ตอนที่ 17 ขอรับของเหล่านี้ด้วยความกรุณา

ตอนที่ 17 ขอรับของเหล่านี้ด้วยความกรุณา

“เนื่องจากหลี่หยู่ กำหนดว่าใครก็ได้ที่ต่ำกว่าอาณาจักรวิญญาณแรกเริ่ม ข้าไม่ได้ละเมิดกฎ!” ผู้เฒ่าเจียกล่าวอย่างขุ่นเคือง

“เจ้ามันไร้ยางอาย!” ผู้เฒ่าหูยังคงวิพากษ์วิจารณ์

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสนใจ

หลังจากที่แต่ละตระกูลเดิมพันและส่งตัวแทนออกไปแล้ว หลี่หยู่ยังต้องเลือกว่าจะเดิมพันกับใคร

จากการคาดเดาของพวกเขา หากหลี่หยู่ ต้องการใช้ยาวิญญาณสวรรค์ เพื่อรับไอเทมมากขึ้น แน่นอนเขาจะเลือกต่อสู้กับคนที่มีระดับการบ่มเพาะต่ำสุดก่อน

ถ้าเขาส่งคนที่มีการฝึกฝนสูงเป็นพิเศษ มันอาจจะไม่มีประโยชน์เมื่อคนของเขาที่จะแข่งขันกับหลี่หยู่ เมื่อคนอื่นจะเอาชนะหลี่หยู่ไปแล้ว

แน่นอนนอกจากพื้นฐานการบ่มเพาะแล้ว ของเดิมพันที่ทุกตระกูลว่างไว้สามารถทำให้ หลี่หยู่ เคลื่อนไหวได้หรือไม่นั้นก็คือกุญแจสำคัญ

“ฮึ่ม ทำไมเจ้าต้องสนใจด้วยล่ะ? หลี่หยู่เพื่อนตัวน้อยของเราไม่ได้พูดอะไรเลย!” ผู้เฒ่าเจี่ยกล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา

"ทุกอย่างปกติดี!" หลี่หยู่กล่าวอย่างเมินเฉย การแสดงออกที่สงบของเขาสามารถทำให้ทุกคนงงงวยได้

เด็กคนนี้มีความสามารถจริงหรือ? หรือว่าเขาแค่โกหก?

“คนพวกนี้ใช่ไหม” หลี่หยู่ มองไปที่คนทั้ง 11 คนที่อยู่ข้างหน้าเขา และพวกเขาถือได้ว่าเป็นชนชั้นนำของกองกำลังต่างๆ

ในขณะนั้นผู้คนจากกองกำลังต่างๆ รู้สึกประหม่าที่สุด

พวกเขาทั้งหมดหวังว่าหลี่หยู่ สามารถเลือกตัวแทนจากฝ่ายตนเพื่อต่อสู้ด้วย

หลี่หยู่ มียาวิญญาณสวรรค์ เพียงเม็ดเดียว ผู้ที่สู้ก่อนจะมีโอกาสสูงสุดที่จะได้รับ

ในความคิดของพวกเขา พวกเขามีความมั่นใจอย่างยิ่งว่าคนที่พวกเขาส่งออกไปจะเป็นผู้ชนะ

“ฝ่าบาทโปรดเป็นพยาน!” หลี่หยู่ มองไปที่มู่หรงซิงเฉียว

“ได้!” มู่หรงซิงเฉียว รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่จู่ๆ ได้รับการเอ่ยชื่อ แต่เธอก็ยังพยักหน้าเห็นด้วย

ตอนนี้เธอรู้สึกกังวลใจกับหลี่หยู่

ถ้าเขาไม่มีความสามารถจริง ๆ และเขาทำอย่างนั้นเพื่อเรียกร้องความสนใจ มันจะทำให้เธอผิดหวังอย่างมาก

เมื่อพวกเขาเห็น หลี่หยู่ มองไปสายตาของ จูเฟิง, จิ้งฟาน, หลัวกู่ซวน, เจิ้งหยูเหิง และคนอื่น ๆ ต่างก็ลุกโชนและยั่วยุ และพวกเขาหวังว่าหลี่หยู่ จะเลือกพวกเขา

อย่างไรก็ตาม หลี่หยู่ เชื่อว่ามีเพียงเด็กเท่านั้นที่เลือกได้

“เพื่อความเป็นธรรม พวกเจ้าทุกคนสามารถโจมตีด้วยกันได้ ยาเม็ดวิญญาณแห่งสวรรค์เป็นของใครก็ตามที่เอาชนะข้าก่อน!” หลี่หยู่กล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง

"ฮะ?"

ทุกคนระเบิดอีกครั้ง

เจ้าเรียกสิ่งนี้ว่ายุติธรรม?

1 vs 11!

บ้าไปแล้ว เด็กคนนี้หยิ่งเกินไป

เขาแค่ดูถูกผู้ท้าชิงกลุ่มนี้

มู่หรงซิงเฉียวขมวดคิ้วแน่น แต่มีร่องรอยของความคาดหวังในใจของเธอ

บางทีผู้ชายคนนี้อาจมีความสามารถ? มิฉะนั้นความมั่นใจของเขามาจากไหน?

