NH-ตอนที่ 53 อาวุธระดับตำนานของแรนดอล์ฟ
“นายกำลังจะไปช่วยเพื่อน ๆ จากกลุ่มโจรโคโบลด์งั้นหรือไม่?” แรนดอล์ฟลูบคางของเขา “นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ลูกศิษย์ของฉัน นายแน่ใจงั้นเหรอ?”
ลุกซ์ พยักหน้า “ครับอาจารย์ และ นี่คือเหตุผลที่ผมอยากจะขอความช่วยเหลือจากคุณ”
“ตกลง ว่าแต่นายอยากจะได้ความช่วยเหลืออะไรจากฉันล่ะ?”
“ได้โปรด ให้ผมยืมดาบในห้องใต้ดินของคุณ”
สีหน้าสบายๆของ แรนดอล์ฟ ได้เปลี่ยนเป็นจริงจังหลังจากได้ยินคำขอของ ลุกซ์ หลังจากที่เขายอมรับ ลุกซ์ เป็น ลูกศิษย์ของเขาแล้ว เขาก็ได้แสดงผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาให้อีกฝ่ายได้เห็น ซึ่งก็คือดาบระดับตำนานที่เขาซ่อนไว้จากสายตาของทุกคน
อันที่จริง นี่เป็นอาวุธระดับตำนานเพียงชิ้นเดียวในหมู่บ้านลีฟ ซึ่งไม่มีใครรู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของมัน ยกเว้น ลุกซ์ ที่เป็นลูกศิษย์ของแรนดอล์ฟ
“นายต้องการยืม บลัดมูน?” แรนดอล์ฟ กล่าวถามพร้อมกับกอดอก
“ครับอาจารย์” ลุกซ์ โค้งคำนับ “ได้โปรดให้ผมยืมอาวุธของคุณด้วย”
ความเงียบสงบได้ปรากฏขึ้นภายในโรงตีเหล็กนานกว่า 1 นาที ในขณะที่ แรนดอล์ฟ ยังคงจ้องมองไปที่ ลูกศิษย์ของเขาที่ยังคงก้มศีรษะอยู่
“แม้ว่าฉันจะให้นายยืมมัน แต่ค่าสถานะของนายยังคงไม่เพียงพอที่จะใช้มัน” แรนดอล์ฟ ตอบกลับ “บลัดมูน ต้องการค่าสถานะทั้งหมดของนายอย่างน้อย 50 ขึ้นไป ซึ่งเป็นไปไม่ได้สำหรับใครก็ตามที่ยังคงอยู่ในหมู่บ้านลีฟ ดังนั้น ด้วยความแข็งแกร่งของนายในตอนนี้ นายคงไม่สามารถใช้งานมันได้”
ลุกซ์ เงยหน้าขึ้นและตอบกลับ “อาจารย์ ผมในตอนนี้อาจจะยังใช้มันไม่ได้ แต่ เดียโบล สามารถทำได้ ได้โปรดให้ผมยืมมันเพื่อช่วยชีวิตเพื่อนของผม ผมสาบานด้วยชื่อและเกียรติของผมว่าผมจะนำมันกลับมาคืนคุณโดยที่ไม่ล้มเหลว”
แรนดอล์ฟ ถอนหายใจขณะที่เขาพิงผนังโรงตีเหล็กของเขา
“ไม่ล้มเหลว? ฉันได้ยินมาว่า หัวหน้าโคโบลด์เป็นมอนสเตอร์สูงสุดของระดับ 3” แรนดอล์ฟ ได้กล่าวพูดต่อ “แม้ว่า เดียโบล จะสามารถใช้บลัดมูนได้ แต่เขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมอนสเตอร์ตัวนั้น นอกจากนี้ หัวหน้าโคโบลด์ยังมีผู้ใต้บังคับบัญชาอีกมากมายที่จะสนับสนุนมัน ดังนั้น อาวุธของฉันเพียงอย่างเดียวคงไม่เพียงพอที่จะพลิกกระแสของการต่อสู้ได้”
“อาจารย์คุณไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นผมมีแผนในใจแล้ว”
“โอ้? ไหนลองบอกแผนมาให้ฉันฟังหน่อย”
ลุกซ์ บอก แรนดอล์ฟ ว่าเขามีวิธีค้นหาที่ตั้งของพวกโจร โดยเสริมว่า ไรเดอร์จากนอร์เนีย ก็กำลังค้นหาพวกโจรอยู่เช่นเดียวกัน ถ้าเขาให้ข้อมูลว่าที่ตั้งของพวกมันอยู่ที่ไหน เขาก็จะมีผู้ช่วยเหลือที่แข็งแกร่งมากมายมาร่วมต่อสู้เคียงข้างเขา
“วิธีนี้มีความเป็นไปได้ แต่มันมีปัญหาอย่างหนึ่ง” แรนดอล์ฟ กล่าว “นายบอกว่านายมีวิธีที่จะค้นหาตำแหน่งที่ตั้งของพวกมัน แต่ ไรเดอร์จากนอร์เนีย พวกเขาจะเชื่อนายงั้นหรือ?”
“...พูดตามตรงผมก็ไม่แน่ใจ”
“เอาอย่างนี้เป็นไง? หากนายสามารถโน้มน้าว โบเรียส กัปตันของพวกไรเดอร์ให้พวกเขาไปด้วยกันได้ ฉันจะให้นายยืม บลัดมูน นี่เป็นเงื่อนไขเดียวที่ฉันจะอนุญาติให้นายนำ บลัดมูนออกมาจากคลังของฉันได้”
ลุกซ์ พยักหน้าอย่างเข้าใจ “ผมเข้าใจแล้ว ผมจะไปคุยกับคุณโบเรียสเดี๋ยวนี้”
ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มไม่แม้แต่จะรอคำตอบจาก แรนดอล์ฟ เขารีบออกจากโรงตีเหล็กเพื่อตามหาหัวหน้าองค์รักษ์ทันที
ทันทีที่เขามาถึงค่ายทหารชั่วคราวของพวกไรเดอร์ พวก ไรเดอร์ขี่แพะภูเขาก็กำลังจะจากไป
ลุกซ์ เห็นชายวัยกลางคนที่มาสอบปากคำ เฮเลน ก่อนหน้านี้ ซึ่งเขาได้นั่งอยู่บนแพะภูเขาข้างโบเรียส เห็นได้ชัดว่า ชายวัยกลางคนสามารถระดมพล ไรเดอร์แพะภูเขาของนอร์เรีย เพื่อไปช่วยโรบินจากกลุ่มโจรได้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนแคระธรรมดา
“คุณโบเรียส โปรดรอสักครู่!” ลุกซ์ วิ่งไปหา กัปตันของกลุ่มไรเดอร์ทันที
ทันใดนั้น ไรเดอร์ขี่แพะภูเขาหลายคนที่ถูกลุกซ์ขวางเส้นทาง ก็ชักอาวุธออกมาและชี้ไปที่เขา
“ไอ้หนู พวกเรากำลังทำภารกิจสำคัญอยู่” คนแคระที่มีสีหน้าบูดบึ้งได้พูดขึ้น “พวกเราไม่มีเวลามาฟังเรื่องไร้สาระของนายหรอก”
“ถูกต้อง” คนแคระอีกคนกล่าวออกมา “พวกเรามีภารกิจเร่งด่วนที่จะต้องรีบไปแก้ไข ดังนั้นพวกเราไม่มีเวลามาเล่นกับ ฮาล์ฟเอลฟ์”
ลุกซ์ ไม่ได้สนใจคนแคระทั้งสองในขณะที่เขาตะโกนไปทาง โบเรียส ซึ่งอีกฝ่ายก็มองมาที่เขาเช่นเดียวกัน
“ผมรู้ที่ตั้งของพวกกลุ่มโจร!” ลุกซ์ตะโกนลั่น “พาผมไปด้วย ผมจะพาคุณไปหาพวกมันเอง!”
“ไอ้สารเลว หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว!”
“ถูกต้อง หากนายยังกล้าขัดขวางภารกิจของพวกเรา ก็อย่าได้โทษที่พวกเราไร้ความเมตตา!”
คนแคระที่เป็นไรเดอร์ทั้ง 2 ขัดขวางไม่ให้ ลุกซ์เข้าใกล้ กัปตันของพวกเขา เขายกอาวุธขึ้นมาด้วยความโกรธ เพราะพวกเขาไม่ชอบใครก็ตามที่มาจากเผ่าพันธุ์อื่น และ คิดว่า ลุกซ์ เป็นสิ่งของที่น่ารังเกียจในหมู่บ้านลีฟมานานแล้ว
ถ้าไม่ใช่เพราะ หัวหน้าของพวกเขาสั่งไม่ให้ทำร้ายชายหนุ่ม เกรงว่าพวกเขาคงสอนบทเรียนให้อีกฝ่ายไปแล้วสัก 1-2 บท
“หยุด!”
เสียงตะโกนอันสง่างามทำให้ทั้งสองหยุดโจมตี ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่ม ทันที
คนแคระทั้งสองได้ลดอาวุธลงอย่างไม่เต็มใจ
ในขณะนี้เอง โบเรียส 1 ในกัปตันของนอร์เรีย ได้สั่งให้แพะของเขาเดินไปหา ลุกซ์ และ มองไปที่อีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ที่นายพูดมาเป็นความจริงหรือไม่” โบเรียส กล่าวถาม “ภารกิจนี้มีความสำคัญกับเราอย่างมาก และ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะล้มเหลว หากนายกล้าโกหกพวกเรา ฉันจะทำให้นายประสบกับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย”
แทนที่จะตอบ ลุกซ์ เรียกหนังสือบันทึกที่ยิ่งใหญ่แห่งเอลิเซียมออกมาและเปิดหน้าของมัน
ทันใดนั้นภาพฉายก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าของทุกคนโดยแสดงแผนที่ของนอร์เนียออกมา มันเป็นแผนที่ระหว่างหมู่บ้านลินโดว์ และ หมู่บ้านมิลวูด โดยมีจุดสีทองกระพริบอยู่บนแผนที่
“ก่อนที่เพื่อนๆ ของผมจะออกไปทำภารกิจคุ้มกัน ผมได้ร่ายคาถาสะกดรอยแบบพิเศษใส่พวกเขา สิ่งนี้ทำให้ผมรู้ตำแหน่งของพวกเขาได้” ลุกซ์ตอบกลับ “แต่ผมไม่คุ้นเคยกับภูมิประเทศของดินแดนแห่งนี้ อย่างที่คุณเห็น ผมสามารถระบุตำแหน่งของพวกเขาได้โดยใช้ความสามารถนี้ได้”
“ถ้าคุณไม่พาผมไปด้วย โอกาสที่คุณจะพบโรบินก็มีน้อยมาก อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้สามารถแก้ไขได้หากคุณพาผมไปด้วย ดังนั้นคุณโบเรียส คุณจะช่วยพิจารณาพาผมไปด้วยได้ไหม เพราะผมก็อยากจะช่วยเพื่อนของผมเช่นเดียวกัน”
ไรเดอร์ทุกคนมองไปที่ หัวหน้าของพวกเขาและรอการตัดสินใจของเขา
โบเรียส เป็น นักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้านลีฟ เขาเป็นมือใหม่แรงค์ B ซึ่งเทียบเท่ากับมอนสเตอร์ระดับ 3 เมื่อมีเขาอยู่ใกล้ ๆ โอกาสในการเอาชนะโคโบลด์จากเผ่าดราโค ก็จะสูงมากยิ่งขึ้น
“ตกลง นายสามารถไปกับพวกเราได้” โบเรียส ตอบกลับ “อย่างไรก็ตาม ถ้านายกล้าโกหกเรา ฉันจะทำให้นายต้องเสียใจ”
ลุกซ์ ถอนหายใจออกมา หลังจากได้ยินคำตอบของ โบเรียส ในที่สุด เขาก็สามารถยืมอาวุธระดับตำนานเพื่อมาให้ เดียโบล สวมใส่และปรับปรุงความแข็งแกร่งได้แล้ว
“คุณโบเรียส ผมมีอีกเรื่องที่จะขอร้อง” ลุกซ์ กล่าวพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง “คุณช่วยพาผมไปที่โรงตีเหล็กและบอกอาจารย์ของผมแรนดอล์ฟก่อนได้ไหมว่าคุณจะพาผมไปด้วย เพราะเขาบอกว่าจะไม่ยอมให้ผมไปหากไม่ได้รับอนุญาติจากคุณและพาผมไปด้วย”
“นายเป็นลูกศิษย์ของแรนดอล์ฟ?” โบเรียสเบิกตากว้างขึ้นด้วยความตกใจและมองไปที่ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่ม “ไอ้แก่นั่นรับนายเป็นลูกศิษย์งั้นเหรอ? นี่โลกกำลังจะแตกงั้นหรือไม่?”
“นายเรียกใครว่าไอ้แก่กันห่ะ!”
ทันใดนั้น แรนดอล์ฟ ก็บุกเข้ามาภายในค่ายด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ กัปตันไรเดอร์ โบเรียส
“เจ้าบ้านี่ ในเมื่อนายตัดสินใจที่จะพาลูกศิษย์ของฉันไปด้วย ฉันก็หวังว่านายจะช่วยพาเขากลับมาอย่างปลอดภัย!” แรนดอล์ฟ ตะโกนใส่ โบเรียส จนทำให้ ไรเดอร์คนอื่น ๆ มองไปที่ช่างตีเหล็กคนนี้ด้วยความไม่เชื่อ
โบเรียส เป็นคนแคระที่เข้มงวดมาก แม้แต่ผู้บัญชาการของพวกเขาก็ไม่กล้าตะโกนใส่เขา แต่ทว่าช่างตีเหล็กแห่งหมู่บ้านลีฟกลับกล้าทำ
“ฉันไม่ใช่พี่เลี้ยงของเขา” โบเรียสตอบกลับด้วยน้ำเสียงเฉยเมย “นอกจากนี้เราไม่ได้ไปเที่ยว ถ้าเขาปกป้องตัวเองไม่ได้ ก็ควรจะอยู่ที่นี่และเล่นกับคุณไปซะ”
“หึ่ม! ก็ได้ ในเมื่อนายตัดสินใจให้ลูกศิษย์ของฉันอยู่เล่นกับฉัน ก็ช่างมันเถอะ ลุกซ์ ลงมา และปล่อยให้ไอ้พวกหัวฆวดพวกนี้ดำเนินภารกิจต่อไปโดยไม่มีนาย มาดูกันว่าพวกเขาจะเจอไอ้สารเลวโรบินตัวนั้นไหม”
แรนดอล์ฟ ไม่รอแม้แต่คำตอบของ ลุกซ์ และ ลาก ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มออกจากค่าย
“อะ-อาจารย์ ผมต้องการไปช่วยเพื่อนของผม”
“เงียบ! ไว้ค่อยพูดคุยเรื่องนี้หลังจากเราไปถึงโรงตีเหล็ก ไม่ต้องห่วง โบเรียส ที่ฉันรู้จัก เขาจะมาเคาะประตูบ้านฉันในไม่ช้าก็เร็วนี้”
ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่ม รู้เพียงเล็กน้อยว่า แรนดอล์ฟ ทำสิ่งนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ของเขา เพราะ ช่างตีเหล็ก ต้องการให้ ไรเดอร์จากนอร์เรีย ที่ขอให้ลูกศิษย์ของเขาไปเป็นไกด์ ช่วยคุ้มกันเขาด้วย
นอกจากนี้ เขาไม่มีแผนที่จะให้พวกคนแคระเหล่านั้นเห็นอาวุธระดับตำนานที่เขาครอบครอง ดังนั้นเขาจึงคิดจะส่งมอบมันให้กับ ลุกซ์ อย่างลับ ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในอนาคต
หลังจากที่ทั้งสองคนมาถึงโรงตีเหล็ก แรนดอล์ฟ ก็รีบล็อกประตูและทำท่าทางให้ลุกซ์ตามเขาไปที่ห้องใต้ดิน
“เดิมทีฉันวางแผนที่จะมอบ บลัดมูน ให้กับบุคคลที่มีภาพลักษณ์ของวีรบุรุษ” แรนดอล์ฟ พึมพัมออกมา “ใครจะไปคิดว่าคนแรกที่จะถือมันกลับไม่ใช่คนของเผ่าดวอร์ฟ แต่เป็นโครงกระดูไปเสียได้! โชคชะตากำลังเล่นตลกกับหัวใจของฉัน”
ลุกซ์ อดทนต่อคำพร่ำเพ้อของ แรนดอล์ฟ จนกระทั่งพวกเขามาถึงห้องที่ซ่อนสมบัติ ซึ่งมันถูกซ่อนอยู่ในส่วนลึกใต้โรงตีเหล็ก
ไม่กี่นาทีต่อมา อาจารย์และลูกศิษย์ ก็มาถึงแท่นบูชาเล็ก ๆ ที่มีดาบหุ้มฝักวางอยู่บนแท่นสีน้ำเงิน
มันคือผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ แรนดอล์ฟ ดาบระดับตำนานบลัดมูน
_____
บลัดมูน
ประเภทอาวุธ : ดาบมือเดียว
ระดับ : ตำนาน
ความเสียหาย : 225-350
ข้อกำหนด : ค่าสถานะทั้งหมดมากกว่า 50 แต้ม
ข้อกำหนดเพิ่มเติม : เฉพาะผู้ที่รู้จัก แรนดอล์ฟ เท่านั้นถึงจะสามารถใช้อาวุธนี้ได้
สกิลติดตัว : เฉียบคม,เบาบาง,ขโมยพลังชีวิต,ธอร์น,ทำลายไม่ได้
<เฉียบคม>
- ใบมีดของดาบเล่มนี้จะคมอยู่เสมอและไม่มีวันทื่อ
_____
<เบาบาง>
- ดาบจะให้ความรู้สึกที่เบามาก ซึ่งช่วยให้ผู้ถือกวัดแกว่งได้อย่างง่ายดาย และ สามารถโจมตีได้อย่างรวดเร็วในจังหวะที่ต่อเนื่อง
<ขโมยพลังชีวิต>
- การโจมตีแต่ละครั้งจะรักษาผู้ใช้ 3% จากค่าพลังชีวิตสูงสุด
_____
<เลือดไหล>
- มีโอกาส 5% ที่จะสร้างเอฟเฟกต์เลือดไหลให้กับเป้าหมายของคุณในทุกๆ การโจมตี
- เอฟเฟกต์เลือดไหลจะลดแต้มพลังชีวิตของเป้าหมายลง 1% ของค่าพลังชีวิตสูงสุดทุกๆ 2 วินาที
- ระยะเวลาเอฟเฟกต์เลือดไหล : 10 วินาที
_____
<ทำลายไม่ได้>
- อาวุธนี้ไม่สามารถถูกทำลาย หรือทำลายได้
_____
เหตุผลที่ แรนดอล์ฟ ตัดสินใจ แสดงอาวุธในตำนานให้ ลุกซ์ เห็นในตอนแรกก็เพื่อกระตุ้นให้ลูกศิษย์ของเขาทำผลงานออกมาได้ดีมากขึ้น เขาเชื่อว่าเมื่อลุกซ์ตระหนักว่าการเป็นช่างตีเหล็กนั้นยอดเยี่ยมเพียงใด การเรียนของเขาก็จะกลายเป็นจริงจังมากขึ้น
แม้ว่านี่จะเป็นครั้งที่ 2 ที่ ลุกซ์ ได้เห็น บลัดมูน แต่ความชื่นชมในตัวอาวุธของเขาก็ไม่เคยลดลงเลย
ในทางตรงกันข้าม ยิ่งเขาดูมันมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมุ่งมั่นที่จะเพิ่มความชำนาญของสกิลช่างตีเหล็กของเขามากยิ่งขึ้น เพื่อที่เขาจะได้สร้างอาวุธตำนานของตัวเองได้
แรนดอล์ฟ หยิบอาวุธออกมาจากแท่นหินด้วยมือทั้งสองข้างก่อนที่จะยื่นให้ลุกซ์
“รับไป” แรนดอล์ฟ กล่าวออกมา “จำไว้ว่า ฉันให้ยืมใช้แค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพื่อไปช่วยเพื่อนของนายเท่านั้น และ นายจะต้องให้สัญญาว่าจะนำมันกลับมาคืนฉัน”
ลุกซ์ รับดาบด้วยมือทั้งสองข้างและมองไปที่อาจารย์ของเขาด้วยความรู้สึกขอบคุณ
“ขอบคุณครับอาจารย์” ลุกซ์ ตอบกลับ “ผมจะไม่ทำให้คุณต้องผิดหวัง”
ขณะที่เขาถืออาวุธระดับตำนาน ลุกซ์ เชื่อว่า เมื่อ เดียโบล ติดตั้งอาวุธนี้แล้ว สิ่งมีชีวิตมีชื่อของเขาจะสามารถจัดการกับมอนสเตอร์ระดับ 1 และ 2 ได้อย่างง่ายดาย
‘รอฉันก่อนนะ โคเล็ตต์’ ลุกซ์คิดในใจขณะที่เขากำดาบในมือแน่น ‘ฉันจะรีบไปช่วยพวกเธอ!’
คนแคระตัวน้อยผู้น่ารักเป็นเพื่อนคนแรกของ ลุกซ์ ในหมู่บ้านลีฟ แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากไรเดอร์ของนอร์เรีย เขาก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไปช่วยเธอ รวมถึงสมาชิกคนอื่น ๆ ของปาร์ตี้โกลเด้นสเลเยอร์
ตอนนี้ เดียโบล ยังไม่สามารถือ บลัดมูน ได้ เนื่องจากเขายังต้องอัปเกรดอีกครั้งหนึ่งก่อนถึงจะทำได้
โชคดีที่ ลุกซ์ มีคอร์มอนสเตอร์อยู่มากพอที่จะอัปเกรดสิ่งมีชีวิตมีชื่อของเขา ขณะที่ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มกำลังจะกลับไปที่ห้องในโรงแรมของเขาเพื่อเตรียม โบเรียส ก็ปรากฏตัวขึ้นในโรงตีเหล็กของ แรนดอล์ฟ และ เชิญฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มอย่างเป็นทางการให้เข้าร่วมภารกิจช่วยเหลือของพวกเขา
1 ชั่วโมงต่อมา ลุกซ์,เฮเลน และ ไรเดอร์นอร์เรีย ก็ได้ออกจากหมู่บ้านลีฟ ไปด้วยกันอย่างเร่งรีบ จุดหมายปลายทางของพวกเขาก็คือฐานที่มั่นของพวกโจรที่ตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งในพื้นที่ภูเขาระหว่างหมู่บ้านลินโดว์และหมู่บ้านมิลวูด
