ตอนที่ 800 : มีใครบางคนที่คิดว่าตัวเองอยู่เหนือกว่าอยู่เสมอ!
ตอนที่ 800 : มีใครบางคนที่คิดว่าตัวเองอยู่เหนือกว่าอยู่เสมอ!
ตามแผนวันนี้เจียงเฉินจะมาเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
และบังเอิญที่เจ้านายได้จัดให้เขาทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในห้าง SKP!
เจียงเฉินตกตะลึง
มันค่อนข้างน่าอายที่จะทำงานเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในห้างสรรพสินค้าที่ตัวเองเปิดถูกไหม?
ในเวลานี้เจ้านายเองก็สังเกตเห็นความลำบากใจของเจียงเฉิน "นายกำลังคิดอะไรอยู่ สถานที่อย่างห้างสรรพสินค้า SKP เป็นหนึ่งในห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ที่ดีที่สุดในเมืองหลวงเลยนะ! การเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่นี่มันเป็นเหมือนความฝันสูงสุดของ รปภ.ทุกคน! ไปทำงานได้แล้ว! ไม่งั้นเดือนนี้นายก็จะไม่มีค่าอาหารค่าที่พักของนายนะ"
เจียงเฉิน "..."
จากนั้นเจียงเฉินก็ได้แต่พยักหน้าและเดินตามไปขึ้นรถของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไปที่ห้าง SKP
ในห้าง SKP เจียงเฉินเริ่มลาดตระเวนกับหัวหน้าทีม
หัวหน้าทีมรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เพราะอย่างไรก็ตามห้าง SKP ก็เต็มไปด้วยสาวสวยกับรถที่สวยงาม ผู้หญิงทุกคนสวยและทันสมัยมาก เสื้อผ้าของพวกเธอก็มีราคาแพงมาก ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าชิ้นไหนก็สามารถเทียบได้กับเงินเดือนของพวกเอาทั้งปี!
หัวหน้าทีมพูดกับลูกน้อง "พวกนายทุกคนพยายามเข้า ที่นี่คือห้าง SKP สถานที่แห่งนี้เป็นที่ที่มีมูลค่ามหาศาล พวกนายโชคดีแล้วที่ได้มาอยู่ที่นี่ในฐานะยามรักษาความปลอดภัย พวกนายทุกคนไม่ต้องกังวลไป แค่อย่าประมาท ทำภารกิจให้เสร็จแล้วคืนนี้ฉันจะเพิ่มน่องไก่ให้พวกนาย! นายได้ยินใช่ไหมเจียงเฉิน?”
เขาถามเจียงเฉิน
เจียงเฉิน "ครับ หัวหน้า"
เจียงเฉินมีใบหน้าที่สงบและอารมณ์ของเขาก็สงบ
เจียงเฉินติดตามทีมรักษาความปลอดภัยลาดตระเวนทุกที่
หัวหน้าก็ยังคอยตะโกนเตือนว่า "ระวังไว้! อย่าไปแตะต้องตัวลูกค้าเด็ดขาด อย่าไปแตะสิ่งของอะไรทั้งนั้น! ไม่เช่นนั้น นายอาไม่สามารถจ่ายเงินชดใช้ได้หากทำมันพัง! เข้าใจแล้วใช่ไหม ยิ้มและทำตัวสุภาพเข้าไว้! ฉันรู้ว่านายไม่ได้เก่งที่สุด ฉันไม่รู้ว่ามารยาทคืออะไร แต่ถ้าจะให้พูดง่ายๆก็คือนายจะต้องยิ้มเมื่อเห็นผู้คน เข้าใจไหม”
เจียงเฉิน "..."
เจียงเฉินฉันยังโชคดีมากที่สวมหน้ากากกับหมวกยามรักษาความปลอดภัยและเครื่องแบบยามรักษาความปลอดภัยเอาไว้อยู่ได้ ดังนั้นมันจึงไม่ง่ายที่จะถูกคนอื่นจำได้
ไม่อย่างนั้น ด้วยสถานะของเขาในห้าง SKP ถ้าเขาออกลาดตระเวนและถูกคนของห้างจำได้ มันอาจจะทำให้เกิดความโกลาหลทั่วทั้งห้างสรรพสินค้าในไม่ช้าได้ สาวสวยนับไม่ถ้วนจะวิ่งเข้ามา
ท้ายที่สุดแล้วเจียงเฉินนั้นก็เป็นเจ้าของห้าง SKP และห้างนี้ก็เป็นที่รู้จักมากเกินไป แม้แต่ผู้หญิงที่ร่ำรวยหลายคนที่คุ้นเคยกับ SKP ก็มาที่นี่ทุกวันเพียงเพื่อจะเจอเขาที่นี่~
ตอนนี้เจียงเฉินพยายามทำตัวให้กลมกลืนไปกับทีมรักษาความปลอดภัยคนอื่นๆ รักษาโปรไฟล์ต่ำและทำตัวให้สบาย
ในเวลานี้เองชายผู้หล่อเหลาไร้เทียมทานก็เดินเข้ามาหาเขาและข้างๆเขาคือหญิงสาวที่แต่งตัวงดงามในชุดหรูหรา
สองคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนรวยและเป็นลูกค้ารายใหญ่ของ SKP
พวกเขากำลังเข้าไปในห้างสรรพสินค้า
แต่ปัญหาคือ~
ไม่มีใครสวมหน้ากาก
หน้าที่ของทีมรักษาความปลอดภัยคือขึ้นไปตรวจสอบว่าลูกค้าสวมหน้ากากอนามัยหรือไม่และตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขานั้นไม่ได้ติดโรคติดต่อ
หัวหน้าขยิบตา
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งก็เดินเข้าไปและยิ้มให้ทั้งคู่ "คุณผู้ชายและคุณผู้หญิง กรุณาสวมหน้ากากด้วยครับ"
นี่เป็นประโยคปกติที่สุด
แต่ใครจะไปคิดล่ะ~~
ผู้หญิงคนนั้นกลับไม่พอใจ "ฉันมีหน้ากาก แต่ฉันไม่อยากใส่!"
พูดจบเธอก็พยายามเดินเข้าไปข้างในต่อ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูงุนงง "ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง ห้างของเรามีกฏห้ามคนที่ไม่สวมหน้ากากเข้า ดังนั้นคุณต้องสวมหน้ากากก่อนครับ"
ผู้หญิงคนนั้นหยุดกะทันหันและพูดด้วยใบหน้าเย้ยหยันว่า "นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? เงินที่ฉันใช้จ่ายในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ทุกปีเพียงพอที่จะเลี้ยงดู รปภ.อย่างนายและครอบครัวของนายไปทั้งปี! นายเข้าใจหรือยัง?! ดังนั้นนายยังจะมาห้ามฉันอยู่อีกมั้ย?!”
เจียงเฉินมองดูอย่างเย็นชาจากด้านข้างและเย้ยหยันในใจของเขา
ทุกวันนี้ มีคนรวยบางคนที่คิดว่าการมีเงินเหม็นๆสักสองสามก้อนเป็นเรื่องดี!
แม้จะมีกฎ แต่ก็มีคนที่คิดว่าพวกเขาสามารถแสดงเงินและสถานะที่เหนือกว่าเพื่อให้ตัวเองไม่ต้องทำตามกฏ!
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้สึกหนักใจเล็กน้อยหัวหน้าขอให้เขาไปให้เธอใส่หน้ากาก แต่ผู้หญิงคนนี้กลับยืนกรานที่จะปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามกฎแล้วฉันควรทำอย่างไร?
ในเวลานี้เอง ชายด้านข้างเธอก็พูดออกมาอย่างเย็นชา "ไปให้พ้น! สุนัขที่ดีจะไม่เข้ามาขวางทางคนเดิน!"
เมื่อเห็นว่าสองคนนี้กำลังจะเดินเข้ามา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็กัดฟัน เขาจะปล่อยให้ทั้งสองละเมิดกฏไม่ได้ถูกไหม? ไม่อย่างนั้น ต่อให้เขายอมปิดตาข้างหนึ่ง เขาก็จะต้องโดนหัวหน้าดุหรือไล่ออกอยู่ดี
เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดทั้งสองคนและพูดว่า "ขออภัยด้วย เรามีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธไม่ให้คุณเข้าไปโดยไม่มีหน้ากาก คุณเข้าไปไม่ได้!"
ในเวลานี้เองชายหนุ่มที่มากับเธอก็แสดงความโกรธออกมาเพื่อเรียกคะแนนจากหญิงสาว
ใบหน้าของชายคนนั้นเปลี่ยนไป “นายเป็นอะไร?! กล้าหยุดฉันคนนี้งั้นหรอ?!”
