ตอนที่ 92 กล่องแพนดอร่า (ฟรี)

ตอนที่ 92 กล่องแพนดอร่า

ซู่จือ ตรวจสอบข้อมูลของ ผานหยู่เสียนอีกครั้ง

ไอคิวสูง ต่อต้านสังคม และแม้แต่แนวโน้มต่อต้านมนุษย์เล็กน้อย แม้ว่าในความเป็นจริงแล้วเธอเป็นอัจฉริยะและเป็นที่เคารพบูชาของผู้คน แต่เธอมีความลับที่ไม่รู้จักอยู่เบื้องหลังและมีงานอดิเรกที่ชอบตัวร้ายที่น่าเศร้า

ซู่จือ จิบชาและพูดว่า "เธอเป็นคนประเภทที่ต้องการอยู่เคียงข้างตัวเอกเมื่อเธอดูรายการทีวีและภาพยนตร์ กลับจะพาตัวเองไปอยู่ฝ่ายตัวร้ายแทน เธอคือคนประเภทที่จะเป็นกำลังใจให้กับวายร้ายผู้โศกเศร้าที่มีความฝัน

หลี่เซิ่งเจียง คือ กวงเว่ยเจิ้ง

สิ่งนี้จะแตกต่างออกไปอย่างแน่นอน คนๆ นี้มุ่งมั่นที่จะกลายเป็นวายร้ายที่ทรงพลังและงดงามที่กระพือสายลมฤดูใบไม้ผลิ

“ความฝันของเด็กสาว” ซู่จือ กัดแอปเปิ้ล คุณอยากเป็นเมดูซ่าคนต่อ? ”

……

ในขณะนี้ ผานหยู่เสียนแอบรออยู่

เธอซ่อนตัวอยู่ในทางเดินจักรวาล และเฝ้าดูผู้เล่นงี่เง่ารวมตัวเป็นคธูลูและเดินจากไป จากนั้นเธอก็แอบออกมาพร้อมรูบิคคิวบ์ของเธอ

เธอเป็นอิฐสี่เหลี่ยมสีดำแดง

อิฐเหล็กเคลื่อนที่ได้ยากกว่าสไลม์กลมๆ สไลม์ยังมีส่วนสูงที่แข็งแกร่งในตัวเอง ซึ่งสามารถกระแทกพื้นและกระโดดได้

สายพันธุ์ของเธอประกอบด้วยอิฐสีแดงเข้มเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเธอ เธอได้พิจารณาสิ่งนี้แล้วเมื่อเธอพัฒนา เธอให้กลุ่มของเธอขยายตัว และยืดออกอย่างรวดเร็วและกลายเป็นงูอิฐ ก้อนอิฐส่ายหัวและเลื้อยอย่างรวดเร็ว

เธอชำเลืองมองยักษ์ที่อยู่ข้างหน้าเธอ แล้วแอบมองไปทางอื่น ฉันเห็นแผนที่แล้ว ฉันจะไปที่คุก คาร์ลสัน บนเกาะคุกและช่วย ชาร์ล็อต ที่ถูกคุมขัง

ขณะที่เธอเลื้อย เธอพึมพำว่า “ในเมื่อรูปร่างของฉันคือกล่องสี่เหลี่ยมสีดำ ดังนั้นชื่อพื้นเมืองของฉันในโลกนี้ก็คือแพนดอร่า

"กล่องแพนดอร่า! ประกอบด้วยหายนะ โชคร้าย การหลอกลวง โรคระบาด ความกลัวที่ถูกบิดเบือน และความชั่วร้ายที่สุดของโลก ผู้ที่เปิดกล่องวิเศษจะได้รับพลังที่น่าสะพรึงกลัว”

เธออดไม่ได้ที่จะกระซิบ “ชาร์ลอตต์ ฉันมาที่นี่เพื่อรอให้คุณเปิดกล่องแพนดอร่าของฉัน ฉันต้องการแบ่งปันพลังนี้กับคุณ”

