ตอนที่ 116 พบเจอศัตรูอีกครั้ง (2) (ฟรี)

ตอนที่ 116 พบเจอศัตรูอีกครั้ง (2)

หลี่หยู่ มองไปที่ฝูงชนบนท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักพวกเขา แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับจักรพรรดิเทียนหยุน เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์และเครื่องแต่งกายของพวกเขา

"ข้าเอง!" หลี่หยู่ได้ตอบกลับ

มันทำให้เกิดความปั่นป่วนในหมู่สมาชิกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิด พวกเขายังคงประหลาดใจที่เห็นยอดอัจฉริยะแม้ว่าจะยืนยันการคาดเดาของพวกเขาแล้วก็ตาม

เด็กคนนี้จึงเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ เขามีรูปลักษณ์ที่เหนือกว่าและมีความเป็นอมตะ

“ข้าได้ยินมามากเกี่ยวกับเจ้า ยินดีที่ได้รู้จัก! ข้าคือผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิด หวางซู!” ผู้อาวุโสหวางซูป้องมือของเขาและยิ้ม

"ยินดีที่ได้รู้จัก!" หลี่หยู่ยิ้มและป้องมือของเขาเป็นการตอบรับ

“หวางซู เจ้าไม่มีธุรกิจที่นี่ กรุณาออกไป!” จักรพรรดิเทียนหยุน ชำเลืองมองที่ ผู้อาวุโสหวางซู และสั่งอย่างเย็นชา

หลังจากนั้นเขามองไปที่ หลี่หยู่ อีกครั้ง “ส่งมอบผลเต๋ามา ไม่อย่างนั้นก็อย่าหาว่าข้าไร้ความปรานี!”

“จักรพรรดิเทียนหยุน สมบัติในแดนลับหลิงเทียน นั้นมาก่อนได้ก่อนเสมอ เนื่องจากคนของ หลี่หยู่ สาวกของเขาได้รับสมบัตินั้นก่อน มันจึงเป็นของพวกเขา ข้าไม่คิดว่าสิ่งที่เจ้าทำไม่เหมาะสม!” ผู้อาวุโสหวางซูวิจารณ์

“ฮึ่ม มาก่อนได้ก่อน? เมื่อข้ามาถึงผลไม้นั้นเพิ่งเกิด ข้าไม่เห็นใครเลย ถ้าพูดถึงการมาถึงก่อน ผมเป็นคนแรกที่ไปถึง ข้าไม่รู้ว่าเด็กคนนี้ใช้วิธีใดในการเทเลพอร์ตเข้าไปในกรงต้นไม้และขโมยผลไม้นั้นในขณะที่ข้าต่อสู้กับต้นไม้โบราณ เจ้าคิดว่าเขาควรจะมอบผลไม้นี้หรือไม่?” จักรพรรดิเทียนหยุนคำราม

ผู้อาวุโสหวางซูหยุดชั่วคราวก่อนพูดต่อ “ข้าไม่ได้พยายามจะยุ่งเกี่ยว ข้ามาที่นี่เพื่อเตือนเจ้าว่าโอกาสในแดนลับหลิงเทียน ถูกกำหนดโดยโชคชะตา อย่าฝืนฆ่ากันเพื่อมันดีกว่า!”

“ข้าไม่ต้องการให้เจ้าสอนข้า คุยเสร็จแล้วเหรอ? ถ้าใช่ ไสหัวไปซะ!” เสียงของจักรพรรดิเทียนหยุน กลายเป็นน้ำแข็ง เขาไม่มีอารมณ์ที่จะฟังใคร เขามุ่งมั่นที่จะได้รับผลเต๋าแห่งสวรรค์ปฐพีและร่างกายเทพเจ้าโบราณ

ก่อนหน้านี้เขาเคยใช้สมองเพื่อจับกู่หยู่ฉี ตอนนี้ กู่หยู่ฉีมาส่งถึงหน้าประตูแล้ว เขาจะปล่อยเขาออกไปได้อย่างไร?

นอกจากนี้ หลี่หยู่ ยังทำให้เขาขุ่นเคืองด้วยคำพูดที่หยาบคาย กลายเป็นศัตรูและทำร้าย เหิงหยุน จักรพรรดิเทียนหยุนไม่สามารถไว้ชีวิตคนเช่นนี้ได้แม้ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งก็ตาม เขาไม่เหมือนคนเหล่านั้นในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ระบุว่าตนเองเป็นส่วนหนึ่งของนิกายเต๋าและรับผิดชอบในการดูแลโลก

เขาฝึกฝนเพื่อเขียนโชคชะตาของตัวเอง และเขาต้องการที่จะท้าทายสวรรค์และทำลายพันธนาการแห่งโชคชะตา

เพื่อเป้าหมายนี้ เขาสามารถเสียสละอะไรก็ได้ “หลี่หยูเจ้าจะส่งมอบมันหรือไม่”

เสียงของจักรพรรดิเทียนหยุน เหมือนกับเสียงฟ้าร้องที่ก้องกังวานระหว่างสวรรค์และโลก ทำให้เกิดแรงกดดันมหาศาล ภาพหลอนของเทพเจ้าสงครามที่อยู่นอกร่างกายของเขายิ่งใหญ่และยิ่งใหญ่มากขึ้น รัศมีของมันเริ่มครอบงำมากขึ้น ฟ้าร้องแผ่วเบาระหว่างสวรรค์และโลก โซ่สีทองของ แผ่นศิลาค่ายกลโลหิตกำราบอมตะ ถูกดึงกลับจากต้นไม้ยักษ์และโจมตี หลี่หยู่ กู่หยู่ฉี และคนอื่น ๆ ทันที

“เทียนหยุน ไม่!” พี่หวางซูตะโกน อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถทำอะไรได้ในขณะที่เขาอยู่นอกค่ายกล เขาทำได้เพียงปาดเหงื่อเพื่อหลี่หยู

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่ามันเป็นรูปแบบใด แต่เขารู้ว่าพลังของมันอาจท่วมท้นอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงพลังของมัน

แม้ว่า หลี่หยู่จะทนต่อมันได้ แต่สาวกของเขาอาจจะถูกสังหารโดยค่ายกลขนาดใหญ่ ณ จุดนั้น

ลือลั่น!

โซ่ทองลงมาด้วยแรงกดดันอันน่าเกรงขาม ราวกับว่าภูเขาถล่มลงมาจากท้องฟ้า

หลี่หยู่ รู้ว่าแรงกดดันนี้ไม่มีผลกระทบต่อเขา แต่น้องชายและน้องสาวที่อยู่ข้างหลังเขาทนไม่ได้

จักรพรรดิเทียนหยุน นั้นโหดเหี้ยมอย่างแท้จริง เขาไม่สนใจชีวิตของคนอื่นเลยในขณะที่เขาพยายามที่จะกำจัดกลุ่มของหลี่หยู่

"ฮึ!" การแสดงออกของหลี่หยู่ เปลี่ยนเป็นเย็นชาในขณะที่เขาดึงดาบออกจากฝัก

เมื่อเขาฟันเพียงครั้งเดียว ราวกับว่าโลกถูกแยกออกจากกัน ความว่างเปล่าสั่นสะเทือนเมื่อฟ้าร้องดังกึกก้อง

เงาดาบขนาดมหึมาที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าดูเหมือนจะตัดสวรรค์ออกเป็นสองส่วน พลังของดาบนั้นกว้างใหญ่ในขณะที่ท้องฟ้ามืดลง

โซ่สีทองที่เข้ามาหยุดกลางอากาศชั่วเสี้ยววินาทีก่อนที่พวกมันจะสลายไปพร้อมกับเสียงแตกดังลั่น

ภาพหลอนของเทพเจ้าสงครามที่แผ่ออกมาจากร่างของจักรพรรดิเทียนหยุน สลายไปพร้อมกับลำแสงขนาดยักษ์ทั้งสิบแปด

รูม่านตาของจักรพรรดิเทียนหยุน กว้างขึ้นในขณะที่เขาดูหวาดกลัว สีหน้าตกตะลึงของเขาแข็งทื่อ

มือของเขาสั่นเมื่อเขาเปิดปากของเขา แต่ไม่มีอะไรออกมาในขณะที่ร่างกายของเขาแยกออกเป็นสองส่วนและตกลงมาจากท้องฟ้า

จักรพรรดิเทียนหยุนไม่เคยคิดมาก่อนว่าชีวิตที่ปกครองโลกมานับพันปีของเขาจะจบลงเช่นนี้

ในเวลาเดียวกัน สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่ซ่อนอยู่เหนือป่าบนยอดเขาซึ่งอยู่เหนือเมฆนับหมื่นกิโลเมตรก็หนีไปทันที มันหายไปทันทีอย่างไร้ร่องรอยราวกับว่ามันไม่เคยปรากฏ

ร่างของกู่หยู่ฉี วิ่งเข้ามาถึงข้างศพของจักรพรรดิเทียนหยุนทันที เขาคว้าสมบัติที่เก็บไว้ของเขาและบินกลับไปที่ด้านข้างของหลี่หยู่

“ฝ่าบาท!” นอกค่ายกล ทุกคนจากตระกูลหลู่ส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ จิตใจของพวกเขาว่างเปล่า

ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นการล่มสลายของโลก วิญญาณของพวกเขาออกจากร่างในขณะที่พวกเขาตกตะลึงในจุดนั้น

ทุกคนจาก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิด ก็ตกตะลึงเช่นกัน ดวงตาของผู้อาวุโสหวางซูเบิกกว้างในขณะที่เขาเฝ้าดูทุกอย่างด้วยความตกใจ ในขณะที่หลี่หยู่เก็บดาบของเขาอย่างใจเย็น

ในขั้นต้นเขากังวลเกี่ยวกับหลี่หยู่ เขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้

จักรพรรดิเทียนหยุน ผู้ซึ่งอยู่ที่จุดสูงสุดของอาณาจักรมหายานแล้วและอยู่ครึ่งก้าวสู่ระดับอมตะซึ่งมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับสูงสุดของโลกนี้ ถูกสังหารโดยการโจมตีเพียงครั้งเดียวจาก หลี่หยู่ โดยไม่มีโอกาสที่จะต่อสู้กลับ

สิ่งที่เหลือเชื่อยิ่งกว่าคือการโจมตีแบบไม่เป็นทางการจากหลี่หยู่ ไม่เพียงแต่ฆ่า จักรพรรดิเทียนหยุน เท่านั้น แต่เขายังทำลายค่ายกลขนาดใหญ่ที่แม้แต่เขาเองก็ระวังตัวด้วย

พลังของดาบนี้น่ากลัวแค่ไหน? หลี่หยู่แข็งแกร่งแค่ไหน?

ระดับพลังยุทธ์ที่ไม่รู้จักนั้นหมายถึงอะไร? ผู้อาวุโสหวางซูรู้สึกหวาดกลัวอย่างมากในขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้มากขึ้น ความตกใจในใจของเขาเป็นคำพูดที่อธิบายไม่ได้

เขาเคยเห็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงในโลกนี้ เทียนหยุนซีเป็นหนึ่งในนั้น และมีผู้ที่แข็งแกร่งกว่าสองสามคน เช่น ผู้อาวุโสสูงสุดแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับ หลี่หยู่ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นดูเหมือนจะไม่สมควรได้รับตำแหน่งของพวกเขา

แม้แต่ผู้อาวุโสใหญ่แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็ไม่สามารถฆ่าเทียนหยุนซีและทำลายค่ายกลขนาดใหญ่ได้

หลังจากสังหารจักรพรรดิเทียนหยุนแล้ว หลี่หยู่ ก็กำลังจะจากไป

แม้ว่าสมาชิกตระกูลหลู่จะโศกเศร้า แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดหรือเคลื่อนไหว

พวกเขากลัวว่า หลี่หยู่ จะสังหารพวกเขาเพื่อปิดปาก

“เดี๋ยวก่อน สหายหลี่!” ผู้อาวุโสหวางซูรีบบินไปหยุดหลี่หยู่

หลี่หยู่ มองผู้อาวุโสหวางซู ด้วยความประหลาดใจ สงสัยว่าเขาต้องการทำอะไร

“ความแข็งแกร่งของสหายหลี่ นั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ข้าประหลาดใจอย่างแท้จริง ข้าคาดหวังไม่น้อยจากอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเรา ข้าเกรงว่าตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญสูงสุดในเผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นของเจ้า!” ผู้อาวุโสหวางซูชมเชย

“ผู้อาวุโส ท่านต้องการอะไร” หลี่หยู่ถาม เขารู้ว่าชายชราคนนี้ไม่ได้มาที่นี่เพื่อประจบเขาอย่างแน่นอน

“ฮิฮิ สหายหลี่ เจ้าเป็นคนช่างสังเกต แน่นอนข้ามีคำขอ” ผู้อาวุโสหวางซูตอบด้วยรอยยิ้ม