ตอนที่ 38 การเปลี่ยนแปลงในอันดับมังกรซ่อน

ตอนที่ 38 การเปลี่ยนแปลงในอันดับมังกรซ่อน

ภายในนิกายชิงหยุน หลี่หยู่เพิ่งแจกจ่ายเนื้อแกะย่างให้กับช่างฝีมือ

สัตว์วิญญาณบินขนาดใหญ่สองตัวบินมาจากท้องฟ้า

หลี่หยู่ มองอย่างอยากรู้อยากเห็นเพื่อดูเย่ชิว และอีกสองคน

เมื่อสัตว์ร้ายลงมาที่ลานบ้าน ร่างสามร่างก็กระโดดลงมาจากพวกมัน มีชายชรา ชายหนุ่ม และชายวัยกลางคน

“พี่ชาย ข้าเชื่อว่าท่านสบายดีตั้งแต่เราพบกันครั้งล่าสุด!” เย่ชิว รีบวิ่งไปอย่างตื่นเต้น

หลังจากนั้น เขาแนะนำปู่ของเขา เย่เทียนหมิง และเย่กู่ซิงพ่อของเขา

“ปรมาจารย์หลี่ช่างน่าทึ่งจริงๆ ยินดีที่ได้รู้จัก!”

“อืม น้องชาย เจ้าเป็นมังกรในหมู่มนุษย์จริงๆ!”

เย่กู่ซิง และเย่เทียนหมิง ร้องสรรเสริญทันที และ หลี่หยู่ก็ตกตะลึง

“ปรมาจารย์หลี่ ข้าขอขอบคุณแทนประชาชนหลายล้านคนของราชวงศ์เซี่ยผู้ยิ่งใหญ่!”

“ตั้งแต่สมัยโบราณ วีรบุรุษมักจะมาจากผู้เยาว์ เป็นความโชคดีของราชวงศ์เซี่ยอันยิ่งใหญ่ของเราที่มีวีรบุรุษรุ่นเยาว์และมีแนวโน้มดีเช่นเจ้า!”

ในที่สุด หลี่หยู่ก็เข้าใจประเด็นนี้ ดูเหมือนว่าเย่ชิว จะเล่าเรื่องของหลี่หยู่ ให้ครอบครัวของเขาฟัง

“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทุกคนต้องรับผิดชอบต่อความรุ่งเรืองและตกต่ำของอาณาจักร ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับข้า!” หลี่หยู่ กล่าวอย่างถ่อมตน

เย่เทียนหมิง และ เย่กู่ซิงมองไปที่ หลี่หยู่ด้วยความชื่นชม

ความตระหนักรู้นี้น่ายกย่องอย่างยิ่ง!

“โอ้ ใช่ ผู้นำนิกายอยู่ที่นี่หรือไม่” เย่กู่ซิง ชถาม

“เขาปิดประตูฝึกฝนอยู่” หลี่หยู่ ชตอบ

“ท่านปู่ ท่านพ่อ ตั้งแต่ข้ามาถึงที่นี่โดยปลอดภัย พวกท่านสองคนควรรีบกลับ!” เย่ชิวรีบกล่าว

“เอาล่ะ พ่อหนุ่ม เราจะได้พบกันใหม่ในอนาคต!”

“ลาก่อน!” หลี่หยู่จับมือของเขาและส่งเย่เทียนหมิง และเย่กู่ซิงออกไป

หลังจากที่ปู่และพ่อของเขาจากไปแล้ว เย่ชิวก็รีบอธิบายว่า “พี่ชายอาวุโส ไม่ต้องกังวล ข้ารู้ว่าท่านชอบเก็บรายละเอียดต่ำ เจ้าไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าท่านฆ่า ราชาหมาป่า และทำลายนิกายปีศาจนรก ดังนั้นข้าจึงบอกปู่และพ่อแม่ของข้าไม่ให้บอกใครเกี่ยวกับตัวตนของท่าน พวกเขาจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับอย่างแน่นอน!”

“เอ๊ะ?” ริมฝีปากของหลี่หยู่กระตุก

เจ้าจะคิดได้อย่างไรว่าข้าชอบเก็บรายละเอียดต่ำ?

อย่างไรก็ตาม หลี่หยู่ไม่ได้รังเกียจ เขาไม่มีความรู้สึกสนใจใดๆ เกี่ยวกับชื่อเสียง

นอกจากนี้ เขาไม่ต้องการเป็นวีรบุรุษและกลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจเช่นกัน

มันคงเหนื่อยเกินไป

บิดาของเขามีชีวิตที่ยากลำบากในขณะที่แบกชื่อบุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์

เขาไม่สามารถเลือกได้ว่าจะแต่งงานกับใคร

หลี่หยู่ไม่ต้องการใช้ชีวิตที่เหน็ดเหนื่อยเช่นนี้

ยิ่งไปกว่านั้น เนื่องจากการจัดอันดับมังกรซ่อน ปัญหามาถึงไม่รู้จบ

ดังนั้นการพัฒนาอย่างลับยังคงมีความสำคัญ

“ผู้นำนิกายของเราจะออกจากความสันโดษเมื่อใด” เยี่ยชิวถาม

"คืนนี้"

“โอ้ ใช่ พี่ชาย ข้าจะให้ค่าธรรมเนียมนิกายแก่ท่านก่อน!” เย่ชิว นำเงิน 1,000 ตำลึงและหินวิญญาณ 200 ก้อน

แม้ว่า หลี่หยู่จะมีทรัพย์สมบัติมหาศาลที่นิกายปีศาจนรกทิ้งไว้แล้ว แต่การจ่ายเงินยังคงเป็นสัญลักษณ์แสดงความขอบคุณจากน้องชายของเขา ดังนั้นเขาจึงยอมรับมันอย่างมีเกียรติ

ในตอนกลางคืน หลี่ชิงหยุน ออกมาจากความสันโดษ ผลแห่งชีวิต ฟื้นฟูเส้นลมปราณส่วนใหญ่ของเขา

ในขณะเดียวกัน เย่ชิว ก็เสร็จสิ้นพิธีและกลายเป็นศิษย์คนที่สามของนิกายชิงหยุน อย่างเป็นทางการ

คืนนั้น ในการจัดอันดับมังกรซ่อนแห่งราชวงศ์เซี่ยผู้ยิ่งใหญ่

เย่ชิว ได้ครองอันดับสามในการจัดอันดับมังกรซ่อนจากกู่กงหมิง และข้อมูลพื้นฐานของเขาเปลี่ยนไป

อันดับมังกรซ่อน #3 : เย่ชิว

ที่มา : นิกายค่อนข้างใหญ่

การแก้ไขนี้ดึงดูดความสนใจและทำให้หลายคนตื่นตระหนกในทันที

เย่ชิว เป็นอัจฉริยะรุ่นเยาว์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงในราชวงศ์เซี่ยอันยิ่งใหญ่ ควบคู่ไปกับการจัดอันดับมังกรซ่อน เขาเป็นที่รู้จักของทุกคน

ในร้านอาหารในเมืองซีหลาน นักศิลปะการต่อสู้กลุ่มหนึ่งมองดูการจัดอันดับในท้องฟ้ายามค่ำคืนนอกหน้าต่างด้วยความประหลาดใจและพูดคุยกันอย่างมีชีวิตชีวา

“เย่ชิว จากตระกูลเย่ เข้าสู่นิกายค่อนข้างใหญ่!”

"คำพูดของข้า ในตอนนั้น ไต้หวู่ของนิกายหยกพิสุทธิ์ ต้องการยกเว้นและยอมรับเขาเป็นศิษย์ส่วนตัว แต่เขาไม่ได้เข้าร่วม ทำไมจู่ๆ เขาถึงเข้าสู่นิกายเล็กๆ นั้น?”

“ใช่ การเลือกของเขานี่มันเข้าใจยากจริงๆ!”

“บางทีนั่นอาจเป็นนิกายค่อนข้างใหญ่และค่อนข้างแข็งแกร่ง ท้ายที่สุด หลี่หยู่อยู่ในอันดับต้น ๆ ของ การจัดอันดับมังกรซ่อน!”

“อืม อาจจะ แต่ข้ารู้สึกว่าตัวเลือกนี้ไม่ฉลาดเลย!”

ผู้อาวุโสของ นิกายหยกพิสุทธิ์ โถงผู้คุมกฏ ไต้หวู่ มองไปที่การจัดอันดับมังกรซ่อนด้วยความผิดหวัง

เขาอุทานค่อนข้างไม่พอใจ “เย่ชิวจะเข้าร่วมนิกายค่อนข้างใหญ่ได้อย่างไร! ข้ากำลังคิดหาวิธีที่จะพาเขามาอยู่ใต้ธงผ่านการประชุมคัดเลือกนิกายของเรา!”

ในพระราชวังตะวันออก มู่หรงซิงเฉียว ยังเห็นการเปลี่ยนแปลงในการจัดอันดับเต๋าสวรรค์ เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “เย่ชิวเป็นคนที่น่าสนใจ!”

ในเวลาเดียวกัน อี้ไฉ่เตี่ย อยู่ไกลออกไปในจังหวัดไท่ยืนพิงหน้าต่างห้องของเธอ มือของเธอประคองแก้มของเธอในขณะที่ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ข้าสงสัยว่าจะมีอะไรน่าสนใจเกิดขึ้นระหว่างเย่ชิว และหลี่หยู่!”

“เย่ชิว คิดจริงๆหรือว่านิกายค่อนข้างใหญ่ เป็นนิกายที่ใหญ่จริงๆ?” องค์ชายสามมู่หรงไท่เซิง มีลักษณะเยาะเย้ยบนใบหน้าของเขา “แต่นี่เป็นสิ่งที่ดี ข้าจะหาโอกาสกำจัดไอ้สารเลวสองตัวนี้ในคราวเดียว!”

