ตอนที่แล้วตอนที่ 103 การร่วงหล่นของกษัตริย์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 105 พืชสายเลือดราชวงศ์ตัวที่ 4

ตอนที่ 104 แก่นแท้ดินแดนระดับ 7


ตอนที่ 104 แก่นแท้ดินแดนระดับ 7

ราชันเซิงเหยา ผู้เป็นราชาแห่งจักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์เซิงเหยา

อาณาจักรหวงหวู่ เป็นแค่ 1 ใน 10 อาณาจักรภายใต้การปกครองของพวกเขา

คนอื่นอาจจะไม่รู้แต่ราชันระดับ 9 เหล่านี้ต่างรู้ดีว่า 3 คำนี้หมายถึงอะไร

จักรวรรดิศักดิ์เซิงเหยา สามารถปกครองอาณาจักรได้อย่างมากมาย ไม่เพียงแค่อำนาจอันมหาศาลของพวกเขาเท่านั้น ยังมีความแข็งแกร่งของ เซิงเหยา อีกด้วย เขาแข็งแกร่งกว่าราชันทั้งหมด

และแน่นอน

กษัตริย์เซิงเหยา เขามีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเหนือกว่ากษัตริย์องค์ไหน

เมื่อคิดถึงพลังของเขาราชันระดับ 9 ต่างพากันหวาดกลัว

พวกเขารู้ดีว่าเรื่องนี้เกินกว่าที่ระดับของพวกเขาจะเข้าแทรกแซงได้ นับประสาอะไรกับการถามออกไป

"เอาละ ทุกคนออกไปก่อน เด่วข้าจะแจ้งให้ทราบ หากมีอะไรเกิดขึ้น"

จี้ ชิงเหอ เขาเพิ่มจะฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นจึงไม่มีใครพูดอะไร เขาเพียงแค่โบกมึง จากนั้นก็นั่งลงบังลังก์ หลับตาลงเพื่อพักผ่อน

เมื่อราชันที่ด้านล่างเห็นแบบนี้ พวกเขาก็ไม่มีใครกล้ารบกวน

พวกเขาต่างพากันออกจากราชวังเพื่อรีบกลับไปยังดินแดนของตน ชั่วพริบตาเดียวก็เหลือเพียงแค่จี้ ชิงเหอที่อยู่ในราชวัง

วังที่ดูหรูหราเงียบสงัดลงทันที หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงถอนหายใจอย่างแผ่วเบาออกมา

และในครั้งนี้

ข่าวการเสียชีวิตของกษัตริย์ทั้ง 2 ได้ดูเปิดเผยในช่องแชทภูมิภาค ซึ่งทำให้เหล่าราชันทั้งหมดในช่องแชทตื่นตระหนก

เสียงอุทานอย่างบ้าครั้งปรากฏขึ้น

ราชันระดับ 10 2 คนได้ตายลงในสนามรบ

หากเหล่าราชันจากทั้ง 2 อาณาจักรไม่ได้ออกมายืนยัน พวกเขาจะไม่มีทางเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

หลิน ยู ตกใจกับข่าวร้ายนี้จนพูดไม่ออก

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมโชคชะตาของทวีปดึกดำบรรพ์ทำไมถึงถูกพรากไป

เป็นเพราะมีการเปลี่ยนแปลงสนามรบระดับ 10

นี้มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว

เป็นอย่างที่พวกเขาคิดจริงๆ ทวีปดึกดำบรรพ์กำลังตกเป็นเป้าหมาย

ไม่อยากจะเชื่อ เขาเพิ่งจะมาถึงทวีปดึกดำบรรพ์เอง เขายังต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหน่อย

หลังจากที่คิดดูแล้ว ในตอนนี้เขานั้นเป็นเพียงระดับ 6 เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงระดับที่เป็นอยู่นี้ได้ สิ่งที่เขาต้องทำในตอนนี้คือพัฒนาความแข็งแข็งแกร่งไปให้เร็วที่สุด

"งั้นตอนนี้ มารวบรวมพลังความศรัทธากันก่อน..."