“ฮึ่ม เจ้าต้องเสียสติไปแล้ว!” หลินเฉินเย้ยหยัน

ดวงตาของอี้ไฉ่เตี่ย เป็นประกายขณะที่เธอจ้องมองที่หลี่หยู่

ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอตั้งตารอที่จะได้เห็นหลี่หยู่ได้รับชัยชนะ

เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของหลี่หยู่ จูเฟิง, จิ้งฟาน, หลัวกู่ซวน, เจิ้งหยูเหิง และคนอื่น ๆ ก็ยิ่งโกรธและกระหายเลือดมากขึ้น

“ไอ้หนู เจ้าไม่หยิ่งเกินไปหรือ”

“หลี่หยู่ เจ้าทำได้ดีมาก เจ้าทำให้ข้าโกรธสำเร็จแล้ว!”

“ข้ากำลังคิดที่จะออมมือ ในเมื่อเจ้าไม่รู้จักความยิ่งใหญ่ของสวรรค์และโลก ข้าจะสอนเจ้าอย่างถูกต้องในนามของบิดาเอง!”

“หืม ช่างอวดดีจริง ในกรณีนี้ ข้าจะไม่อ่อนข้อให้อีก!”

ทุกคนระบายความไม่พอใจ แต่ร่างกายของพวกเขาพุ่งเข้าหา หลี่หยู่

ในความเห็นของพวกเขา หลี่หยู่ ไม่มีโอกาสต่อสู้กับพวกเขา และผู้ที่เอาชนะเขาได้ก่อนจะเป็นผู้ชนะ

หวด หวด หวด…

ร่างสิบเอ็ดร่างพุ่งเข้าหา หลี่หยู่พร้อมกัน ในขณะที่แรงกดดันอันทรงพลังควบแน่นจากออร่าอันมหาศาลของพวกมัน แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับวิญญาณแรกเริ่ม ในช่วงแรกก็ยังรู้สึกกลัวและหวาดหวั่นในสถานการณ์เช่นนี้

อย่างไรก็ตาม การแสดงออกของหลี่หยู่ ยังคงสงบตั้งแต่ต้นจนจบ

“รับมือ!” เจิ้งหยูเหิง เป็นคนที่มาถึงหน้าหลี่หยู่ ได้เร็วที่สุด

ดาบฟันลงมาด้วยพลังแห่งสายฟ้า ดาบฉี อาละวาดราวกับว่ามันสามารถทำลายทุกสิ่งได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อดาบของเขาฟันผ่าน หลี่หยู่ ร่างของหลี่หยู่ ก็จางหายไปกลายเป็นเงาลวงตา

ในเวลาเดียวกัน เจิ้งหยูเหิงรู้สึกได้ถึงรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งที่จู่โจมใบหน้าของเขา ทำให้ผมของเขาตั้งชัน

ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ แรงปะทะก็พุ่งเข้าใส่หน้าอกของเขา

ตุ้บ!

เจิ้งหยูเหิงถูกส่งออกไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ เขารวดเร็วจนคนที่ตามมาติดๆ หลบไม่ทัน ทั้งสองบินออกไปพร้อมกัน

หลินเฉิน และคนอื่นๆ ไม่ได้ชะลอตัวลงเลย

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วและกะทันหันเกินไป

หลินเฉิน และคนอื่นๆ ยังไม่ได้ตอบสนองเมื่อพวกเขาเห็นว่าพวกเขากำลังจะถูกโจมตี การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างมากจากความหวาดกลัว

จนกระทั่งผู้อาวุโสหูลงมือทันเวลาและสกัดกั้นมิซไซล์รูปร่างคล้ายมนุษย์ทั้งสองลูก

ในเวลาเดียวกัน…

ตุ้บ! ปัง บูม! ตบ! คชา!

ร่างของ หลี่หยู่ ดูเหมือนจะสั่นไหวในจุดนั้น ขณะที่ผู้ท้าชิงที่รีบเร่งก็บินไปทุกทิศทุกทาง

ในท้ายที่สุด บางส่วนถูกฝังอยู่ในผนัง บางส่วนห้อยลงมาจากต้นไม้ บางส่วนติดอยู่ใต้ดิน และบางส่วนชนกำแพงและเข้าไปในบ้าน

วิหารที่ โจวเอ้อหลาง และคนอื่น ๆ ได้ซ่อมแซมอย่างอุตสาหะถูกทำลายอีกครั้ง

ในทันที มีเพียงหลี่หยู่ เท่านั้นที่ยังคงอยู่ในจุดนั้น รัศมีของเขาสงบในขณะที่การแสดงออกของเขายังคงเหมือนเดิม

จากนั้นเขาก็จ้องมองไม่กี่คนที่อยู่รอบ ๆ ซึ่งอยู่ในสภาพตกใจและมึนงง “ขอบคุณที่ให้ข้าชนะ!”

ความเงียบ…

ฉากทั้งหมดเงียบสนิท และทุกคนมองไปที่หลี่หยู่ ราวกับว่าพวกเขากำลังดูสัตว์ประหลาด

บางคนถึงกับลืมหายใจ!

มีผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำระดับกลางและขั้นปลายสิบเอ็ดคน และแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดแก่นทองคำ

และพวกเขาไม่สามารถเทียบเคียงกับหลี่หยู่ ได้

พวกเขาไม่แม้แต่จะสัมผัสผมของ หลี่หยู่ ก่อนที่พวกมันจะถูกส่งปลิวว่อนไปที่พื้นและไม่สามารถลุกขึ้นได้

นี่เป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวแบบไหนกัน? นี่มันพลังประหลาดอะไรกันเนี่ย?

ถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นกับตาพวกเขาจะไม่มีวันเชื่อ

หลี่หยู่ วัยสิบเจ็ดปีมีความสามารถที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้อยู่แล้ว

มันน่ากลัวเกินไป!

“เด็กคนนี้เป็นมนุษย์หรือเปล่า”

“เขากินเนื้อนกศักดิ์สิทธิ์และได้รับพลังของมันหรือไม่”

“แต่ไม่ว่ายังไง เขาก็แข็งแกร่งอย่างน่าขัน!”

“อย่างน้อยเขาได้ฝึกฝนร่างกายอาณาจักรกายทิพย์ เมื่่ออายุสิบเจ็ดปี หรือถึงอาณาจักรวิญญาณแรกเริ่มทางจิตวิญญาณ มันน่าเหลื่อเชื่อไป!”

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ตอนนี้เขาหยิ่งผยองมาก เขาบอกว่าเขาสามารถต่อสู้กับใครก็ได้ภายใต้อาณาจักรวิญญาณแรกเริ่ม และกายทิพย์ ปรากฎว่าเขาอยู่ในอาณาจักรเหนือธรรมชาติ ทุกคนถูกเขาหลอก!”

“เป็นเรื่องดีที่ผู้อาวุโสไม่ปล่อยข้าไปในตอนนั้น! หมัดนั้นแค่มองก็เจ็บแล้ว! ข้าสงสัยว่าซี่โครงของศิษย์พี่เจิ้งหักไปกี่ซี่!”

สาวกจากทั้งสองนิกายมองไปที่หลี่หยู่ ด้วยความหวาดหวั่น

พวกเขารู้ดีว่าหาก หลี่หยู่ สามารถเอาชนะพวกเขาทั้งสิบเอ็ดคนได้อย่างง่ายดาย อย่างน้อยที่สุดเขาควรจะอยู่ในระยะเริ่มต้นของอาณาจักรเหนือธรรมชาติ ในเวลาเดียวกัน เขาฝึกฝนเทคนิคการฝึกปรือร่างกายจนน่าสะพรึงกลัว ซึ่งทำให้เขามีความแข็งแกร่งและความเร็วที่น่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง

ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของบุคคลดังกล่าวอาจอยู่ยงคงกระพันท่ามกลางขอบเขตการเพาะปลูกเดียวกัน มีเพียงคนเก่าแก่อย่างผู้อาวุโสหูและผู้อาวุโสเจี่ยเท่านั้นที่สามารถเทียบเคียงกับหลี่หยู่ท่ามกลางทุกคนที่อยู่ในปัจจุบันได้

ไม่น่าแปลกใจเลยที่การจัดอันดับสวรรค์แห่งเต๋าจะมอบรางวัลเพิ่มเติมให้เขา

เขาสามารถบดขยี้ทุกคนได้ด้วยความสามารถของเขา

ริมฝีปากของหลินเฉิน กระตุก และความตกใจในใจของเขาไม่สามารถอธิบายได้

เขาเคยเห็นสัตว์ประหลาด แต่ไม่เคยประหลาดเหมือนหลี่หยู่

เขาเพิ่งเรียกหลี่หยู่ ว่ากบในบ่อน้ำ

ในที่สุดตัวตลกก็คือตัวเขาเอง

หลินเฉินไม่สามารถแม้แต่จะอิจฉาได้อีกต่อไป

ใครจะเทียบชั้นเหนือธรรมชาติวัยสิบเจ็ดปีได้?

ในขณะนี้ ผู้อาวุโสหู, ผู้อาวุโสเจี่ย, เสิ่นชิวหมิง, อี้หว่านเซียง, มู่หรงไท่เซิง และ มู่หรงเจิ้งหนาน ก็ตกตะลึงเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขากลับมารู้สึกตัว พวกเขาก็รู้สึกว่าดูเหมือนว่าพวกเขาถูกเด็ก หลี่หยู่ หลอก

“ฮ่าฮ่า ข้าชนะแล้ว ข้ายินดีรับของเดิมพันของพวกเจ้า!” หลี่หยู่ รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก เขาได้รับกำไรมหาศาล เขาได้รับโชคลาภ!