2186 - สู่ต่างแดนอีกครั้ง
2186 - สู่ต่างแดนอีกครั้ง
ด้วยเหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น สือฮ่าวจึงไม่อาจลงมือต่อสู้กับราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหก เพราะผลลัพธ์ที่ตามมาจะน่ากลัวเกิน จินตนาการถึง
ในขณะนั้นสือฮ่าวได้แสดงวิธีการที่ยิ่งใหญ่ในการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ ดังนั้นพวกเขาจึงข่มขู่ทุกฝ่ายได้ทำให้ทัศนคติของราชาผู้เป็นอมตะทั้งหกนั้นอ่อนลง แม้กระทั่งการประนีประนอมและการยอมจำนน
ต่อมาเขาได้ริเริ่มที่จะสังหารศัตรู เขาต้องการใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการสังหารศัตรูและตรวจสอบความแข็งแกร่งของเขาเอง แต่ยังเป็นการข่มขู่อีกด้วย ทำให้ราชาแห่งอาณาจักรเซียน 'เข้าใจถึงความเหมาะสม'
ตอนนี้ เป็นการดีที่สุดที่จะไม่ให้คนพวกนั้นลงมือลอบแว้งกัดเขา
มิฉะนั้น หากพวกเขาทำให้เขาขุ่นเคืองอีกครั้ง เขาอาจจะระเบิดเจตนาฆ่าโดยตรง และทำลายดินแดนนี้จนสิ้นซาก
สือฮ่าวทิ้งคลังสมบัติของราชาอมตะไว้ แล้วเขาก็เดินไปทางอื่นๆ !
ในเวลาเดียวกันกระต่ายหยกจันทรา ชิงยี่ ฉางกงเอี๋ยนและคนอื่นๆก็รีบไปยังจักรวาลที่ราชาพานปกครองอยู่เพียงแต่ว่าความเร็วของพวกเขาช้าเดินทางมาช้าเกินไป
สือฮ่าวตัดสินใจออกเดินทางเพียงลำพัง และเขาจะกลับมาก็ต่อเมื่อทำภารกิจได้สำเร็จ
“เขาไปแล้วจริงๆ เขาจะบุกเข้าไปในอาณาจักรต่างแดนเพียงคนเดียว!”
ข้อมูลนี้แพร่กระจายไปทั่วดินแดนอมตะ ทุกเผ่าตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ในท้ายที่สุดฮวงกำลังจะสังหารราชาอาณาจักรต่างมิติเพื่อชดเชยการสูญเสียราชาอมตะทั้งสามคนนั้น!
อีกอาณาจักรหนึ่งเป็นถ้ำเสือวังมังกรอย่างแน่นอน แม่จะเกิดการต่อสู้กับดินแดนอมตะมาอย่างยาวนานพวกเขาก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะเสียเปรียบ
ในขณะเดียวกันพวกเขามีดินแดนแห่งความมืดซึ่งมีขนาดใหญ่กว่ามากคอยหนุนหลังอยู่ ในครั้งนี้การเดินทางของสือฮ่าวจะเต็มไปด้วยอันตรายอย่างแน่นอน
แน่นอนว่าเรื่องนี้มีบางสิ่งที่มีเพียงราชาอมตะเท่านั้นที่รู้และสิ่งมีชีวิตทั่วไปไม่มีวันทราบเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม ทุกคนเข้าใจความน่าสะพรึงกลัวของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน โดยรู้ว่าพวกเขาไม่ง่ายที่จะยั่วยุ เมื่อพวกเขาเริ่มสงครามแม้แต่ดินแดนอมตะก็ยังต้องปวดหัว
เพราะว่ากันว่าในดินแดนแห่งนั้นยังมีราชาอมตะที่ไม่ได้เปิดเผยตัวเองอีกมากมาย
เก้าสวรรค์สิบพิภพถูกคั่นอยู่ตรงกลางระหว่างอาณาจักรต่างมิติและดินแดนอมตะ
พื้นที่กันชนนี้กลายเป็นสนามรบของพวกเขามากกว่าหนึ่งครั้ง ทำให้ดินแดนขนาดใหญ่นั้นแทบจะถูกทำลายไปทุกยุคทุกสมัย
“เขาเดินไปทางไหน” มีคนถาม
ในเวลานี้ ราชาอมตะโบราณเหล่านั้นต่างก็ให้ความสนใจ เปิดตา จ้องมองไปในทิศทางที่ฮวงทิ้งไว้ เด็กคนนี้มีพลังน่าตกตะลึงเกินไปจริงๆ
หลังจากเวลาผ่านไปนาน ก็มีคนรายงานเรื่องนี้กลับมา
“เส้นทางที่เขาใช้คือประตูฟ้าตะวันตก เขากำลังมุ่งหน้าไปยังดินแดนต่างมิติจากที่นั่น!”