……

ปี 805 แห่งอาณาจักรบาบิโลน

หนึ่งร้อยวันหลังจากพิธีศพของจักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุ ความไม่ลงรอยกันก็ได้ยินจากสถานศึกษาและนิกายพ่อมดทั้งหมด พวกเขาไม่ยอมรับว่า เออร์มินเป็นกษัตริย์องค์ต่อไป

ท้ายที่สุดแล้ว ราชาและจักรพรรดิทุกพระองค์ถือกำเนิดขึ้นจากการต่อสู้นองเลือด

แต่ในไม่ช้า ในเวลาไม่ถึงสามวัน เออร์มิน สวมร่างนักเล่นแร่แปรธาตุของเธอและเผยความแข็งแกร่งระดับเจ็ดระดับมหากาพย์ของเธอ ระงับความไม่ลงรอยลงทั้งหมด

อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ เกาะเล่นแร่แปรธาตุกอร์กอน สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และน้ำทะเลก็ปั่นป่วนอย่างรวดเร็ว

“ฉันกลับมาแล้ว”

สตรีผู้หนึ่งสวมชุดคลุมจอมเวทออกเดินทอดน่องข้ามฟากฟ้าไปยังอาณาจักรแห่งบาบิโลน

เธอเป็นตัวตนที่น่ากลัวจากยุคมืดโบราณ ในตำนานหลายร้อยปี เธอเป็นสัตว์ประหลาดต้องห้ามที่ทำให้เด็กๆ ร้องไห้ เธอเป็นบุคคลในตำนานที่ทุกคนพูดถึง หลังจากสูญเสียจากการถูกปราบปรามอดีตจักรพรรดิ ในที่สุดเธอก็ปรากฏตัวอีกครั้ง

“กุหลาบแห่งความตาย!”

เมฆบนท้องฟ้าเคลื่อนตัว กุหลาบดำปกคลุมท้องฟ้า เงาของมันครอบคลุมเมืองหลวงทั้งหมดของบาบิโลน

เมดูซ่า จักรพรรดินีแห่งความตาย!

ใบหน้าของเออร์มินเคร่งขรึมขณะที่เธอก้าวออกไปรับคำท้า

เวทมนตร์ของเธอใช้การสั่นสะเทือนเพื่อควบคุมคลื่นเสียง มันแปลกและยากที่จะป้องกัน เมื่อเธอสวมเกราะนักเล่นแร่แปรธาตุที่พระจักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุสร้างให้เธอ เธอสามารถต้านทานผู้เชี่ยวชาญด้านมหากาพย์ที่น่าสะพรึงกลัวผู้นี้ได้ด้วยการฝึกฝนระดับมหากาพย์ที่อ่อนแอของเธอ

อย่างไรก็ตาม หลังจากการสู้รบที่ยาวนาน เธอยังคงพ่ายแพ้

แกรนแธม มีสาวกที่ดีคนหนึ่ง แม้เขาทำร้ายฉัน … ฉันจะไม่ฆ่าคุณ แต่ฉันจะควบคุมอาณาจักรกุหลาบบนยอดเขาอีกครั้ง” เมดูซ่ากระอักเลือดออกมาเต็มปากและดูประหลาดใจ อย่างไรก็ตาม เธอหันหลังกลับและจากไป เช่นเดียวกับลิลิธ คุณจะต้องรับผิดชอบดูแลอาณาจักรบาบิโลนอีกครั้งและจัดหาคนให้ฉันอย่างสม่ำเสมอ

อารมณ์ของเมดูซ่ายังคงเหมือนเมื่อก่อน

เธอมักจะปล่อยให้คู่ต่อสู้ของเธอเติบโต เพราะเธอต้องการคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง

มันเหมือนกับจักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุที่มอบแรงกดดันแห่งความตายแก่เธอและทำให้เธอก้าวข้ามไปสู่อาณาจักรแห่งมหากาพย์ เธอยังต้องการใครสักคนที่จะกดดันเธอและก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์เพื่อกลายเป็นครึ่งเทพ

