ตอนที่ 8 โคโนฮะสั่นสะเทือน
ห้องภารกิจโคโนฮะ
นัตสึฮิโกะในรูปถ่ายนั้นหล่อกระชากใจสาว
[ต้องการลูกพร้อมจ่ายหนัก! 】
【ผมชื่ออุจิวะ นัตสึฮิโกะ หล่อ สูง และแข็งแกร่ง เพราะตระกูลอุจิวะของผมมีประชากรน้อย ผมขอเชิญนินจาสาวโคโนฮะจำนวนมากที่สมัครใจมาช่วยผม 】
[ข้อกำหนด: เพศหญิง, อายุไม่เกิน 30 ปี, สุขภาพแข็งแรง, ไม่มีงานอดิเรกที่วิตถาร, ผิวขาว, สวย, หน้าอกใหญ่ สะโพกผายอวบอั๋น, ภาวะเจริญพันธ์ดี, มีบุตรง่าย, ขั้นต่ำนินจาระดับจูนิน, ไม่จำกัดจำนวน...]
[หลังการสัมภาษณ์ และทำใบรับรองการทดสอบการตั้งครรภ์ของโรงพยาบาลโคโนฮะเสร็จ จะชำระครึ่งหนึ่งทันที และเมื่อเสร็จภารกิจจะชำระเต็มจำนวนพร้อมวิชานินจาระดับสูง 】
【ภารกิจนี้สามารถเก็บเป็นความลับได้ หลังเสร็จภารกิจจะตัดขาดการปฏิสัมพันธ์ทั้งหมด และจะไม่มีผลกระทบกับทางครอบครัวเด็ดขาด 】
[คุณสามารถเข้าตระกูลอุจิวะของผมอย่างเป็นทางการได้ด้วย โดยเลือกการแต่งงาน เพลิดเพลินกับการปรนนิบัติรับใช้ในแบบภรรยาของตระกูลสูงศักดิ์ และไม่ต้องห่วง เรื่องเงินภารกิจจะออกตามปกติโดยไม่เกี่ยวกัน 】
[รายละเอียดรางวัลดังนี้: ระดับจูนิน 10 ล้านเรียว + วิชานินจาระดับ B หนึ่งวิชา, ระดับโจนิน 50 ล้านเรียว + วิชานินจาระดับ A หนึ่งวิชา, ระดับคาเงะ 300 ล้านเรียว + วิชานินจาระดับ S หนึ่งวิชา, หากคลอดได้ลูกแฝดจะเพิ่มเงินเป็นสองเท่า ยิ่งเป็นฝาหลายคนจะได้เพิ่มอีกคนละสองเท่า หากผู้รับภารกิจมีขีดจำกัดสายเลือดคัดสรรหรือมีพรสวรรค์พิเศษ จะได้รางวัลเพิ่มเป็น...]
หลังจากแปะกระดาษภารกิจ ผู้คนจำนวนมากที่มีสีหน้าสับสนมึนงงต่างก็มารวมตัวกัน
ทุกคนมีเครื่องหมายคำถามอยู่บนหัวพร้อมกัน ดวงตาทั้งคู่แทบถลนออกจากเบ้าและมืดบอดไปในทันที สมองดับ คิดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ
แต่พอเวลาผ่านไป...
"เวรเอ้ย! ตระกูลอุจิวะเอาจริงดิ๊"
"ระดับจูนิน 10 ล้านเรียว + วิชานินจาระดับ B, ระดับโจนิน 50 ล้านเรียว + วิชานินจาระดับ A, ระดับคาเงะ... นี่มันบ้ายิ่งกว่าโปรยเงินเสียอีกโว้ย!"
"ไม่ต้องพูดถึงการแต่งงานเข้าตระกูลสูงศักดิ์ อย่างตระกูลอุจิวะที่เป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในโคโนฮะ!"
ห้องภารกิจราวกับเป็นตลาดสดไปในชั่วพริบตา
ความตื่นเต้นถูกเขียนขึ้นบนใบหน้าของทุกคน
หลุดโลก!
หลุดโลกเกินไปแล้ว!
รางวัลของนินจาระดับจูนินอย่างต่ำสุดก็เทียบได้กับนินจาระดับคาเงะที่ทำภารกิจระดับ S!
ไม่ต้องพูดถึงการแต่งงานเข้าตระกูลสูงศักดิ์!
ต้องรู้ว่าในโลกนี้ถูกปกครองด้วยขีดจำกัดสายเลือด และขีดจำกัดสายเลือดเองก็มีระดับสูงต่ำ
ตระกูลใหญ่ไม่เพียงดูถูกนินจาพลเรือนเพราะมีสถานะที่ต่ำกว่าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความแข็งแกร่งด้วย พวกเขายังสามารถฆ่านินจาพลเรือนจำนวนมากได้โดยแทบไม่ผิด!
แค่ดู 12 ทีมนินจาก็พอ - ยกเว้นซากุระและนารูโตะ ที่เหลือล้วนมาจากตระกูลใหญ่หมด!
