ตอนที่ 99 ผูกขาดธุรกิจ

ตอนที่ 99 ผูกขาดธุรกิจ

[การส่งกลับทหารระดับ 6 กลับคืนจะได้พลังเวทย์เพียง 125 แต้มเท่านั้น คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่]

"ดำเนินการต่อ"

หลิน ยู กล่าวด้วยเสียงที่หนักแน่น

กองกำลังทั้งหมดของเขาที่ กลับมาจากสงครามหมื่นโลกถูกส่งกลับไปยังต้นไม้แห่งชีวิตโดยเขา

***สกิลส่งกลับ มีอยู่ในช่วงแรกๆของเรื่อง

เหลือเพียงแค่ จิตวิญญาณพฤกษา 5 ตัวที่สืบทอดสกิล พลังควบคุมธรรมชาติ และมังกรเงาพฤกษา มูรันชิ และ เต่าโคลนอย่างละ 5 ตัว

แม้แต่เหล่าพืชเพาะปลูกและพืชสายสนับสนุนทั้งหลายก็ยังลดลงเหลือเพียงแค่ 10 ตัว

มีทหาร 30 ตำแหน่งว่างลงในทันที

แน่นอนว่า ทหารที่เขาเหลือไว้นั้นคนเหล่าทหารที่มีค่าประสบการณ์ใกล้จะเต็มไปแล้ว

เพราะในตอนนี้เขากำลังจะสร้างกองทัพพืชที่ประกอบกองกำลังที่สามารถเพิ่มจำนวนได้

ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้เขามีชัยในสงครามหมื่นโลกในครั้งต่อไปได้

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หลิน ยู ไม่รอช้า เขาอัญเชิญ หญ้าเกล็ดเงิน ออกมาและเริ่มกลายพันธุ์พวกมัน

เช่นเดิม ตราบใดที่เขายังไม่ได้สืบทอดสกิลการขยายพันธุ์อย่างไม่มีที่สิ้นสุด มันจะถูกส่งกลับไปในทันที เหลือเพียงพืชที่สืบทอดสกิลที่เขาต้องการไว้

ใช้เวลาไม่นาน เขาก็กลายพันธุ์พืชทั้ง 30 ตัวครบ

เมื่อรวมกลุ่มกับพวกที่กลายพันธุ์ก่อนหน้านี้ เท่ากับเขามีทหารที่สามารถแยกตัวออกไปได้ทั้งหมด 85 ตัว

จากนั้นภายใต้คำสั่งของ หลิน ยู เหล่าพืชทั้งหมดก็เริ่มแยกตัวออก จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 4 และจาก 85 เป็น 340!!!

ถ้าหากพืชทั้งหมดของเขาเลื่อนขั้นเป็นระดับ 7 ทั้งหมดมันต้องเป็นกองกำลังที่น่าสะพรึงกลัวที่สุดอย่างแน่นอน

ด้วยออร่าแห่งพฤกษาที่เพิ่มค่าสถานะแบบหมู่ 10% ของ หลิงซี ยิ่งทำให้กองกำลังของเขาทรงพลัง

แผนต่อไปคือเก็บค่าประสบการณ์ให้พืชเหล่านี้เป็นระดับ 7 ก่อนช่วงมีนาคม

นี้อาจจะเป็นเรื่องยากสำหรับคนอื่น แต่มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับ หลิน ยู

เนื่องจากเขามีต้นไม้แห่งปัญญา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ออกไปล่ามอนสเตอร์เลย เขาก็สามารถยกระดับกองกำลังทั้งหมดของเขาเป็นระดับ 7 ได้ ก่อนที่สงครามหมื่นโลกจะเริ่มขึ้น

เมื่อถึงเวลานั้น....

ดวงตาของ หลิน ยู ค่อยๆแหลมคมมากขึ้น

ครั้งนี้ในสงครามหมื่นโลก เป็นเพราะเขาเพิ่งมาถึงทวีปดึกดำบรรพ์ได้ไม่นาน ทหารของเขายังได้รับการพัฒนาไม่เต็มที่ ดังนั้นเขาจึงเสียเปรียบอย่างมากในการต่อสู้กับราชันหน้าเก่าทั้งหลาย

ถ้าหากเขามีเวลามากกว่านี้ ผมลัพธ์อาจจะต่างออกไป

เขายังคงตั้งหน้าตั้งตารอสงครามหมื่นอาณาจักรครั้งต่อไปจะเป็นเช่นไร

แน่นอน ในเมื่อเช้ายังคิดได้ ราชันจากต่างโลกก็คงไม่ต่างอะไรกับเขา ติดอยู่ในอันดับ 6 ยังไม่ได้เลื่อนไประดับ 7

เป็นไปได้ว่าราชันเหล่านั้นและผู้มีอำนาจจากต่างโลก อาจจะใช้วิธีนี้ในการให้ราชันระดับ 6 ครอบครองสนามรบแต่ละแห่ง

มันเป็นเรื่องโหดร้ายสำหรับราชันหน้าใหม่

แต่การต่อสู้ในสงครามหมื่นโลกนั้นเป็นเรื่องของความเป็นความตาย พวกเขาก็กลืนกินกันและกัน

มีที่ไหนบ้างที่ไม่โหดร้าย

กล่าวแบบอ่อนโยนเลยคือ ราชันระดับ 6 นั้นมีค่าน้อยที่สุดแล้ว

หากราชันระดับ 6 ตายไป ราชันระดับ 6 อีกนับพันจะปรากฏตัว

นอกจากนี้เขาไม่ใช่คนเดียวที่รู้วิธีนี้

หากเขาสามารถได้รับทหารระดับ 7 ทั้งหมด โลกอื่นก็สามารถทำแบบนั้นได้เหมือนกัน นอกจากนี้ยังมีตรวจสอบต่างๆเหมือนถ่วงดุลระหว่างสิ่งที่มองไม่เห็น

หากเขาต้องการเอาตัวรอดจากรอยแยกมิตินั้น เขาต้องพัฒนาความแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง

"นายท่าน ท่านอยู่ด้านในหรือป่าวขอรับ"

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ก็มีเรียกหาเขาจากด้านนอกดินแดน

ด้วยการเชื่อมทางจิตวิญญาณกับมังกรสนมปิศาจบนท้องฟ้า ในไม่ช้า หลิน ยู ก็ค้นพบว่าบุคคลที่อยู่ด้านนอกป่าเถาวัลย์ คือ ซู่ จง รองหัวหน้าผู้ใต้บังคับบัญชาของ เซียว ฉางกุ้ย และมีชาวเมืองอีกหลายคนที่เข็นรถส่งอาหารมาใหม่

"เข้ามา"

หลิน ยู ขอให้ ชิงถัง เปิดทางให้กับพวกเขา

เมื่อซู่ จง และคนอื่นๆอยู่ข้างนอกเห็นว่าเส้นทางถูกเปิดออก พวกเขาก็เข็มรถส่งอาหารผ่านป่าเถาวัลย์ไปในทันที

"มีอะไรงั้นเหรอ?" หลิน ยู ถามขึ้น

"พวกเราได้รับคำสั่งจากหัวหน้า เซียว ให้นำอาหารมาให้นายท่านขอรับ" ซู่จง พยักหน้าด้วยความเคารพ เขาโค้งคำนับให้กับ หลิน ยู เหล่าคนที่มากับเขา ปฏิบัติตามเขา ดูระมัดระวังอย่างมาก

"อาหารเย็นงั้นเหรอ?" หลิน ยู รู้สึกมึนงงอยู่เล็กน้อย

"ใช่แล้ว ขอรับ หัวหน้าเซียวบอกว่าท่านเป็นเจ้าเมืองหวงซาของเรา แต่ท่านไม่มีใครอยู่ค่อยบริการท่านเลย ดังนั้นจากนี้ไป พวกเราจะเป็นคนนำอาหารมาให้มันทุกวันแทน"

"นอกจากนี้ นี้เป็นผ้าไหมบางส่วนที่พวกเราได้ซื้อมาจากพ่อค้า เครื่องแต่งกายของนายท่านเราให้ช่างตัดเย็บจัดการให้เรียบร้อยแล้ว พวกเรานำมันมาด้วย แต่ไม่รู้ว่ามันจะถูกใจนายท่านหรือเปล่า"

