บทที่ 406 เป็นไปไหมว่าเขาลืมอาจารย์คนเก่าไปแล้ว?
หลี่หรานและคนอื่นๆกำลังเดินไปตามถนน เขาจับมืออาจารย์ทั้งสองอย่างเป็นธรรมชาติ และแม้ว่าพวกนางจะเขินอายเล็กน้อย แต่พวกนางก็ไม่ได้ปฏิเสธ หลี่หรานรู้สึกพึงพอใจมาก “อาจารย์หลิงฉวน แม้ว่าท่านจะฝึกดาบมาตั้งแต่เด็ก แต่มือของท่านยังเรียบเนียนและบอบบาง ไม่มีความหยาบกร้านใดๆเลย” เขาพูดผ่านกระแสจิต แก้มของฉู่หล...