และในอนาคตที่สองคนนี้ไม่ถูกทอดทิ้ง ก็เพราะได้รับการสนับสนุนจากนินจาระดับสูง...
ตระกูลอุจิวะคือสุดยอดตระกูลนินจาอย่างไม่ต้องสงสัย!
แม้นว่าตอนนี้จะใกล้ล่มสลายจนถึงขั้นไร้ความหวังก็ตาม
แต่ตระกูลสูงศักดิ์ก็ยังเป็นตระกูลสูงศักดิ์อยู่วันยังค่ำ!
แต่งงานแล้วก็จะกลายเป็นผู้สูงศักดิ์ในสายตาของคนอื่นทันที!
ทั้งคนเป็นแม่และลูกหลานเหลนจะพลอยได้รับทรัพยากรอันไร้ขีดจำกัดของตระกูลอุจิวะ มีนินจาระดับสูงนับไม่ถ้วนนับหน้าถือหน้าและครอบครองความมั่งคั่งไม่รู้จบ...
แถมยังส่งผลต่ออนาคตของครอบครัวอีกด้วย!
นินจาสาวต่างพากันคลุ้มคลั่ง แห่กันไปรับภารกิจ
"ฉันอยากรับภารกิจ!"
"ฉันด้วย!"
“ฉันคลอดเก่งนะ ดูก้นฉันสิ คลอดง่ายชะมัด!”
“ฉันก็อยากสมัครเหมือนกัน ฉันเป็นหนึ่งในอัจฉริยะที่เก่งที่สุดในหมู่นินจาพลเรือน ลูกที่ฉันคลอดนั้นไม่มีทางทำให้ตระกูลอุจิวะขายหน้าแน่!”
เหล่านินจาสาวคลุ้มคลั่งยิ่งกว่าตอนที่ร้านขายของชำกระหน่ำลดราคาแบบจำกัดเวลาเสียอีก
เมื่อเห็นท่าท่างคลุ้มคลั่งของว่าที่คนรักในฝัน นินจาหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ ๆ ก็อดพูดอย่างขมขื่นไม่ได้: "เจ้าอุจิวะบัดซบ นี่เขาถึงกับเล่นเปย์เงินขอลูกเลยเหรอเนี่ย?
ทว่าวินาทีต่อมา
นินจาหนุ่มคนนั้นก็ถูกกลุ่มนินจาสาวที่กำลังจ้องมองด้วยสายตาดุร้ายล้อมกรอบเอาไว้
"ไม่รู้อะไรยังเสือกพูดอีก! คุณชายเขาชื่ออุจิวะ นัตสึฮิโกะต่างหาก!"
"ใช่แล้ว! ตระกูลอุจิวะเหลือแค่สองคน หากเขาไม่ขยันทำการบ้านสร้างครอบครัว ตระกูลจะไม่ถูกตัดขาดหรอกเหรอ?"
“ในเวลาแบบนี้ รู้จักยืดหยุ่นไม่ดีกว่าเหรอ? หัดมีสมองคิดเสียบ้าง นายมีสิทธิ์อะไรไปว่าคุณชายเขา!”
มีแม้กระทั่งนินจาสาวที่พูดอย่างชอบธรรมว่า: "ตระกูลอุจิวะเป็นตระกูลใหญ่ที่ร่วมก่อตั้งโคโนฮะ และตอนนี้กำลังตกนั่งที่ลำบากจากการฆ่าล้างตระกูล ในฐานะนินจาโคโนฮะ ฉันต้องไม่นั่งนิ่งดูดาย!"
“ฉันตกลงรับภารกิจนี้!”
พวกผู้หญิงต่างพากันเผยสีหน้า 'ไอ้คนไร้ยางอาย' ไปยังนินจาหนุ่มคนนั้น
แล้วยังพูดโดยไม่ลังเลว่า
"วีรบุรุษผู้ร่วมก่อตั้งโคโนฮะจะต้องไม่เสียเลือดและหลั่งน้ำตาโดยเปล่า...ฉันทำเพื่อโคโนฮะ! ฉันรับภารกิจนี้ด้วย!"
…
ข่าวเรื่องตระกูลอุจิวะเปิดตระกูล ออกภารกิจรับอนุภรรยาได้แพร่กระจายไปทั่วโคโนฮะในทันที!
“หมอนั่นก่อเรื่องใหญ่จริง ๆ”
มิทาราชิ อังโกะอ่านข่าวด้วยสีหน้าแปลก ๆ
ในฐานะเพื่อนร่วมชั้นรุ่นเดียวกันที่ไม่สนิทกับนัตสึฮิโกะ เธอยังพูดคุยนัตสึฮิโกะเรื่องแผนที่จะทำอะไรต่อไปอย่างเป็นธรรมชาติได้ในระหว่างร่วมกินอาหาร
นัตสึฮิโกะเคยพูดในตอนนั้นว่า - ตระกูลอุจิวะขาดที่สุดคือกำลังคน และฉันต้องขยันทำการบ้าน
ตอนที่เห็นสินค้าแม่และเด็กถุงใหญ่ถุงเล็กมากมาย อังโกะนึกว่านัตสึฮิโกะจะสื่อว่าขยันทำการบ้านเพิ่มกำลังคนในตระกูลกับกับยูกินโนะ ใครจะไปคิดว่า...
