บทที่ 31 การสนทนาในที่ลับ
บทที่ 31 การสนทนาในที่ลับ
สามารถมองเห็นดวงอาทิตย์บนท้องฟ้า นี่เป็นภาพที่หาดูได้ยากในมณฑลบอลด์วินหรือทางเหนือสุดของจักรวรรดิ
อมีเลียเห็นรอยสวมอุปกรณ์และเสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ จึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า "นายน้อยจะแอบหนีไปที่ไหนโดยไม่ให้ข้ารู้ในวันที่แสนวิเศษนี้"
รอยสวมรองเท้าให้เรียบร้อยก่อนจะมองเธออย่างหยอกล้อ เธอรู้สึกเหมือนเขากำลังคิดอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่สามารถระบุได้จนกว่าเขาจะบอกเธอออกมาตรงๆ
“ถ้าข้าจะแอบออกไปที่ไหนสักแห่งโดยไม่ให้เจ้ารู้ เจ้าก็คงไม่ได้มาคุยกับข้าที่นี่” รอยพูดกับอมีเลียซึ่งกำลังลูบหัวเธออยู่
อย่างที่เขาพูด ถ้าเขาต้องการซ่อนว่าเขากำลังจะไปที่ไหนสักแห่ง เธอก็จะไม่มีทางรู้จนกว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์อีกต่อไป
ครั้งสุดท้ายนั้นคือเธอไม่รู้ตัวตลอดทั้งคืน
อมีเลียต้องยอมรับว่าเจ้านายของเธอเก่งเกินไปในการแอบหนี
"โปรดปลอดภัยกลับมา อย่ากระโจนเข้าใส่โดยไม่พิจารณาถึงอันตราย นายน้อยของข้า" เธอพูดเหมือนแม่เตือนลูกว่าอย่ารับขนมจากคนแปลกหน้า
“ไม่ต้องห่วงข้า ข้าจะไม่ไปไหนไกลกว่าเทือกเขาหิมะ ที่นั่นมีสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุดแค่อยู่ในระดับเดียวกับข้า ถ้าข้าไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้ แต่ข้าสามารถหลบหนีได้อย่างแน่นอน”
รอยพูดแบบนั้นโดยปราศจากความอาย
ในฐานะขุนนาง เขาไม่ควรหันหลังให้ศัตรู แต่รอยหวงแหนชีวิตของเขามากกว่าศักดิ์ศรีของเขา ดังนั้นเขาจึงพร้อมที่จะโยนผ้าเช็ดตัวและวิ่งหนีไปเหมือนสุนัขตัวเปียกเมื่อความตายย่างกลายเข้ามา .
นั่นเป็นเพียงความฉลาดของเขา
คุณสามารถแก้แค้นได้เสมอหากคุณมีชีวิต แต่ถ้าคุณสูญเสียมันไป ลืมเรื่องการแก้แค้นไปซะ แค่อธิษฐานว่าคุณจะไม่ตกนรกเพราะโง่งมของตัวเอง
“ข้าจะไปแล้ว เจ้าก็ดูแลตัวเองด้วย”
รอยยกนิ้วให้เธอและหันไปจากไป
"ระวังทางออกด้วยนะเจ้าคะ" อมีเลียพูดว่า "ข้าจะภาวนาให้ท่านปลอดภัย"
มีอาคารเก่าขึ้นสนิมแห่งหนึ่งในเขตบอลด์วิน มันมีป้ายชื่อที่กลัวว่าจะล้มลงได้ทุกเมื่อ ที่นี่เป็นสถานที่ซึ่งครอบครองโดยคนเสเพ สูบฝิ่น คนเสพยา และอันธพาลเป็นส่วนใหญ่ แต่นั่นเป็นเพียงฉากหน้าที่ใช้ปกปิด สถานที่ที่แท้จริงของมันน่ากลัวกว่ามาก มันมีประตูสู่นรก ที่ซ่อนอยู่ลึกลงไปใต้มันคือกำแพงแห่งเสียงเรียกร้อง มีผู้ทำสัญญาของยามะซ่อนตัวอยู่
“ทำไมเจ้าไม่บอกข้าว่าเขาออกจากเขตเมื่อสามวันก่อน ทำไมข้าถึงรู้เรื่องนี้จากแหล่งข่าวของข้า ข้าจ่ายเงินให้เจ้าไปเพื่ออะไร” ชายคนหนึ่งพูดโดยที่เขาเปิดผิวหนังเพียงเล็กน้อย เขาอยู่ในชุดสีดำทั้งตัว และจากการแสดงออกของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะระงับความโกรธและไม่ตะโกน
“ขอโทษ สำหรับความสะเพร่าของข้า” ผู้ทำสัญญาของยามะหาวขณะที่เขาแทบไม่รู้สึกว่าสร่างเมาเลย “วันนั้นข้าเมาเกินไป”
ท่าทีเมินเฉยของเขาทำให้ชายในชุดดำฉุนจนแทบขาดสติ มือของเขาทุบโต๊ะ เส้นเลือดปูดขึ้นที่คอขณะที่เขาตะโกนว่า "เจ้าทำให้ค่าจ้างของข้าเสียเปล่าเพราะเจ้าเมามากเกินไป?