หลิน ยู ถอนหายใจออกมา ดึงเขากลับสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง

พลังความศรัทธาในปัจจุบันนั้นมีมากกว่า 100 แต้มเพียงเท่านั้น

แม้ว่าเมืองหวงซาจะพัฒนาได้อย่างค่อยเป็นค่อยไป แต่มันก็ต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะไปถึงขนาดเมืองอื่นๆ ดูเหมือนเราต้องเร่งมือแล้ว

รวมถึงกองทหารรักษาการณ์เมืองหวงซาด้วย

แม้ว่า หลิน ยู สามารถแก้ปัญหาที่เกิดจากผู้ฝึกตนได้ในวันนี้ แต่มันก็ทำให้เขาได้เห็นถึงข้อบกพร่องของเมืองหวงซา ซึ่งมีผู้ฝึกตนน้อยเกินไปไป

ผู้ฝึกตนที่เก่งที่สุดในเมืองหวงซา มีเพียง เหว่ย กัง ที่อยู่ระดับ 5 เท่านั้น ซึ่งเขาไม่สามารถต้านทานผู้ฝึกตนระดับ 6 ได้เลย

พวกเขาจะปลอดภัยหาก หลิน ยู ยังอยู่ในบริเวณเมืองหวงซา แต่ถ้าหากมีคนอื่นเข้าสร้างปัญหาอีกในตอนที่หลิน ยู กับกองกำลังของเขาไม่อยู่หล่ะ?

ดูเหมือนว่านอกจากจะพัฒนาเศรษฐกิจแล้วเขายังต้องพัฒนาคุณภาพของชาวเมืองอีกด้วย

แน่นอนว่า สิ่งที่สำคัญคือการฝึกฝนผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา เพื่อที่ หลิน ยู ได้ไว้วางใจให้พวกเขารับผิดชอบในหน้าที่สำคัญ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิน ยู ก็สั่งให้ มังกรสนมปิศาจ เร่งความเร็วเพื่อกลับไปยังดินแดน

สิ่งแรกที่ต้องทำเมื่อกลับไปยังดินแดนคือ ค้นหาสิ่งก่อสร้างที่ต้องการ

หลิน ยู จำได้ว่ามีสิ่งก่อสร้างบางส่วนที่ปลดล๊อกสำหรับชาวเมือง

เขาใช้เวลาเพียงไม่นานก็สามารถหาสิ่งก่อสร้างที่เขาต้องการได้

[ชื่ออาคาร : สนามฝึกซ้อม (กอง บก.)]

[ระดับสิ่งก่อสร้าง : ระดับ 1]

[คำแนะนำสิ่งก่อสร้าง : สามารถเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนให้กับชาวเมือง ยิ่งระดับสูงเท่าใด ประสิทธิภาพในการฝึกฝนก็ยิ่งมีมากขึ้น]

[โบนัสความเร็วในการฝึกฝน : 10%]

[พลังเวทย์/วัน : 100 แต้ม]

[วัสดุที่จำเป็น : ไม้ 100 ชิ้น หิน 100 ชิ้น พลังเวทย์ 200 แต้ม]

.....

สนามฝึกระดับ 1 สามารถเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนของชาวเมืองได้ 10% ผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่เลวนัก

ยิ่งไปกว่านั้น ปริมาณวัสดุที่ใช้ในการอัพเกรดก็ไม่มากนัก ทรัพยากรที่เหลืออยู่ของ หลิน ยู เพียงพอที่จะสร้างมันได้

หลังจากที่ทีมเหมืองขุดแร่กำลังไปได้สวยนั้น ทำให้เขาสามารถค่อยๆอัพเกรดสิ่งก่อสร้างไปเรื่อยๆ มันจะทำให้การฝึกฝนมีประสิทธิภาพมากขึ้น รวมถึงดึงดูดเหล่าผู้ฝึกตนเหล่านั้นให้เข้ามาด้วย

หลังจากตัดสินใจได้แล้ว หลิน ยู ก็เปิดหน้าต่างก่อสร้าง มันเป็นม่านโปร่งคล้ายแผนที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขา

มันเป็นแผนที่เมืองหวงซา ทั้งหมด

แถมยังแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่ามีพื้นที่ไหนสร้างได้และสร้างไม่ได้บ้าง มีแม้กระทั่งพื้นที่ก่อนการก่อสร้าง

"งั้นเลือกที่นี้ก็แล้วกัน!"

หลิน ยู ดูมันอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดเขาก็เลือกพื้นที่เปิดโล่งข้างๆจัตตุรัสใจกลางเมือง เข้าเลือกสร้างมันทันที

ในเวลาเดียวกันนั้น

ณ จัตุรัสเมืองหวงซา

ตรงพื้นที่เปิดโล่งที่ หลิน ยู เลือก ทันใดนั้นก็มีแสงพรางพราวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น แผ่นไม้และหินค่อยๆประกอบตัวเองเข้ากันอย่างรวดเร็ว ค่อยๆกลายเป็นอาคารทรงแปลกตา

การเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันทำให้เหล่าคนที่สัญจรไปมาผ่านจัตุรัสตกใจ พวกเขาทั้งหมดหยุดมองจากระยะไกล มีการถกเถียงกันไปต่างๆนาๆ

แม้แต่ เซียว ฉางกุ้ย ซึ่งกำลังเจรจากับเหล่าตัวแทนอยู่ที่บ้าน ก็ยังพาคนของเขามายังจัตุรัส

"นี้.. ถูกสร้างโดยนายท่าน?"

เซียว ฉางกุ้ย ทราบได้ทันทีว่านี้เป็นฝึมือของหลิน ยู

เหล่าบรรดาพ่อค้าและผู้ฝึกตนที่เดินทางมาจากเมืองอื่น ก็จำอาคารนี้ได้อย่างรวดเร็ว

"มันดูเหมือนจะเป็นสนามฝึกซ้อม ฉันเคยเห็นมันที่เมืองซวนหยาง"

"สนามฝึกซ้อมงั้นเหรอ? ดูเหมือนจะเป็นของดีนะ หลังจากล่ามอนสเตอร์ใน โกบีแล้ว ยังสามารถมาที่นี้เพื่อฝึกฝนและพักฟื้นได้อีกต่างหาก"

"ฉันแค่ไม่รู้ว่าค่าธรรมเนียมจะแพงหรือป่าว"

นอกจากทรัพยากรที่ใช้สำหรับการก่อสร้างแล้ว มันยังมีค่าใช้จ่ายจำนวนหนึ่งในทุกวันสำหรับการใช้พื้นที่ต่างๆในอาคาร

ดังนั้น ราชันมักจะตั้งราคาสำหรับการใช้งาน เพื่อให้พวกเขาได้รับคริสตัลเวทย์ที่เพียงพอ

หลิน ยู ผู้ซึ่งเพิ่งสร้างสนามฝึกซ้อมเสร็จ เขาเรียนรู้สิ่งต่างๆที่อยู่ภายในอาคาร

ในตอนนี้เห็นได้ชัดว่ามีผู้ฝึกตนเพียงแค่ไม่กี่คนในเมืองหวงซา ดังนั้นเขาจึงไม่โลภตั้งไว้เพียง 1 คริสตัลเวทย์/ชั่วโมง เท่านั้น

สำหรับเหล่าทหารรักษาการณ์เมืองหวงซาด้วยระดับของพวกเขา พวกเขาจะสามารถฝึกฝนได้ทุกวันโดยไม่มีค่าใช้จ่ายใด แต่ก็ไม่ควรหักโหมมากเกินไป