ดวงตาของหญิงสาวกลอกไปมาแล้วทันใดนั้นเธอก็ฉีกกระดุมเสื้อผ้าของเธอออกแล้วตะโกน "ทำไมแกถึงฉีกเสื้อผ้าของฉัน เร็วเข้า! เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกำลังรังแกฉัน! ทุกคนเห็นมั้ย! รปภ.คนนี้พยายามทำอนาจารฉัน!"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเป็นคนธรรมดา เขารู้สึกตกตะลึงทันทีเมื่อต้องเจออะไรแบบนี้
เขาดูเงอะงะ "ผม ผมไม่ได้ทำ ผมจะไปทำอนาจารคุณเพื่ออะไร"
แต่ชายและหญิงคู่นั้นกลับไม่ได้รู้สึกละอายใจเลย พวกเขาต้องการทำให้เรื่องมันแย่ลงไปอีก
ผู้หญิงคนนั้นยืนกราน "ไปบอกหัวหน้าของแกเองเถอะ! เรื่องนี้มันมากเกินกว่าที่แกจะแก้ไขได้แล้ว เสื้อขนมิ้งค์ของฉันมาจากชาแนล! แค่เสื้อตัวนี้ก็แพงกว่าเงินเดือนสิบปีของแกแล้ว แต่แกกล้าฉีกมันเป็นชิ้นๆ เสื้อผ้าฉันแกต้องรับผิดชอบ!"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าแดงอย่างกระวนกระวาย "ผม ผมไม่ได้ทำจริงๆ"
เจียงเฉินที่อยู่ที่ด้านข้างมองเห็นได้ชัดเจน
ช่วงปลายปีถือเป็นช่วงที่ SKP ได้รับความนิยมสูงสุด มีคนจำนวนมากมายมาที่นี่
ที่ทางเข้าของห้าง SKP อาจกล่าวได้ว่ามีผู้คนมากมายแน่นขนัดทุกหนทุกแห่งพวกเขาต่างกระตือรือร้นที่จะเข้าห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อสินค้าจำนวนมาก
อาจกล่าวได้ว่าเพราะมีคนจำนวนมากเกินไป การเข้าห้างในเวลานี้จึงต้องเข้าคิวเป็นเวลานาน
และเนื่องจากกฎระเบียบการสวมหน้ากาก การตรวจสอบจึงช้ามากและคิวจึงเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ผู้คนจึงสะสมความไม่พอใจและความโกรธและรู้สึกว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ
การได้เห็นใครบางคนกำลังก่อปัญหาอยู่ตรงหน้า ทำให้พวกเขาได้รับการสนับสนุนจากผู้ที่ได้รับผลกระทบจำนวนมากในทันที
“รปภ.พวกนี้ไร้คุณภาพขนาดนี้ได้ยังไง”
“ดูที่ประตูสิ น่ากลัวจริงๆ”
“เขากล้าจีบสาวงามแบบนี้ได้ยังไงกัน?
“ฉันเห็นหมดแล้ว รปภ.คนนี้ฉวยโอกาสเธอ! เขามีเจตนาไม่ดีกับลูกค้าผู้หญิงคนนั้น!”
"ใช่แล้ว! ในวันที่อากาศหนาวเหน็บ คนมากมายต่างต้องอดทนอยู่ข้างนอก ทำไมพวกคุณไม่ผ่อนคลายกฎและปล่อยให้เราเข้าไปเร็วๆ!"
“ยังจะรออะไรอยู่อีก ฉันรอมาครึ่งชั่วโมงแล้วแต่ฉันกลับยังไม่ได้เข้าไปในห้างเลย!”
"ฉันเข้าคิวมาเป็นชั่วโมงแล้ว! ฉันหนาวแทบตายอยู่แล้ว!"
เมื่อผู้คนตะโกนใส่กันมันก็ทำให้เรื่องยุ่งยากมากขึ้น
หัวหน้าทีมรีบวิ่งไปถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้วยใบหน้าเคร่งขรึม "เกิดอะไรขึ้น"
“หัวหน้า ผมต้องการให้พวกเขาสวมหน้ากากก่อนเข้า แต่พวกเขากลับไม่พอใจ พวกเขาเลยสร้างปัญหาให้ผม”
รปภ.พูดออกมาตามตรง
หัวหน้ารู้ว่าคนพวกนี้เป็นคนรวยการไปทำให้พวกเขาโกรธไม่ใช่เรื่องดีโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนอย่างเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างพวกเขา แต่ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติสำหรับเขาไม่ว่ายังไงกฏก็ต้องเป็นกฏ!
แต่~~
เมื่อเห็นว่ามีคนจำนวนมากสร้างความวุ่นวายอยู่หน้าห้างสรรพสินค้า หัวหน้ายามรักษาความปลอดภัยจะกล้าบังคับใช้กฎอย่างเป็นกลางและปกป้อง รปภ.ตัวเล็กๆได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตามในฐานะ รปภ. นายไปสร้างความไม่พอใจให้ลูกค้าเอง มันไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉัน มันเป็นความรับผิดชอบของนาย!
และถ้าหากผู้บริหารระดับสูงของห้าง SKP ตื่นตระหนกและรีบมาที่นี่และเห็นว่าพวกเขาทำงานไม่ได้เรื่องและยังไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ห้างสรรพสินค้าจะปล่อยเรื่องนี้ไปเฉยๆหรอ? ไม่มีทาง!
พวกเขาจะไล่ทุกคนออกทันที!
แล้วแบบนั้นฉันจะยังสามารถเป็นหัวหน้าทีมได้อีกมั้ย?
