บทที่ 31-32

บทที่ 31

ส่งอาหารเช้า

 

ถังซือซือตะลึงในความหล่อของเขาไปชั่วขณะ ไม้ถูพื้นในมือของเธอตกลงกับพื้นเสียงดัง “ตึง” แล้วเธอก็ยืนนิ่งต่อไปอีกพักใหญ่

เซียวเฉินเยวียนเดินเข้าไปในร้านอย่างสง่างามด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าถังซือซือ

ออร่าของเขาในวันนี้ช่างทรงพลังมาก ถึงกับทำให้บรรยากาศภายในร้านถูกบีบอัดไปด้วยเสน่ห์ของเขา

“เปิดดูเร็ว ๆ สิ” เซียวเฉินเยวียนหยิบถุงกระดาษที่มีคำว่า HelloKitty จากกู่ชวนก่อนยื่นไปวางไว้บนมือของถังซือซือ

ถังซือซือแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง

เธอกะพริบตาครั้งแล้วครั้งเล่า

ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย?

ขณะเดียวกัน เด็กผู้หญิงกลุ่มใหญ่ไม่สนใจว่าตัวเองจะหน้าตาไม่ดีหรือไม่ พวกเธอเข้ามายืนแออัดอยู่หน้าร้าน

นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนจำนวนมากกรูกันเข้ามาในละแวกร้านเล็ก ๆ ที่ถูกปล่อยโทรมมานาน

ในตอนนี้ยังคงมีเสียงกรี๊ดดังออกมาไม่รู้จบ

“ว้าว! หล่อเกินไป... หล่อเกินไปแล้ว! เทพบุตรจากสวรรค์เหรอเนี่ย?”

“เกินต้านมากแม่! ฉันคิดมาตลอดว่าเดือนมหาลัยหล่อสุดแล้วนะ! แต่ผู้ชายคนนี้หล่อกว่าเยอะเลย ไม่มีใครเทียบได้    จริง ๆ!”

“หน้าตาก็ว่าหล่อแล้วนะ! ยังรวยมาก ๆ อีก! หล่อ รวย เท่ มีเสน่ห์ กรี๊ด!”

“ออร่าความหล่อเหลือล้นอะไรขนาดนี้! ฟินมาก! ยืนห่างออกไปห้าสิบเมตรยังรู้เลยว่างานดี!”

“แต่เขามีความสัมพันธ์ยังไงกับผู้หญิงคนนั้นล่ะ ไม่ๆๆๆ! เทพบุตรคนนั้นมาส่งอาหารเช้าให้เธอด้วย! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย!”

กันเยว๋รู้สึกว่าถ้าตัวเองอยู่ในเกม มันเหมือนกับว่าเขาโดนหักหน้าด้วยดาเมจ* 10,000 คริติคอล!

*ดาเมจ = เป็นค่าจำนวนหนึ่งในเกมที่บ่งบอกถึงความเสียหายที่ได้รับจากการโดนโจมตีของศัตรูหรือฝ่ายเราไปโจมตีศัตรู

นี่... เขาเห็นอะไรในตัวยัยนั่นกันเนี่ย?

สาวขี้เหร่คนนี้มีผู้ชายคนนี้เป็นแฟนจริงดิ?

บ้าไปแล้ว! แฟนของสาวขี้เหร่คนนี้... ไม่น่า... เป็นไปได้... ไปกินอะไรมาถึงหล่อขนาดนี้วะ?

แถมรถนั่นอีก! ไม่ใช่แค่หล่อแต่ยังรวยอีก!

ไม่เข้าใจเลย! นี่มันอะไรกันวะเนี่ย? สาวขี้เหร่มีแฟนหล่อแบบนี้ได้ด้วยเหรอ? ไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้นี้เลย!