หลังจากที่ ซู่จง กล่าวเขาก็ได้มอบชุดที่ดูหรูหราในกับ หลิน ยู ราวกับนี้เป็นสมบัติ

"การที่พวกคุณแบบนี้ คุณได้ใช้เงินไปจำนวนมากเท่าไรกัน"

หลิน ยู มองชุดนี้ด้วยความประหลาดใจ

จากความรู้ของเขาเกี่ยวกับเมืองหวงซา เขาไม่ควรมีเงินจำนวนมากเพื่อเอามาซ้ำวัสดุล้ำค่าขนาดนี้ นับประสาอะไรกับการทำให้มันเป็นเสื้อผ้า

นี้จึงเป็นเหตุผลที่ หลิน ยู ไม่อยากให้พวกเขาฟุ่มเฟือย

สุดท้ายแล้ว ชาวเมืองนั้นเคยอาศัยอยู่อย่างยากลำบาก เขาในฐานะเจ้าเมือง เขาไม่สามารถทำให้ชีวิตของเหล่าชาวเมืองแย่ลงไปอีกได้

ซู่จง ดูเหมือนจะเข้าใจความสงสัยของ หลิน ยู เขาก็รีบอธิบายอย่างรวดเร็ว "เรียนนายท่าน ท่านอาจจะยังไม่รู้พืชผลที่ปลูกจากเมล็ดของนายท่านมีความสามารถพิเศษเมื่อกินเข้าไป เหล่าพ่อค้าที่เดินทางผ่านไปมาพยายามอย่างเต็มที่ๆจะรับซื้อให้ได้มากที่สุด ดังนั้นทุกวันนี้พวกเราจึงทำเงินได้อยากมากมาย"

"พืชเวทย์มนต์? อะไรละนั้น" หลิน ยู พูดออกมาด้วยความประหลาดใจ

เขาไม่คิดว่าพืชผลที่ปลูกจากเมล็ดพืชเหล่านั้นมีความพิเศษอะไร

เข้ารีบมายังปราสาทของราชันในดินแดน หยิบฟักทองสุกมา 1 ผลในวินาทีต่อมา หน้าต่างแสดงข้อมูล ก็ปรากฏตรงหน้าเขา

[อาหาร : ฟักทองแห่งความขลาด]

[ผลจากการกิน : เร่งอัตราการฟื้นของร่างกายช่วยทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นเล็กน้อย]

จากนั้นเขาก็เอามันฝรั่งอีกลูกหนึ่งขึ้นมา ข้อมูลก็ปรากฏขึ้น

[อาหาร : มันฝรั่งกลายพันธุ์]

[ผลจากการกิน : เพิ่มความแข็งแกร่งชั่วคราว ทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย]

....

เห็นได้ชัดว่าผักและผลไม้เหล่านี้แสดงผมที่แตกต่างกันจากพืชทั่วๆไปนัก เนื่องจากความสามารถพิเศษของเมล็ดพืช

แม้ว่าจะมีปริมาณเพียงเล็กน้อย แต่มันก็ยังมีประโยชน์มากกว่าทหารธรรมดา

ไม่น่าแปลกใจเลยที่พ่อค้าเหล่านั้นถึงกับแย่งกันซื้อ

ประมาณว่าพวกเขามองเห็นโอกาศในการทำธุรกิจ

จากที่กล่าวมา เมืองหวงซายังไม่เคยใช่อาหารเหล่านี้เพิ่มดึงดูดผู้คนมาเลย

ต้องรู้ก่อนว่าพืชผลเหล่านี้มีเฉพาะที่นี้เท่านั้น และมีเพียงนี้ในบริเวณใกล้เคียง ตราบใดที่เขาควบคุมการซื้อขายพืชผลเหล่านี้ได้ เขาก็สามารถพึ่งพาสิ่งเหล่านี้เพื่อส่งเสริมและพัฒนาเมืองหวงซาได้

