NH-ตอนที่ 44 การท้าประลองการต่อสู้ (2)
“เริ่มการประลองได้!”
ทันทีที่ลูกแก้วสีขาวเรืองแสงประกาศการเริ่มต้นการต่อสู้ นักสู้ทั้งสองก็เข้าปะทะกันอย่างรวดเร็ว
พวกเขาแลกเปลี่ยนกัน 3 กระบวนท่า ก่อนที่จะล่าถอยออกไป และ ประเมินความสามารถของคู่ต่อสู้
‘เป็นไปได้ยังไง!’ เฟรดเดอริก รู้สึกตกตะลึงหลังจากแลกเปลี่ยนกระบวนท่าไม่กี่ครั้งกับ ลุกซ์ ‘เขาเกือบจะแข็งแกร่งพอๆ กับฉัน!’
เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ผู้นำของชาโดว์เทมเพสต์ คิดว่าเขาที่ก้าวเข้าสู่แรงค์มือใหม่แล้ว การต่อสู้จะจบลงอย่างง่ายดายด้วยชัยชนะของเขา
อย่างไรก็ตาม หลังจากปะทะกัน และได้ประเมินความสามารถของคู่ต่อสู้ เขาก็ตระหนักได้ว่า แม้เขาจะแข็งแกร่งกว่าลุกซ์ เล็กน้อย แต่ช่องว่างระหว่างพวกเขาก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น
‘เป็นอย่างที่ฉันคาดเอาไว้ ฉันสามารถต่อสู้ตัวต่อตัวกับเขาได้’ ลุกซ์ ยิ้มขณะที่เขามองดูคนแคระที่อยู่ตรงหน้า ‘เด็กคนนี้จะต้องได้รับบทเรียนบางอย่าง’
ฮาล์ฟเอลฟ์ได้กระทืบเท้าขวาลงบนพื้น และ เตรียมพุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะก้าวไปได้อีกขั้น เขาก็สัมผัสได้ถึงความผันผวนทางเวทย์มนตร์ที่มาจากมือซ้ายของ เฟรดเดอริก ซึ่งดูเหมือนจะเล็งมาที่เขา
“กระสุนหิน!” เฟรดเดอริก ตะโกนขึ้น ขณะที่ก้อนหินขนาดใหญ่เท่ากำปั้นได้พุ่งเข้าหา ลุกซ์ และ บังคับให้อีกฝ่ายต้องหลบไปด้านข้าง
เมื่อท่าทางการโจมตีของเขาพังทลาย ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหลีกเลี่ยงกระสุนหินที่ เฟรดเดอริก ยิงเข้ามาในทัศทางของเขา
‘บ้าเอ้ย เขาเป็นนักดาบเวทย์!’ ลุกซ์สาปแช่งในใจอย่างไม่มีทางเลือก เขาได้ติดตั้งดวอ์น เพื่อป้องกันกระสุนหินที่เขาไม่สามารถหลบได้
เสียงโลหะ ได้ดังก้องกระจายไปทั่วลานกว้างแห่งนี้ ในขณะที่ ลุกซ์ ไถลห่างจากจุดที่ยืนไปไม่กี่เมตร
“ฉันต้องขอโทษด้วยที่ประเมินนายต่ำไปก่อนหน้านี้” เฟรดเดอริก ประกาศทันที ในขณะที่มีวงเวทย์ปรากฏขึ้นรอบตัวของเขา “ตอนนี้ฉันจะต่อสู้กับนายแบบจริงจัง ดังนั้นเตรียมตัวให้พร้อม—”
ก่อนที่ เฟรดเดอริก จะได้ทันพูดจบ ลุกซ์ ก็หยิบก้อนหินขึ้นมาแบบสุ่มแล้วขว้างไปที่ เฟรดเดอริก เพื่อหยุดการร่ายคาถาของเขา
“กระสุนหิน!” ลุกซ์ ตะโกนดังลั่น
เฟรดเดอริก ได้เอียงตัวหลบไปด้านข้างเพื่อหลบการโจมตีที่ไม่คาดคิดของ ลุกซ์ นอกจากนี้เขายังขัดขวางไม่ให้เขาร่ายคาถา ‘กระสุนหินต่อเนื่อง’ ที่เป็นเวอร์ชั่นอัปเกรดของ กระสุนหิน
“นายไม่ใช่คนเดียวหรอกที่ใช้เวทย์มนตร์ได้” ลุกซ์ประกาศขณะที่เขาชี้นิ้วโป้งไปที่หน้าอกของตัวเอง “ฉันก็ทำได้เหมือนกัน!”
ริมฝีปากของคนแคระที่เฝ้าดูการต่อสู้ได้กระตุกขึ้นมาขณะที่เขามองไปที่ ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มที่รู้สึกภูมิใจในตัวเอง
‘บ้าไรเนี่ย…ไม่ใช่ว่านายแค่หยิบก้อนหินขึ้นมาและขว้างมันหรอกเหรอ นั่นไม่ใช่การทำงานของเวทย์มนตร์เสียหน่อย นายไม่รู้สึกอายตัวเองบ้างเลยหรือยังไงกัน?’
นี่คือบทสรุปทั่วไปของความคิดร่วมกันของทุกคนในลานกว้าง
ในทางกลับกัน โคเล็ตต์ และ สมาชิกปาร์ตี้ของเธอก็ปิดหน้าด้วยความลำบากใจ ยกเว้น โรบิน
เขาเพียงเหลือบมองไปที่เพื่อนร่วมปาร์ตี้และตั้งใจถอยหลังไป 2-3 ก้าวเพื่อที่จะบอกคนแคระคนอื่น ๆ ว่าเขาไม่รู้จักพวกเขา
เฟรดเดอริก ยักไหล่กับคำพูดของ ลุกซ์ และ ตัดสินใจที่จะลดช่องว่างระหว่างพวกเขา เหตุผลที่เขาใช้การโจมตีระยะไกลก่อนหน้านี้เพื่อที่จะทดสอบดูว่าคู่ต่อสู้ของเขายังมีเวทย์โจมตีระยะไกลที่สามารถใช้รับมือกับเขาหรือไม่
แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้วว่า ลุกซ์ สามารถเรียกอันเดด ออกมาได้ สิ่งนี้ต้องขอบคุณคนแคระที่อยู่ในสถานที่นั้นในวันนั้น พวกเขาทั้งหมดได้บอกว่านี่เป็นวิธีที่เขาแบกร่างของมอนสเตอร์อัลฟ่ากลับมา
สิ่งเดียวที่ทำให้ เฟรดเดอริก สับสนก็คืออีกฝ่ายไม่ได้ใช้การอัญเชิญใด ๆ แม้ว่าเขาจะไม่กลัวมอนสเตอร์ที่อีกฝ่ายอัญเชิญมา แต่การขาดสิ่งนี้ไป ก็ทำให้ เฟรดเดอริก คิดว่า คู่ต่อสู้ไม่ได้คิดจริงจับกับเขา
ดังนั้นนักสู้ทั้งสองจึงได้ต่อสู้ในระยะประชิดกันอีกครั้ง ซึ่งการโจมตีแต่ละครั้งของพวกเขาได้ส่งประกายไฟขึ้นไปในอากาศ
“รูปแบบแรกของวิชาดาบเทมเพสต์…” เฟรดเดอริก ตะโกนออกมา
“รูปแบบที่สองของวิชาดาบไคเซอร์…” ลุกซ์ ประกาศ
“วายุกระหน่ำ!”
“จันทร์เสี้ยวฟาดฟัน!”
สายลมกรรโชกที่รุนแรงได้ปรากฏขึ้นที่ใจกลางของลานกว้าง สิ่งนี้ทำให้ฝุ่นหนาทึบได้ปิดกั้นการมองเห็นของทุกคนจากการต่อสู้ของทั้งสองคน
อย่างไรก็ตาม ลุกซ์ และ เฟรดเดอริก ก็ไม่ลังเลที่จะปล่อยการโจมตีด้วยดาบที่อันตรายถึงชีวิตหลายครั้ง ซึ่งอาจทำให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บได้
ภายในกลุ่มควัน เสียงประกายของการปะทะกันของอาวุธได้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังสามารถเห็นแสงวาบหลายครั้งจากการแลกเปลี่ยนการโจมตีของทั้งสองคน
คู่ต่อสู้ทั้งสองได้สูญเสียค่าพลังชีวิตไปอย่างรวดเร็วในทุกครั้งที่พวกเขาแลกเปลี่ยนการโจมตี ด้วยการฟันอันทรงพลังเพียงครั้งเดียว ลุกซ์ ก็ส่ง เฟรดเดอริก ถอยห่างจากเขาไปไม่กี่เมตร และ เป็นคนแคระเด็กคนนี้ที่ปัดป้องการโจมตีของเขาได้
สิ่งที่ ลุกซ์ ไม่รู้ก็คือ หัวหน้าปาร์ตี้ชาโดว์เทมเพสต์คนนี้ได้วางแผนเรื่องนี้มาโดยตลอด เขาได้ใช้การฟาดฟันของ ลุกซ์ เพื่อผลักตัวเองออกจากการต่อสู้
จากนั้น เฟรดเดอริก ก็แทงดาบลงไปบนพื้นแล้วตะโกนออกมา
“หนามหิน!”
สัมผัสที่ 6 ของ ลุกซ์ เริ่มทำงาน สิ่งนี้ทำให้ ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่ม เรียก นักรบโครงกระดูกออกมารับมือกับการเคลื่อนไหวที่ไม่คาดคิดของ คนแคระเด็ก
หนามแหลมยาว 2 เมตร หลายอันได้พุ่งขึ้นมาจากพื้นรอบ ๆ บริเวณที่ลุกซ์ยืนอยู่ และ มันก็ทิ่มแทงเป้าหมายจากทุกทิศทาง
เมื่อฝุ่นควันจางลง เฟรดเดอริก ก็เห็นร่างของ นักรบโครงกระดูกล้มลง แต่เขากลับไม่พบร่างของ ฮาล์ฟเอลฟ์เลย
ออกุส ผู้ซึ่งใช้สกิลตรวจจับ ในที่สุด เขาก็พบ ลุกซ์ ได้ในทันทีและตะโกนเตือนหัวหน้าของเขา
“เฟรดเดอริก บนหัวของนาย!” ออกุส ได้ตะโกนขึ้น
เพียงแต่น่าเสียดายที่มันสายเกินไปแล้ว นักรบโครงกระดูกได้ช่วยโยนลุกซ์ขึ้นไปในอากาศก่อนที่หนามหินจะพุ่งเข้าใส่ สิ่งนี้ไม่เพียงแต่ทำให้ ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มหลบการโจมตีได้เท่านั้น แต่ยังเริ่มการโจมตีสวนกลับได้อีกด้วย
‘รูปแบบที่ 4 ของวิชาดาบไคเซอร์!’ ลุกซ์ ดึงดาบของเขากลับมาเพื่อเตรียมปล่อยการโจมตีพิเศษของครอบครัวที่เขาฝึกฝนมา ในขณะที่พวกเขากระโดดลงจากบนต้นไม้ลงมาบนพื้นดิน
เขาเคยฝึกท่านี้หลายครั้งเมื่อตอนอายุ 12 ปี จนในที่สุด เขาก็หมดสติทุกครั้งจากความพยายามครั้งที่ 3
ตอนนี้เขาไม่ต้องกังวลเรื่องการหมดสติอีกต่อไป ดังนั้น ลุกซ์ จึงปลดปล่อยการโจมตีที่ทำให้ คุณย่าเวร่า ของเขาตบก้นหลายครั้งซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเขาหมดสติ
“ฟีนิกซ์ดิ่งพสุธา!”
เสียงกรีดร้องของนกฟีนิกซ์ได้แผ่กระจายไปทั่วลานกว้างในขณะที่ดาบของลุกซ์ได้ส่องสว่าง
ฝูงชนเฝ้ามองดู ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มที่ฟันร่างของคนแคระจนไถลไปไกลด้วยดาบของเขา
ฟีนิกซ์ดิ่งพสุธา เป็นท่าโจมตีเดียวที่คุณย่าเวร่า สอนให้ และ ใช้ได้เฉพาะตอนที่อยู่กลางอากาศเท่านั้น
นอกจากนี้ ยังเป็นการโจมตีที่สร้างภาระให้กับร่างกายเนื่องจากความยากลำบากในการโจมตีของมัน แต่ ลุกซ์ ในปัจจุบัน ก็แข็งแกร่งมากพอที่จะใช้การเคลื่อนไหวนี้โดยไม่ล้มเหลว
เฟรดเดอริก คุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับเอามือกุมหน้าอกของเขาไว้ เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะไม่เพียงรอดจากการโจมตีด้วยหนามแหลมของเขา แต่ยังสวนกลับการโจมตีเขาได้อีกด้วย
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ เมื่อเปิดโหมดการประลอง แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดจากการโจมตีแต่ละครั้ง ซึ่งการโจมตีครั้งสุดท้ายของ ลุกซ์ ทำให้คนแคระเด็กคนนี้รู้สึกราวกับว่าร่างของเขาถูกผ่าออกเป็นสองส่วน
“สิ้นสุดการประลอง!”
“ผู้ชนะ ลุกซ์!”
ลูกแก้วแสงสีขาว ได้ประกาศผู้ชนะในการประลองก่อนที่มันจะจางหายไป
โคเล็ตต์ เฝ้าดูการต่อสู้นี้อย่างตั้งใจ และ รีบวิ่งไปหา ลุกซ์ ทันทีและกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเขา ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่มได้เก็บอาวุธและจับเด็กสาวตัวน้อยด้วยมือทั้งสองข้างของเขา และ เหวี่ยงเธอไปรอบ ๆ ในขณะที่ โคเล็ตต์ โห่ร้องอย่างดุใจ
คนแคระเหล่านี้จ้องมองไปที่ ฮาล์ฟเอลฟ์หนุ่ม ด้วยความไม่เชื่อ เพราะพวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าผลลัพธ์จะออกมาแบบนี้ ทันทีที่ฝุ่นควันสงบลง การต่อสู้ก็สิ้นสุดลงเช่นกัน
ออกุส กำหมัดแน่น เพราะเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เฟรดเดอริก จะพ่ายแพ้ต่อฮาล์ฟเอลฟ์ เมื่อผู้นำของเขาพ่ายแพ้ในการต่อสู้ คราวนี้ก็ถึงตาของเขาแล้ว
“นายทำได้ค่อนข้างดี เจ้าฮาล์ฟเอลฟ์” ออกุส กล่าวพร้อมกับก้าวเดินไปข้างหน้า “เอาล่ะ ถึงตาฉันแล้ว แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะให้เวลานายได้พักก่อนสักครู่”
ลุกซ์ วางโคเล็ตต์ลงบนพื้นขณะที่เขามองไปที่นักรบโล่ด้วยสีหน้าที่จริงจัง
“ไม่จำเป็น” ลุกซ์กล่าวออกมา “ฉันไม่อยากจะเสียเวลาไปมากกว่านี้ ดังนั้นมาประลองกันเลย”
ครั้งนี้ ลุกซ์ เป็นฝ่ายท้าประลองและเรียก ลูกแก้วแสงออกมา
หลังจากหยดเลือดลงไป 1 หยด ลูกแก้วก็บินไปทาง ออกุส
‘แม้ว่าฉันจะไม่เก่งเรื่องการต่อสู้เท่ากับ เฟรดเดอริก แต่ฉันก็มั่นใจในการป้องกันของฉัน’ ออกุส คิดขณะที่เขาหยดเลือดลงบนลูกแก้วแสง ซึ่งเป็นสัญญาณว่าเขารับการท้าประลองของ ลุกซ์ ‘ไม่ว่าการโจมตีของเขาจะเป็นแบบไหน ฉันก็สามารถสกัดกั้นพวกมันได้ทั้งหมด!’
“ฉันคือผู้ดูแลการท้าประลองในการต่อสู้ครั้งนี้” เสียงที่เต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์ได้ดังขึ้น “การต่อสู้จะเริ่มต้นขึ้นในอีก 30 วินาที โปรดเตรียมตัวให้พร้อม”
ออกุส ยิ้มเยาะให้ ลุกซ์ และ อีกฝ่ายก็ยิ้มกลับมาที่เขา เมื่อเวลานับถอยหลังหมดลง ออกุส ก็ยกโล่ขึ้นและยันพื้น
ในฐานะนักรบโล่ที่เชี่ยวชาญการป้องกัน เขาตัดสินใจใช้กลยุทธ์โต้กลับกับลุกซ์ เพราะเขาเชื่อว่าเขาจะเป็นคนสุดท้ายที่ยืนอยู่บนสนามประลองแห่งนี้
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มบนใบหน้าของคนแคระเด็กกลับแข็งทื่อ เมื่อเขาเห็น ลุกซ์ ยกมือขึ้น และ เรียก เดียโบล พร้อมกับนักรบโครงกระดูกออกมาต่อสู้เคียงข้างเขา
เขาเกือบจะลืมไปเสียสนิทเลยว่าคู่ต่อสู้ของเขาคือเนโครแมนเซอร์ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นจะต้องเข้ามาต่อสู้ตัวต่อตัวกับเขา!
