ตอนที่ 90 ช่วงเวลาล่าสังหาร

ตอนที่ 90 ช่วงเวลาล่าสังหาร

"อะไรกัน!?"

การเยาะเย้ยที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันทำให้แสดงออกอันน่าหวาดกลัวของ เฉิน หยู เปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน

หลิน ยู ซึ่งยังคงยืนอยู่ที่เดิม จู่ๆ ก็บินออกไปพร้อมกับหลบหลีกการโจมตีไปด้วย

ราวกับว่าเขาเดาออกอยู๋แล้วว่า เฉิน หยู กำลังคิดอะไรอยู่

ในเวลาเดียวกันนั้น ก็ร่าง 2 ร่างบินออกมาจากทั้ง 2 ด้านของหุบเขาเข้ามาอยู่ด้านข้างเฉิน หยู อย่างรวดเร็ว

น่าประทับใจจริงๆ พวกมันเป็นจิตวิญญาณพฤกษาระดับ 6 2 ตัวที่ซ่อนตัวอยู่นานแล้ว

เมื่อเห็นว่าแผนของเขาถูกเปิดเผยแล้ว เฉินหยูตื่นตระหนกเพียงครู่เดียว เขาก็หันหลังหนีทันที ถอยกลับไปหากองกำลังของเขาที่อยู่ด้านหลังด้วยความเร็วสูง

"นี้สหายเฉิน ยังคิดว่าจะหนีออกไปได้อีกงั้นเหรอ?"

เสียงอันเย็นชาดังเข้าไปในหูของเฉินหยู่อีกครั้ง

โดยที่ไม่เปิดโอกาศให้เขา จู่ๆก็มีกำแพงกระจกโปร่งแสงปรากฏขึ้นขวางทางหนีของเขาเอาไว้ มันปิดกั้นเส้นทางเอาไว้อย่างสิ้นเชิง

จากนั้นมีเสียง "หวืด" ออกมามีเถาวัลย์หลายสายพุ่งออกมาจากหุบเขาโอบรัดร่างของเขาไว้

จิตวิญญาณพฤกษา 2 ที่ด้านข้างต้องการจะช่วยนายของมัน แต่หลิงซีนั้นทรงพลังกว่ามากพวกมันถูกมัดด้วยเถาวัลย์หนามตกลงมาจากอากาศทันที

ในเวลาเดียวกันนั้นหนามไม้ขนาดใหญ่ก็ควบแน่นในอากาศพุ่งตรงมายังเฉิน หยู

"ฟรุ๊บบ!"

เฉินยูกลายเป็นดอกไม้โลหิตถูกหนามไม้ตอกติดกับผนัง ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ

เขาเอื้อมมืออย่างไม่เต็มใจชี้ออกไปทางหลิน ยู "นายรู้ได้ยังไงกัน"

ทันทีที่เขาพูดจบ เลือดก็พุ่งออกมาเต็มปาก คอของเขาเอียงลงเล็กน้อย ร่ำไห้ออกมาก่อนจะตายลงไปพร้อมกับกองกำลังของตัวเอง

หลิน ยู มองไปยังศพของเขาและพูดอย่างเย็นชา "ฉันรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอนายแล้ว"

ต้องบอกเลยว่าสกิลการแสดงของเฉิน ยู นั้นดีมากๆ เพราะแม้แต่ หลิน ยู ก็ถูกเขาหลอก

แต่ไม่ว่าจะแสดงเก่งขนาดไหน มันก็ย่อมต้องมีข้อผิดพลาด

ตั้งแต่วินาทีที่ เฉิน ยู ได้พบกับกองกำลังรอบตัว หลิน ยู เป็นครั้งแลก สีหน้าของเขาไม่เปลี่ยนไปเลยซักนิดเดียว นี่ทำให้ หลิน ยู สงสัย

เห็นได้ชัดว่า เฉิน ยู นั้นพบทหารพืชของเขาแล้วก่อนหน้านี้ แต่แกล้งทำเป็นเดินผ่านมาโดยบังเอิญ

ไม่น่าอย่างนั้นคงจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่แสดงอาการอะไรเลย

หลังจากนั้นก็เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ จู่ๆเขาก็โจมตีหลิน ยู อย่างกระทันหันต้องการที่จะสังหารเขา

ดูเหมือนว่าแม้แต่ในสนามรบหมื่นโลกนี้ แม้แต่ผู้คนจากอาณาจักรเดียวกันไม่สามารถที่จะเชื่อใจได้

ไม่งั้นเขาอาจจะตายโดยไม่ทันได้รู้ตัว

ผลประโยชน์ตรงหน้าเหนือกว่าความรู้สึกทั้งหมดด!!

[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณสังหารราชันระดับ 6 สำเร็จ ได้รับพลังเวทย์ 10000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

ในขณะที่เขากำลังคิดอยู่นั้นก็มีเสียงเตือนดังขึ้นในหัวของหลิน ยู

มันไม่มีการเครื่องหมายว่า "ต่างโลก" ซึ่งมันยืนยันได้ว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง

แต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงคือหลังจากที่สังหาร เฉิน ยู แล้ว เขาได้รับพลังเวทย์มากถึง 10000 แต้ม ดูเหมือนผู้ชายคนนี้จะทำเรื่องสกปรกเอาไว้เยอะมาก

หลังจากที่จัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว อารมณ์ของ หลิน ยู ดีขึ้นมาหันหลังกลับเข้าไปยังหุบเขา เก็บของทุกอย่างให้กระเป๋ามิติ

เขาใช้เวลาเพียงไม่นาน ก็ออกไปจากหุบเขามุ่งหน้าไปยังสนามรบต่อไป อย่างไรก็ตามเขาค้นหาร่องรอยของมอนสเตอร์ไปด้วยเพื่อเก็บค่าประสบการณ์ของเหล่าทหารพืช

ในขณะที่ท้องฟ้าค่อยๆสว่างขึ้นนั้น

ราชันทั่วทั้งสนามรบก็เริ่มการต่อสู้อีกครั้ง การสังหารรอบใหม่เริ่มต้นขึ้นแล้ว

จิตสังหารกระจายเต็มไปทั่วทั้งสนามรบ มันเต็มไปด้วยความกระหายเลือด

จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเที่ยงวัน จู่ๆ ก็ลำแสงหลายแห่งปรากฏขึ้นที่สนามรบอีกครั้ง

"สมบัติสนามรบ! สมบัติสนามรบปรากฏขึ้นอีกครั้งแล้ว!"

"เร็วรีบไปที่นั้นกัน คราวนี้เราต้องเอามันมาให้ได้!"

"ไปกันเถอะ รีบไปที่นั้นกัน"

.....

เพียงชั่วพริบตา ราชันเกือบทั้งหมดก็รีบวิ่งไปยิงทิศทางของลำแสงอย่างรวดเร็ว

หลิน ยู ค้นพบว่าจำนวนสมบัติสนามรบในวันนี้นั้นน้อยกว่าเมื่อวานอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อวันมีทั้งหมด 9 อัน วันนี้มีเพียง แค่ 6

เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะจำนวนราชันที่น้อยลงหรือเพราะมีเหตุผลอื่น

แต่สิ่งที่สำคัญคือ ยังสมบัติมีน้อยลงเท่าไร ก็ต่อสู้ก็จะยิ่งรุนแรงขึ้น อัตราการตายก็ยิ่งมากขึ้นตามไปด้วย

เมื่อวานเป็นเพราะโชคช่วย

สมบัติสนามรบที่ปรากฏขึ้นนั้นอยู๋ไม่ไกลจากเขา

หลิน ยู ไม่มีมั่นใจพอว่ารอบนี้จะขโมยสมบัติมาจากราชันเหล่านั้นยังไง

ถึงแม้ว่าเขาจะเอามันมาได้ แต่กองกำลังของเขาต้องพบกับความสูญเสียอย่างใหญ่หลวงอย่างแน่นอน อีกทั้งสงครามหมื่นโลกนั้นยังเหลือเวลาอีกตั้ง 2 วัน

แน่นอนว่าเขาย่อมไม่พลาดโอกาศดีแบบนี้

เขารีบไปยังบริเวณใกล้ๆกับลำแสงพร้อมกับกองกำลังของเขา จากนั้นก็ซ่อนตัวอยู่ในป่าข้างๆ อย่างระมัดระวัง

มันใช้เวลาเพียงไม่นานก็มีราชัน 2 คนปรากฏตัวจากที่ไกลๆ

"เร็วเข้าสมบัติอยู่ข้างหน้านั้นแล้ว"

"แสงนั้นกำลังเคลื่อนที่! รีบไปกันเร็ว"

เห็นได้ชัดว่าราชัน 2 คนนี้มาจากโลกเดียวกัน

ด้วยกองกำลังระดับ 6 ไม่ต่ำกว่า 80 ตัว กลุ่มของพวกเขาจึงอยู่ใหญ่โตเป็นอย่างมาก

ทั้ง 2 เคลื่อนตรงไปยังสมบัติสนามรบโดนที่ไม่ได้สังเกตุเลยว่ามีทหารพืชเกือบ 100 ตัวซ่อนตัวอยู่ป่าด้านหน้า มันค่อยจ้องพวกเขาทุกการเคลื่อนไหว

เมื่อพวกเขาได้มาถึงชายป่า

ทันใดนั้นเถาวัลย์นับไม่ถ้วนก็พากันถาโถมเข้ามาใส่พวกเขาจากทุกทิศทาง

"แย่แล้ว! มีคนซุ่มโจมตี!"

