เธอไม่รู้จริงๆ ว่าทําไมทุกคนถึงต้องการมาสถานที่ที่มีเสียงดังเช่นนี้ และเธอยังรู้สึกอีกว่าสถานที่แห่งนี้อาจไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสําหรับวิดีโอเกม

"สวัสดีผมเป็นผู้จัดการร้าน ผมขอให้คุณบอกผมเกี่ยวกับธุรกิจที่คุณนำมาได้ไหม"

ในขณะที่ ไอริ ยังคงสังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบ แต่จู่ๆ ก็มีเสียงถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน จึงทำให้เธอตกใจอย่างมาก

"กรี๊ด!"

ไอริ ที่ตกใจรีบกระโดดถอยหลัง และสับมือของเธอไปข้างหน้าอย่างรุนแรง และมือสับของ ไอริ นี้ก็สับเข้าที่หัวล้านที่มันวาว หลังจากถูกสับเข้าที่หัวล้าน ผู้จัดการร้านก็เสียการทรงตัวไปชั่วขณะหนึ่ง

"ผู้จัดการ!" บริกรอุทาน

และตอนนี้นี่เองที่ ไอริ ดูเหมือนจะตระหนักได้ว่าได้ทำอะไรที่ไม่ดีลงไป เธอจึงรีบโค้งคํานับอย่างต่อเนื่องด้วยความตื่นตระหนก" ฉันขอโทษ ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ!"

หลังจากที่กลับมาทรงตัวได้แล้ว ผู้จัดการก็ลูบหัวล้านที่เจ็บของเขา จากนั้นเขาก็โบกมือ"ไม่หรอกครับ ผมเป็นคนที่ควรขอโทษ ผมไม่ควรทำให้คุณตกใจ"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด