บทที่ 33-34

บทที่ 33

คนแก่ขี้งก

ร้านซูเปอร์มาร์เก็ตชั้นล่างคอนโดเฟิงตัน

ถังซือซือไปซื้อของตามคำขอของมู่ซูเสียน เพื่อนำกลับมาทำมื้อเย็นต้อนรับแขกของพวกเธอ

ในซูเปอร์มาร์เก็ต การจัดวางชั้นวางสินค้าดูไม่ต่างจากดาวเคปเลอร์มาก มีการจัดวางแบ่งสินค้าเป็นสัดส่วนทำให้เลือกดูสินค้าได้ง่าย

เมื่อเดินมาถึงโซนของผักและผลไม้ ถังซือซือหยิบกระเทียมขึ้นมาหนึ่งกำมือ ข้าง ๆ เธอมีคุณป้าอายุห้าสิบเศษ ๆ คนหนึ่ง เธอมีใบหน้าอ้วนกลม กำลังคัดเลือกกระเทียมอย่างพิถีพิถัน

คุณป้าเลือกเด็ดเปลือกกระเทียมที่ไม่สวยทิ้งลงพื้น จนเศษเปลือกของกระเทียมปลิวไปทั่วโซนผักและผลไม้

มีกลุ่มลูกค้าที่ยืนอยู่รอบ ๆ ตัวคุณป้า พวกเขาหันมามองดูพฤติกรรมแปลก ๆ อยู่หลายครั้ง แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจ

ถังซือซืออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้วจ้องไปที่คุณป้านานขึ้น

เมื่อคุณป้าเห็นก็เกิดความไม่พอใจขึ้นมา เธอเท้าแขนทั้งสองไว้บนเอวแล้วจ้องกลับมาที่ถังซือซืออย่างเคร่งขรึม เธอเปิดปากที่ดูเหี่ยวเฉาซึ่งดูเหมือนไม่ได้แปรงฟันมาหลายวัน ผสมเข้ากับกลิ่นปากที่เหม็นจนขมคอ ก่อนพูดขึ้นว่า

“ยัยผู้หญิงหน้าตาน่าเกลียด! มีปัญหาเหรอ!? ฉันจะเด็ดเอากระเทียมสวย ๆ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ? ไปให้พ้น! ออกไปไกล ๆ เลยยิ่งดี! มีเวลามากรึไงมาสาระแนเรื่องของคนอื่นเขา ทำตัวอย่างนี้เดี๋ยวได้ตายเร็วในสักวัน ระวังตัวไว้เถอะ…”

คุณป้าพูดจาฉะฉาน พูดด่าทอไม่รู้จบ เธอไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ใบหน้าของตัวเองดูน่าเกลียดแค่ไหน

ถังซือซือยิ้มเล็กน้อยและไม่อยากใส่ใจจะไปเถียงกับคนไร้มารยาท เธอจึงพูดออกไปว่า

“คุณป้าคะ กระเทียมขีดละสองหยวนเอง! เด็ดเปลือกเยอะแบบนี้กลัวชั่งน้ำหนักแล้วจ่ายไม่ไหวเหรอคะ?”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ!” กลุ่มลูกค้าที่ได้ยินก็พากันหัวเราะออกมา

“เธอคนนั้นพูดได้ดีเลยนะ!”

“อย่าซื้อเลยคุณป้า ถ้าไม่มีเงินจ่าย!”

“ไม่ใช่ว่าคนขี้งกจะต้องเป็นคนแก่เสมอไปนะ แต่คนขี้งกพวกนี้นับวันหน้ายิ่งแก่!”

“ฉันเห็นเธอทุกครั้งเลย! เห็นชอบมายืนเด็ดยืนเขี่ยอยู่นั่นแหละ! เธอคงทำแบบนี้มาตลอดจนแก่แน่นอน!”

พนักงานขายมองหน้าคุณป้าอยู่หลายครั้งแล้วนึกขึ้นได้ว่า เธอเป็นหนึ่งในบัญชีดำของซูเปอร์มาร์เก็ต พนักงานขายตระหนักได้ว่าต้องรีบจัดการโดยเร็ว

เมื่อคุณป้าเห็นว่าเธอกลายเป็นตัวตลกให้คนอื่นหัวเราะเยาะ เธอรู้สึกอายและโกรธมาก จู่ ๆ เธอเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ พร้อมกับแสดงท่าทางก้าวร้าวมากขึ้น ปากของเธอเต็มไปด้วยคำสบถมากมาย โหวกเหวกโวยวายพูดจาด่าคนรอบข้างไม่หยุด เธอเริ่มด่าแรงขึ้นถึงขั้นมีคำด่าเกี่ยวกับ อวัยวะเพศ สัตว์เดรัจฉาน และบุพการี

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นกำลังจับจ้องไปที่  ถังซือซือ

กลุ่มลูกค้าทนฟังคำด่าทอไม่ไหว พวกเขาต่างเดินจากไปราวกับว่ารำคาญเธอมาก ๆ เห็นแบบนั้นแล้วเธอจึงเผยรอยยิ้มสะใจ

หลังจากเลือกสินค้าตามคำขอครบเรียบร้อย

ถังซือซือจึงรีบเดินไปที่แคชเชียร์

ในชั่วโมงเร่งด่วน ลุงกับป้าคู่หนึ่งเพิ่งเข็นรถเข็นเข้ามาที่แคชเชียร์ก่อนเธอ รวมถึงมีคิวอยู่ก่อนหน้านี้อีกสองถึงสามคิว

ถังซือซือเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ ได้แต่ชะเง้อมองคิวอยู่เป็นพัก ๆ

พนักงานแคชเชียร์หญิงกำลังคิดเงินลูกค้าอย่างขะมักเขม้น จนในที่สุดก็ถึงคิวของถังซือซือ

ขณะที่เธอกำลังวางสิ่งต่าง ๆ ลง ร่างกายของเธอถูกกระแทกจนเกือบล้ม ก่อนจะได้กลิ่นเหม็นบางอย่างตามมา

“ไปให้พ้นนะนังหนูอัปลักษณ์! อย่ามาขวางหน้าคนแก่สิ! เธอนี่มันนิสัยแย่จริง ๆ...”

แม้ว่าตัวคุณป้าจะอ้วนเหมือนลูกชิ้นขนาดใหญ่ แต่ด้วยขนาดตัวที่ต่างกันทำให้เธอเบียดเสียดได้เต็มแรง เธอจึงแซงคิวถังซือซือได้สำเร็จ

ถังซือซือยืนมองอย่างไม่พอใจ ‘ฮึ คุณป้านี่ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ’

กลุ่มลูกค้าที่มาเข้าคิวต่อจากถังซือซือต่างมองคุณป้าด้วยความโมโหไม่แพ้กัน

คุณป้าหันกลับมาพร้อมแสยะยิ้มชั่วร้าย เผยให้เห็นฟันที่เหลืองและมีกลิ่นเหม็นคาว ไม่มีใครเลยที่กล้ามีเรื่องกับเธอ

บทที่ 34

ติดกับดักแล้ว

 

ถังซือซือเม้มริมฝีปาก ก่อนเอื้อมมือออกไปหยิบของบางอย่างจากชั้นวางสินค้าข้างแคชเชียร์ก่อนโยนมันออกไปอย่างรวดเร็ว วัตถุชิ้นเล็ก ๆ ชิ้นหนึ่งลอยเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้างของคุณป้า

หลังจากที่คุณป้าจ่ายเงินเสร็จแล้ว เธอเงยหน้าขึ้นเหมือนแม่ทัพที่เพิ่งได้รับชัยชนะ ก่อนกระดกก้นใหญ่ ๆ ของเธอเดินออกไปจากซูเปอร์มาร์เก็ต

“บี๊บๆๆ! บี๊บๆๆ!”

เสียงสัญญาณแจ้งเตือนตรงประตูดังขึ้น กลุ่มลูกค้าต่างตกใจ แล้วชะเง้อมองไปที่คุณป้าพร้อมกัน

ใครจะรู้ว่าเมื่อคุณป้าได้ยินเสียงสัญญาณ เธอตกใจจนไขมันสั่นกระเพื่อมไปทั่วร่าง ก่อนตั้งท่าเตรียมวิ่งหนี!

ติดกับดักแล้ว!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างประตู รีบวิ่งพุ่งเข้ามาหาคุณป้าเหมือนกับเสือดาวกำลังตะครุบเหยื่อ

นาทีนี้ เกิดความโกลาหลขึ้นตรงด้านหน้าประตูซูเปอร์มาร์เก็ต

จากคุณป้าที่เคยทำปากเก่งต่อหน้าคนอื่นในที่สาธารณะ ตอนนี้กลับแสดงสีหน้ากังวลและร้อนตัวออกมา

“ฉัน! อย่ามาแตะฉันนะ! ฉันไม่ได้ขโมยอะไรเลย! ขืนมาแตะต้องฉันอีกละก็ จะฟ้องแกแน่!”

คุณป้าแสดงท่าทางก้าวร้าวมากขึ้น เธอโวยวายพร้อมกับใช้มือทุบพื้นเสียงดัง ทรงผมเริ่มยุ่งเหยิงเหมือนเล้าไก่ เธอยกมือขึ้นแล้วชี้นิ้วไปทางเจ้าหน้าที่รปภ. ก่อนจะพยายามขัดขืนการคุมตัว เธอพ่นคำสบถด่าทอทุกคนอีกครั้ง ตอนนี้สภาพของเธอไม่ต่างอะไรจากหมาบ้าตัวหนึ่ง ที่แยกเขี้ยวใส่ผู้คนอย่างไม่เลือกหน้า

ใบหน้าของเจ้าหน้าที่รปภ. เคร่งขรึมมากขึ้น

หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่รปภ. ยึดกระเป๋าสะพายคุณป้า แล้วเตรียมตรวจค้นสิ่งของภายในนั้น

กลุ่มลูกค้าตั้งใจรอดูอย่างตื่นเต้น

เมื่อมีของบางอย่างถูกหยิบออกมา ก็เกิดเสียงฮือฮาดังขึ้นทันที คำซุบซิบนินทาและคำดูถูกจากกลุ่มลูกค้ากำลังพูดคุยกันอย่างสนุกปาก

“ไม่น่าเชื่อ! ใช่อย่างที่ผมเห็นรึเปล่า? นั่นกล่องถุงยางนี่!”

“ฮ่าๆๆ เมื่อกี้ฉันน่าจะสังเกต ที่แท้ก็อาศัยช่วงแซงคิวขโมยของนี่เอง ปากเก่งแต่ไม่กล้าซื้อถุงยางเนี่ยนะ?”

“ฮ่าๆๆ ทั้งปากและนิสัยนี่แย่พอ ๆ กันเลย จะว่าไป ฉันสงสัยจังว่าโรงเรียนยุคป้าไม่ได้สอนมารยาทกับความซื่อสัตย์รึยังไง” ลูกค้าคนหนึ่งพูดขึ้นพร้อมกับส่งสายตาดูถูก

จากใบหน้าที่ดุเดือดแล้วด่าทอคนอื่นไปทั่ว พอเห็นกล่องถุงยางถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าของตัวเอง ทันใดนั้น สีหน้าของคุณป้าก็ซีดเผือดลงทันที เธอรู้สึกอายและโกรธมาก ๆ จนพูดตะกุกตะกักก่อนพยายามอธิบายว่า

“เดี๋ยว... ฉันไม่ใช้ของแบบนี้ แหกตาดูสิ... ฉันจะเอาของแบบนี้ไปทำ...”

เมื่อกลุ่มลูกค้าได้ยินแบบนั้น พวกเขาทั้งหมดเริ่มแอบซุบซิบกันเบา ๆ “ฉันรู้ว่าคุณป้าต้องอ้างแบบนั้น” แล้วคู่รักหนุ่มสาวบางคู่ก็ต่างขยิบตาให้กัน

ป้ามันหัวขโมย!

ผ่านไปไม่ถึงนาที เจ้าหน้าที่รปภ. ค้นพบสิ่งของอื่น ๆ เพิ่มเติมจากกระเป๋าสะพายของคุณป้า

“กระเทียมใหญ่หนึ่งหัว”

“ขิงสองแง่ง”

“ไข่สามฟอง”

“แครอทหนึ่งหัว!”

“แล้วก็ยังมี…”

ขณะนี้เกิดความโกลาหลและการซุบซิบนินทามากขึ้น!

กลุ่มลูกค้าต่างตกใจเมื่อเห็นสิ่งของหลายอย่างถูกรื้อออกมา

ถ้าเป็นแค่กล่องถุงยาง คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมาก แค่คืนของไปแล้วเสียค่าปรับนิดหน่อย แต่มันมากกว่านั้น เพราะใครจะไปคิดว่า...

คุณป้าจะถูกจับผิดได้คาหนังคาเขาแบบนี้ สีหน้าของเธอแย่ลงกว่าเดิม ลังเลที่จะหาข้อแก้ตัว

“ไม่ พวกแกจะมากล่าวหาฉันแบบนี้ไม่ได้! ของพวกนี้ฉันซื้อมาจากข้างนอก! มีหลักฐานไหมล่ะว่าฉันโกหก? แล้วของพวกนี้ก็ไม่มีชื่อซูเปอร์มาร์เก็ตเขียนติดไว้สักหน่อย ให้ตายสิ! ทำฉันเสียเวลาจริง ๆ ถอยไป ฉันจะกลับแล้ว!” หลังจากพูดจบ เธอก็หยิบสิ่งของเหล่านั้นใส่กลับไปในกระเป๋าสะพาย

แต่ละโซนที่เธอแอบขโมยของ ล้วนเป็นจุดบอดของกล้องวงจรปิดทุกจุด เธอจึงไม่กลัวที่จะถูกจับได้

ตอนแรกถังซือซือเพียงต้องการสอนบทเรียนให้กับคุณป้า แต่ไม่คาดคิดว่าคุณป้าจะเป็นหัวขโมยจริง ๆ

ทันใดนั้นมีเด็กผู้ชายเล็กคนหนึ่งอยู่ข้างหลังถังซือซือ เขาชูมือขึ้นสูงแล้วพูดว่า “ถ้าอยากได้หลักฐาน ผมมีครับ ผมรอแม่ซื้อของ เลยเอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปเล่น แล้วผมเห็นคุณป้าแอบขโมยไข่ครับ!”