“ฉันแพ้แล้ว” เออร์มินยิ้มอย่างขมขื่น

ในวันนี้ ยุคมืดกลับมาอีกครั้ง

ในเวลาเพียง 30 ปี เมดูซ่าได้ควบคุมอาณาจักรกุหลาบอีกครั้งและฟื้นฟูการปกครองของแม่มดชั่วร้าย

แม่มดชั่วร้ายบางคนที่ละเมิดบัญญัติสามประการของแม่มด พยายามต่อสู้ในขณะที่อยู่ในประตูแห่งความตาย ถูกต้องการตัว และออกตามล่ามนุษย์อย่างต่อเนื่อง ออกมาตามท้องถนนในที่สาธารณะ

ในวันนี้ เมดูซ่ายังคงนั่งอยู่ในพระราชวังโดยหลับตาเล็กน้อย ในตอนนั้น ฉันจดจ่ออยู่กับอำนาจ ความเย่อหยิ่ง แต่ตอนนี้ ฉันแค่ต้องการเป็นพระเจ้า ทะลวงผ่าน และบรรลุความเป็นอมตะที่แท้จริง ฉันยังรู้อย่างชัดเจนว่าแม่มดชั่วร้ายได้ปิดม่านลงแล้ว ตอนนี้ฉันแค่กดดันเออร์มิน

“เออร์มิน คุณยังไม่แข็งแกร่งพอ คุณสามารถพัฒนาขึ้นและให้โอกาสฉันในการฝ่าฟันได้หรือไม่? \”

เมดูซ่าสูดหายใจลึก

ไม่ใช่ว่าเธอไม่ถามเกี่ยวกับชุดขยายยีนที่สาม แต่เออร์มินบอกเธอว่ามันหายไปแล้ว

เขารู้ชัดว่าเธอจะกลับมา แล้วเขาจะทิ้งมันไว้ให้เธอได้อย่างไร? นอกจากนี้ ยาต้องห้ามทั้งหมดถูกใช้จนหมดในตอนนั้น จักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุใช้เลือดฟีนิกซ์ที่เหลืออยู่กับแม่มดน้อยเจ็ดตัวที่มีคุณสมบัติไม่ดี

สุดท้ายถูกมอบให้กับเออร์มิน ศิษย์ของเขา

ยาต้องห้ามสำหรับการเป็นเทพเจ้าต้องการเลือดฟีนิกซ์เป็นตัวกระตุ้น อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปหลายร้อยปี นกฟีนิกซ์ก็ค่อยๆ ละทิ้งวัยเด็กและก้าวข้ามตำนานในอดีต มันได้เข้าสู่อาณาจักรของครึ่งเทพแล้ว และไม่มีใครในโลกนี้ที่เทียบได้กับมัน นั่นเป็นเหตุผลที่จักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุต้องการได้รับเลือดฟีนิกซ์อีกครั้งหลังจากชีวิตที่สองของเขา แต่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากฟีนิกซ์ครึ่งเทพ

เมดูซ่าขมวดคิ้วและกระซิบ “จะเป็นพระเจ้าต้องฆ่าพระเจ้าก่อน? อย่างไรก็ตาม ฉันไม่จำเป็นต้องเดินไปตามทางของเขาและใช้ยาเพื่อปรับปรุงระดับชีวิตของฉัน ถ้าฉันเดินตามรอยเขา แสดงว่าฉันด้อยกว่าเขาไม่ใช่หรือ?”