สีหน้าของพวกเขากลายเป็นน่าเกียจ เหล่าราชันหลบไปอยู่ด้านหลังกองกำลังของพวกเขาทันที

สั่งการให้กองกำลังด้านข้างเข้าสกันเถาวัลย์เหล่านั้นเอาไว้

"นั้นใครกัน! ออกมาเดี๋ยวนี้!"

ราชันคนนั้นตระโกนออกมาด้วยความโกรธเข้าไปยังในป่า

ในเวลาเดียวกันนั้น กองทัพฮาร์ปี้ที่อยู่ด้านข้างเขาก็สะบัดปีกของพวกมันยิ่งขนนกนับไม่ถ้วนไปรอบทิศเพื่อทำลายเถาวัลย์

โดยให้จังหวะที่พวกเขาไม่ได้สังเกตนั้น

ในเวลานี้ จุดที่พวกเขายืนอยู่นั้น มีหมอกสีม่วงจางๆ ลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณนั้น

หลังจากนั้นเพียงไม่นาน ราชันทั้ง 2 คนกับกองทัพของพวกเขาก็ต้องอยู๋ภวังค์การมองเห็นของเขาเริ่มจะพร่ามัว

เพียงแค่ครู่เดียว เถาวัลย์ก็ทะลวงการป้องกันของพวกเขาไป พุ่งแทงร่างของทหารไปกว่า 30 ตัว ราชันทั้ง 2 สะดุ้งทันที

พวกเขาได้สติขึ้นมาเตรียมตัวที่จะหนี แต่พบว่าเงามืดหลายตัวกำลังบินผ่านหัวพวกเขาไป มีเห็ดสีแดงโยนลงมาพวกเขาทีละคนๆ

"บรึ้มมม!!"

"อ๊ากกก!"

เกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง ราชันทั้ง 2 กรีดร้องออกมา แรงระเบิดถึงกับทำให้ทั้งป่าสั่นสะเทือน

นักรบกระบองเพรชพุ่งเข้าไปโจมตีซ้ำไม่เปิดโอกาศให้พวกเขาโจมตีสวนกลับ ร่างมันของหมุนอย่างรวดเร็ว ยิงหนามออกรอบทิศ ป้องกันไม่ให้กองกำลังของราชันทั้ง 2 เข้ามาช่วยเหลือ

ราชันผู้เป็นเจ้าของกองกำลังฮาร์ปี้โชคร้ายสุดๆ ถูกหนามนักรบกระบองเพรชทะลวงเข้าที่หัว ถูกสังหารในทันที

ส่วนราชันอีกคนนั้นถูกเถาวัลย์ของแบนชีสเน่หาแทงทะลุหน้าอกตายคาที่

[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้สังหารเฮเทอโรเพลนราชันระดับ 6 สำเร็จได้รับพลังเวทย์ 6000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณได้สังหารเฮเทอโรเพลนราชันระดับ 6 สำเร็จได้รับพลังเวทย์ 4000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

พริบตาเดียวเขาก็ได้รับพลังเวทย์มากว่า 10000 แต้ม

รวมกับของเก่าที่เขามีอยู๋ก่อนหน้านี้ 40000 แต้ม มันเร็วกว่าเขาไปล่ามอนสเตอร์ซะอีก

"ทำได้ดีมาก"

หลิน ยู เดินออกมาจากหลังต้นไม้อย่างช้าๆ เขาถอนหายใจออกมา

หากเผชิญหน้ากันตรงๆ เขาคงไม่สามารถจัดการราชันทั้ง 2 ได้อย่างง่ายดายขนาดนี้

แต่ด้วยการซุ่มโจมตีนั้นทำให้สถานการณ์มันแตกต่างออกไป

ในตอนนี้นั้นเหล่าราชันมุ่งความสนใจไปยังสมบัติสนามรบกัน มันเป็นช่วงเวลาที่พวกเขาประมาทที่สุดอีกทั้งยังเป็นโอกาศดีสำหรับ หลิน ยู ในการออกล่า!

หลังจากปล่อยกองทัพพืชจัดการกับซากศพ เขาก็เริ่มไปซ่อนตัวบริเวณใกล้ๆกันอีกครั้ง

ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็ได้ค้นพบสิ่งที่ทำให้ต้องประหลาดใจ

หลังจากที่นักรบกระบองเพรชสังหารราชันในตอนนั้น มันได้รับค่าประสบการณ์ 1 แต้ม

การที่เขาสังหารราชันในระดับเดียวกัน

และได้รับค่าประสบการณ์นั้น

มันเกินกว่าความคาดหมายของหรือหลิน ยู

หรือว่านี้จะเป็นรางวัลที่ซ่อนเร้นอยู่หลังจากที่เขาสังหารราชันจากโลกอื่น

หากเป็นแบบนี้ เขาไม่ต้องมองหามอนสเตอร์เพื่อเพิ่มระดับอีกต่อไป แต่เขาสามารถล่าราชันจากโลกอื่นเพื่อเพิ่มระดับ แถมยังได้พลังเวทย์อีกต่างหาก!