บทที่ 279-280

บทที่ 279

ไปดื่มด้วยกันสักหน่อย

 

ต่างจากหมินฮวาจือและเจียงหลี่ว์รุ่ยที่มีแฟนคลับเพียงไม่กี่คนมายืนรอถ่ายรูป กลับกลายเป็นว่าออร่านักแสดงหน้าใหม่อย่างถังซือซือดันบดบังออร่านักแสดงรุ่น ‘เก่า’ ทั้งสองโดยสิ้นเชิง ตอนนี้ใบหน้าของพวกเธอบูดบึ้งและเปลี่ยนเป็นสีม่วงอมเขียว

ขณะที่การถ่ายรูปยังคงดำเนินต่อไป

เจียงหลี่ว์รุ่ยรู้สึกอารมณ์เสียทันทีเมื่อเธอเห็นถังซือซือ แต่น่าเสียดายที่เธอแก้แค้นไม่ได้ เพราะวันนี้ไม่มีฉากที่ต้องร่วม        ซีนด้วยกัน

ระหว่างพักเบรก ในตอนนั้นเอง

เจียงหลี่ว์รุ่ยนั่งพักอยู่คนเดียว จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนกำลังเดินเข้ามาหาเธอ

เมื่อเธอมองย้อนกลับไป ปรากฏว่าเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ    เฉิงเจิ้งเสียง

อีกฝ่ายยื่นมือที่มันเยิ้มออกมา แล้ววางลงบนระหว่างต้นขาและชายกระโปรงของเธอ

“อ้าว ผู้ช่วยเฉิง ลมอะไรพัดคุณมาหาฉันได้คะ?”

เฉิงเจิ้งเสียงหรี่ตาเล็ก ๆ ราวกับถั่วเขียวแล้วพูดขึ้นว่า

“พอดีผมเพิ่งได้รับหนังเรื่องหนึ่งมา แล้วกำลังมองหานางเอกอยู่ครับ แต่ผมกังวลมากเลยว่าจะหาคนที่เหมาะสมไม่ได้”

เจียงหลี่ว์รุ่ยตาโตขึ้นมาทันที ก่อนตอบด้วยรอยยิ้มว่า

“ผู้ช่วยเฉิง คืนนี้คุณว่างไหมคะ? ถ้าสะดวกเราไปดื่มด้วยกันสักหน่อยไหมคะ?”

“มีสาวสวยชักชวนแบบนี้ ต่อให้วันนี้ผมไม่ว่าง แต่สำหรับคุณ ผมสามารถเคลียร์ตัวเองให้ว่างได้เสมอ”

“หืม? หลี่ว์รุ่ยไม่เห็นจะเข้าใจเลยสักนิด งั้นช่วยขยายความหน่อยสิคะ”

เฉิงเจิ้งเสียงส่งสัญญาณให้เจียงหลี่ว์รุ่ยหันไปมองทุกคนในสตูดิโอ...

เธอเข้าใจอย่างหลังได้ในทันที

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เรื่องนี้ฉันจัดการเองได้”

เจียงหลี่ว์รุ่ยยิ้มมุมปากขึ้นมาพร้อมกับเผยสีหน้าที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม

เฉิงเจิ้งเสียงยุยงอะไรบางอย่างกับเจียงหลี่ว์รุ่ยอีกครั้ง ราวกับมีเจตนาแอบแฝงที่ชั่วร้าย ก่อนเดินจากไปอย่างพอใจ

หลังจากนั้น ประกายแสงแห่งความเกลียดชังวาบเข้ามาในดวงตาของเธอ ก่อนหัวเราะเบา ๆ ขณะครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

ในช่วงบ่ายหลังการถ่ายทำจบลง ทันทีที่หมินฮวาจือและลี่หานกลับไป เจียงหลี่ว์รุ่ยรีบเดินเข้ามาทักทายนักแสดงและ สตาฟคนอื่น ๆ

“ทุกคนคะ ผู้ช่วยเฉิงมีข่าวมาบอก คืนนี้ขอเชิญชวนทุกคนไปฉลองปาร์ตี้เล็ก ๆ ในโอกาสที่ถ่ายทำไปได้ด้วยดี มีข้อแม้ว่าห้ามเมามากนะคะ!”

เฉิงเจิ้งเสียงหรี่ตาแล้วเดินออกมาโดยไขว้มือไว้ข้างหลัง เดิมที เขาเป็นผู้ช่วยผู้กำกับภาพยนตร์และนักทาบทามดารา เขารู้ดีว่าตัวเองเป็นคนชอบสังสรรค์ แต่ก็ไม่ควรทำให้ผู้กำกับขุ่นเคือง ไม่อย่างนั้นจะส่งผลต่ออาชีพการงานของเขาในอนาคตได้

ดังนั้นทุกคนจึงตอบรับไปแต่ก็ไม่ได้เต็มใจนัก บางคนปรบมือและเสแสร้งทำเป็นเห็นด้วย

“ขอบคุณค่ะผู้ช่วยเฉิง!”

“ยินดีเลยครับ! คืนนี้ผมจะไม่เมาแน่นอน!”

“ตามไปปาร์ตี้กับผู้ช่วยเฉิงกันนะทุกคน!”

ถังซือซือจับผิดปฏิกิริยาแปลก ๆ ของทุกคน ก่อนพูดขัดจังหวะขึ้นมาว่า

“ฉันขอโทษนะคะ แต่ฉัน...”

ทันใดนั้นเจียงหลี่ว์รุ่ยรีบวิ่งเข้ามาหาถังซือซือราวกับคุ้นเคยกันดี แล้วพูดขึ้นว่า

“แต่อะไร ถังซือซือเองก็ต้องมาด้วยนะ เป็นถึงน้องใหม่ที่เปิดตัวได้ดีไม่เบา มาด้วยกันเถอะ เดี๋ยวพวกเราดูแลเธอเอง!”

หลังจากนั้น ทุกคนก็หันมาให้ความสนใจทั้งสอง

บางคนพึมพำขึ้นมาว่า “เจียงหลี่ว์รุ่ยสนิทกับเธอด้วยเหรอ”

“คงพยายามทำตัวให้คนอื่นพอใจหลังจากถูกชาวเน็ตจับได้ว่าโพสต์โกหกแน่เลย มาทำดีด้วยแบบนี้ เธอแอบวางแผนอะไรไว้กันแน่นะ?”

ตอนนี้สายตาของคนอื่น ๆ มองว่าเจียงหลี่ว์รุ่ยดูปลอมเกินไป แต่เธอไม่ได้สนใจเรื่องนี้อยู่แล้ว

อีกด้านหนึ่ง

หึ... หลังจบเรื่องนี้ เดี๋ยวฉันก็จะไปเป็นนางเอกภาพยนตร์คนแรกของเฉิงเจิ้งเสียงแล้ว

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ นัยน์ตาลึก ๆ ของเธอก็ลุกโชนราวกับไฟที่ร้อนแรง

หลังจากชักชวนกันเสร็จ แม้ว่าถังซือซือจะรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ง่ายเลยที่จะถอนตัวตอนนี้ เธอจึงวางแผนไว้ว่าจะตามน้ำพวกเขาไปก่อน แล้วค่อยหาข้ออ้างถอนตัวออกมา

กลุ่มคนทยอยกันขึ้นรถตู้สำหรับกองถ่าย ระหว่างนั้น  ถังซือซือหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วส่งข้อความถึง                 เซียวเฉินเยวียน โดยบอกเขาว่าตัวเองจะไปที่ไหนและจะไม่สามารถติดต่อได้สักพักใหญ่ ก่อนเดินตามกลุ่มคนไปขึ้นรถ

สิบนาทีต่อมา รถตู้แล่นออกมาจากสตูดิโอ ไม่นานก็มาถึงบาร์แห่งหนึ่ง

เห็นได้ชัดว่าเจียงหลี่ว์รุ่ยมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีในการพูดคุย หลังจากนั้นเธอเข้าไปรินไวน์ให้กับทุกคนอย่างเป็นกันเอง ก่อนตะโกนเรียกทุกคนให้หันมาหาเฉิงเจิ้งเสียง แล้วชูแก้วไวน์ขึ้นพร้อมส่งเสียงดังชื่นชมเขา

