ตอนที่ 28 พวกเจ้าคิดว่าข้ามาที่นี่ในฐานะแขกจริงๆ เหรอ?
ตอนที่ 28 พวกเจ้าคิดว่าข้ามาที่นี่ในฐานะแขกจริงๆ เหรอ?
ด่านยอดหยกในหอคอยของเมือง เย่กู่ซิง มองไปที่โต๊ะทรายข้างหน้าเขาพร้อมกับขมวดคิ้ว
แม่ทัพคนอื่น ๆ ที่อยู่ข้างๆ เขาก็เงียบด้วยสีหน้าจริงจัง
ศัตรูมีกองทัพที่แข็งแกร่ง 500,000 นายและกล้าหาญและดุร้าย
ราชาหมาป่า มีความสามารถในระดับเหนือธรรมชาติขั้นสุดท้าย เมื่อรวมกับพลังศักดิ์สิทธิ์ที่มีมาแต่กำเนิดของเขา แม้แต่เย่กู่ซิง ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ตอนนี้มีทหารไม่เกิน 50,000 คนในด่านยอดหยก แม้ว่าพวกเขาจะมีความได้เปรียบทางภูมิศาสตร์ แต่ก็ยังเป็นงานยากที่จะหยุดกองทัพ 500,000 นายของราชาหมาป่า
สำหรับกองทหารที่เขานำมาและกำลังเสริมที่เขาสั่งให้ย้ายจากที่อื่น จะใช้เวลาอย่างน้อยสองวันกว่าที่ทุกคนจะมาถึง
หากกองทัพของราชาหมาป่า เปิดการปิดล้อมอย่างเต็มรูปแบบ ด่านยอดหยกอาจไม่สามารถต้านทานได้จนกว่ากำลังเสริมจะมาถึง
ดังนั้นเขาจึงต้องคิดหาทางถ่วงเวลากองทัพของราชาหมาป่าไว้ที่นี่
มิฉะนั้นหาก ด่านยอดหยกล้มลง ใครจะรู้ว่าจะมีคนธรรมดากี่คนที่จะต้องตาย
"ท่านแม่ทัพ! หน่วยสอดแนมของเรารายงานว่าผู้เชี่ยวชาญที่ไม่รู้จักได้แทรกซึมเข้าไปในค่ายของศัตรูและสังหารราชาหมาป่าธาร์มัน ทำให้กองทัพของราชาหมาป่า ต้องล่าถอย ตอนนี้ คนของราชาหมาป่า หลายแสนคนเริ่มหนีขึ้นไปทางเหนือด้วยความตื่นตระหนก! “ทหารคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงาน
"จริงหรือ? นั่นเป็นข่าวดี!" เย่กู่ซิงมีความสุขมาก และแม่ทัพไม่กี่คนก็ประหลาดใจด้วยความสุข
อย่างไรก็ตาม หลังจากประหลาดใจ เย่กู่ซิงก็ตกใจเล็กน้อยเช่นกัน
ผู้เชี่ยวชาญที่ไม่รู้จัก?
ผู้เชี่ยวชาญประเภทไหนที่จะทำให้กองทัพของราชาหมาป่าจำนวน 500,000 นายพังทลายได้ด้วยตัวคนเดียว?
กองทัพของเผ่าราชาหมาป่า แข็งแกร่งในการต่อสู้ ดุร้าย และไม่เกรงกลัว
ผู้เชี่ยวชาญลึกลับคนนั้นน่ากลัวขนาดไหน?
ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าราชวงศ์เซี่ยที่ยิ่งใหญ่ของเรามีผู้เชี่ยวชาญแบบนี้!