กันเยว๋ไม่คาดคิดว่าวันนี้จะเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดของเขาเมื่อโดนหักหน้าอย่างรุนแรง

ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำด้วยความโกรธ เขากำหมัดแน่นแล้วได้แต่สบถคำด่าในใจ

ถงโยวโยวตะลึงมาก เธออ้าปากค้างจนไม่ได้สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงของกันเยว๋เลย

แฟนของพี่ซือซือหล่อมาก!

ดูหวานละมุนสุด ๆ เลย! แถมมาส่งอาหารเช้าให้กันอีก!

เหมือนจะนึกขึ้นได้ เราเองก็ไม่เคยได้รับอาหารเช้าจากกันเยว๋เลยสักครั้ง...

รุ่นพี่กับแฟนของเขาเป็นคู่รักที่น่าอิจฉาจัง...

ในเวลานี้ ถังซือซือรู้สึกเหมือนถูกจับจ้องราวกับยืนอยู่ท่ามกลางสปอตไลต์

มันเป็นเรื่องยากมาก ๆ ที่จะอธิบาย

ท้ายที่สุด ปีศาจร้ายตนนี้ได้ลากผู้หญิงบริสุทธิ์ลงไปในน้ำ เธอไม่สามารถยุ่งกับผู้ชายคนไหนได้ และต้องอยู่ในการดูแลของเขาต่อไปอีกสามปี นี่ถือเป็นการผูกมัดอย่างแท้จริง

ในทางกลับกัน... ผู้ชายคนนี้กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงทุกครั้งเมื่อเขาปรากฏตัว

เขามันร้ายไม่ใช่เล่นเลย!

ขณะที่ถังซือซือชิมอาหารเช้า เธอถามอย่างเงียบ ๆ ว่า

“คุณมาที่นี่ทำไม?”

“ว่าแล้วเชียว ผมจะเป็นห่วงเรื่องอาหารการกินและความเป็นอยู่ของว่าที่คู่หมั้นไม่ได้เลยเหรอ?”

เมื่อถังซือซือได้ยินเขาพูดคำว่า ‘คู่หมั้น’ ออกมา เธอแอบสะดุ้งเล็กน้อยก่อนคิดในใจว่า

แค่หมั้นกันชั่วคราวต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ...

นี่เรากำลังถูกหยอกล้ออยู่รึเปล่านะ! ช่างเถอะ! แต่ก็รู้สึกหน้าชาแปลก ๆ แฮะ! ระวังตัวไว้เถอะ!

ผู้ชายคนนี้รู้ตัวไหมว่าตัวเองเป็นคนที่นิสัยตรงข้ามกับหน้าตาน่ะ!

ถังซือซือเกิดแรงบันดาลใจบางอย่างขึ้นมาก่อนวางแผนบางอย่างในใจ

สู้กลับ! เราต้องโต้กลับบ้าง!

ระหว่างที่เซียวเฉินเยวียนที่กำลังยุ่งอยู่กับการรักษาฟอร์มของตัวเองพร้อมกับดึงรอยยิ้มมุมปากตลอดเวลา

“ที่รักคะ ก้มตัวลงมาหน่อยสิ”

เซียวเฉินเยวียนก้มหน้าลงเล็กน้อยด้วยความสงสัย

“เร็ว ๆ สิ” ถังซือซือยืนเขย่งปลายเท้า ก่อนชะโงกหน้าจูบไปบนแก้มของเซียวเฉินเยวียน

กู่ชวนตกใจมากถึงกับเกือบล้มหงายท้องตึงไปข้างหลัง

อะไรเนี่ย?

คุณผู้ชายถูกขืนใจ?!

เฟยอวี่รู้สึกโกรธจนเส้นเลือดในสมองแทบระเบิด

ภายใต้การตอบสนองที่รวดเร็ว เฟยอวี่ถูกสอนมาว่า ‘เมื่อมีใครแตะเนื้อต้องตัวเจ้านาย เขาจะต้องรีบเข้าไปจัดการทันที’  เฟยอวี่รีบวิ่งเข้ามาผลักถังซือซือออกจนเธอเกือบล้มลงบนพื้น

บทที่ 32

ทักษะจีบสาวก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่

 

ภายในใจเขารู้ดีว่าถังซือซือเป็นอีกคนที่สามารถถูกเนื้อต้องตัวเซียวเฉินเยวียนได้ แต่ครั้งนี้มันดูเป็นการล้ำเส้นมากเกินไป

“ถอยออกไป! คุณหนูจะทำกับคุณผู้ชายแบบนี้ไม่ได้นะครับ! อย่าบังคับให้ผมต้องใช้กำลัง!”

“นายเป็นฉันหรือยังไง? ปล่อยให้เธอทำตามใจตัวเองไปเถอะ ไม่ต้องกังวล”

ขณะเดียวกันกู่ชวนเหลือบไปเฟยอวี่ที่กำลังกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ แต่เขาไม่สามารถโต้แย้งอะไรไปกว่านี้ได้ ถ้าเจ้านายสั่งห้าม เขาก็ต้องปฏิบัติตามคำสั่งเท่านั้น

หลังจากถังซือซือจูบเซียวเฉินเยวียนได้สำเร็จ เธอก็เผยรอยยิ้มซุกซนออกมา

เซียวเฉินเยวียนรู้สึกเย็น ๆ ที่แก้มของเขาเท่านั้น ก่อนจะกะพริบตาหนึ่งครั้งแล้วหันหลังเดินออกไป

อะไรกันเนี่ย นี่จะไม่รู้สึกอะไรหน่อยเหรอ?

แล้วนี่เห็นคู่หมั้นทำงานจนยุ่งขนาดนี้ จะไม่ยื่นมือมาช่วยสักหน่อยเลยเหรอ? แต่เราก็ได้รู้แล้วล่ะ ทักษะจีบสาวก็ไม่เห็นจะเท่าไหร่เลยนี่นา

โอเค? ไม่ช่วย แถมโดนจูบก็ทำเป็นเดินหนีไปดื้อ ๆ ซะงั้น

แม้จะเป็นการพบกันเพียงไม่นาน แต่สำหรับการพบกันครั้งนี้ ถังซือซือมีความสุขมาก ยิ้มจนแก้มแทบปริ

ทั้งสามกลับขึ้นไปบนรถเบนซ์ ก่อนขับรถออกไปแล้วพูดคุยกันระหว่างเดินทาง ก่อนรถจะขับออกไปจนละสายตา เซียวเฉินเยวียนหันกลับไปมองที่ร้านของถังซือซืออีกครั้ง

“เฮ้อ ตกลงพวกเราไปที่นั่นกันทำไมนะ? ดูเหมือนผู้หญิงขี้เหร่นั่นวางแผนอะไรบางอย่าง จากนี้พวกเราคงต้องมาที่นี่บ่อยแน่ ๆ ถ้าเธอเรียกร้องอะไรขึ้นมา!”

“ฉันเห็นด้วยนะเฟยอวี่! เธอคงอยากตีสนิทกับคุณผู้ชายแน่ ๆ!”

เหตุการณ์ในวันนี้ชัดเจนมาก ไม่แปลกเลยที่ผู้คนในละแวกนั้นที่ได้เห็นเหตุการณ์จะคิดว่าเซียวเฉินเยวียนกับถังซือซือมีความสัมพันธ์กันจริง ๆ

ถึงแม้ความจริงจะเป็นเพียงแค่คู่หมั้นชั่วคราวก็ตาม

แต่เมื่อไหร่ที่มีการพบเจอกันอีกครั้ง ฝ่ายที่ควบคุมสถานการณ์ได้ดีกว่าจะเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบมากที่สุด!

หลังเหตุการณ์จบลงได้ไม่นาน

ถังซือซือและถงโยวโยวกำลังจะเริ่มขั้นตอนทาสี

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หลังจากเซียวเฉินเยวียนจากไป ระหว่างที่พวกเธอทาสีก็มีกลุ่มคนเดินเข้ามาพร้อมกับเครื่องมือช่างมากมาย

“รบกวนด้วยนะครับ”

คนกลุ่มนี้วางเครื่องมือช่างขนาดใหญ่และขนาดเล็กลงบนพื้น ก่อนม้วนแขนเสื้อแล้วแยกย้ายไปเช็กสภาพภายในร้าน

“พวกคุณเป็นใคร?” ถังซือซือมึนงงครู่หนึ่ง เพราะเธอไม่เคยพบคนเหล่านี้มาก่อน

“คุณถังใช่ไหมครับ? คุณกู่เป็นคนติดต่อให้พวกเรามาที่นี่”

กู่ชวน?

ถังซือซือเข้าใจในทันทีแล้วรีบตอบกลับว่า

“พวกคุณมาจากบริษัทออกแบบและตกแต่งบ้านเหรอคะ?”

อีกฝ่ายพยักหน้า

“แล้วเรื่องการจ่ายเงิน...” วัสดุที่พวกเขาเอามามีมูลค่ามหาศาล แต่อีกใจหนึ่งกังวลว่าปีศาจร้ายของเธอนั้นจะจ่ายค่าจ้างทั้งหมดให้รึเปล่า?

“คุณถังวางใจได้เลยครับ คุณกู่ชำระเงินเต็มจำนวนไว้เรียบร้อยแล้ว”

ว้าว

อย่างงี้นี่เอง จีบสาวด้วยการเอาใจแบบอ้อม ๆ แล้วใจป้ำจ่ายเงินให้ได้ทุกอย่างสินะ...

ถงโยวโยวรู้สึกตกใจจนพูดไม่ออก

“พี่ซือซือ! คนเหล่านี้เป็นคนที่คุณเซียวจ้างมาช่วยเหรอคะ คนตระกูลเซียวรวยมากเลย! แถมมีน้ำใจด้วย!”

เพราะงี้ไงถึงไม่รู้ทันแฟนตัวเอง! ถ้าเธอรู้ว่าคุณเซียวนั่นทำอะไรไว้กับฉันบ้าง เล่นสร้างเงื่อนไขกักขังอิสรภาพฉันไว้สามปีอย่างไม่มีทางเลือก จะรู้เลยว่าไม่ได้มีน้ำใจอะไรหรอก

แต่จะว่าไปก็ดีเหมือนกัน

ถังซือซือและถงโยวโยวจึงวางอุปกรณ์ลงแล้วนั่งพักกันอย่างสบายใจ ก่อนแยกย้ายไปดูความเรียบร้อยในส่วนต่าง ๆ ที่ช่างกำลังทำงาน

การมีเงินนี่ได้สิทธิพิเศษเยอะจริง ๆ

เวลาเพียงครึ่งวัน งานตกแต่งส่วนใหญ่ภายในร้าน รวมถึงระบบน้ำ ระบบไฟต่าง ๆ ก็ออกมาเรียบร้อยดี เป็นไปตามสไตล์การออกแบบของถังซือซืออย่างสมบูรณ์แบบ

เดิมที ด้วยทรัพยากรทางการเงินของถังซือซือ ร้านเล็ก ๆ แห่งนี้อาจทำได้แค่ตกแต่งแบบเรียบง่ายเท่านั้น ซึ่งทำให้ดูโทรมและไม่สวยงามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ตอนนี้กลายเป็นบรรยากาศระดับไฮเอนด์ที่ผิดไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง

ตกเย็น

พวกช่างเลิกงานแล้วแยกย้ายกันกลับไป ถังซือซือกำลังจะพาถงโยวโยวไปกินมื้อเย็นด้วยกัน ทันใดนั้นเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากมู่ซูเสียน

“แม่? มีอะไรรึเปล่าคะ?”

“ซือซือ? ว่างหรือยังลูก? มีแขกมาเยี่ยมน่ะ… ไม่แน่ใจว่าใช่เพื่อนลูกรึเปล่า จะกลับมาในเร็ว ๆ นี้ได้ไหม?”

แขกเหรอ?