บทที่ 280

เป็นอย่างที่คิดไว้

 

ทุกคนหันหน้ากลับมาชนแก้วกันและกัน ก่อนดื่มไวน์จนหมดแก้วแล้วเริ่มพูดคุยอย่างสนุกสนาน

ทางด้านถังซือซือปกติเธอเป็นคนที่ไม่ชอบดื่มสังสรรค์อยู่แล้ว แต่เธอคิดว่าคงต้องดื่มพอเป็นพิธีบ้าง ก่อนหันไปมองรอบ ๆ โดยที่ทุกคนไม่ทันสังเกต เธอจึงยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบเล็กน้อยแล้ววางลงอย่างเงียบ ๆ

แต่ไม่ใช่กับเจียงหลี่ว์รุ่ย เธอคอยเฝ้าดูท่าทีทุกอย่างราวกับจิ้งจอก เมื่อเห็นว่าถังซือซือจิบไวน์แค่นิดเดียว เธอจึงเดินเข้าไปหาแล้วพูดว่า

“เดี๋ยว เธอก็ต้องดื่มให้หมดแก้วด้วยสิ ถ้าไม่เมา ก็ไม่ได้กลับบ้านนะโอเคไหม?”

เพียงชั่วพริบตาทุกคนก็หันมาให้ความสนใจที่ถังซือซือ

ถังซือซือยิ้มเล็กยิ้มน้อยและพูดว่า

“ขอโทษนะคะ พอดีฉันไม่ค่อยดื่มน่ะ”

ไม่ค่อยดื่มงั้นเหรอ? งั้นเสร็จฉันแน่! เจียงหลี่ว์รุ่ยตา      ลุกวาวในทันที ก่อนรีบก้าวไปข้างหน้าแล้วเอื้อมมือไปโอบไหล่ถังซือซือ

ถังซือซือเอื้อมมือไปยกมือของเจียงหลี่ว์รุ่ยออก ก่อนยิ้มตอบกลับ

เจียงหลี่ว์รุ่ยแอบกำหมัดด้วยความไม่พอใจ ไม่เป็นไร เผลอตัวเมื่อไหร่ฉันจะจัดการเธอให้สาแก่ใจเลย!

“เดี๋ยวสิ ถึงไม่ค่อยดื่มก็ต้องดื่ม งั้นบอกได้ไหมว่าดื่มได้แค่ไหนเธอถึงจะไม่เมามาก? เราจะได้ช่วยดูแลเรื่องเครื่องดื่มให้ ไหน ๆ ก็อยู่แวดวงนี้แล้วจะไม่ดื่มเลยได้ยังไง? ถูกไหมล่ะ? แล้วนี่ผู้ช่วยเฉิงอุตส่าห์เลี้ยงทั้งที เธอจะปฏิเสธน้ำใจเขาเหรอ?”

เพราะเฉิงเจิ้งเสียงก็อยู่ในปาร์ตี้ด้วย ทุกคนจึงพูดโต้แย้งอะไรไม่ได้ มีแต่ต้องเห็นพ้องกับสิ่งที่เจียงหลี่ว์รุ่ยพูด

หลังจากนั้น เฉิงเจิ้งเสียงหรี่ตาถั่วเขียวเล็ก ๆ ของเขา ก่อนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วพูดเสริมว่า

“เสี่ยวถัง ถูกของเสี่ยวเจียงนะครับ อย่าปฏิเสธน้ำใจของผมในครั้งนี้เลย”

ถังซือซือเริ่มหมดความอดทนมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เมื่อเห็นปฏิกิริยาของผู้ช่วยผู้กำกับคงไม่มีทางเลือก เธอคิดว่าดื่มแค่แก้วเดียวคงไม่เป็นอะไรมากนัก

ไม่นานเธอก็เอื้อมไปหยิบแก้วไวน์แล้วดื่มจนหมด

หลังจากดื่มหมดอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกในตอนแรกนั้นค่อนข้างแสบร้อนในหน้าอกเล็กน้อย ผ่านไปสักพักก็มีรสหวานปนขมตามมา ในตอนนี้เธอได้รู้แล้วว่ารสชาติของไวน์เป็นยังไง แต่รสชาติก็ยังไม่ถูกใจเธออยู่ดี