เป็นเรื่องจริงที่เขาตกตะลึง แต่เย่กู่ซิง มีความสุขมากกว่า หินก้อนใหญ่ที่ถ่วงหัวใจของเขาหายไปทันที
เขากังวลไม่หยุดหย่อนว่าจะหยุดการรุกของกองทัพราชาหมาป่าได้อย่างไร เนื่องจากราชวงศ์เซี่ยอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดตกอยู่ในความเสี่ยง
เขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์พลิกผันที่น่าตกใจเช่นนี้
เขาต้องขอบคุณผู้เชี่ยวชาญลึกลับที่ช่วยเขาจริงๆ
เมื่อราชาหมาป่าถูกสังหาร กองทัพของที่ไร้ผู้นำและถูกกำหนดให้ล่มสลายแล้ว
มันทำให้พวกเขามีโอกาสที่ดีในการโต้กลับ
“ตู้เชา ฟัง!”
"ข้าอยู่นี่!"
“นำทหารม้า 20,000 นายและตามข้าออกจากเมืองเพื่อไล่ตามกองทัพราชาหมาป่า เราต้องขับไล่คนพวกนี้ออกจากจังหวัดโม่ และยึดดินแดนที่สูญเสียไปกลับคืนมา!” เย่กู่ซิงสั่ง
"ครับท่าน!"
…
หลี่หยู่ ได้รับ 10 แต้มบารมี จากระบบอย่างมีความสุขในขณะที่เขาเฝ้าดูกองทัพของราชาหมาป่า หนีไป
บารมีของเขาถึง 29 / 100 แล้ว
ตราบเท่าที่เขากำจัดนิกายปีศาจนรก ความก้าวหน้าของเขาจะเสร็จสมบูรณ์ครึ่งหนึ่ง
หลี่หยู่ ไม่ได้เดินเตร็ดเตร่ไปรอบๆ หลังจากที่วางหัวของ ราชาหมาป่าธาร์มัน ลงในพื้นที่จัดเก็บของระบบ
เขากระทืบเท้าขึ้นไปบนอากาศแล้วบินออกไป
นิกายปีศาจนรก ตั้งอยู่ในพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดโม่ ใกล้กับภูเขาหมิงชาง มันยังไม่ถูกสำรวจและเต็มไปด้วยสัตว์อสูร
ในขณะที่เขาได้เริ่มภารกิจของระบบในครั้งนี้ หลี่หยู่ ก็พบสถานที่นั้นอย่างง่ายดายด้วยคำแนะนำของระบบ
ทันทีที่เขาเข้าสู่ดินแดนของนิกายปีศาจนรก สาวกสองสามคนขัดขวางเส้นทางของ หลี่หยู่
"เจ้าคือใคร? เจ้ากล้าบุกรุกเข้าไปในนิกายปีศาจนรกของเราได้อย่างไร!” คนเหล่านั้นมองไปที่ หลี่หยู่ ด้วยความระมัดระวัง
การที่ชายคนนี้สามารถมาถึงที่นี่ได้ด้วยตัวเองเป็นการบอกถึงความสามารถของเขาได้เป็นอย่างดี
“ไปรายงานเจ้านิกายของเจ้าว่าข้า หลี่หยู่ มาเพื่อมอบของขวัญให้เขา!” หลี่หยู่ กล่าว
เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะบังคับให้พวกเขาออกเข้ามา
ในที่สุดพ่อของเขาก็อยู่ในมือของพวกเขา ยังไม่สายเกินไปที่จะโจมตีหลังจากช่วยพ่อของเขา
เหล่าสาวกของ นิกายปีศาจนรกต่างตกตะลึง
พวกเขาเคยได้ยินชื่อของ หลี่หยู่ อยู่แล้ว ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนรู้ว่าใครเป็นอันดับหนึ่งในการจัดอันดับมังกรซ่อน
พวกเขาไม่กี่คนไม่พูด ศิษย์คนหนึ่งรีบไปรายงานในขณะที่คนอื่นๆ คอยระวังตัว
หลังจากนั้นไม่นาน คนๆ นั้นก็บินกลับมาอีกครั้งและพูดว่า “มากับข้า!”