สถานที่นี้เป็นที่ซ่อนของแมงมุม นั่นคือองค์กรขนาดใหญ่ ผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดคือยามะ ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับยามะ ยกเว้นเรื่องนั้น ชายในชุดดำคนนี้เป็นทหารใหม่ที่ได้รับชื่อเสียงเพียงเล็กน้อยหลังจากเข้าร่วมกิลด์ได้สองเดือน กิลนี้ไม่ได้ใช้ชื่อแต่ใช้ชื่อรหัสแทน สมญานามของบุคคลนี้คือ ความตายชั่วพริบตา
เขาต้องได้ทองคำ 100 แท่งจากการฆ่าหนอนกอข้าวที่ไร้ประโยชน์ นี่เป็นงานที่รวดเร็วและได้ค่าตอบแทนสูงสุดเท่าที่เขาเคยทำมา เขาคงจะทำมันสำเร็จถ้าผู้ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาไม่สะเพร่า
“ใจเย็นๆ ตอนนี้ข้าสร่างเมาแล้ว ข้าจะไม่ทำเรื่องให้ยุ่งยากอีกเป็นครั้งที่สอง” ผู้ทำสัญญาซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นของสุราเหมือนขี้เมากล่าว
ชายในชุดดำจมูกบิดเบี้ยว แสดงว่าเขาไม่ชอบสุรา
“อือ… ใช่ ภาวนาว่าอย่าให้มีอีก”
คำพูดของความตายชั่วพริบตามีลักษณะที่คุกคาม แต่ผู้ทำสัญญาก็ไม่แสดงอาการหวาดกลัวแม้แต่น้อย
ความตายชั่วพริบตา เป็นนักฆ่าระดับทองแดง แต่เขาได้ลอบสังหารครอบครัวที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักในชั่วข้ามคืนจนไม่เหลือสักคน
ไม่มีใครรู้ว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ทุกคนแน่ใจว่าเขาจะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งมือสังหารได้อย่างรวดเร็วแน่นอน
ผู้ทำสัญญาย่อมกลัวเขา แต่เขาไม่แสดงออก
เขาสามารถรับประกันได้ว่าจะไม่ทำอีกแน่นอน ไม่เช่นนั้นหัวของเขาจะต้องปลิว
ความตายชั่วพริบตาหันหลับกลับและเดินจากไป
ทันใดนั้น หนูที่มีบางสิ่งผูกอยู่ที่ขาก็พุ่งเข้าไปในห้องผ่านทางที่ซ่อนอยู่
เมื่อเห็นอย่างนั้น ความตายชั่วพริบตาร้องโหยหวนและกระโดดเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ "หนูสกปรกมาทำอะไรที่นี่! ฆ่ามัน! ฆ่ามันเดี๋ยวนี้!"
ผู้ทำสัญญาบอกให้ใจเย็นๆ ภายในใจเขากำลังหัวเราะเยาะ ความตายชั่วพริบตา ไอ้บ้าที่ฆ่าครอบครัวที่มีสมาชิกสี่คน โดยไม่ไว้ชีวิตแม้แต่เด็กอายุสิบขวบสองคน กลัวหนูตัวเดียวงั้นเหรอ? ช่างเป็นเรื่องตลก!
ความตายชั่วพริบตา สงบลงหลังจากที่เหฌรหนูปีนขึ้นไปบนผู้ทำสัญญาและนั่งบนไหล่ของเขา
มีกระดาษม้วนเล็กๆติดอยู่ที่ขาของมัน
เขาหยิบมันขึ้นมาและคลี่ออก
เมื่ออ่านแล้วเขาก็รู้สึกดีใจและยิ้มออกท่
“มีข่าวดีสำหรับเจ้า”
"ว่ามา"
“เป้าหมายของเจ้าออกไปนอกเขตอีกแล้ว และเขาก็ไม่มีผู้คุ้มกันเหมือนครั้งที่แล้ว เขาไปที่ไหนก็ไม่รู้ สายลับของข้ามองไม่เห็นเขา แต่เขาก็ไม่ได้ปิดบังอะไรจากสาวใช้ของเขา เธออาจจะรู้นี่เป็นโอกาสที่สวรรค์ส่งให้เขาออกมา อย่าให้เสียเปล่า”
"มันจะไม่เสียเปล่าแน่นอน"
ความตายอย่างรวดเร็ว พุ่งออกมาจากอาคารเก่าที่เป็นสนิมอย่างรวดเร็ว ผู้ทำสัญญาปาดเหงื่อ เขาจำเป็นต้องวางกับดักที่ดีขึ้นรอบๆ ตัวเขา เพื่อที่เขาจะได้รู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ต่อหน้าพวกบ้าคลั่งอย่าง ความตายชั่วพริบตาซึ่งมีประวัติการฆ่าผู้ทำสัญญา
ความตายชั่วพริบตาไม่ได้ออกไปนอกเขต เขากำลังมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์ของท่านเคานต์ เป็นเรื่องน่าประหลาดใจที่เขาสามารถทะลุผ่านบาเรียและเข้าไปข้างในได้อย่างง่ายดาย...