เมดูซ่ายังคงเป็นผู้หญิงที่หยิ่งผยอง ในเมื่อเขาซึ่งเป็นจักรพรรดินักเล่นแร่แปรธาตุสามารถเปิดเส้นทางสู่ความเป็นเทพได้ ทำไมฉันถึงทำไม่ได้? ”

ในขณะนี้ ข่าวชิ้นหนึ่งมาจากภายนอก

ทางตะวันตกของภูเขาบัลชิค ใกล้กับทะเลทราย ห้องเล่นแร่แปรธาตุของแม่มดกุหลาบถูกโจมตีโดยไม่มีเหตุผล เราขาดการติดต่อกับพวกเขา

เมดูซ่าไม่ได้คิดอะไรมาก มันน่าจะเป็นการกบฏของแม่มดดั้งเดิม ดังนั้นเธอจึงส่งคนไปตรวจสอบ

ผ่านไปอีกไม่กี่ชั่วโมง

แม่มดอันดับ 4 ที่ไปตรวจสอบดูเหมือนจะเห็นบางสิ่งที่น่ากลัว เธอบ้าไปแล้วและวิ่งออกไป ตา หู ปาก และจมูกของเขามีเลือดออกและเสียชีวิต มันเป็นความตายที่น่าสลดใจ

“ตายทันที? พวกเขาเห็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัว? น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ” จักรพรรดิเมดูซ่าประทับบนบัลลังก์ ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอแตะปลายนิ้วของเธอเบา ๆ และแม่มดที่อยู่ด้านล่างก็ไม่กล้าส่งเสียง

ผ่านไปอีกวัน

แม่มดชั่วร้ายในตำนานระดับ 6 ไปตรวจสอบ แต่เธอก็ยังบ้าคลั่งในทันที เธอถูกพบโดยแม่มดที่เดินผ่านมาและนำกลับไปที่ราชวัง

เธอเป็นคนแรกที่กลับมามีชีวิต ผมของเธอยุ่งเหยิง และดวงตาของเธอก็เหม่อลอย ราวกับว่าเธอได้เห็นบางสิ่งที่น่ากลัวและไม่รู้จัก เธอบ้าไปแล้ว

ไม่มีบาดแผล ไม่มีร่องรอยการต่อสู้ โม่ไป๋ เป็นแม่มดในตำนานอันดับที่ 6 ซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก จู่ๆ เธอก็บ้าไปได้อย่างไร? ”

“แม้กระทั่งแม่มดในตำนานระดับหก…”

เธอเห็นอะไร!

ในราชวัง แม่มดและผู้นำทุกคนต่างหวาดกลัว ความตึงเครียดและความกลัวแผ่ขยายออกไปอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

อารมณ์ที่เก่าแก่ที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดของมนุษยชาติคือความกลัว และความกลัวที่เก่าแก่ที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดคือความกลัวในสิ่งที่ไม่รู้จัก

ความมืดที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของเหวนั้นเป็นสิ่งที่ผู้คนต้องการซ่อน เป็นสิ่งที่ไม่มีใครยอมเผชิญหน้า นอกจากนี้ยังเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงมีพลังที่ดึงดูดให้ทุกคนเข้ามาสำรวจ

ความกลัวเป็นสิ่งที่น่ากลัว แต่ก็เป็นเรื่องโรแมนติกเช่นกัน

“เราต้องสอบสวน!”

“พ่อมดเป็นผู้แสวงหาความรู้ที่แสวงหาความจริง และกฎของโลก!”

แม่มดนับไม่ถ้วนทั้งกลัวและตื่นเต้นกับสิ่งที่ไม่รู้

แม่มด โม่ไป๋บ้าไปแล้ว เราไม่รู้ว่าเธอจะรอดไหม เมดูซ่าสูดหายใจลึก อย่างไรก็ตาม ฉันสามารถดูว่าเธอผ่านอะไรมาบ้างจากการอ่านความทรงจำของเธอ

ฝ่ามือของเมดูซ่าแตะหน้าผากของเธอเบาๆ และความทรงจำที่เลือนลางก็ปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ

มันเป็นป่าบนภูเขา

แม่มดกำลังตรวจสอบ และในพริบตา เธอเห็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวและคลุมเครือสูงตระหง่านอยู่ในก้อนเมฆ ในขณะนั้นเอง จิตใจของเธอก็พังทลายลง เธอไม่สามารถเข้าใจรูปแบบชีวิตในระดับนี้ได้ และภาษาแปลกๆ นับไม่ถ้วนหลั่งไหลเข้ามาในความคิดของเธอ จากนั้นแม่มดในตำนานก็บ้าคลั่ง

เธอเพียงเหลียวมอง…

เธอล้มลงในทันที?

พรึ่บ!

ใบหน้าของเมดูซ่าซีดลงเมื่อเธอเห็นฉากนี้ผ่านความทรงจำของเธอ เธอไม่เคยรู้สึกหวาดกลัวและตกใจเช่นนี้มาก่อน มันเป็นความกลัวตาย

เธอกัดริมฝีปากและตื่นขึ้นในทันใด

“จักรพรรดินีเมดูซ่า!”

คนรอบข้างต่างร้องออกมาด้วยความประหม่า แม้ว่ามันจะเป็นเพียงความทรงจำ แต่ก็มีฟันเฟือง?

“ฉันสบายดี” เธอกล่าว

เมดูซ่าค่อย ๆ กลับสู่บัลลังก์ของเธออย่างช้า ๆ ใบหน้าของเธอมีความกลัว

“ฉันมองไม่เห็นรูปร่างของมันในความทรงจำนั้นด้วยซ้ำ! มันมีลักษณะอย่างไร? ก้อนหมอกดำ? แอ่งโคลนสีเขียวเข้ม? ไม่สามารถมองมันได้โดยตรง! มันอธิบายไม่ได้และมนุษย์ไม่สามารถสังเกตการมีอยู่ของมันได้! เพราะทันทีที่คุณเห็น สมองของคุณจะรับไม่ไหวและจะพังทลายลง!”

มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักซึ่งไม่สามารถสังเกต ได้ยิน หรือเข้าใจได้?

เมดูซ่าพึมพำกับตัวเองครู่หนึ่ง นึกถึงภาษาแปลกๆ ที่น่ากลัว วุ่นวาย บิดเบี้ยว และมืดมนที่เธอเพิ่งได้ยิน ราวกับว่าสิ่งชั่วร้ายและความมืดโบราณบางอย่างกระซิบข้างหูเธอเหมือนปีศาจ

“ว้าว มีคนมาที่นี่อีกแล้ว!”

“สวยจัง! สายสวย! เป็นไงบ้างคนสวย”

“เอ๊ะ? ทำไมคุณถึงอาเจียนเป็นเลือดอย่างบ้าคลั่งทันทีที่มองเรา? ทำไมคุณถึงดูเหมือนกำลังจะเสียสติและวิ่งหนีอย่างบ้าคลั่งเมื่อเห็นเรา”

“เราพูดเกินไปหรือเปล่า”

“ฟัค! คงเป็นเพราะพวกเราขี้เหร่เกินไป! มันเป็นความผิดของนักแข่งรถแห่งภูเขาฮารูนะ!”

“พี่น้อง ข้าเหนื่อยแล้ว เราจะใช้เวลานานเท่าใดจึงจะไปถึงทะเลทราย? เราต้องไปที่ทะเลทรายเพื่อฆ่าฟินิกซ์ และเอาเลือดมอบเป็นของขวัญสำหรับเออร์มินหรือไม่”

….

พรึ่บ!

เมดูซ่าอดไม่ได้ที่จะกระอักเลือดออกมาอีกคำหนึ่งเมื่อได้ยินเสียงวุ่นวาย

สิ่งนี้คืออะไร

นี่เป็นสิ่งมีชีวิตพิเศษหรือไม่?

เธอแสดงความรู้สึกหวาดกลัวอย่างสุดซึ้ง นี่มันความคิดที่วุ่นวายแบบไหนกันนะ? สิ่งมีชีวิตนี้เป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติ มันส่งภาษาที่บิดเบี้ยวแบบนี้ออกมาอย่างต่อเนื่อง … มันเป็นคำสาปบางอย่างหรือเปล่า?”