ตอนที่ 56 มีเพียงสงครามเท่านั้น! (ฟรี)

ตอนที่ 56 มีเพียงสงครามเท่านั้น!

อาณาจักรกุหลาบ ส่งคนจำนวนมากออกไปที่ 'ทะเลทรายเนฟธิส' แต่ไม่กล้าที่จะรุกราน เทพแห่งไฟหนุ่ม แต่กลับแอบล่าเผ่าพันธุ์ 'นกกางเขนพิษ' รอบๆ บริเวณด้านนอกแทน

นี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวอย่างยิ่งที่อาศัยอยู่ในทะเลทราย มันเป็นพิษมากที่สามารถฆ่าแม่มดระดับสี่ได้อย่างง่ายดาย

ภายในอาณาจักรกุหลาบ แม่มดแห่งความตายได้ออกคำสั่ง

ผู้คนต้องหลอมรวมกับ 'เลือดของนกกางเขนพิษ'!

พี่เลี้ยงแม่มดระดับห้าและสี่ที่มีอำนาจทั่วทั้งอาณาจักรได้นำแม่มดฝึกหัดทีละคนไปตั้งห้องปฏิบัติการเล่นแร่แปรธาตุ พวกมันถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อทำการทดลองต่างๆ เกี่ยวกับยาอายุวัฒนะ หลังจากผ่านประสบการณ์เฉียดตายมานับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดพวกเธอก็พบหนทางที่จะยืดอายุขัยอยู่ได้สำเร็จ

พวกเธอพบว่าเลือดชนิดนี้เข้มข้นมาก มีเพียงผู้หญิงเท่านั้นที่มีโอกาสรอดชีวิต และผลข้างเคียงก็ชัดเจนมาก

ผู้หญิงจะกลายร่างเหมือนพิณ

ร่างกายของผู้หญิงเหล่านั้นเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ พวกมันเอนหลังไปข้างหน้าพร้อมกับแขนขนนกที่กลายเป็นปีกสีแดงเข้ม พวกเธอสามารถร่อนได้ในระดับความสูงต่ำและมีกรงเล็บที่แหลมคม มีความรุนแรงและมีพิษร้ายแรง

ทันทีที่พวกเธอเกิด พวกเธอมีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของจอมเวทระดับสอง

บ่ายวันนั้น จักรพรรดินีเมดูซ่าไปเยี่ยมห้องทดลองของแม่มด

ในห้องเล่นแร่แปรธาตุ เธอตกใจเล็กน้อยที่เห็นกองขวดเล่นแร่แปรธาตุสีสันสดใส กองไหสีดำที่มีฟองสีน้ำเงิน และพิณอยู่ในกรง

“แล้วแบบนี้ล่ะ? จะมีการเปลี่ยนแปลงทางสัณฐานวิทยาในเลือดของสัตว์วิเศษทุกชนิด เลือดของตาปีศาจ คือจิตวิญญาณ เพิ่มศักยภาพของสมองของมนุษย์ ดังนั้นเราจึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพใดๆ”

“อย่างไรก็ตาม เลือดของของนกกางเขนมีพิษและสไลม์ไม่ได้ส่งผลกับสมอง พวกมันถูกใช้สำหรับการเปลี่ยนแปลงภายในอวัยวะ ดังนั้นพวกเธอจึงกลายเป็นสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์… พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กชนิดใหม่… พวกมันมีรูปร่างที่ผิดรูปและอ่อนแอมาก เนื่องจากร่างกายครึ่งหนึ่งของพวกเธอกลายเป็นสัตว์ร้าย ฉันจะเรียกพวกเธอว่าออร์ค”

พิณที่อยู่ในกรงร้องลั่น

“ราชินี คุณทำอย่างนี้ไม่ได้ พวกเราเหล่าแม่มดยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อหลอมรวมกับเลือด ทั้งหมดนี้ก็เพื่ออาณาจักร แทนที่จะได้รับรางวัลหลังจากความสำเร็จ เรากลายเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ…”

“พวกคุณน่าเกลียดเกินไป ผู้หญิงอย่างเราคือคนเหนือคน เราไม่อยากน่าเกลียด”

จักรพรรดินีเมดูซ่ามีสีหน้าเย็นชาขณะที่เธอเหวี่ยงแขนเสื้อและหันกลับมา

หลายพันปีต่อมา ข้อความหนึ่งถูกบันทึกไว้ในยุคของแม่มดอันรุ่งโรจน์

' ปีที่ 385 แห่งอาณาจักรบาบิโลน แม่มดชั่วร้ายแห่งอาณาจักรกุหลาบ อาณาจักรบนยอดเขาได้ทำการทดลองเล่นแร่แปรธาตุที่บ้าคลั่ง พวกเธอใช้น้ำยาอีลิกเซอร์ที่หลายชนิดและพยายามรวมคนเข้ากับสัตว์ร้าย ในท้ายที่สุด พวกเธอสร้างสัตว์เล่นแร่แปรธาตุที่โหดร้ายและผิดรูปอย่างมาก วันนั้นออร์คถือกำเนิดขึ้น '

ปี 391 แห่งอาณาจักรบาบิโลน

อาณาจักรกุหลาบ อาณาจักรแห่งสตรีนิยม ได้สร้างระบบทาสขึ้นใหม่

พวกเธอแบ่งคนออกเป็นชนชั้นอีกครั้ง แม่มดได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในระดับสูงสุดและเป็นที่รู้จักในฐานะขุนนางของอาณาจักร ผู้หญิงได้รับการจัดอันดับสูงสุดเป็นอันดับสองและเป็นพลเมืองอันดับหนึ่ง ผู้ชายอยู่ในอันดับที่ต่ำที่สุดและถูกมองว่าเป็นพลเรือนทั่วไป ในขณะที่ออร์คเป็นทาส

เมื่อผู้หญิงฆ่าผู้ชาย เธอจะต้องจ่ายค่าชดเชย 300 เหรียญกุหลาบเท่านั้น

เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งฆ่าออร์ค ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตระดับต่ำสุด เธอจะต้องจ่ายเพียงครึ่งหนึ่งของ สัตว์ร้ายอัลลา

ในปีเดียวกันนั้น อาณาจักรเนฟธิสออร์ค ที่เชื่อมโยงกับทะเลทรายได้ก่อตั้งขึ้น

มากกว่าครึ่งหนึ่งของเผ่าพันธุ์ออร์คที่อาศัยอยู่ในดินแดนนั้นมีสถานะที่ต่ำมาก พวกเธอจัดหาแรงงานให้กับอาณาจักรกุหลาบ รวมถึงวัสดุต่างๆ สำหรับแม่มด ร่างกายของพวกเธอยังเป็นวัตถุดิบชั้นดีสำหรับการเล่นแร่แปรธาตุอีกด้วย

ประวัติศาสตร์ของบาบิโลนได้เข้าสู่ยุคแห่งความมืดมนของการกดขี่ข่มเหงอย่างสมบูรณ์

ปี 397 แห่งอาณาจักรบาบิโลน

ในอาณาจักรกุหลาบ แม่มดแห่งความตายได้ออกคำสั่ง

“อเดลีน แม่มดระดับ 5 จะออกเดินทางไปยังอาณาจักรบาบิโลนและยึดครองบัลลังก์”

สามวันต่อมา เหนือพระราชวังแห่งบาบิโลน

อเดลีน ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสวยงามและเซ็กซี่ ในฐานะทูตของอาณาจักร แม่มดกุหลาบ เธอมองไปที่ลิลิธซึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์และเย้ยหยัน “นี่คือผู้หญิงที่เคยต่อสู้กับจักรพรรดินีในตอนนั้นเหรอ? พ่อมดแปดระดับห้าปรากฏตัวขึ้นในอาณาจักรกุหลาบ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตอนนี้คุณยังด้อยกว่ารุ่นน้องมาก”

ลิลิธนิ่งเงียบ ขณะที่เธอกำคทาไว้ในมือ

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น มีการพิชิตทะเลทราย การเกิดขึ้นของ และการก่อตั้งอาณาจักรออร์ค

“ข้าชมาวันนี้เพราะท่านมอบคนน้อยเกินไป ท่านจักรพรรดินีเป็นคนใจดี อย่างไรก็ตาม พวกคุณไม่สามารถใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ได้”

อเดลีน มีสีหน้าเย็นชา “จากนี้ไป ข้าจะยึดครองอาณาจักรบาบิโลนโดยสมบูรณ์และทำให้ทั้งประเทศใช้งานได้อย่างเต็มที่ ฉันจะเปลี่ยนมันให้เป็นสถานที่ผลิตผู้ชาย”

ในใจของเธอ อเดลีน รู้สึกตื่นเต้นมาก

มีพ่อมดระดับห้าจำนวนมากในประเทศ เธอเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าเพราะแม่มดน้อยของเธอค้นพบสไลม์ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รับโอกาสที่ดีในการบริหารอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ในตอนนี้

เธอสามารถบริหารอาณาจักรบาบิโลนและได้รับอำนาจ

ผู้ติดตามแม่มดอีกคนที่ไว้ใจได้จะรับผิดชอบดูแลอาณาจักรออร์ค ซึ่งจะผลิตกองกำลังแรงงานและวัตถุดิบในการเล่นแร่แปรธาตุ

เรื่องสำคัญเช่นนี้ไม่มีทางล้มเหลวอย่างแน่นอน เธอต้องทำได้ดีกว่าแม่มดคนอื่นๆ

“คุณต้องการให้ฉันยอมสละบัลลังก์…”

การแสดงออกที่น่าเกลียดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของลิลิธ

สำหรับแม่มดระดับสูงในพระราชวัง ใบหน้าของพวกเธอก็อัปลักษณ์เช่นกัน

บาบิโลนอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรมลงเรื่อยๆ เป็นเวลาหลายปี แต่บัดนี้ในที่สุดบาบิโลนก็เผชิญกับชะตากรรมของการกดขี่ข่มเหงทั้งประเทศ

ลิลิธมีสีหน้าขมขื่น เนื่องจากใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างมากหลายครั้ง จากสีเขียวเป็นสีขาว ในที่สุดเธอก็ก้มหัวลง “ฉัน ลิลิธ เลือกที่จะยอมจำนนและมอบบัลลังก์…”

“ฉัน ลิลิธ เลือกที่จะยอมจำนนและมอบบัลลังก์…”

“ฉัน ลิลิธ เลือกที่จะยอมจำนนและมอบบัลลังก์…”

…

อเดลีน ใช้ทักษะเวทมนตร์โดยเฉพาะ 'ระลอกแห่งเสียง' เมื่อลิลิธพูด คำพูดของเธอแพร่กระจายไปทั่วอาณาจักรทันที

“ราชินี!”

แม่มดนับไม่ถ้วนตะโกนขณะที่พวกเธอไม่ต้องการเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น

“ในที่สุดบาบิโลนของเราก็กำลังจะ…”

ในช่วงเวลาแห่งการยอมจำนน ผู้คนนับไม่ถ้วนร้องไห้อย่างขมขื่นและหลั่งน้ำตาไปทั่วอาณาจักรบาบิโลน

แม่มดจำนวนนับไม่ถ้วนที่ถือไม้เท้าอยู่ในมือล้มลงคุกเข่าและทรุดตัวลงอย่างสิ้นเชิง พวกเธอเกลียดความจริงที่ว่าพวกเธอไม่มีอำนาจและไร้ความสามารถ

ในขณะนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นปีที่ลิลิธพ่ายแพ้และยอมจำนน

ในอีกสถานที่หนึ่ง ภายในบ้านซอมซ่อของ สมาคมแม่มดน้อยกลุ่มหนึ่งร้องโหยหวนและร้องไห้ขณะที่พวกเธออุ้มสไลม์น่ารักไว้ในอ้อมแขน ใบหน้าเล็กๆ ที่น่ารักของพวกเธออาบไปด้วยน้ำตา ขณะที่แม่มดน้อยทั้งเจ็ดคุกเข่าลง

“อาณาจักรของเรากำลังจะถูกทำลาย…”

แม่มดอ่อนแอและไม่มีอำนาจในขณะที่พวกเธอร้องไห้เสียงดัง เช่นเดียวกับประชาชนทั่วไปที่อยู่ข้างนอกตามท้องถนน พวกเธอยังเป็นสมาชิกของอาณาจักรด้วย

"มันจะเรียบร้อยดี."

หลี่เซิ่งเจียง กระโดดออกจากบ้านและเขย่าหัวของเขา “ฉันจะออกไปข้างนอกสักหน่อย ถึงเวลาที่ฉันทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพวกคุณในปีนั้นแล้ว”

…

ภายในพระราชวังแห่งบาบิโลน

บูม!

พลังที่น่าสะพรึงกลัวลงมาจากท้องฟ้าและไม่ได้ซ่อนเร้นอีกต่อไป

“คุณเป็นแม่มดระดับ 5 แต่คุณยังกล้าหยิ่งผยอง”

เสียงแผ่วเบาดังขึ้นทันทีหลังจากที่พลังที่น่าสะพรึงกลัวลงมา เสียงนั้นฟังดูเป็นผู้ใหญ่ราวกับว่ามันเคยประสบกับความทุกข์และความยากลำบากมากมาย “ลิลิธ เธอไม่ต้องทำแบบนี้อีกแล้ว ในเมื่อทุกอย่างมาถึงจุดนี้แล้ว คุณไม่ต้องยอมซื้อเวลาให้ฉันอีกต่อไป”

"นั่นใคร?!"

การแสดงออกบนใบหน้าของ อเดลีน เปลี่ยนไปอย่างมาก เธอหันศีรษะและมองไปที่ชายผู้สมบูรณ์แบบและเพรียวบางสูงสามเมตรที่เดินนำหน้าเธอไป

เสียงดังก้อง

แรงกดดันเงียบ ๆ กำลังบดขยี้พ่อมดระดับห้าที่ทรงพลังอย่างยิ่งนี้

อเดลีน ไม่สามารถช่วยให้เข่าของเธออ่อนแรงได้ ขณะที่เธอคุกเข่าลงบนพื้นด้วยท่าทางสยองขวัญ “พ่อมดระดับหก! ฉันไม่เคยคิดเลยว่าอาณาจักรบาบิโลนของคุณจะซ่อนคนแบบคุณไว้”

เธอต้องการหนี แต่… มันสายเกินไปแล้ว!

แรงกดดันที่มองไม่เห็นเกิดขึ้นในชั่วพริบตาและทำให้เธอหมดสติไป

ช่องว่างระหว่างอาณาจักรใหญ่แต่ละแห่งน่ากลัวเกินไป ในตอนนั้น เมื่อเมดูซ่าทะลวงไปถึงระดับหก เธอคนเดียวได้เอาชนะแม่มดหลายร้อยคนในบาบิโลน รวมทั้งลิลิธ พ่อมดแม่มดระดับห้าด้วย

“พ่อมดระดับหก! ฉันไม่เคยคิดเลยว่าอาณาจักรบาบิโลนของคุณจะซ่อนคนแบบคุณไว้”

ในขณะนี้ ด้วยคลื่นเสียง คำพูดของ อเดลีน ได้แพร่กระจายไปทั่วอาณาจักร

“เรามีพ่อมดระดับหกในอาณาจักรบาบิโลนของเรา?”

“เรายังมีผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนอยู่อีกหรือ?”

“นั่นคือจักรพรรดินีลิลิธ ต้องเป็นเพราะทรัพยากรที่เธอรวบรวมมาหลายปี กลายเป็นว่าจักรพรรดินีลิลิธมอบทรัพยากรทั้งหมดของเธอให้กับคนอื่น…”

ตามท้องถนน ผู้คนนับไม่ถ้วนในอาณาจักรบาบิโลนต่างร่ำไห้ด้วยความยินดี ขณะที่ความหวังอันยิ่งใหญ่มอดไหม้จากความรู้สึกสิ้นหวัง ความสุขและความเศร้าโศกอย่างกะทันหันนั้นกระตุ้นมากเกินไป

ภายในสมาคมของแม่มดทั้งเจ็ดก็จ้องมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความงุนงง "มันอาจจะเป็น? เป็นไปไม่ได้! มัน… มันก็แค่สไลม์ สัตว์เลี้ยงวิเศษตัวน้อยของเรา…”

ภายในพระราชวัง

“คุณไม่ควรปรากฏตัวเร็วขนาดนี้…”

ลิลิธดูกังวล

“คุณยืนหยัดมาเป็นเวลานาน และฉันก็ทะลุไปถึงระดับหกแล้วเช่นกัน” หลี่เซิ่งเจียง ถอนหายใจและยืนขึ้น “พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปอาณาจักรกุหลาบ”

รัฐมนตรีแม่มดที่อยู่รอบๆ ต่างมองหน้ากัน พวกเธอทั้งหมดรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อมาก

“จักรพรรดินีลิลิธ เรามีพ่อมดในตำนานซ่อนอยู่จริงๆ เหรอ? แล้วคนนั้นเป็นผู้ชายงั้นหรือ”

“จะมีผู้ชายที่สูงและสมบูรณ์แบบเช่นนี้ได้อย่างไร? เขาเป็นพ่อมดในตำนานระดับ 6”

"แล้วสิ่งที่เราจะทำในขณะนี้?"

เหล่าแม่มดรู้สึกตื่นเต้น

หลังจากเวลาผ่านไปเกือบ 200 ปี อาณาจักรบาบิโลนก็มีพ่อมดในตำนานระดับหกอีกครั้ง ซึ่งเป็นพลังที่อยู่ยงคงกระพันที่สามารถปราบปรามโลกได้ นี่หมายความว่าพวกเธอมีพลังที่จะต่อสู้

“คุณถามฉันว่าเราควรทำอย่างไร”

“สงคราม มีแต่สงครามเท่านั้น!”

หลี่เซิ่งเจียง ถือโล่ในมือซ้ายและเขย่าไม้เท้าในมือขวา

วงกลมของรัศมีโปร่งใสสั่นเหมือนระลอกคลื่น เสียงระลอกคลื่นดังก้องไปทั่วอาณาจักรบาบิโลนอีกครั้ง

“สงคราม มีแต่สงครามเท่านั้น!”

“สงคราม มีแต่สงครามเท่านั้น!”

….

ผู้คนนับไม่ถ้วนบนท้องถนนเงยหน้าขึ้น

ในขณะนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นปีที่ลิลิธเริ่มทำสงคราม

ประวัติศาสตร์ของปีที่แล้วถูกทำซ้ำอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ตัวเอกในครั้งนี้เป็นคนที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

…

ภายในห้องโถงเล่นแร่แปรธาตุที่ว่างเปล่า สไลม์ที่กระเด้งกระดอนจำนวนนับไม่ถ้วนถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบในห้อง

“10,000 สไลม์ ไปที่ป้อมปราการแห่งสงคราม”

ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ!

สไลม์ กระโดดลงไปในหลุมบ่อทีละตัว

สไลม์เหล่านี้เป็นสัตว์เวทย์มนตร์ระดับล่างสุดที่ไม่มีสติปัญญา ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่พวกมันจะบ่มเพาะเวทมนตร์ได้ อย่างไรก็ตาม ในฐานะเครื่องยนต์สไลม์ พวกมันเพียงพอที่จะสร้างเครื่องจักรขนาดยักษ์ที่น่าสะพรึงกลัวที่มีแรงม้าถึง 10,000 แรงม้า

“วันนี้ ฉันจะนำเผ่าพันธุ์ของฉัน สไลม์ มาล้างความอัปยศ… พิมพ์เขียวสำหรับเครื่องบินรบ J-31 ถูกนำมาใช้และดัดแปลงเป็นเรือเหาะเล่นแร่แปรธาตุสำหรับสงคราม”

หลี่เซิ่งเจียง ก้าวเข้าไปในเรือเหาะเล่นแร่แปรธาตุและการสร้างกลไกขนาดใหญ่ก็เริ่มต้นขึ้น

ในวันนี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนในบาบิโลนมองดูสัตว์ร้ายที่บินอยู่บนท้องฟ้า มันทำให้ทั้งอาณาจักรบาบิโลนตกตะลึง

บูม!

อุกกาบาตสีเงินพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง มันดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้าและนำเสียงเครื่องปฏิบัติการที่ไม่เหมือนใคร

ณ เทือกเขาบัลชิค ซึ่งมีอาณาจักรหนึ่งตั้งอยู่เหนือภูเขา

ภายในเทือกเขาที่ปกคลุมด้วยสีเขียว มีพระราชวังที่มีหลังคาทรงโค้งซ่อนอยู่ในภูเขา อาคารทั้งหลังรองรับด้วยเสาหินแกะสลักรูปดอกกุหลาบที่สวยงามและมีพรมสีแดงสด

หลายคนยืนอยู่ในพระราชวัง มีสตรีที่แข็งแกร่งและสวยงามทุกประเภทในชุดคลุมสีแดงของผู้วิเศษ บนบัลลังก์สูง สตรีผู้งามสง่าสวมชุดคลุมสีแดงสดที่มองขึ้นไปบนท้องฟ้าก็ลุกขึ้นยืน

"น่าสนใจ"

ทันใดนั้นร่างของเธอก็หายไปทันที

"นี่คืออะไร?" จากนั้นเธอก็ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าพร้อมกับโบกไม้เท้าเล็กน้อย การก่อตัวของเวทมนตร์ในรูปแบบของวงกลมสีแดงที่ละเอียดอ่อนปรากฏขึ้นต่อหน้าไม้เท้า

“ดอกไม้แห่งความตาย”

บูม!

ทันใดนั้น เมฆดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็ร่วงลงมาบนท้องฟ้าและรวมตัวกันเป็นดอกกุหลาบสีแดงสดขนาดใหญ่ ท้องฟ้ามืดสนิททำให้ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นกลางวันหรือกลางคืน

“ประตูแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์!” บนเรือเหาะเล่นแร่แปรธาตุที่สวยงามและยิ่งใหญ่ สไลม์ แต่ละตัวก็ดึงสูบลมอย่างบ้าคลั่ง เปลี่ยนพลังงานจลน์เป็นพลังงานจิต พนักงานตัวเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนถูกยืดออกจากเรือขนาดมหึมา

บูม!

กระแสลมจากเจ้าหน้าที่หลายหมื่นคนสั่นคลอนและบรรจบกัน โลกดูเหมือนจะเบ่งบานด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ที่พร่างพราวซึ่งทะลุทะลวงเมฆดำ ราวกับประตูแห่งสวรรค์ที่ทลายอเวจีมหานรก

เวทมนตร์อันยิ่งใหญ่ทั้งสองปะทะกันอย่างรวดเร็ว

ทิวเขาทั้งลูกสั่นสะเทือนและสั่นสะเทือน แม้แต่พื้นดินก็ยังสั่นไหว ผู้คนนับไม่ถ้วนในอาณาจักรกุหลาบเดินออกมาจากถนนและบ้านและแหงนหน้ามองท้องฟ้าที่น่าทึ่ง

“ระดับหก!” เมดูซ่าหันศีรษะของเธอทันที

มีความประหลาดใจในดวงตาของเธอ แต่ไม่มีสัญญาณของความกังวลใจ เธอเพียงแค่จ้องมองชายรูปงามผู้ซึ่งดูเหมือนพระเจ้าอย่างเงียบ ๆ ที่ออกมาจากการสร้างเครื่องจักรที่แปลกประหลาด

“ในที่สุดฉันก็ล่อนายออกมาจนได้ บอกข้าทีว่าเจ้าคือความหวังสุดท้ายของอาณาจักรบาบิโลนใช่หรือไม่?”