หลี่หยู่ ติดตามสาวกคนนั้นตรงไปที่ห้องโถงหลักของนิกายปีศาจนรก โถงใต้พิภพ
ขณะนี้มีคนไม่กี่คนในห้องโถง นอกจาก เจ้านิกายโม่หลิน แล้ว ยังมีผู้อาวุโสสองสามคนและสาวกหลักมากกว่าสิบคน
หลี่ชิงหยุน อยู่ในหมู่พวกเขาด้วย แต่ร่างกายของเขาถูกผนึกไว้ด้วยอุปกรณ์เวทมนตร์ที่ทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเขาดูผ่อนคลายและพึงพอใจในขณะที่เขามองไปที่ทางเข้าห้องโถงด้วยความคาดหวัง
เมื่อเขาเห็น หลี่หยู่ มาถึง เขาก็พูดด้วยรอยยิ้มทันทีว่า “หยู่เออร์ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าเป็นคนแรกในการจัดอันดับมังกรซ่อน เจ้าทำให้ข้าภูมิใจจริงๆ!”
วันนั้น เขาค้นพบเกี่ยวกับอันดับมังกรซ่อนจากโม่หลิน และเขายังพบว่าความตั้งใจที่แท้จริงของโม่หลินคือการกำจัดหลี่หยู และรับเม็ดยาวิญญาณสวรรค์และนกฉงหมิง
เมื่อได้ยินพ่อของเขาพูด ในที่สุด หลี่หยู่ก็สามารถยืนยันได้ว่าพ่อของเขาปลอดภัยดี เขารู้สึกโล่งใจอย่างช่วยไม่ได้
จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “เป็นเพียงการจัดอันดับภายในราชวงศ์เซี่ยอันยิ่งใหญ่เท่านั้น ไม่มีอะไรน่าภาคภูมิใจ”
“สำหรับท่าน ท่านได้รับเงินหลังจากออกจากภูเขามาเป็นเวลานานหรือไม่? ข้าได้เปลี่ยนชื่อนิกายของเราแล้ว ชื่อเดิมมันธรรมดาเกินไป ตอนนี้นิกายของเราค่อนข้างมีชื่อเสียงแล้ว เราควรตั้งชื่อให้ดีกว่านี้ ดังนั้นข้าจึงใช้ชื่อของท่านเพื่อเปลี่ยนเป็น นิกายชิงหยุน ชื่อนี้ฟังดูดีกว่าไม่ใช่เหรอ?
“อ้อ ยังไงก็ตาม โจรจากโถงจูอี้มาปล้นเรา และข้าก็กำจัดพวกเขา ข้าได้เงินและสมบัติมากมายจากหมู่บ้านของพวกเขา นอกจากนี้ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ข้าได้รับหินวิญญาณจำนวนมากจากการพนันกับกลุ่มตระกูลและขุนนางต่างๆ”
“ตอนนี้ เรามีเงินทุนเพียงพอสำหรับการขยายนิกาย และงานก่อสร้างก็เริ่มขึ้นเมื่อไม่กี่วันนี้เช่นกัน ข้าเชื่อว่าเมื่อเรากลับมา ห้องโถงประตูหน้าภูเขาควรจะเสร็จสมบูรณ์!”
“ฮ่าฮ่า ลูกชายของข้าน่าทึ่งมาก! ข้าไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่านายจะทำได้มากมายขนาดนี้ตอนที่ข้าไม่อยู่!” หลี่ชิงหยุน หัวเราะอย่างเต็มที่
หลี่หยู่ และ หลี่ชิงหยุน เริ่มสนทนา
โม่หลิน ซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะหน้าทำหน้าบูดบึ้ง
หัวพ่อลูกคู่นี้มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? พวกเขากำลังจะตายโดยที่พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำ?
พวกเขาคุยกันที่นี่ราวกับว่าไม่ได้เจอกันนาน
เจ้าสองคนคิดว่าเจ้ามาที่นี่ในฐานะแขกของข้าเหรอ?
