2183 - ข้าไม่ยอมรับการคุกคาม

2183 - ข้าไม่ยอมรับการคุกคาม

ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกต้องการให้สือฮ่าวปล่อยเอ๋าเฉิงและคนอื่นๆไป?

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว นี่เป็นการคุกคามด้วยกำลังหรือไม่? ราชาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกกำลังจะเปิดศึกกับฮวง!

“กว่าจะฝึกฝนจนถึงระดับราชาอมตะนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย หากสามคนนี้ร่วงหล่นไปก็คงเป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างแท้จริง สหายเต๋าควรปล่อยพวกเขาหากเจ้ามีความต้องการอะไรยังพอพูดคุยกันได้” มีคนกล่าวว่า

น้ำเสียงของเขาสงบ ไม่มีอารมณ์แปรปรวนมากนัก ชักชวนสือฮ่าวเช่นนี้ให้ปล่อยราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสาม

"ทำไม? เพียงเพราะมันไม่ง่ายสำหรับพวกเขาที่จะฝึกฝนมาจนถึงระดับนี้พวกเขาเลยสามารถรังแกข้าได้อย่างนั้นหรือ?” สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา

เขาไม่คิดว่าราชาอมตะทั้งหกจะปรากฏตัวในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญนี้ บุคคลเหล่านี้ล้วนมาจากยุคที่ยิ่งใหญ่ที่แตกต่างกัน สัตว์ประหลาดเก่าแก่เหล่านี้อาศัยอยู่นานเกินไป

เอ๋าเฉิง ไท่สือ หยวนชูเป็นศัตรูของเขา เมื่อพบกันในชาตินี้ มีเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้นที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป เขาจะปล่อยคนทั้งสามไปได้อย่างไร?

“สหายเต๋าไม่ควรดื้อรั้น โลกนี้กำลังจะเกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ขึ้นในอนาคต เราต้องการผู้เชี่ยวชาญประเภทนี้เพื่อดูแล เจ้าต้องคิดถึงสถานการณ์ใหญ่กว่านี้!” หนึ่งในนั้นพูดอย่างเย็นชา

เมื่อสือห่าวได้ยินสิ่งนี้ สายตาของเขาก็กลายเป็นดาบสวรรค์จดจ้องไปยังคนผู้นั้นด้วยการคุกคาม

“สถานการณ์ที่ยิ่งใหญ่กว่า พวกเขาสามคนเคยสนใจเรื่องแบบนี้บ้างไหม?” สือฮ่าวถาม

วิธีที่พวกเขาทำก่อนหน้านี้ประมาทเกินไป ฆ่าได้ตามต้องการ ในขณะเดียวกันเมื่อถึงตาสือฮ่าวต้องลงมือ กลับถูกคนอื่นหยุดแทน?

“สหายเต๋าโปรดใคร่ครวญอีกสักครั้ง พวกเขาแข็งแกร่งมาก การที่พวกเขาจะได้รับความสำเร็จในวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เจ้าไม่ควรทำลายความแข็งแรงของฝ่ายเดียวกัน” อีกคนชักชวนต่อไป

อาณาจักรทะเลไม่สงบ การประลองครั้งยิ่งใหญ่ได้ดำเนินต่อเนื่องมาหลายปีแล้ว

“พิจารณาเสร็จแล้วหรือ หากเขาไม่ยินยอมก็ลงมือจัดการเถอะ!”

อีกคนพูดอย่างเย็นชาพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นแห่งเจตนาฆ่าอันไร้ขอบเขต

สือฮ่าวยังคงสงบ เสียงของเขาดังก้องไปทั่วสถานที่แห่งนี้

“อย่างนั้นหรือ? ทั้งสามคนแข็งแกร่ง อาจเป็นเพราะข้าไม่แข็งแกร่งพอ? จึงโดนแกล้งแบบนี้ก็ได้?

วันนี้ข้ามีความสามารถในการสังหารราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่สามคน หากนำตัวข้าเพียงคนเดียวเข้าไปทดแทนพวกมันก็ไม่เห็นว่าพวกเจ้าจะเสียเปรียบตรงไหน?”

คำพูดที่ครอบงำและโอ้อวดเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วที่ทุกคนในจักรวาลแห่งดวงดาวอันยิ่งใหญ่สั่นสะท้าน

เสียงของเขาวิ่งผ่านจักรวาลนี้ ฮวงกำลังจะฆ่าสามราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ แม้ว่าเขาจะถูกห้อมล้อมด้วยราชาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหก แต่ก็ไม่มีความกลัวใดๆ

“สหายเต๋า เจ้าต้องคิดไตร่ตรองให้ดี ไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องรับผลที่ตามมาเอง!” อีกคนก็พูดแบบนี้

“ข้าไม่เคยยอมรับการคุกคาม หากพวกเจ้าต้องการลองดูก็เชิญเถอะ!” สือฮ่าวกล่าวด้วยเสียงเย็นชาถึงขีดสุด

เมื่อได้ฟังคำพูดเหล่านี้ดินแดนอมตะก็สั่นคลอนอย่างมาก ฮวงมีพลังมากขนาดนี้หรือว่าเขาบ้าไปแล้ว? เขากล้าพูดคำเหล่านี้จริงๆ

“อย่าประเมินค่าตัวเองสูงไป!”

ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่หกองค์ลุกขึ้นพร้อมๆกัน ขวางกั้นสถานที่แห่งนี้ไว้ทุกทางปิดล้อมเขาไม่ให้สามารถออกไปได้

พวกเขาไม่ต้องการให้เกิดเรื่องเลวร้ายกับ เอ๋าเฉิง ไท่สือ และหยวนชู คนเหล่านี้เป็นราชาอมตะระดับสูงสุด!

“พวกเจ้ากล้าขู่ข้าหรือ” สือฮ่าวกล่าว ทันทีหลังจากนั้น เขาก็ปลดปล่อยเสียงคำรามต่ำ แสดงญาณวิเศษเร้นลับที่น่าอัศจรรย์

“รวบรวมอดีตที่ไม่รู้จบ …”

ในทันทีนั้น ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของสือฮ่าว มันเดินออกมายืนอยู่ข้างๆเขา

มันเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ไม่มีใครเทียบได้ รูปลักษณ์ที่ไม่ชัดเจนของมันคล้ายกับเทพหลิว ข้างหลังมันเป็นต้นไม้ใหญ่ที่สูงตระหง่านสู่สวรรค์

“รวมปัจจุบัน รวมจักรพรรดิสายฟ้า รวมคุณเผิง!”

หลังจากสือฮ่าวตะโกนออกมา ร่างเหล่านั้นก็ปรากฏขึ้นรอบๆตัวเขา ยืนอยู่ด้วยท่าทางพร้อมที่จะลงมือได้ทุกเมื่อ

“นี่…”

ฝูงชนสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนาวเหน็บ ในตอนแรกมู่ชิง มังกรแดงและคนอื่นๆยังคงกังวลอยู่บ้าง แต่ตอนนี้พวกเขาได้เห็นฉากนี้แล้ว พวกเขาไม่รู้สึกหวาดกลัวอีกต่อไป

แม้แต่ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกก็ยังรู้สึกกลัว พวกเขารู้ว่าสถานการณ์เลวร้ายมาก เกินกว่าที่พวกเขาจะดำเนินการต่อไปได้

ไม่นานมานี้ฮวงเพียงคนเดียวก็สามารถจัดการกับราชาอมตะทั้งสามแล้ว ตอนนี้หลังจากที่เขาทำการแปลงรูปลักษณ์ มีผู้เชี่ยวชาญสามคนที่ถูกเรียกตัวทันที ถ้าเกิดการปะทะกันแบบนี้จะเกิดอะไรขึ้น?

มีราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่หกคน อย่างไรก็ตาม กับฮวงที่นี่ มีผู้เชี่ยวชาญที่เก่งกาจสามคนจากประวัติศาสตร์ที่ปรากฏตัว ร่วมรุกร่วมถอยพร้อมกันกับเขา

นี่มันน่าตกใจเกินไปแล้ว การแสดงออกของราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกกลายเป็นเรื่องจริงจังในทันที

พวกเขาไม่กล้าที่จะทำอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง กลัวว่าความหายนะของการฆ่าครั้งนี้จะข้ามเส้นนั้นทำให้ใครบางคนต้องร่วงหล่นก่อนที่จะเผชิญหน้ากับศัตรู

หากพวกเขาต่อสู้กันจนตาย อาจมีราชาผู้เป็นอมตะมากกว่านี้จริงๆที่ถูกปราบ!

ในระยะไกล ผู้ฝึกตนจากทุกฝ่ายต่างพูดไม่ออก ความแข็งแกร่งของฮวงน่ากลัวแค่ไหน? แม้หลังจากที่เขาปราบเอ๋าเฉิง ไท่สือ และหยวนชู เขาก็ยังมีไพ่เด็ดซ่อนอยู่!

ราชาผู้เป็นอมตะเผยรอยยิ้ม ทัศนคติเป็นมิตรมากขึ้น เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน เขาไม่แข็งกระด้างอีกต่อไป และใช้น้ำเสียงนุ่มนวลสนทนาแทน

“สหายท่านต้องเข้าใจว่าพวกเราต้องการกำลังเพื่อไปต่อสู้กับศัตรู การสูญเสียราชาอมตะไร้เปรียบเทียบถึงสามคนจะทำให้พลังของอาณาจักรเราลดลงไปมาก!”

ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกได้เปลี่ยนทัศนคติของพวกเขา ไม่กล้าที่จะบังคับสือฮ่าวอีกต่อไป พลังของฮวงทำให้ทุกเผ่าตกตะลึง เขาเป็นคนที่น่าเกรงขามเกินไป

ภายในหกราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ ทัศนคติของใครบางคนเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

“เพื่อชดเชยความสูญเสียของอาณาจักรนี้ข้าจะลงมือสังหารราชาอมตะอีกสามคนในอาณาจักรทะเล พวกเจ้าคิดว่าอย่างไร” น้ำเสียงของสือฮ่าวยังคงสงบ

เขาบ้าไปแล้วเหรอ? เขากำลังจะไปไหน? เขากำลังจะฆ่าราชาผู้ยิ่งใหญ่อีกสามองค์?

ราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหกก็ตกตะลึงเช่นกัน ประสิทธิภาพของสือฮ่าวเกินความคาดหมายของพวกเขา

“บอกข้าทีว่าราชาอมตะคนไหนที่เป็นศัตรูกับพวกเจ้า” สือฮ่าวถาม

“มีศัตรูที่ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรทะเล เพียงเจ้าปรากฏตัวขึ้นพวกเขาก็จะโจมตีเจ้าอย่างแน่นอน!” ราชาอมตะได้ตอบกลับ

สือฮ่าวหันกลับมามองชิงยี่และคนอื่นๆ เขาพยักหน้าอย่างหนักแน่น แอบส่งเสียง

“รอข้าอยู่ที่นี่อีกไม่นานข้าจะกลับมา!”

วันนั้นสือฮ่าวสังหารเข้าสู่อาณาจักรทะเลในบริเวณที่เกลียวคลื่นประชิดกับขอบของดินแดนอมตะ เขากล้าที่จะเดินทางต่อไปโดยลำพังเพื่อฆ่าผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่สุด!

หลายวันต่อมาสือฮ่าวถือศีรษะที่ชุ่มไปด้วยเลือดสองหัวกลับมา ทำให้เกิดสัญญาณเตือนครั้งใหญ่ ทั้งสองยังมีชีวิตอยู่ พวกเขาเป็นราชาอมตะที่มีความพิเศษ ไม่ง่ายที่จะจบชีวิตของพวกเขา

หลังจากกลับมาสือฮ่าวได้มอบหัวทั้งสองของสิ่งมีชีวิตที่ยังไม่ตายให้ราชาอมตะองค์หนึ่งปล่อยให้พวกเขากลั่นมันจนถึงที่สุด

“ตอนที่ข้าลงมือสังหารพวกเขาคนอื่นก็หนีไปหมดแล้ว เอาอย่างนี้ก็แล้วกันข้าจะข้ามมิติไปเพื่อเอาหัวสิ่งมีชีวิตฝั่งนั้นกลับมาชดเชยเพิ่มเติม!” สือฮ่าวกล่าว

เขาต้องการมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรต่างมิติมานานแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่จะมุ่งหน้าไป

อาณาจักรนั้นทิ้งความทรงจำที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมานมากเกินไป ระหว่างการสู้รบที่หน้าเมืองจักรพรรดิ์กระดูกถูกฝังไว้ที่นั่นกี่ชิ้น มีวีรบุรุษวีรสตรีมากมายแค่ไหนต้องทิ้งชีวิตไว้อย่างน่าสังเวช?

ผู้ฝึกฝนของเก้าสวรรค์สิบพิภพเมื่อเทียบกับสิ่งมีชีวิตของอาณาจักรเซียน สภาพแวดล้อมการฝึกฝนนั้นแย่กว่า ทักษะเต๋าก็ไม่สูงเช่นกัน

อย่างไรก็ตามสำหรับเก้าสวรรค์สิบพิภพนั้นทิ้งความประทับใจไว้ในใจของสือฮ่าวไม่เคยเสื่อมคลาย

การต่อสู้ในปีนั้นต่อหน้าเมืองจักรพรรดิ์ ทหารแก่เหล่านั้น ผู้นำเหล่านั้น พวกเขาไม่กลัวความตาย ใช้เนื้อหนังของตัวเองขวางม้าเหล็กของอีกฝ่าย เมื่อใดก็ตามที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาจะหลั่งน้ำตาอย่างเงียบๆ

“ต่างแดน ข้ากำลังจะออกเดินทาง!” สือฮ่าวกำหมัดของเขาไว้แน่นแสงสว่างจ้าส่องประกายในดวงตาของเขา