บทที่ 3 : สาวใช้จื่อหยาน

ขณะที่เขาพูด มีดในมือของชายร่างผอมก็ตกลงกับพื้น เกาฟานในตอนนี้ก็เหมือนกับยมทูตแห่งความตายในสายตาของเขา

ด้วยรอยยิ้มจางๆบนใบหน้าของ เกาฟาน เขาทำท่าปืนพกไปที่ชายร่างผอม "ถึงตาคุณแล้ว!"

“ไม่! อย่า!” ชายร่างผอมคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตกใจ "อย่าฆ่าฉัน ฉันถูกบังคับ เซียวหนิงขอให้เราฆ่าคุณ!"

“จริงเหรอ ไม่ต้องบอกก็รู้!” เกาฟาน พูดติดตลกว่า "แต่ในเมื่อแกกล้าที่จะฆ่าฉัน แกก็ต้องเตรียมใจด้วยว่าจะถูกฉันฆ่า!"

ในเวลานี้ ความคิดหนึ่งก็พุ่งเข้ามาในหัวของ เกาฟาน หากว่าฉันควบคุมพลังงานให้ระเบิดในจุดที่ต้องการได้จะมีผลแบบไหนกันนะ

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เกาฟานก็จ้องไปที่หัวใจของชายร่างผอมบาง ริมฝีปากของเขาเปิดและปิดอย่างนุ่มนวล: "ระเบิดพลังงาน!"

วินาทีต่อมา ชายร่างผอมล้มลงกับพื้น และตำแหน่งของหัวใจของเขาก็กลายเป็นหลุมขนาดใหญ่

เกาฟานยิ้มอย่างมีชัย ทักษะนี้มีประโยชน์มาก!

หญิงสาวผมสีม่วงนั่งอยู่บนพื้น วางมือบนหน้าอกมอง เกาฟาน ด้วยความชื่นชม

ดาวดวงเล็กๆปรากฏขึ้นในดวงตาสีม่วงของผู้หญิงคนนั้น และเธอพึมพำ "ว้าว! หล่อจัง!"

เกาฟาน เดินมาหาผู้หญิงคนนั้น มองไปที่ดวงตาสีม่วงเข้มของผู้หญิงและผมสีม่วงที่ปลิวสลวย เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย

ตอนนี้ฉันเพิ่งรู้ว่า หญิงสาว คนนี้สวมชุดกระโปรงสีม่วงที่สั้นเกินไป ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอจะดึงดูดคนเลวแบบนี้มา

ทุกคนที่นี้เปิดกว้างอย่างนั้นเหรอ? ข้าทนไม่ได้!

"คุณสบายดีไหม?" เกาฟาน ถามเบา ๆ

"อา!" หญิงตาสีม่วงหน้าแดงทันที มีกวางน้อยวิ่งเข้ามากระแทกหัวใจ "ฉัน...ฉันไม่เป็นไร!"

“ฉันชื่อเกาฟาน คุณชื่ออะไร”

ผู้หญิงที่มีดวงตาสีม่วงมองไปที่ เกาฟาน อย่างสงสัย "ฉันไม่รู้ ... "

"ฉันไม่รู้?" เกาฟาน รู้สึกมึนงงเล็กน้อย เธอเป็นคนโง่หรือเปล่า?

"วันแรกของการเป็นมนุษย์ ฉันยังไม่มีชื่อ!" ผู้หญิงตาสีม่วงยิ้มเล็กน้อย ดวงตาสีม่วงของเธอดูเปล่งประกายและสวยงามมาก

"ฟู่!!!!!" เกาฟาน หายใจเข้าลึกๆ

ดวงตาสีม่วงและผมสีม่วงของหญิงสาวและวันแรกของการเป็นมนุษย์ทำให้เขานึกถึงเด็กสาวที่ติดอันดับหนึ่งในบนกระด้านจัดอันดับในของสถาบันคานาอัน บนหนังสือต้นฉบับ

"คุณรู้สึกไวต่อ สมบัติที่ซ่อนอยู่ เป็นพิเศษใช่หรือไม่" เกาฟานถาม

"ใช่!" หญิงสาวพยักหน้า "ฉันกลายเป็นแบบนี้หลังจากกินหญ้าวิเศษเข้าไป! คุณรู้ได้อย่างไร"

"ฉันจะโชคดีเกินไปแล้ว!" เกาฟาน อดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยเสียงต่ำ

งานนี้โชคเข้าข้างเขาจริงๆ! ที่จริงแล้วเขาพึ่งพบ จื่อหยาน สาวน้อยที่เพิ่งกลายเป็นมนุษย์ขึ้นมา

คุณรู้ไหมว่านี่เป็นสิ่งที่ช่วยในการค้นหาสมบัติให้เซียวหยาน เขาพบสมบัติมากมายในงานต้นฉบับ!

"เกิดอะไรขึ้น?" ผู้หญิงตาสีม่วงมองไปที่ เกาฟาน ด้วยความไม่แน่ใจ คิ้วของเธอขมวดเล็กน้อย ดวงตาของเธอหรี่ลง

เธอดูกังวลว่าหนุ่มหล่อตรงหน้า เขาจะทิ้งเธอไปเพราะเธอไม่ใช่มนุษย์

"อะแฮ่ม! ไม่เป็นไร!" เกาฟาน คิดเล็กน้อย "ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันจะเรียกคุณว่า จื่อหยาน จากนี้ไป!"

“จื่อหยาน?” ดวงตาของผู้หญิงที่มีดวงตาสีม่วงสว่างขึ้น "ฉันชอบชื่อนี้มาก! จื่อหยานจะเป็นสาวใช้ของเจ้านายนับจากนี้!"

"โอ้?" เกาฟาน รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตกใจกับคำพูดของ จื่อหยาน

คุณคือเผ่ามังกรโบราณ ไท่ซู ใช่ไหม! อย่ารีบร้อนนัก!

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของ เกาฟาน ดวงตาของ จื่อหยาน ก็หรี่ลงอีกครั้ง "เจ้านายไม่ชอบ จื่อหยานใช่ไหม"

"ไม่ไม่ไม่!" เกาฟานโบกมืออย่างรวดเร็ว “ชอบ!”

จื่อหยานยิ้มอีกครั้งและกอดต้นขาของเกาฟาน ถูใบหน้าด้วยความสุข "ฮ่าฮ่า เจ้านายชอบ!"

"ฮ่าฮ่า!" เกาฟาน ยิ้มอย่างเชื่องช้า

รับมังกรโบราณ ไท่ซู เป็นสาวใช้ พ่อของเธอคือจักรพรรดิมังกร แม้ว่าตอนนี้เธอจะถูกพลักเข้าไปในโลกของแมกมา ที่อยู่ใต้สถาบันคานา ไม่รู้ว่ามันเป็นพรหรือคำสาป!