2181 - ปราบปรามอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
2181 - ปราบปรามอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
ไท่สือใช้ร่างกายดั้งเดิมของเขา ในขณะที่หยวนชูใช้ญาณวิเศษของราชาอมตะของเขาเอง วิชาหนึ่งที่น่าเกรงขามและบ้าคลั่ง ทั้งหมดนี้เป็นเพียงเพื่อหยุดสือฮ่าวไม่ให้เขาฆ่าเอ๋าเฉิง
ไม่เช่นนั้นหลังจากนี้พวกเขาสองคนจะถูกทิ้งให้อยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังมากขึ้น
“เป็นแค่ลูกเล่นเล็กๆน้อยๆเท่านั้น!”
ต่อการโจมตีเหล่านี้ เสียงของสือฮ่าวเย็นมากเขาไม่รู้สึกกลัวใดๆ เขายืนอยู่ในหมอกแห่งความโกลาหลร่างกายของเขาพร่ามัวและไม่ชัด
อย่างไรก็ตาม สายตาของเขาพร่างพรายอย่างยิ่ง เย็นชาและน่ากลัว ประหนึ่งสายฟ้าอันรุนแรงสองสายมองราชาอมตะผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองอย่างเย็นชา
ฮ่อง!
มีวงแหวนปรากฏขึ้นรอบๆตัวของสือฮ่าวซึ่งเชื่อมต่อกับวงแหวนแห่งแสงบนร่างเล็กๆนั้นที่อยู่เหนือศีรษะของเขา ทั้งสองประสานกันด้วยเรัศมีอันเจิดจ้า
ในเวลานี้วิชาลับที่ปรากฏขึ้นบนกระดูกสูงสุดของเขาได้เปิดใช้งานอีกครั้ง รัศมีอันทรงพลังทั้งตัวของเขาพุ่งขึ้นสู่ระดับที่น่าสยดสยองทันที
ฆ่า!
สือฮ่าวปลดปล่อยเสียงคำรามดังลั่น เขาหันกลับมาเข่นฆ่าไปยังผู้เชี่ยวชาญผู้ยิ่งใหญ่สองคน มือซ้ายของเขาสร้างรอยประทับกำปั้น มือขวาถือกระบี่สีทอง กวาดผ่านบุคคลทั้งสอง
เป้ง!
นี่เป็นผลกระทบโดยตรงมากที่สุด หมัดของสือฮ่าวทุบไปที่สัตว์ร้ายตัวนั้น ร่างกายที่ใหญ่โตนั้นช่างน่ากลัวและน่าสยดสยอง ปากที่เต็มไปด้วยเลือดของมันเปิดกว้าง กินรอยประทับหมัด
ด้วยเสียงหงหลง ประกายเลือดสาดกระเซ็นออกมา หมัดของสือฮ่าวกระแทกร่างกายของสัตว์ร้ายตัวนั้นก็บินออกไปด้านนอก ร่างกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยเลือด แม้กระทั่งฟันที่ดุร้ายก็แตกหัก
โฮก!
ราชาอมตะไท่สือคำรามอย่างโกรธจัด นี่คือร่างกายดั้งเดิมของเขา ดังนั้นเมื่อสัตว์ร้ายยักษ์บินออกไป ร่างกายที่แท้จริงของเขาก็สั่นคลอน มีเลือดไหลออกจากปากของเขาไม่หยุด
ในที่สุด สัตว์ร้ายยักษ์ที่เกือบจะระเบิดก็รวมตัวกับเขาอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกันสือฮ่าวก็กำลังเผชิญหน้ากับหยวนชู ร่างเล็กๆที่อยู่บนหัวของเขาปลดปล่อยเสียงคำรามอันยิ่งใหญ่ อันที่จริงแล้วมันกำลังกลืนรัศมีอมตะของหยวนชูเข้าไปทั้งหมด
“คืนมาให้ข้าเดี๋ยวนี้ เจ้าจะทำอะไร!” หยวนชูตะโกนด้วยความหวาดกลัว
นี่คือสัญลักษณ์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งเขารวบรวมมาจากยุคแห่งการสร้างสรรค์ มันเป็นสมบัติล้ำค่าที่สุดในชีวิตเขาแล้วเขาจะสูญเสียมันไปได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตามร่างเล็กๆนั้นดูน่ากลัวเกินไป แก้มของมันบวมเป่งไม่ยอมคายแสงอมตะนี้กลับออกมา หลังจากกลืนกินเข้าไป มันพยายามปรับแต่งทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นของตัวเอง
เป้ง!
สือฮ่าวแสดงพลัง หมัดและกระบี่ของเขาโจมตีในเวลาเดียวกัน ทุบผ่านร่างของราชาอมตะหยวนชูชุดเกราะของเขาแตกละเอียดเป็นชิ้นๆ
ใบหน้าของเขาเริ่มมีเลือดออกจากช่องทวารทั้งเจ็ด ร่างกายของเขาบินออกไปด้านนอกเกิดรอยแตกขึ้นในทุกสัดส่วน
"ตาย!"
สือฮ่าวปลดปล่อยเสียงคำรามอันยิ่งใหญ่ กระบี่สีทองในมือของเขากวาดออกไปยังเอ๋าเฉิงอีกครั้ง อาการของเอ๋าเฉิงนั้นแย่มาก ร่างกายของเขาก็แตกสลายมากขึ้นเรื่อยๆไม่สามารถดิ้นรนหลบหนีได้อีกต่อไป
“ความเปล่งปลั่งช่วยพยุงร่างกายของข้าตลอดไป!” เอ๋าเฉิงสวดคัมภีร์โบราณ นี่เป็นท่าไม้ตายของเขา
ร่างของเขาแตกออกเป็นชิ้นๆกลายเป็นสัญลักษณ์เต๋าอันยิ่งใหญ่ที่แผ่กระจายไปทั่วอากาศ มันกลายเป็นทะเลแห่งกฏระเบียบที่น่าสะพรึงกลัว วิ่งเข้าหาสือฮ่าว
ในขั้นต้น เมื่อร่างกายของเขาถูกทำลายโดยสือฮ่าว กฎธรรมชาติของสือฮ่าวก็ขยายไปทั่วร่างกายของเขาทำให้เขาไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเองได้
ใครจะคิดว่าเอ๋าเฉิงจะดุร้ายขนาดนี้เขาจุดไฟแก่นแท้ของเขาเอง ปล่อยให้เนื้อหนังของเขาแยกจากกัน
ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในร่างของเขากลายเป็นสายฝนแห่งแสงสว่าง กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งกฏระเบียบ เขากำลังหลอมรวมร่างกายของตัวเองเป็นสัญลักษณ์เต๋าในเวลานี้
นี่คือการเล่นไฟ ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทำให้วิญญาณดั้งเดิมของเขาถูกเผาผลาญไม่สามารถฟื้นคืนได้ตลอดกาล
เขาจะรวมเข้ากับเต๋าใหญ่กลายเป็นส่วนหนึ่งของกฎธรรมชาติของสวรรค์และปฐพีนี้เพื่อสังหารสือฮ่าว
อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่นในตอนนี้ เมื่อเขาพบคนที่น่ากลัวอย่างสือฮ่าว เขาทำได้เพียงเสี่ยงทุกอย่างเท่านั้น ซึ่งแม้จะจ่ายด้วยราคามหาศาลขนาดนี้ก็ยังไม่รับประกันความสำเร็จ
หงหลง!
พลังแห่งสวรรค์ของเอ๋าเฉิงทำให้โลกตกตะลึง สัญลักษณ์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ปกคลุมท้องฟ้าขณะที่พวกเขาลงมืออยากจะกินสือฮ่าวเพื่อเสริมพลังให้กับตัวเอง
“มันไร้ประโยชน์!” สือฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา
ทันใดนั้นเขาก็ปลดปล่อยสระสายฟ้า ที่นี่ไม่เพียงแต่มีสายฟ้าอันยิ่งใหญ่เท่านั้น ยังมีสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์อื่นๆทุกประเภทอีกด้วย
ตัวอย่างเช่นหงส์เพลิงที่แท้จริงที่กำลังเคลื่อนที่ เศษเสี้ยวเวลากระจายไปทั่วสถานที่นั้น
นี่เป็นวิธีการสุดโต่งของเขา วิชาเทพหลิว คัมภีร์อมตะ วิชาลับจักรพรรดิสายฟ้า คัมภีร์โบราณหงส์เพลิงที่แท้จริง คัมภีร์สวรรค์หกสังสารวัฏและสิ่งอื่นๆ ? ล้วนถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว
ตอนนี้เมื่อเขากระตุ้นพลังของเขาด้วยอาณาจักรลับที่ยิ่งใหญ่ทั้งหก
มันไม่เพียงแต่ใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในร่างกายของเขาเองเท่านั้น แต่มันยังรวมถึงความลึกลับอันลึกซึ้งที่ไม่มีใครเทียบได้ของพระคัมภีร์ในอดีตด้วย
ตอนนี้เขาแสดงมันทั้งหมด อาณาจักรลับที่ยิ่งใหญ่ทั้งหกของเขาฉายแสง เต๋าที่ไม่มีที่สิ้นสุดและวิชามหัศจรรย์ที่ไร้ขอบเขตถูกแสดงออกมา ทั้งหมดนี้ปรากฏอยู่ในสระสายฟ้าตรงหน้าเขา
สระสายฟ้ามีความลึกลับที่ลึกซึ้งไม่รู้จบ!
ด้วยรูปร่างเหมือนหม้อ เมื่อแปลงร่างแล้วกลายเป็นเจดีย์ ในขณะเดียวกัน เมื่อมันถูกประสานแก่นแท้ของการเวลาเข้าไปมันก็เปลี่ยนร่างกายเป็นระฆังสีทอง
ความเปลี่ยนแปลงของมันมีไม่สิ้นสุดสุดท้ายมันกลับกลายเป็นสระสายฟ้าเหมือนเดิม
จิ!
สระนี้ไม่ได้มีขนาดใหญ่โตมากนัก มันปลดปล่อยแสงอันเจิดจ้าอย่างไม่รู้จบ จากนั้นก็เริ่มดูดซับสัญลักษณ์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ทุกประเภทบนท้องฟ้าอย่างเมามัน
“อะไร…” เอ๋าเฉิงรู้สึกตกใจ
เขากลัวจริงๆ เขาเหลอมรวมเข้ากับเต๋าแล้วโดยการละทิ้งเนื้อหนังของเขาชั่วคราวก่อนจะจุดไฟในร่างกายของเขา เหลือเพียงเลือดแก่นแท้และผสานสัญลักษณ์เต๋าอันยิ่งใหญ่ไว้ด้วยกัน
ในท้ายที่สุด เขายังต้องทนทุกข์ กำลังจะถูกดูดกลืนเข้าไปในสระนั้น ถ้าเขาถูกขัดเกลาเช่นนี้มันคงแย่จริงๆ
โฮก!
เอ๋าเฉิงปลดปล่อยเสียงคำรามใหญ่ เขาต้องต่อต้านให้ถึงที่สุดเขารู้ดีว่าเมื่อเขาเข้าไปในสระนั้นเขาจะไม่มีวันได้ออกมาอีก
“คิดจะไปไหน!”
สือฮ่าวพุ่งไปข้างหน้า ทำให้เกิดระลอกคลื่นในสระน้ำโบราณ วิชาลับทุกประเภทได้รับการขัดเกลา เผยให้เห็นถึงความลึกลับที่ลึกซึ้งที่สุด โดยต้องดูดกลืนเอ๋าเฉิงเข้ามาเพื่อเพิ่มพลังให้กับตัวเอง
ในเวลาเดียวกัน ร่างกายที่แท้จริงของเขาก็กวัดแกว่งกำปั้นขนาดใหญ่ของเขาพุ่งเข้าหาร่างกายที่เหลืออยู่ของเอ๋าเฉิง
เป้ง!
การปะทะกันระหว่างทั้งสองก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ แสงอมตะที่ส่องประกายระยิบระยับทำให้ทั่วทั้งจักรวาลเกิดความสว่างไสว
อา…
เอ๋าเฉิงกรีดร้องออกมา ร่างกายของเขาแตกออกจากกัน นี่เป็นร่างของราชาอมตะ แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดการโจมตีของสือฮ่าวได้!
เป็นเพราะสือฮ่าวใช้กำลังทั้งหมดของเขาเสมอ แม้กระทั่งแสดงวิชาขั้นสูงสุดประเภทที่สามเพื่อสนับสนุนตัวเอง ปล่อยให้ความแข็งแกร่งของเขาปะทุออกมา
“จิ้งจอกน้อยหยุดความเย่อหยิ่งของเจ้าเสีย!”
ราชาอมตะไท่สือถือหอกสวรรค์พุ่งเข้ามา ในขณะเดียวกัน ดวงตาของหยวนชูเปลี่ยนเป็นสีแดง ทำให้เกิดแสงอมตะอันลึกลับ
เอ๋าเฉิงก็บ้าคลั่งไปอย่างสมบูรณ์แล้ว เขายังคงยึดมั่นและต่อต้าน ในที่สุดเขาก็ก้มศีรษะลงโดยไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือจากอีกสองคนอีกต่อไป
เป็นเพราะว่าถ้ามีเพียงเขาคนเดียวที่ต่อสู้รับรองได้ว่าต้องตายอย่างแน่นอน!
"ฆ่า!" สือฮ่าวคำราม
เขาใช้ทุกอย่างที่เขาเรียนรู้และแสดงมันออกมาในครั้งเดียวเพื่อรับการโจมตีพร้อมกันของราชาอมตะทั้งสาม