ในฐานะคนทำอาหาร เธอรู้สึกว่าแค่ชิมไปแก้วเดียวคงไม่มีปัญหา

ยังไงก็ตาม เธอรู้อยู่แล้วว่าเซียวเฉินเยวียนเตรียมรถมารับเธอในอีกไม่ช้านี้ แต่เธอก็แอบกังวลว่าจะมีสติอยู่ครบจนถึงตอนนั้นไหม?

หลังจากเห็นเธอดื่มจนหมด หญิงสาวข้าง ๆ ปรบมือด้วยความดีใจ “เยี่ยมเลย!”

วินาทีนี้เจียงหลี่ว์รุ่ยและเฉิงเจิ้งเสียงหันมายิ้มให้กัน

“มาเถอะ มาดื่มกันอีก” เจียงหลี่ว์รุ่ยรีบเติมไวน์รอบโต๊ะทีละคนในทันที ราวกับคนที่ใส่ใจผู้อื่น

ขณะที่ทุกคนดื่มต่อไปไม่กี่แก้ว ใบหน้าของถังซือซือเริ่มเปลี่ยนไป หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอเงยหน้าขึ้นก่อน      เจียงหลี่ว์รุ่ยจะหันมาพูดว่า

“ซือซือ เธอมองหาอะไรอยู่เหรอ?”

“ขอโทษนะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน”

ฮิฮิ เหมือนว่าโอกาสจะมาถึงแล้ว

เจียงหลี่ว์รุ่ยรีบชี้นิ้วบอกทางไปห้องน้ำ

ถังซือซือลุกขึ้นแล้วรีบเดินไปทันที

เมื่อเห็นถังซือซือเดินลับสายตาไป เจียงหลี่ว์รุ่ยรีบลุกขึ้นแล้วพูดว่า

“ผู้ช่วยเฉิงจองห้องคาราโอเกะในโซนข้างในบาร์ไว้ด้วย พวกเราไปร้องเพลงกันเถอะ คืนนี้เรามาสนุกให้เต็มที่เลย!”

ทุกคนต่างให้ความร่วมมือกันเป็นอย่างดี เมื่อได้ยินว่าจองห้องคาราโอเกะไว้

นักแสดงตัวประกอบสาวคนหนึ่งจำได้ว่าถังซือซือเข้าห้องน้ำอยู่ จึงถามขึ้นว่า

“พี่หลี่ว์รุ่ย ให้ฉันอยู่รอเธอก่อนไหมคะ?”

เจียงหลี่ว์รุ่ยโบกมืออย่างเร่งรีบ “เธอไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันอยู่รอเอง”

คนที่เหลือไม่ได้สังเกตอะไร ก่อนลุกขึ้นแล้วพากันเดินไปห้องคาราโอเกะด้วยความตื่นเต้น

ต่อมาเจียงหลี่ว์รุ่ยขยิบตาให้เฉิงเจิ้งเสียง อีกฝ่ายขยิบตาถั่วเขียวเล็ก ๆ ก่อนยิ้มอย่างขยะแขยงออกมาราวกับคนหื่นกระหาย ก่อนลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องน้ำ

หลังจากนั้นเจียงหลี่ว์รุ่ยรีบเดินตามคนอื่น ๆ ไป แล้วบอกกับทุกคนไปว่าถังซือซือรู้สึกเมามากแล้วจึงขอตัวกลับก่อน

เฉิงเจิ้งเสียงล่ะ? ระหว่างที่เขาบอกให้พวกเราสนุกได้เต็มที่ แล้วจู่ ๆ ก็หายตัวไป นี่มันเป็นอย่างที่พวกเราคิดไว้ไม่มีผิด

ทางด้านเจียงหลี่ว์รุ่ย เธอสูดหายใจยาวด้วยความโล่งอก ก่อนเพ้อฝันขึ้นมาว่าบทนางเอกคนที่สองกำลังกวักมือเรียกเธออยู่