สิ่งนี้ทำให้เกิดสัญญาณเตือนของราชาอมตะทันที พวกเขาไม่สามารถนั่งเฉยๆได้อีกต่อไป ไม่ทราบว่ามีดวงตากี่คู่ที่ถูกทอดไปทางประตูฟ้าตะวันตก
ประตูฟ้าตะวันตกมีความสำคัญเป็นพิเศษ มันนำทางไปยังอาณาจักรต่างมิติโดยตรง ที่ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นดินแดนที่มีการต่อสู้ของราชาอมตะนับร้อยครั้ง
ต่อมามันถูกผนึกไว้อย่างสมบูรณ์ อย่างน้อยๆก็ผ่านมาหลายยุคที่ยิ่งใหญ่แล้วที่ประตูนั้นไม่เคยถูกเปิดออก
ย้อนกลับไปในยุคอดีตการต่อสู้ที่นั่นโหดร้ายเกินไป ระหว่างการต่อสู้ครั้งใหญ่ของสองดินแดน มีสิ่งมีชีวิตจำนวนมากที่ล่วงลับไป
ว่ากันว่าเมื่อหลายยุคสมัยก่อน ราชาอมตะและจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญมากมายต่างก็ร่วงหล่นที่นั่น ร่างที่ยิ่งใหญ่จำนวนมากพินาศ สุดท้ายก็สู้กันจนทนไม่ไหว ต่างฝ่ายต่างถอนตัว
ในที่สุด สถานที่แห่งนั้นก็ถูกผนึกไว้อย่างแน่นหนา
หลังจากยุคที่ยิ่งใหญ่หลายยุคผ่านไป นอกเหนือจากราชาอมตะและจักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญ ก็มีน้อยคนนักที่จะรู้ว่าเส้นทางนั้นคือเส้นทางที่เชื่อมต่อระหว่างสองดินแดน
ในขณะเดียวกันวันนี้ประตูฟ้าตะวันตกก็ถูกกล่าวถึงอีกครั้ง ดังนั้นจึงมีผู้ฝึกตนจำนวนมากที่สับสน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อตระกูลราชาอมตะเล่าถึงความจริงก็เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่
ทุกเผ่าพันธุ์ต่างพูดคุยกันอย่างหลงใหลและตกใจอย่างไม่น่าเชื่อ!
หลายยุคสมัยผ่านไปแล้วตั้งแต่มันถูกใช้งานครั้งสุดท้าย แต่ฮวงต้องการใช้เส้นทางนี้หรือไม่?
ดินแดนอมตะไม่รู้ว่ามีมหาอำนาจมากเท่าไหร่ที่ติดตามเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดใช้รูปแบบของพวกเขา อยากเห็นสถานการณ์ที่ประตูท้องฟ้าตะวันตก พวกเขาตกใจเกินไป
สือฮ่าวรู้จักเส้นทางนี้จากราชาพาน
นี่เป็นเมืองโบราณที่มีใครบางคนถูกส่งมาประจำการเพื่อปกป้องชายแดน พวกเขาทั้งหมดเป็นลูกหลานที่ไม่เชื่อฟังจากตระกูลราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ พวกเขาถูกเนรเทศมาที่นี่เพื่อปกป้องเส้นทางนี้
หลังจากผ่านไปหลายยุคหลายสมัย สถานที่แห่งนี้ก็สงบสุขอย่างที่สุดแล้ว เมืองยักษ์ถูกปกคลุมไปด้วยสีแดงเข้ม ไม่มีแม้แต่ใบไม้ใบหญ้าที่เติบโตขึ้นที่นี่
แม้แต่แก่นแท้แห่งจิตวิญญาณก็แห้งไปแล้ว ถูกแทนที่ด้วยพลังงานที่เยือกเย็น
เป็นเพราะก่อนหน้านี้ มีเลือดของราชาอมตะมากมายยอมสถานที่แห่งนี้จนกลายเป็นสีแดงฉาน เลือดของราชาอมตะพวกนั้นเต็มไปด้วยพลังแห่งความตายดังนั้นจึงยากที่จะมีสิ่งมีชีวิตเกิดในสถานที่แห่งนี้ได้
นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ที่นี่เป็นเหมือนคุก ลูกหลานของตระกูลราชาอมตะผู้ที่ทำความผิดอย่างใหญ่หลวงจะถูกส่งมาประจำการที่นี่ นี่เป็นการลงโทษประเภทหนึ่ง
"คนผู้นี้คือใคร? เขากล้ามาที่นี่เหรอ?”
