บทที่ 281-282
บทที่ 281 ช่วยด้วย เมื่อนึกถึงภาพถังซือซือที่จะต้องพ่ายแพ้และหายไป ทำให้อดหัวเราะด้วยความสะใจไม่ได้เลยจริง ๆ หนึ่งก้าว สองก้าว... ขณะที่เจียงหลี่ว์รุ่ยเดินออกจากห้องคาราโอเกะอย่างผู้ชนะ “ตูม!” เกิดเสียงดังมาจากทางเดินไปห้องน้ำ “เผียะ!” “ผัวะ!” “เผียะ!” “ตุบๆๆๆๆ!” นั่นเป็นเสียงของคนที่โดนตบตีอย่างรุน...