ผู้อาวุโสของ นิกายปีศาจนรก และสาวกหลักโหลที่ด้านข้างมองไปที่ หลี่หยู่ และ หลี่ชิงหยุน ราวกับว่าพวกเขากำลังดูคนโง่
“หลี่หยู เจ้าได้นำพวกมันมาหรือไม่” โม่หลินถาม
เขาพยายามขัดขวางการสนทนาของ หลี่หยู่ และ หลี่ชิงหยุน
อย่างไรก็ตาม หลี่หยู่ เพิกเฉยต่อเขาและพูดคุยกับ หลี่ชิงหยุน ต่อไป “mjkoพ่อ ข้าได้อะไรที่น่าสนใจ ระหว่างทางมาที่นี่!”
"มันคืออะไร?" หลี่ชิงหยุน อยากรู้อยากเห็น
ปัง
โม่หลินโกรธมากจนทุบที่วางแขนของเก้าอี้แล้วลุกขึ้นยืน
ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวกระจายออกมา และการจ้องมองของเขาดูเหมือนจะสามารถฆ่าทุกคนได้
อย่างไรก็ตาม หลี่หยู่ ทำเพียงเหลือบมองเขาและพูดต่อว่า “ข้าฆ่า ราชาหมาป่าธาร์มัน ที่รุกรานจังหวัดโม่ และทำให้กองทัพของราชาหมาป่า หนีไปในขณะที่ข้าอยู่ที่นั่น!”
“นั่นคือลูกชายที่ดีของข้า เจ้าดูเหมือนข้ามากขึ้นทุกวัน!” หลี่ชิงหยุน หัวเราะอีกครั้ง
“เจ้าฆ่าธาร์มัน?” โม่หลิน ที่กำลังจะลุกเป็นไฟ มองไปที่หลี่หยู่ ด้วยความประหลาดใจ
คนอื่น ๆ ในห้องโถงก็ตกใจเช่นกันก่อนที่จะเยาะเย้ย
แม้ว่าความสามารถของธาร์มัน จะไม่ถือว่าดีที่สุด แต่เขาก็ยังเป็นผู้เชี่ยวชาญเหนือธรรมชาติขั้นสุดท้าย
นอกจากนี้ เขายังได้รับความคุ้มครองจากทหารหลายแสนนาย มันจะง่ายขนาดนั้นได้อย่างไรที่จะฆ่าเขาและข่มขู่กองทัพของราชาหมาป่า ให้ล่าถอยในเวลาเดียวกัน? หายากที่จะเห็นใครคุยโม้ถึงขนาดนี้!
พ่อลูกคู่นี้น่าตลก!
สาวกโดยรอบของ นิกายปีศาจนรก มองไปที่ หลี่หยู่ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
หากมีการจัดอันดับสำหรับการโอ้อวดในการจัดอันดับเต๋าสวรรค์ พวกเขาเชื่อว่า หลี่หยู่ ก็น่าจะอยู่ในอันดับต้นๆ เช่นกัน
“โอ้ ใช่ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ข้าจำได้แล้ว เจ้านิกายโม่หลิน ข้าได้นำของขวัญอวยพรมาให้เจ้า!” ในที่สุด หลี่หยู่ ก็ให้ความสนใจกั โม่หลิน
ทันใดนั้น เขาก็หยิบหัวของ ราชาหมาป่าธาร์มัน ออกมาจากระบบจัดเก็บข้อมูลและโยนมันให้กับ โม่หลิน
เมื่อเห็นหัวของ ราชาหมาป่าธาร์มัน ดวงตาของ โม่หลินก็เบิกกว้าง
เขามองไปที่ หลี่หยู่ ด้วยความไม่เชื่ออย่างที่สุด
เขายังไม่เชื่อเมื่อได้ยินคำพูดของหลี่หยู่ ก่อนหน้านี้ และไม่มีคำใดอธิบายได้ว่าเขาตกใจมากเพียงใดในขณะนี้
เจ้าเด็กนี่ฆ่าราชาหมาป่าธาร์มันจริงๆ
เป็นไปได้ยังไง!
…