"แต่รางวัลมันน่าดึงดูดจริง ๆ!"
มิทาราชิ อังโกะกลืนน้ำลายเต็มปากอย่างเงียบ ๆ แล้วลูบคุไนที่มีคุณภาพแย่ในกระเป๋านินจา
สิบล้านเรียวมากพอให้ฉันเที่ยวเล่นได้นานเลย
ลูกชิ้นจะซื้อเมื่อไหร่ก็ได้ หล่นก็แค่ซื้อใหม่ แต่หากเสียตัวไปแล้ว ซื้อใหม่ไม่ได้!
เธอจะไม่รับภารกิจนี้อย่างแน่นอน
เธอยังไม่อยากเสียตัวอยู่บ้านเลี้ยงลูก
…
คาคาชิจ้องมองกระดานแนะนำภารกิจแล้วมุมปากกระตุก
"ฉันจำได้ว่าตระกูลอุจิวะเป็นพวกหยิ่งผยอง นัตสึฮิโกะเป็นพวกแปลกแยกงั้นเหรอ"
"หากตอนนั้นโอบิโตะมีหนังหนาเหมือนนัตสึฮิโกะ บางทีรินคงไม่ถูกฆ่า..."
.....
เหล่าตระกูลใหญ่ของโคโนฮะมีปฏิกิริยาแตกต่างกันไป
ตระกูลอินุซึกะกล่าวว่า: ให้ออกภารกิจแบบนี้จะมากเกินไปหรือเปล่า? ตระกูลอุจิวะค่อนข้างหวาดระแวงอยู่
ตระกูลนารากล่าวว่า: ในด้านประสิทธิภาพ นี่เป็นวิธีดีที่สุดในการฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ แต่การเถรตรงเกินไปก็ไม่ดี
ตระกูลฮิวงะมีปฏิกิริยามากที่สุด ฮิอาชิแค่นเสียงอย่างเย็นชาว่า: "พวกอุจิวะที่ชอบรักษาหน้าตาได้ล้มหายตายจากไปหมดแล้ว เขาที่ใช้เงินเบิกทางของตัวเองอยู่โดยไม่สนทางหนีทีไล่นั้นไม่มีทางเป็นยักษ์ใหญ่ในโลกนินจาได้!"
แต่ข่าวลือหนาดูตามมาว่า: ฮิอาชิดูถูกตระกูลอุจิวะในที่ประชุมตระกูลเมื่อวันก่อน โดยคิดว่าตระกูลอุจิวะหน้าไม่อาย และบอกว่าผู้หญิงน้ำดีไม่มีทางรับภารกิจนี้ ตระกูลสูงศักดิ์อันดับหนึ่งของโคโนฮะคือตระกูลหลักฮิวงะของเขา!
ผลก็คือ ลูกสาวของตระกูลสาขาฮิวงะได้วิ่งแจ้นไปรับภารกิจในวันรุ่งขึ้น โชคยังดีที่ฮิอาชิรู้เรื่องนี้แต่เนิ่น ๆ ทำให้ยึดใบแบบฟอร์มลงทะเบียนภารกิจได้ทันก่อนที่โฮคาเงะรุ่นที่สามจะตรวจสอบภารกิจ เพื่อไม่ให้ผู้นำฮิวงะอย่างเขาเสียหน้า
ข่าวมันใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ
จากนั้นไม่กี่วัน แม้แต่นักเรียนของโรงเรียนนินจาก็รู้เรื่องนี้
"ซาสึเกะ! ตระกูลอุจิวะของนายกำลังประกาศรับภรรยาเหรอ" ดวงตาของสาวน้อยซากุระเป็นประกาย: "นายคิดยังไงกับฉัน"
“ถึงฉันจะยังเด็ก แต่ฉันคิดว่าในอนาคตเป็นภรรยาที่ดีได้แน่!”
พรึ่บ!
ซาสึเกะชำเลืองมองซากุระ: "อกกระดาน ก้นเล็ก หน้าตาธรรมดา... คนอย่างเธอไม่คู่ควรหรอก ตอนที่เธอโตและอวบปั๋นกว่านี้ บางทีน่าจะยังมีโอกาส"
“แต่ตอนนั้นเธอต้องต่อแถวเอานะ”
ซากุระ:! ! !
เธอผงะถอยไปสามก้าวราวกับถูกฟ้าผ่ากลางใจ สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและหดหู่
ฉัน... ต้องต่อแถว?
…
แฟนเพจ: Fanfiction Translate