ในตอนนี้สนามฝึกซ้อมระดับ 1 มี ห้องฝึกเพียงแค่ 10 ห้องเท่านั้น

หากเขาต้องการเพิ่ม เขาจะต้องยกระดับมันขึ้นไป

"ไม่เลวเลย ค่อยมาอัพเกรดกันต่อเมื่อมีแร่ในวันพรุ่งนี้"

หลิน ยู มองไปทรัพยากรที่ว่างเปล่าในดินแดนของเขา ยกเว้นพลังเวทย์ที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นเป็น 160000

มีข่าวดีคือทีมขุดแร่ที่เขาขอให้ซู่ จง ตั้งขึ้นมา พวกเขารอเริ่มการขุดแร่ในวันพรุ่งนี้

ด้วยเหตุนี้ หลิน ยู จึงส่ง เต่าโคลน 2 ตัวไปยังเหมืองเพื่อป้องกันไม่ให้เหมืองถล่มลงมา

ด้วยวิธีนี้ เหล่าชาวเมืองสามารถขุดแร่ได้อย่างสบายใจ

หลังจากที่จัดการทุกอย่างแล้ว หลิน ยู ออกจากดินแดนไปพบกับ เหว่ย กัง ซึ่งกำลังพักฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บอยู่ขอให้เขาส่งคนที่เชื่อถือได้ไปตรวจสอบข้อมูลของเมืองโม่หยวน อีกทั้งเข้ายังไปหา เซียว ฉางกุ้ย เพื่อสอบถามเกี่ยวกับการพัฒนาของ เมืองหวงซา

จะกระทั้งเริ่มมืด หลิน ยู มายังดินแดนของเขา แต่จู่ก็มีเสียงดังขึ้นในหัวของเขา

[ขอแสดงความยินด้วย เนื่องจากคุณทำผลงานได้ทีในสงครามหมื่นโลก สังหารราชันต่างโลกไปได้ทั้งหมด 110 คน]

[ได้รับรางวัลพิเศษจาก ราชาแห่งอาณาจักรหวงหวู่ เป็นพลังเวทย์ 110000 แต้ม และ แก่นแท้ดินแดนระดับ 7 หวังว่าคุณจะพัฒนาต่อไปอย่างย่อท้อ]

.....

"แก่นแท้ดินแดนระดับ 7 งั้นเหรอ?"

ฝีเท้าของ หลิน ยู ค่อยๆหยุดลง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

นอกจากแก่นแท้ดินแดนระดับ 7 นี้แล้วเขายังได้รับพลังเวทย์มาอีก 110000 แต้ม

ราชาแห่งอาณาจักรหวงหวู่นี้ใจกว้างดีจริงๆ

ทันใดนั้นพลังเวทย์ของ หลิน ยู ก็เพิ่มขึ้นเป็น 270000 แต้ม เขากลับไปเป็นชายหนุ่มผู้มั่งคั่งอีกครั้ง

"เอาละ ที่นี้เราก็สามารถลองบ้างอย่างได้แล้ว"

ด้วยพลังเวทย์ที่มากมายขนาดนี้ จิตใจของ หลิน ยู ก็เริ่มตื่นเต้น

หลังจากกลับมายังปราสาทราชันและกินอาหารที่เหล่าชาวเมืองนำมาให้ เขาก็ไปยังใต้ต้นไม้แห่งชีวิตด้วยสายตาที่มุ่งมั่น

ครั้งล่าสุด

เขากลายพันธ์ไปเกือบ 1000 ครั้งกว่าจะได้รับพืชกลายพันธุ์สายเลือดราชวงศ์มา

ด้วยพลังเวทย์ที่มากมายในครั้งนี้ ไม่ว่ายังไงก็ตามเขาต้องได้ เขาจะต้องได้พืชกลายพันธุ์สายเลือดราชวงศ์มาให้ได้!

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด