ตอนที่ 86 สมบัติสนามรบ

ตอนที่ 86 สมบัติสนามรบ

ภายใต้ออร่าอันเย้ายวนที่แผ่ออกมาจาก แบนชีเสน่หา

แรดจ่าฝูงระดับเจ็บที่ตาเป็นสีแดงในตอนแรก จู่ๆ สั่นเทา ความเร็วของมันค่อยๆลดลงอย่างกระทันหัน พร้อมกับบัพที่ให้แรดตัวอื่นๆในฝูงก็เริ่มหายไป

ชายหนุ่มที่อยู่บนหลังแรดก็หน้าเปลี่ยนสีทันที ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

น่าเสียดายที่เขานั้นตอบสนองช้าเกินไป

ในขณะนั้นเอง พิษเหี่ยวเฉาก็ได้กัดกร่อนเข้าไปในร่างกายของฝูงแรดโดยที่พวกมันไม่รู้ตัว เริ่มกัดกินพลังชีวิตของพวกมันไปทีน้อย

ถ้าหากพวกมันเป็นระดับ 7 อาจจะยังพอต้านทานได้บ้าง

แต่กับแรดระดับ 6 เหล่านี้ จะทนต่อการกัดกร่อนด้วยพิษของแบนชีเหี่ยวเฉาได้อย่างไร

หลังจากที่ได้รับพิษไปพวกมันเริ่มที่จะอ่อนลงทีน้อยๆ

ในตอนนั้นเอง

กำแพงกระจกโปร่งใส่ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของพวกเขา ขวางฝูงแรดเอาไว้

ฝูดแรดไม่สามารถหยุดได้ทัน พวกมันชนกันเองในที่สุด เกิดเป็นเสียงโครมครามดังขึ้น

ชายหนุ่มตกตะลึงในทันที

แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ออกคำสั่งถอยทัพ เห็นระเบิดและหนามไม้ขนาดใหญ่ จู่ๆก็ปรากฏขึ้นในอากาศแต่พุ่งตกลงมาที่พวกเขา

"บรึ้มมม!"

มีระเบิดเกิดขึ้นอย่างรุนแรงพุ่งเข้าใส่ฝูงแรดโดยตรง แม้แต่ราชันหนุ่มที่อยู่บนหลังแรดยังถูกหนามไม้แทงเข้าที่ไหล จนล้มลงกับพื้น

เหล่าพืชที่เหลือฉวยโอกาศนี้รุมโจมตีกันอย่างบ้าคลั่งทันที

เพียงชั่วพริบตา พื้นที่โดยรอบก็ปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์พิษและหนามไม้ที่พุ่งออกมา

แม้ว่าแรดเหล่านั้นจะมีการป้องกันที่แข็งแกร่ง แต่พวกมันก็ไม่สามารถทนการโจมตีที่โถมกระหน่ำเข้ามาได้มากขนาดนี้ เริ่มล้มลงไปทีละตัวภายใต้การโจมตีของกองทัพพืช

ราชันหนุ่มตะเกียกตะกายออกมาจากฝูงแรดที่ล้มลง ลุกขึ้นจากพื้นต้องการที่จะหลบหนี

อย่างไรก็ตามเมื่อไม่มี การคุ้มครองจากฝูงแรด เขาก็ไม่มีโอกาศที่จะหนีออกไปจากที่นี้ได้ ถูกรากไม้ของหลิง ซี รัดร่างเอาไว้

ในขณะนั้นเอง ในที่สุดแรดระดับ 7 ก็เป็นอิสระต้องการที่จะรีบไปช่วยเจ้านายของมันทันที

แต่ในวินาทีถัดมา ก็มีเถาวัลย์หลายสายพุ่งออกมาจากพื้น แทงเข้าไปในหน้าอกของราชันหนุ่ม

"โฮกกกกก!!"

ฝูงแรดส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความไม่เต็มใจและตายลงไป

ชายหนุ่มถูกแทงด้วยเถาวัลย์นั้นดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว ล้มลงไปกับพื้นในที่สุด

[ขอแสดงความยินดีด้วย คุณสังหาร เฮเทอโรเพลน ระดับ 6 ได้สำเร็จ ได้รับพลังเวทย์ 2000 แต้ม แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 1 อัน]

หือ พลังเวทย์ 2000 แต้ม?

ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนี้ได้สังหารราชันคนอื่นมาก่อนหน้านี้

และในตอนนี้เขาก็ได้ถูก หลิน ยู สังหารลง พลังเวทย์จึงตกมาเป็นของหลินยู

นี้มันคือลาภลอยชัด

แค่สังหารศัตรูแค่คนเดียวก็เกือบจะเทียบเท่ากับการที่เขาออกล่ามอนสเตอร์หลายต่อหลายชั่วโมง ใครจะสามารถต้านทานพลังเวทย์อันหอมหวานนี้ได้?

แน่นอนว่า ยิ่งผลประโยชน์มากเท่าไรก็ยิ่งมีความเสี่ยงสูงเท่านั้น ซึ่ง หลิน ยู รู้ดีอยู่แล้ว

ด้วยความสงสัย หลิน ยู นำพืชเข้าไปตรวจสอบร่างของชายหนุ่มด้วยความอยากรู้อยากเห็น

หรือว่าที่โลกที่ชายหนุ่มคนนี้อาศัยอยู่ถูกปกครองโดนราชามนุษย์เหมือนกัน ถึงแม้ว่ารูปลักษณ์จะต่างกัน แต่มันก็ไม่ได้ต่างกันมาก

สาเหตุที่พวกเขาต้องมาเป็นศัตรูกันคงเป็นเพราะเขามาจากโลกที่แตกต่างกัน ชะตากรรมของพวกเขาจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้ากัน

หลังจากตรวจสอบอย่างถี่ถ้วนแล้ว เขาก็ไม่พบอะไรอย่างอื่นอีก

หลิน ยู ลุกขึ้นทันทีออกเดินทางไปพร้อมกับกองทัพพืช มุ่งหน้าไปยังสนามรบต่อไป เขาเริ่มสำรวจบริเวณโดยรอบ

ระหว่างทาง

เขาได้พบกับราชันจากแดนอื่นอีก 2 คน เกิดการต่อสู้อีก 2 ครั้ง

อย่าไรก็ตามราชันทั้ง 2 คนนี้ไม่มีทหารระดับ 7 เหมือนกับเด็กหนุ่มคนก่อน

ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายดายสำหรับหลินยู ในการสังหารพวกเขา และได้รับพลังเวทย์ 2000 แต้มกับแก่นแท้ดินแดนระดับ 6 มาอีก 2 อัน

ในตอนนี้ พลังเวทย์ของหลิน ยู ก็มีถึง 4000 แต้มแล้ว

มันเร็วเกินไปแล้ว

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเดินทางต่อไปข้างหน้า เขาพบว่าราชันที่พบระหว่างทางนั้นเริ่มจะเยอะขึ้นเรื่อยๆ

มีหลายครั้งที่เขาพบราชันระดับ 6 ที่เดินทางด้วยกัน กองกำลังของพวกเขามากกว่าหลิน ยู 2 3 เท่า

โชคดีที่เขาให้ มังกรเงาพฤกษา คอยสังเกตการณ์อยู่บนท้องฟ้า ทำให้หลบเลี่ยงศัตรูเหล่านั้นมาได้ จึงไม่ได้เผชิญหน้ากับพวกเขา

สุดท้าย กองทัพพืชที่เขานำมานั้นมาหลายประเภท

หากในวันแรกเข้าสูญเสียมากเกินไป มันจะส่งผลถึงวันหลังๆ

"เอาละ พวกเราลองไปดูที่นั้นกัน!"

หลิน ยู ขี่ มูรันชิ วิ่งออกไป ทันใดนั้นเขาพบป่าอันมืดมนอย่างระยะไกลเขาค่อยๆเข้าไปใกล้ๆอย่างระมัดระวัง

ในไม่ช้า

พวกเขาก็มาถึงชายป่า พบว่ามีโครงกระดูกขนาดใหญ่เดินไปมาอยู่ในป่า

"มอนสเตอร์?"

หลิน ยู แปลกใจที่เห็นโครงกระดูกเหล่านั้น พวกมันทั้งหมดเป็นนายพลโครงกระดูกระดับ 6

นี้เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่เขาจะยกระดับมังกรเงาไม้ของเขาแล้ว

ด้วยความสงสัย เขาตรอบสอบบริเวนโดยรอบก่อนให้แน่ใจว่าที่นี้ไม่มีราชันคนอื่นอยู่ จากนั้นเขาก็รีบนำกองกำลังพืชของเขาเข้ากวาดล้างมอนเตอร์ทั้งหมด เพื่อเพิ่มค่าประสบการณ์ของมังกรเงาพฤกษาให้เต็ม

ในเวลาเดียวกันนั้น

ณ มิติสงครามหมื่นอาณาจักร

หลังจากที่เหล่าราชันถูกเคลื่อนย้ายกันจนเสร็จสิ้นแล้ว การต่อสู้และการสังหารก็เกิดขึ้นทุกหนแห่งเสียงกรีดร้องโหยหวนมีอยู่ทุกที่

ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้จากโลกเดียวกัน หากพวกเขาเจอราชันคนอื่นก็จะตรงเข้าไปสังหารทันที

รายชื่อสังหารเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างดุเดือด

มีผู้ที่ได้ลิ้มรสความหอมหวานของพลังเวทย์ พวกเขาก็ยิ่งหลงไหลในการสังหารราชันยิ่งขึ้นไปอีก

ศพของราชันและกองกำลังของพวกเขาปรากฏให้เห็นในทุกสนามรบ แม้แต่พื้นดินก็เป็นสีแดฉาน

ในที่สุด

หลังจากราชันต่อสู้กันมาได้ครึ่งชั่วโมง

ในหลายๆ สนามรบ ทันใดนั้นก็มีลำแสงพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

เพียงไม่นาน

เหล่าราชันที่กำลังต่อสู้กันนั้นหรือราชันที่หลบซ่อนตัวอยู่ ก็ถูกลำแสงนั้นดึงดูดความสนใจไปทันที

ราชันหน้าเก่าที่เคยมายังสนามรบหลายครั้งก็ตกตะลึง

"นั้นมัน! สมบัติสนามรบ"

"สมบัติสนามรบปรากฏขึ้นแล้ว! รีบไปที่นั้นเร็ว"

"รีบไปซะ! อย่าปล่อยให้คนโลกอื่นคว้าสมบัติไปได้"

"ฉันเคยได้ยินมาว่าสมบัติสนามรบนั้นเป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุดในแดนสงครามหมื่นโลกแล้ว เราต้องเอามันมาให้ได้!"

ด้วยเสียงอุทานของเหล่าราชัน พวกเขาก็ถูกดึงดูดโดยลำแสงทันทีรีบเข้าไปยังลำแสงที่ใกล้ที่สุดก่อน ก่อให้เกิดกระแสคลื่นมุ่งไปยังสนามรบ

ด้วยความบังเอิญ

ลำแสงอันหนึ่งปรากฏในป่าที่ หลิน ยู อยู่

"นี้มันคืออะไรกัน?"

หลิน ยู ที่ยังคงล่านายพลโครงกระดูกอยู่นั้น มองไปยังลำแสงที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นมา ซึ่งมันอยู่ไม่ไกลจากเขา

"หรือว่ามันจะเป็นสมบัติ"

หลิน ยู แปลกใจ

ด้วยประกายเช่นนั้น ถ้าบอกว่านี้ไม่ใช่ของดี เขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด เขารีบนำกองทัพพืชไปยังทิศทางที่ลำแสงนั้นปรากฏขึ้นทันที ในขณะเดียวกันก็ส่งมังกรเงาพฤกษา 2 3 ตัว บินล่วงหน้าไปก่อน เพื่อสำรวจสถานการณ์

ในตอนนี้เอง

ด้านนอกของป่า มีราชันจำนวนมากเข้ามาจากที่อื่น ล้วนมีกองกำลังติดตามมาเป็นจำนวนมาก

"มันอยู่ในป่านี้ รีบเข้าไปกันเถอะ"

"พวกเราเข้าไปพร้อมกันเถอะ อย่าให้ใครนำหน้าไปได้"

ขณะที่พูดอยู๋นั้น ราชันที่อยู่รอบๆเขา ก็พุ่งเข้าไปในป่าตรงไปหาลำแสง

เหล่าราชันเริ่มมามากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาตามเข้าไปในป่ามากขึ้นเรื่อยๆ

จากป่าที่เคยเงียบสงบกลายเป็นมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที

แต่พวกเขาไม่รู้

ว่าในเวลานี้ หลิน ยู ได้มาถึงส่วนลึกของป่า ที่ซึ้งลำแสงปรากฏขึ้น

เขาเห็นว่าในที่โล่งของป่าตรงนั้น มีม้วนคัมภีย์ที่เปล่งประกายลอยอยู่ในอากาศ รอให้มีราชันมาเอามันไป

"นั้น สมบัติสนามรบ!!!"

วิญญาณของ หลิน ยู แทบจะลอยออกมา ดวงตาของเขาเบิกกว้างอย่างตกตะลึง

***สงครามหมื่นอาณาจักร เปลี่ยนเป็น สงครามหมื่นโลก