ผู้คนจากตระกูลขุนนางต่างๆ ก็ตกใจเช่นกัน พวกเขาไม่เข้าใจทางเลือกของ เย่ชิว

แม้ว่าพรสวรรค์ของ เย่ชิวจะโดดเด่น แต่ทรัพยากรก็มีความสำคัญเช่นกันนอกเหนือจากความสามารถและการทำงานหนักในเส้นทางแห่งการฝึกฝน

นั่นเป็นนิกายที่ค่อนข้างใหญ่เป็นเพียงวิหารเต๋าเล็ก ๆ

จากรูปลักษณ์ที่โทรมของนิกายและนิสัยโลภมากของ หลี่หยู่ ใครๆ ก็สามารถบอกได้ว่าวิหารเต๋า นี้ยากจนเพียงใด

ถ้า หลี่หยู่สามารถเป็นคนแรกในการจัดอันดับมังกรซ่อนได้ เขาคงใช้ทุกอย่างที่วิหารเต๋าเล็ก ๆ สามารถให้ได้

ถ้า เย่ชิวไปที่นั่น เขาจะหาทรัพยากรที่ไหนเพื่อสนับสนุนการฝึกฝนของเขา?

นิกายใดๆ ในราชวงศ์เซี่ยที่ยิ่งใหญ่ก็ดีกว่าวิหารเต๋าขนาดเล็กนั้น

“เย่ชิวกำลังคิดอะไรอยู่?” จู้เสี่ยวเทียน มองไปที่รายการเลื่อนสีทองในท้องฟ้ายามค่ำคืนและไม่เข้าใจ

แม้ว่า หลี่หยู่จะอยู่ในอันดับต้นๆ ของมังกรซ่อน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่านิกายของเขาดีที่สุด

หลี่หยู่ เป็นความผิดปกติที่ไม่สามารถเข้าใจได้

“เย่ชิว คิดอย่างจริงจังว่าเขาสามารถเป็นหลี่หยู่ เพียงแค่เข้าวิหารเต๋าเล็ก ๆ นั้นหรือไม่? ช่างเป็นเรื่องตลก!” จู้เสี่ยวเทียนหัวเราะเยาะ

“ลืมมันซะ ทำไมข้าต้องสนใจเรื่องของเขาด้วย!” จู้เสี่ยวเทียน ส่ายหัว เขาหันหลังกลับและกลับไปที่ ศาลาแสวงหาอมตะเพื่อเข้าสู่ความเงียบสงบ

ค่ำคืนผ่านไปอย่างไร้จุดหมาย

เช้าวันรุ่งขึ้น จู้เสี่ยวเทียน มาถึงเมืองหนานอัน และไปที่พระราชวังตะวันออกเพื่อถวายความเคารพต่อรัชทายาท มู่หรงซิงเฉียว

“พระพลานามัยของฝ่าบาทดีขึ้นหรือยังพะยะค่ะ” จู้เสี่ยวเทียนถาม

“เฮ้อ แต่ละวันแย่กว่าที่ผ่านมา เขาดูดีขึ้นมากเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับการตายของราชาหมาป่าและกาล่มสลายนิกายปีศาจนรก เขายังสามารถลุกจากเตียงและเดินไปรอบๆ แต่วันนี้เขาล้มหมอนนอนเสื่ออีกแล้ว!” มู่หรงซิงเฉียว ถอนหายใจและกล่าวว่า

เธอหวังว่าพ่อของเธอจะหายดีและมีชีวิตอยู่ได้อีกสักสองสามสิบปี

ท้ายที่สุดเธอไม่ชอบบัลลังก์

ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของเธอ เธอคงไม่เต็มใจที่จะปลอมตัวเป็นผู้ชายและกลายเป็นรัชทายาทที่ทุกคนรู้จัก

“ข้าเชื่อว่าสวรรค์ช่วยคนที่มีค่าเช่นพระองค์ใช่แล้ว ฝ่าบาท นี่คือดอกไม้เส้นชีพจรสวรรค์ที่อาจารย์ของข้าพบในนิกายปีศาจใต้พิภพหลังจากทำลายมัน ว่ากันว่ามีผลยับยั้งพิษคำสาปของฝ่าบาทได้ดีเยี่ยม ข้าหวังว่ามันจะช่วยรักษาอาการป่วยของฝ่าบาทได้บ้าง!”

จู้เสี่ยวเทียน หยิบพืชวิญญาณออกมาจากคลังสมบัติเวทมนตร์และมอบให้กับมู่หรงซิงเฉียว

“ผู้เชี่ยวชาญลึกลับคนนั้นคืออาจารย์ของเจ้าเหรอ” มู่หรงซิงเฉียวมองไปที่จู้เสี่ยวเทียนด้วยความตกใจ

…