มีคนมาที่ประตูฟ้าตะวันตกขณะขี่สัตว์ร้ายขนาดยักษ์ สัตว์ร้ายนั้นมีขนสีทองและฟันขาวเป็นประกาย ดุร้ายและร้ายกาจพลังปฐมแห่งความโกลาหลกระจัดกระจายออกมาจากร่างกายของมันไม่หยุด
“ชู่ว หากไม่อยากตายก็อย่าได้พยายามยั่วยุคนคนนี้ นี่คือฮวงผู้ลงมือสังหารราชาอมตะมาแล้วถึงห้าคน หรือว่าเขาต้องการใช้เส้นทางนี้เพื่อข้ามไปยังดินแดนอื่น?!”
แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่นี่ก็ได้รับข่าว รู้เรื่องของฮวงแล้วในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้!
สือฮ่าวนั่งอยู่บนหลังของเฮ่าสีทองมุ่งหน้าสู่ประตูฟ้าตะวันตก
คนเหล่านี้เมื่อมองเห็นเขาก็ล้วนแล้วแต่มีใบหน้าซีดขาวด้วยความหวาดกลัว พวกเขากังวลว่าพวกเขาอาจทำให้ราชาปีศาจคนนี้ขุ่นเคืองโดยไม่รู้ตัว
“เปิดประตู!” สือฮ่าวกล่าว
กีบเท้าของเฮ่าสีทองขุดลงไปที่พื้น แม้แต่ความว่างเปล่าก็ยังระเบิด เสียงเต๋าอันยิ่งใหญ่ก็ดังขึ้น ท้ายที่สุดนี่คือการดำรงอยู่ที่สามารถเทียบได้กับราชาอมตะ พลังของมันน่ากลัวเกินจะบรรยายได้
“นี่…” คนรอบข้างกลัวจนตัวสั่น
“มีปัญหาเหรอ?”
สือฮ่าวกล่าวด้วยเสียงจม ร่างกายของเขาปลดปล่อยรัศมีของราชาอมตะ แม้แต่ผู้อมตะที่แท้จริงก็รับไม่ได้ ล้มลงกับพื้นโดยตรง
ผู้คนที่นี่ตกใจกลัว สั่นไปหมดแม้แต่คำพูดก็เอ่ยออกมาไม่ได้
เมื่อราชาอมตะแสดงพลัง สิ่งมีชีวิตในระดับอื่นจะต้านทานได้อย่างไร?
ในท้ายที่สุดสือฮ่าวก็เปิดประตูด้วยตัวเองและก้าวออกจากดินแดนแห่งนี้
เฮ่าสีทองไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่สือฮ่าวกักขังวิญญาณดั้งเดิมของมันไว้และพร้อมที่จะทำลายทิ้งได้ทุกเมื่อ ดังนั้นมันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องติดตามเขาไป
อันที่จริง ณ จุดนี้มันยอมรับชะตากรรมของมันแล้ว อย่างน้อยที่สุดก็ไม่คิดจะระเบิดวิญญาณดั้งเดิมของตัวเองเหมือนเมื่อก่อน
เป็นเพราะมันเห็นเป็นการส่วนตัว แม้แต่ราชาอมตะไร้เปรียบเทียบทั้งสามก็ยังไม่สามารถรับรองความเป็นความตายของตัวเองได้ แล้วราชาอมตะระดับต่ำแบบมันยังมีเรื่องอะไรต้องน่าอับอาย?
หลังจากออกจากประตู พวกเขาก็มาถึงพื้นที่กว้างใหญ่ในจักรวาลที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ซึ่งถูกทุบตีจนพังทลายไปนานแล้ว!
มีข่าวลือว่าเดิมสถานที่แห่งนี้เป็นอาณาจักรขนาดใหญ่ แต่มันไม่สามารถทนต่อผลกระทบของการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ได้ ดังนั้นมันจึงถูกทำลายลง
มีซากดวงดาวที่ไม่มีที่สิ้นสุดและฝุ่นจักรวาลอยู่ทุกหนทุกแห่ง
นอกจากนี้ ยังมีซากศพจำนวนมากที่ลอยอยู่ในความว่างเปล่า แม้กระทั่งตอนนี้ยังคงมีความผันผวนของพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลัง
ยิ่งกว่านั้นเลือดบางส่วนยังคงส่องแสง ย้อมดวงดาวให้เป็นสีแดง
สือฮ่าวนั่งบนเฮ่าและมองเห็นประตูเมืองที่อยู่อีกด้านหนึ่งอย่างรวดเร็ว มันแข็งแกร่งและไม่แตกแยก สถานที่แห่งนี้มุ่งตรงไปยังอาณาจักรต่างแดน