ตอนที่ 102 นิกายชิงหยุน ศูนย์กลางของโลก

ตอนที่ 102 นิกายชิงหยุน ศูนย์กลางของโลก

“ไม่รู้จักระดับพลังยุทธ์? หมายเลขหนึ่งนี้ไม่แปลกเกินไปเหรอ?” เย่ฮั่นหลิงจู่ขมวดคิ้ว

เขารู้สึกซับซ้อนและเป็นทุกข์ เหมือนมีอะไรติดอยู่ในใจ

เขาไม่มั่นใจอยู่แล้วเมื่อรู้ว่า เย่หยูเจ๋ออยู่ในอันดับที่สอง

ดังนั้น เขาเดาว่าขอบเขตการบ่มเพาะของที่หนึ่งน่าจะใกล้เคียงกับเย่หยูเจ๋อ บางทีเขาอาจเหนือกว่าเล็กน้อยในระดับพลังและศักยภาพ และถึงสามารถเอาชนะ เย่หยูเจ๋อ ได้

ด้วยวิธีนี้เขาจะรู้สึกดีขึ้น

ในท้ายที่สุด ระดับพลังยุทธ์ของ หลี่หยู่ก็ไม่เป็นที่รู้จัก?

ส่วนที่ถูกปกคลุมนั้นน่าสนใจที่สุด

สิ่งที่ไม่รู้จักนั้นน่ากลัวที่สุด

การปรากฏตัวของปรากฏการณ์และความผิดปกติของรางวัลดูเหมือนจะบอกเป็นนัยว่า 'ไม่รู้จัก' นี้กำลังซ่อนความลับที่น่าตกใจอยู่

“หลี่หยูผู้นี้คือใคร?” เย่ฮั่นหลิงจู่รู้สึกสงสัย

เย่หยูเจ๋อ ก็อยากรู้เหมือนกัน คิ้วที่เย้ายวนใจของเธอขมวดเข้าหากันขณะที่เธอมองไปที่การจัดอันดับเต๋าแห่งสวรรค์ด้วยการแสดงออกที่ซับซ้อน

นิกายชิงหยุน หลี่หยู่

เย่หยูเจ๋อ พึมพำในใจของเธอ

แม้ว่าเธอจะเต็มไปด้วยคำถามและความสับสนเกี่ยวกับการฝึกฝนและระดับพลังของ หลี่หยู่ แต่เธอก็กังวลมากกว่าเกี่ยวกับช่องว่างที่แยกพวกเขาออกจากกัน

เธอไม่กลัวที่จะสูญเสียอันดับ และเธอก็ไม่ได้สนใจ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอสูญเสียไปได้อย่างไรและอีกฝ่ายนำหน้าไปมากเพียงใด สิ่งนี้ทำให้เธอลำบากใจและเป็นสิ่งที่เธอไม่สามารถเอาชนะได้

ข้าต้องค้นหาว่าสิ่งที่ไม่รู้จักนี้หมายถึงอะไร

เย่หยูเจ๋อ ครุ่นคิดในขณะที่รูม่านตาของเธอหดลงเล็กน้อย และจิตวิญญาณแห่งการแข่งขันที่เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อนก็ปรากฏขึ้น

“ที่หนึ่งนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ สำหรับการจัดอันดับสวรรค์แห่งเต๋าเพื่อสร้างปรากฏการณ์ที่เป็นมงคลสำหรับเขา เด็กคนนี้ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ระดับการฝึกฝนที่ไม่รู้จักนี้หมายความว่าเขาพิเศษมากจนเกินความเข้าใจของเรา แม้แต่ระดับสวรรค์แห่งเต๋าก็ยังนิ่งงัน จนถึงจุดที่ไม่รู้ว่าจะประเมินการฝึกฝนของเขาอย่างไร พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาได้รับรางวัลอะไร และ... ลืมมันไปซะ ข้าคิดเรื่องนี้ไม่ได้อีกแล้ว…”

“นี่อาจเป็นการดูแลพิเศษที่มอบให้กับอันดับหนึ่งในการจัดอันดับเต๋าสวรรค์? นอกเหนือจากปรากฏการณ์ที่ยิ่งใหญ่แล้ว มันยังปกปิดระดับการบ่มเพาะและรางวัลของเจ้าของด้วย?”

“แต่ประเด็นของเรื่องนั้นคืออะไร? ระดับการบ่มเพาะและรางวัลของอันดับก่อนหน้านี้ได้รับการประกาศแล้ว จุดประสงค์ของการปกปิดเขาคืออะไร”

“อาจเป็นเพราะการบ่มเพาะของเขาสูงเกินไป และการจัดอันดับสวรรค์เต๋ากลัวที่จะทำให้อัจฉริยะที่เหลือเสียขวัญ ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งชื่อมันโดยตรงว่าเป็นสิ่งที่ไม่รู้จัก!”

“เย่หยูเจ๋อ อยู่ในขั้นต้นของอาณาจักรมหายานแล้ว ไม่ว่า หลี่หยู่ ผู้นี้จะแข็งแกร่งเพียงใด เขาจะกลายเป็นอมตะไปแล้วหรือ?”

“ข้าเดาว่ามันเป็นไปได้!”

“ถึงกระนั้น อมตะก็สามารถจำแนกออกเป็นอาณาจักรต่างๆ ได้!”

"ใครสน? เต๋าสวรรค์มีเจตจำนงของมันเอง เราไม่สามารถเข้าใจโลกของผู้เชี่ยวชาญได้!”

“ไม่มีใครสังเกตหรือว่าที่หนึ่งและที่สุดท้ายมีชื่อเหมือนกัน”

บางคนเปลี่ยนสายตาและตรวจสอบบุคคลที่อยู่ด้านล่างสุดของการจัดอันดับ

คนสุดท้ายคือ หลี่หยู่ และคนแรกก็คือ หลี่หยู่

มันอาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้

ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งว่างเปล่า ผู้อาวุโสไท่ชิงและผู้อาวุโสต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน

“มันคือหลี่หยู่ จริงๆ!”

“เด็กคนนี้แข็งแกร่งกว่า เย่หยูเจ๋อจริงๆ!”

“บางทีเขาอาจมีความเหนือกว่าในแง่ของศักยภาพ และระดับการบ่มเพาะของพวกเขาก็ใกล้เคียงกัน!”

“แต่ทำไมการบ่มเพาะของเขาถึงไม่รู้จัก? มันแปลกเกินไป! และรางวัลของเขาเป็นความลับ! เกิดอะไรขึ้น?”

ในขณะนี้ ไม่มีใครหลีกเลี่ยงการพูดถึงคำว่า 'ไม่รู้จัก' ได้

คำนี้คงจะติดอยู่ในใจพวกเขาไปอีกนาน

หลี่หยู่ ไม่ธรรมดาจริงๆ! ต้วนเทียนหมิงตกใจมาก

เขารู้ว่า หลี่หยู่นั้นทรงพลัง และเขาเคยคาดหวังว่า หลี่หยู่ จะคว้าอันดับที่หนึ่งหลังจากประกาศอันดับที่สอง

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ฝุ่นจางลง ต้วนเทียนหมิง ยังคงตกตะลึงอย่างมากหลังจากได้เห็นปรากฏการณ์ที่ยิ่งใหญ่บนท้องฟ้า ระดับพลังยุทธ์ที่ไม่รู้จักของหลี่หยู่ และรางวัลลับ

ระดับพลังของหลี่หยู่ เกินจินตนาการของเขาไปแล้ว

เขาได้เห็นและสัมผัสประสบการณ์การฟันดาบในวันนั้นด้วยตาของเขาเอง

ดาบธรรมดาเล่มนั้นดูเหมือนจะมีพลังของกฎ ทรงพลังมากจนดูเหมือนสามารถแยกทุกสิ่งได้

ในเวลานั้น เขาไม่แน่ใจว่าเขาไม่มีความรู้เพียงพอที่จะรู้ว่าเทคนิคดาบใดที่หลี่ยูใช้

ตอนนี้ดูเหมือนจะยืนยันความประทับใจแรกของเขา การฟาดด้วยดาบนั้นมีกฎของเต๋าต้นกำเนิด

ไม่สามารถอธิบาย หลี่หยู่ว่าเป็นอัจฉริยะได้อีกต่อไป เขาไม่สามารถวัดได้โดยใช้ความรู้ตามปกติอีกต่อไป

นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมระดับพลังยุทธ์ของเขาถึงไม่เป็นที่รู้จัก!

เป็นเรื่องดีที่หลี่ชิงหยุน ได้ปลดปล่อยความเกลียดชังจากอดีตไปแล้ว มิฉะนั้น หากดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งความว่างเปล่าของข้ามีศัตรูที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ ต้วนเทียนหมิง รู้สึกหวาดกลัว

'ในขณะที่ หลี่หยู่ ก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งสูงสุด นอกจากจะสร้างความประหลาดใจให้กับสมาชิกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างๆ แล้ว พวกเขายังถอนหายใจด้วยความโล่งอก โชคดีที่คนสุดท้ายนี้ไม่ได้เป็นสมาชิกของนิกายปีศาจ

แม้ว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งเจ็ดจะเสียหน้าไปไม่มากก็น้อยในวันนี้ แต่พวกเขาก็โชคดีที่ยังรักษาใบหน้าของนิกายเต๋าไว้ได้

ในขณะนี้ ราชาแห่งลัทธิใต้พิภพ ฟื้นตัวจากอาการตกใจและอดไม่ได้ที่จะหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง

“แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเหตุใดการจัดอันดับเต๋าสวรรค์จึงปกปิดการฝึกฝนและรางวัลของเด็กคนนี้ จากหลักฐานต่างๆ เด็กคนนี้ทรงพลังเกินไปแล้ว แม้แต่อัจฉริยะที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่น เย่หยูเจ๋อ ก็สามารถอยู่ในอันดับที่สองได้เท่านั้น ดังนั้นนี่จึงแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า หลี่หยู่ น่ากลัวแค่ไหน!”

“เฮ้อ ใครจะคิดว่าอันดับสูงสุดจะยังคงถูกยึดโดยนิกายเต๋า? ในกรณีนั้น อันดับอัจฉริยะแทบจะอยู่ที่ 50-50!”

“เอ๊ะ? อย่าพูดอย่างนั้น บางทีนิกายชิงหยุน อาจเป็นนิกายในเส้นทางปีศาจของเรา! นอกจากนี้ แม้ว่านิกายของพวกเขาจะเป็นนิกายเต๋า หลี่หยู่ก็อาจไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางเต๋าเสมอไป!”

“ถูกต้อง ถูกต้อง ใครบอกว่าหลี่หยู่ ไม่สามารถเป็นสมาชิกของ ลัทธิใต้พิภพของเราได้? ข้าบังเอิญมีลูกสาว...”

1

"เดี๋ยว ข้าไม่ได้มีแค่ลูกสาว แต่ข้ายังมีหลานสาวที่สวยราวกับนางฟ้าอีกด้วย ความงามของเธอสามารถโค่นล้มอาณาจักร…”

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่า หลี่หยู่จะสนใจลูกสาวของเจ้า? จะเป็นอย่างไรถ้า…”

ทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด เกาะมังกรพันตัว

การปรากฏตัวของ เย่หยูเจ๋อ และ หลี่หยู่ ทำให้ หลงจือ ตกใจเป็นเวลานาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลี่หยู่

การเพาะปลูกที่ไม่รู้จักนั้นเกือบทำให้เซลล์สมองตายไปหลายร้อยล้านเซลล์

“ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์จะมีพรสวรรค์รุ่นเยาว์ในอาณาจักรมหายาน แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าระดับการฝึกฝนของหลี่หยู่เป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยเขาก็ต้องอยู่ในขั้นต้นของอาณาจักรมหายาน!” หลงจือกล่าวด้วยเสียงทุ้ม

ก่อนหน้านี้ เขาคิดว่าผู้สูงสุดในบรรดาชนชั้นสูงของมนุษย์นั้นอยู่ในอาณาจักรตัดนภาเท่านั้น เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนที่ทรงพลังสองคนจะปรากฏตัว

ดูเหมือนว่าชะตากรรมของเผ่าพันธุ์มนุษย์ยังไม่สิ้นสุด

"ถูกตัอง ดูเหมือนว่ายังมีกลุ่มผู้ทรงพลังบางคนในเผ่าพันธุ์มนุษย์ อย่างไรก็ตามเผ่าพันธุ์ปีศาจของเราจะต้องแข็งแกร่งขึ้นในยุคนี้!” เสียงเย็นราวกับน้ำแข็งดังขึ้น

ในเวลาเดียวกัน ร่างที่สูงและสง่างามก็ปรากฏขึ้นจากอากาศเบาบางข้างๆ หลงจือ เป็นเจ้าหญิงองค์ที่สามของเผ่ามังกรฟ้า หลงเยว่

“พี่สาวสาม ท่านออกจากความสันโดษแล้ว!” หลงจือ มองไปที่ หลงเยว่ ด้วยความประหลาดใจ เขาสัมผัสได้ถึงความแตกต่างในออร่าของเธอและอดไม่ได้ที่จะยิ้มด้วยความตื่นเต้น

“พี่สาวสาม ท่านได้เข้าสู่อาณาจักรมหายานแล้ว!”

"ใช่!" หลงเยว่ ยิ้มอย่างใจเย็น

“ยินดีด้วย พี่สาวคนที่สาม ข้าคิดว่า เผ่ามังกรฟ้า ของเราจะเปล่งประกายในอันดับบุตรปีศาจสวรรค์ ในภายหลัง!” หลงจือฟังอย่างตื่นเต้น

“อย่าโอ้อวดตัวเองในตอนนี้!” อีกเสียงหนึ่งดังขึ้น และชายผู้หล่อเหลาและสง่างามในชุดเกราะก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้า

“พี่ใหญ่ ท่านกลับมาแล้ว! ไปเที่ยวเป็นอย่างไรบ้าง?” หลงจือป้องมือของเขา

ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอัจฉริยะระดับสูงของรุ่นปัจจุบันของ เผ่ามังกรฟ้า หลงอ่าว เขาอยู่ขั้นกลางของอาณาจักรมหายานและหลอมรวมกับไข่มุกมังกรและกระดูกมังกรสีฟ้าสองชิ้น

ความแข็งแกร่งของเขาเพียงพอที่จะเอาชนะชนชั้นสูงของเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้อย่างแน่นอน

ในความเห็นของ หลงจือ พี่ชายของเขาคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งของโลก และอันดับสูงสุดของ บุตรปีศาจสวรรค์ จะเป็นของหลงอ่าว

“มันเป็นไปได้อย่างราบรื่น ขอแสดงความยินดีกับการเข้าสู่อาณาจักรมหายาน น้องสาว อันดับปีศาจสวรรค์กำลังจะเริ่มขึ้น พ่อเรียกพวกเรามา” หลงอ่าวตอบ

"เข้าใจแล้ว!" หลงจือ และ หลงเยว่ บินขึ้นไปด้วยกันและติดตาม หลงอ่าวไปที่ วังมังกร

“พี่ใหญ่ ควรมีรางวัลเพิ่มเติมสำหรับอันดับหนึ่งในการจัดอันดับปีศาจ นอกจากนี้ ฉากอันเป็นมงคลนี้จะรวมตัวกันบนท้องฟ้าของเกาะพันมังกรของเราด้วย!”

“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่อย่าฉลองเร็วเกินไป นายน้อยคนปัจจุบันของเผ่าพันธุ์สิงโตเก้าหัว ซินป้า และอัจฉริยะปัจจุบันของเผ่าพันธุ์ขนนกทองคำ, จาจาฮุย ระดับของพวกเขาไม่ได้ด้อยกว่าของข้า ดังนั้นการแข่งขันเพื่อจัดอันดับในวันนี้อาจจะเข้มข้น! ข้าไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอนว่าใครจะชนะ!” หลงอ่าวเตือนหลงจือ

การแข่งขันของเผ่าพันธุ์ปีศาจในปัจจุบันเต็มไปด้วยอัจฉิรยะมากมาย นอกเหนือจากเผ่าสิงโตเก้าหัวและเผ่านกทองคำ

ตัวอย่างเช่น เผ่าวานรศักดิ์สิทธิ์แปดแขน เผ่าฟีนิกซ์ เผ่างูเก้าหัว และเผ่าจิ้งจอกปีศาจ ได้สร้างอัจฉริยะที่ทรงพลัง

อาจมีแม้กระทั่งสัตว์ร้ายโบราณที่หลงเหลือ และซ่อนตัวอยู่ ดังนั้น หลงอ่าว จึงไม่กล้ารับประกันว่าเขาจะสามารถอ้างสิทธิ์อัจฉริยะอันดับต้นๆ ของเผ่าพันธุ์ปีศาจได้

ในราชวงศ์เซี่ยอันยิ่งใหญ่

เรื่องของหลี่หยู่ ทำให้ราชวงศ์เซี่ยยิ่งใหญ่เฉลิมฉลอง

ทุกคนในราชวงศ์เซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งมีประสบการณ์การซ้ำแล้วซ้ำอีกจากการจัดอันดับมังกรซ่อน อันดับสามพันกายศักดิ์สิทธิ์ และอันดับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ไม่แปลกใจเลยที่หลี่หยู่ จะติดอันดับอีกครั้ง แต่พวกเขาพบว่ามันเป็นเรื่องปกติ

พวกเขาแบ่งปันความคิดที่คล้ายกัน “คนต่างแดนที่โง่เขลา เจ้าไม่มีค่าพอที่จะรู้ถึงพลังที่แท้จริงของ หลี่หยู่! เจ้าไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการจัดอันดับเต๋าสวรรค์ที่เล่นพรรคเล่นพวกต่อหลี่หยู่! เขาได้รับรางวัลเพิ่มเติมตลอดเวลา!”

ในขณะนี้ เหล่าสาวกในนิกายชิงหยุน ต่างก็เต็มไปด้วยความปีติยินดีเป็นเวลานาน

หลังจากวันนี้ นิกายชิงหยุนจะสร้างชื่อในโลกอย่างแน่นอน ในอนาคต มันอาจเหนือกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นจริงๆ

อย่างไรก็ตาม หลี่ชิงหยุน ถังจิ เย่ชิว จี้ชิงหลัน กู่หยู่ฉี จี้หวางเจีย และซู่มู่ จ้องมองที่หลี่หยู่ ซึ่งอาบด้วยแสงสีทอง

ความอยากรู้อยากเห็นที่เต็มเปี่ยมในดวงตาของพวกเขากำลังจะล้นออกมา

พวกเขาอยากรู้ว่ารางวัลระดับเต๋าสวรรค์ให้รางวัลอะไรแก่เขาในครั้งนี้

ในขณะนั้น ราชาวิญญาณโลหิตสาปแช่งในใจของเขา

การจัดอันดับเต๋าสวรรค์ จงใจกำหนดเป้าหมายที่ข้าหรือไม่? ทำไมพวกเขาถึงปิดบังการเพาะปลูกของหลี่หยู่?

ราชาวิญญาณโลหิตหวังที่จะเห็นว่าอาณาจักรของหลี่หยูอยู่ในขอบเขตใดเพื่อทำความเข้าใจระดับการฝึกฝนที่เขาต้องการเพื่อเอาชนะเขา

ในท้ายที่สุด ไม่มีอะไรออกมาจากการจัดอันดับเต๋าสวรรค์ เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังจะหัวใจวาย

“ไม่ว่าในกรณีใด ดูเหมือนว่าอย่างน้อย หลี่หยู่ จะอยู่ในช่วงเริ่มต้นของอาณาจักรมหายานหรือสูงกว่านั้น เด็กคนนี้ไร้สาระ ข้าคิดว่าอย่างน้อยข้าต้องฝึกฝนให้ถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรมหายาน!” จู่ๆ ราชาวิญญาณโลหิตก็รู้สึกสิ้นหวัง

ในการเดินทางไปยัง แดนลับหลิงเทียน ครั้งนี้ ข้าต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฝ่าฟันไปสู่จุดสูงสุดของอาณาจักรมหายาน!

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง แสงสีทองที่ห่อหุ้ม หลี่หยู่ก็ค่อยๆ หายไป

อย่างไรก็ตาม ร่างกายของหลี่หยู่ ยังคงเปล่งประกาย และความสง่างามของเขาก็โดดเด่นยิ่งขึ้น

สาวกหญิงตาของถังหลิงเอ๋อร์ และเหมิงเสวี่ย เริ่มมีประกาย

อย่างไรก็ตามไม่มีใครแสดงออกมากเกินไป พวกเขาคิดว่าการจัดอันดับเต๋าสวรรค์ ได้ปรับปรุงความถนัดของหลี่หยู่ ให้มีพลังมากยิ่งขึ้น

พวกเขาสนใจรางวัลเพิ่มเติมมากกว่า

“พี่ใหญ่ ช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม” ถังจิ ถามคำถามที่ทุกคนอยากรู้ด้วยรอยยิ้ม

“ไม่สะดวก!” หลี่หยู่ โบกมือของเขา

ข้าควรจะพูดอะไร การจัดอันดับเต๋าสวรรค์ ทวีคูณความสามารถพิเศษและความสง่างามของข้าถึงสิบเท่า?

หลี่หยู่ รู้สึกปวดหัวขึ้นมา

ร่างกายของข้ามีกำลังมากเกินไปจนแม้แต่ระดับเต๋าสวรรค์ ก็ไม่รู้ว่าจะอัพเกรดอะไร?

และพวกเขาปรับปรุงสิ่งที่ผิวเผินและไร้ประโยชน์เท่านั้น!

โชคดีที่การจัดอันดับเต๋าสวรรค์ ทำให้รางวัลเป็นความลับ ไม่อย่างนั้นก็น่าอายเกินไป

คนอื่นๆ พัฒนาความถนัด ความเข้าใจ จิตวิญญาณ และโชคของพวกเขา ในขณะที่เสน่ห์และความสง่างามของข้าดีขึ้น

ข้าอยู่ห่างจากการประหารชีวิตในที่สาธารณะเพียงก้าวเดียว!

“เฮ้อ…” ถังจิ ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ คืนนี้เขาคงนอนไม่หลับ

เมื่อเห็นว่า หลี่หยู่ ไม่ต้องการพูด ทุกคนก็เงียบโดยธรรมชาติ

อย่างไรก็ตาม หลี่ชิงหยุนไม่สามารถช่วยได้ เขาดึงหลี่หยู่ เข้าไปในห้องโถงใหญ่ทันที

“หยู่เอ๋อ บอกข้าสิ ครั้งนี้เจ้าได้รับรางวัลอะไร”

“น้ำพุอมตะ!”

“น้ำพุอมตะ?” ดวงตาของ หลี่ชิงหยุน เบิกกว้าง และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นไปตามที่คาดไว้สำหรับลูกชายของข้า รางวัลเต๋าสวรรค์นี้บ้าพอๆ กับเจ้า!”

แม้ว่า หลี่ชิงหยุน จะไม่เคยเห็นน้ำพุอมตะที่แท้จริงมาก่อน แต่เขาก็มีความรู้บางอย่างเกี่ยวกับมัน

เขาเคยได้ยินในอดีตว่าเป็นน้ำพุที่มีอยู่เฉพาะในดินแดนอมตะ และบรรจุพลังงานอมตะไว้อย่างหนาแน่น

พลังงานอมตะที่มีอยู่ในน้ำพุอมตะเทียบเท่ากับประโยชน์ของการขัดเกลาและดูดซับพลังงานวิญญาณจากหินวิญญาณนับล้านก้อนสำหรับผู้ฝึกฝน

พลังงานอมตะและพลังงานวิญญาณไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน

มันเหมือนกับการใช้ผ้าฝ้ายหนึ่งหมื่นกิโลกรัมและหินหนึ่งหมื่นกิโลกรัมหล่นลงบนผิวน้ำ คลื่นที่เกิดไม่เหมือนกันแน่นอน

นอกจากนี้ หากมีน้ำพุอมตะเพียงพอสำหรับการเพาะปลูกเป็นเวลานาน มีใครสามารถพัฒนาร่างกายอมตะและตัวอ่อนเต๋า และกลายเป็นการดำรงอยู่ที่ทรงพลังเทียบได้กับอมตะ

ดังนั้น น้ำพุอมตะจึงมีค่ามากกว่าต้นโชคชะตาเต๋าโบราณ

“การจัดอันดับเต๋าแห่งสวรรค์ให้รางวัลน้ำพุอมตะมากน้อยเพียงใด? หม้อหรือสระน้ำ?” หลี่ชิงหยุน ถาม หลี่หยู่ด้วยท่าทางประหม่า

มันคงบ้าไปแล้วหากได้รับบ่อน้ำอมตะ

"ทะเลสาบ!" หลี่หยู่ พูดชัดแจ้ง

“แค่หม้อ”? เฮ้อ แต่ก็ไม่เป็นไร หม้อนี้ดีพอ!” หลี่ชิงหยุน กล่าวด้วยความผิดหวังเล็กน้อย

หลี่หยู่ ยิ้มและพูดว่า “มันไม่ใช่กาน้ำชา มันเหมือนอ่างเก็บน้ำของทะเลสาบ รางวัลของข้าคือต้นกำเนิดของน้ำพุอมตะ ต้นกำเนิดที่ไม่มีที่สิ้นสุด!”

คำพูดของ หลี่หยู่ ทำให้ใบหน้าของหลี่ชิงหยุน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ นั่นคือต้นกำเนิดน้ำพุอมตะที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เต๋าสวรรค์ นี้ใกล้ชิดกับลูกชายของข้ามากกว่าพ่อของเขาเอง รางวัลเพิ่มเติมนี้สามารถทำให้โลกแตกได้

นิกายชิงหยุน กำลังจะออกเดินทางในครั้งนี้ ด้วยต้นโชคชะตาเต๋าโบราณและทะเลสาบน้ำพุอมตะ แม้แต่หมูก็สามารถกลายเป็นอมตะได้หากมันเข้าสู่สำนักชิงหยุน

“การจัดอันดับเต๋าสวรรค์กำลังเปลี่ยนนิกายชิงหยุน ของเราให้กลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ระดับอมตะที่แท้จริง!” หลี่ชิงหยุนอุทานอย่างตื่นเต้น

หลี่หยู่ ยิ้ม การจัดอันดับเต๋าสวรรค์ไม่เพียงแค่เปลี่ยนนิกายชิงหยุน ให้เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มันอาจกลายเป็นศูนย์กลางของโลกด้วย!

บางทีรางวัลเพิ่มเติมจากการจัดอันดับอาจเปลี่ยน นิกายชิงหยุน ให้เป็นแดนอมตะชิงหยุน!