เมื่อคิดถึงมัน หลิน ยู ก็บอก ซู่จงเกี่ยวกับแผนของเขา

"โอว นายท่าน ท่านหมายความว่าพวกเราต้องผูกขาดการซื้อขายพืชผลเหล่านี้งั้นเหรอ"

ซู่จง สมควรแล้วที่เป็นหนึ่งในรองหัวหน้าของเมืองหวงซา เขาเข้าใจความคิดของ หลิน ยู ได้ในทันที

หลิน ยู คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วบอกไปว่า "ใช่แล้ว ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเมล็ดที่ฉันให้พวกคุณไปจะไม่รั่วไหลออกไปมากจนเกินไป ผลของเมล็ดรุ่นที่ 2 จะไม่ดีเท่ารุ่นแรกอย่างแน่นอน สิ่งนี้คุณสามารถใช้ทำการแพร่กระจายข่าวสารออกไปได้ มันจะต้องดึงดูดผู้คนให้เข้ามาอย่างแน่นอน"

"เข้าใจแล้วขอรับ ข้าน้อยจะกลับไปจัดการเรื่องนี้ด่วนที่สุด"

เนื่องจากเป็นเรื่องเกี่ยวกับการพัฒนา เมืองหวงซา ซู่จง จะไม่กล้าที่จะละเลยเขา หลังจากมอบเสื้อผ้าและอาหารให้กับนายท่านของเขาแล้ว เขาก็รีบออกจากดินแดนกับยังเมืองหวงซาทันที

ในเวลาเดียวกันนั้น เสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหัวของ หลิน ยู ทันที

[ปริมาณการทำธุรกรรมในอาณาเขตย่อย "เมืองหวงซา" มาถึง 10000 คริสตัลเวทย์มนต์ ระบบภาษาของอาณาเขตจะถูกเปิดใช้งาน สำหรับรายละเอียด โปรดไปที่ฟังก์ชั่นจัดการอาณาเขตเพื่อตรวจ]

"การเก็บภาษีงั้นเหรอ?"

การแสดงออกของ หลิน ยู เปลี่ยนไปทันที

เขาเปิดไปที่หน้าต่าง [การจัดการอาณาเขต] เพื่อดูว่านอกเหนือจากตารางการจัดบุคคลากรและอาคารแล้ว ยังมีฟังก์ชั่นภาษีขึ้นมาอีกด้วย

[ภาษีอาณาเขต : เมืองหวงซา]

[อัตราภาษี : 5%]

[คำแนะนำฟังก์ชั่น : ภายในพื้นที่ของเมืองหวงซา จะมีการเรียกเก็บภาษี 5% สำหรับทุกการทำธุรกรรมสามารถปรับขึ้นลงได้อย่างอิสระ แต่จะมีผลต่อพลังความศรัทธาของชาวเมือง ดังนั้นโปรดใช้ความระมัดระวัง]

หลังจากที่อ่านคำแนะนำของการเก็บภาษีแล้ว หลิน ยู ก็บอกไปยังหน้าต่างทรัพยากรทันที มันมีคริสตัสเวทย์มนต์อยู่ 500 ก้อน

ตามการแปลงคริสตัลคือ 1 ต่อ 1 นี้เทียบเท่ากับพลังเวทย์ 500 แต้ม

ถึงแม้ว่ามันจะน้อยมาก แต่นี้ก็เหมือนกับหม้อทองคำใบแรกที่อาณาเขตของ หลิน ยู ให้กับเขามา

ความหมายมันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เพราะนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

หลังจากที่เมืองหวงซาพัฒนาขึ้นแล้วจริงๆ เขายังจะต้องกังวลเรืองไม่ได้รับพลังเวทย์อีกงั้นเหรอ?

ในที่สุดเขาก็ดูเหมือนราชันจริงๆซักที!

.

.

*****สวัสดีครับ ในตอนนี้ ราชันกลายพันธุ์ VIP 1 ใกล้จะจบลงแล้ว ฝากกลุ่ม VIP 2 ไว้ด้วยนะครับ ตอนนี้ถึงตอนที่ 129 แล้วครับ

ติดตามได้ใน เพจ facebook : ราชันกลายพันธุ์ - นิยายแปลไทย