บทที่ 15-16

บทที่ 15

ความทรงจำดีๆ

 

ถังซือซือตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วคิดขึ้นได้ว่า หรือเขาจะเป็นคนที่ดูเหมือนจะไม่สนใจผู้หญิงอย่างที่พวกนั้นพูด ‘แต่ทำไมรอบนี้สายตาดูน่ากลัวจัง?’

เมื่อหลินอี้ปินสังเกตเห็นท่าทีของถังซือซือ เขาคิดกับตัวเองว่า ไม่ว่าใครที่ยืนต่อหน้าผู้ชายคนนี้ก็ถึงกับต้องยืนนิ่งตาค้างกันทุกคน

‘หล่อขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่ไปไหนก็มีแต่คนสนใจ’

เล่ยเจ๋อเหยียนพูดขึ้นมาว่า

“สาวน้อย ข้างหน้าคุณเป็นเศรษฐีหนุ่มหลายร้อยพันล้านเลยนะ ลองพิจารณาดูอีกสักรอบไหม?”

ถังซือซือรู้สึกขบขันเล็กน้อย เธอจึงทิ้งไม้ถูพื้นในมือลง ก่อนตอบกลับว่า

“ไม่ได้ชอบแบบนี้หรอก แต่ไหน ๆ ฉันมันก็ยากจนอยู่แล้ว ฉันไม่ลังเลที่จะเลือกเขา”

“ฮ่าๆๆ! เธอกล้าพูดดีว่ะ!” ผู้ชายสามคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเซียวเฉินเยวียน ต่างปรบมือแล้วหัวเราะเสียงดัง

หลังจากนั้นพวกเขายืนมองถังซือซืออย่างใจจดใจจ่อ เพื่อรอให้เธอถูกเซียวเฉินเยวียนปฏิเสธ

ถังซือซือเดินตรงปรี่เข้าไปคว้าแขนเสื้อของ                   เซียวเฉินเยวียนแล้วพูดขึ้นว่า “ว่าไงพี่ชาย เราสองคนรู้จักกันมาก่อนนี่”

ทั้งสามคนข้างหลังตกตะลึงพร้อมกัน ก่อนหัวเราะเสียงดังออกมา “ฮ่าๆๆ”

“สาวน้อยวิ่งหนีไปเร็ว! ไม่งั้นจะสายเกินไป!”

“เร็วเข้า! ถ้าไปแกล้งตีสนิทเดี๋ยวโดนตบนะ! เธอไม่รู้หรอกว่านี่ใคร แล้วอย่ามาโทษฉันล่ะ!”

ชายหนุ่มยืนครุ่นคิด จนเวลาผ่านไปครู่หนึ่ง...

เซียวเฉินเยวียนยกมือลูบหัวถังซือซือเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู “ใช่ รู้จัก ถือเป็นความทรงจำดีๆ”

“อะไรวะนั่น?”

“เดี๋ยว... ทั้งสองคนรู้จักกันจริงเหรอ?”

“ไอ้หนุ่มคนนี้... ปกติแทบไม่เคยทำตัวอ่อนโยนกับผู้หญิง แล้วนี่มันอะไร?”

“เฮ้ เฮ้! เฮ้! นี่นายลืมตัวตนเจ้าหนุ่มแสนเย็นชาไปแล้วเหรอ?”

ตอนนี้กลุ่มผู้ชายทั้งสามต่างตกใจจนยืนนิ่งเหมือนรูปปั้น

ดูเหมือนว่าค่ำคืนนี้จะถูกกำหนดเอาไว้แล้วว่าต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้

หัวใจของถังซือซือเต้นไม่เป็นจังหวะ และมีแต่ความประหลาดใจ

‘ไม่คาดคิดเลย...’

ในสถานการณ์แบบนี้ ถังซือซือคิดเพียงแค่ต้องการหักหน้าผู้ชายทั้งสามคนนั้น เธอคาดไม่ถึงเลยว่าเซียวเฉินเยวียนจะเล่นตามบทของเธอ

หลังจากนั้นเธอรีบปล่อยมือออกอย่างรวดเร็ว ก่อนหยิบเครื่องมือทำความสะอาดบนพื้นแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันขอโทษ ฉันต้องรีบไปทำความสะอาดห้องถัดไป”

เธอรีบวิ่งออกมาจากห้องนั้นทันที เหมือนกับวิ่งหนีสัตว์ร้าย

เมื่อวิ่งจนพ้นประตู เธอหันกลับไปมองที่ประตูอีกครั้ง

เธอพอจะเข้าใจได้มากขึ้นว่า ห้องพักที่แม่และเธอกำลังเช่าอยู่ในตอนนี้ ผู้ชายคนนี้เป็นคนวางแผนแล้วจัดเตรียมไว้ทั้งหมด

จู่ ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นมาในใจของเธอว่า ‘ไม่ว่าอีกนานแค่ไหน พวกเธอจะไม่มีทางแยกจากผู้ชายคนนี้ได้’

วันต่อมา

บอร์ดประชาสัมพันธ์เรื่องผลการสอบชิงทุนของมหาวิทยาลัยหนานซาน มีนักศึกษารุมล้อมรอบบอร์ดเป็นจำนวนมาก

เสียงอุทานจากนักศึกษาหลายคนดังออกมาจนเป็นจุดสนใจของนักศึกษาคนอื่น

“ฉันแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลย มาดูนี่เร็วทุกคน! ต้องกลายเป็นข่าวดังไปทั่วมหาลัยแน่!”

บนบอร์ดประชาสัมพันธ์ ในผลการสอบจะมีแถบสีแดงบนคะแนนของคนที่ได้คะแนนสูงสุด โดยคนนั้นคือถังซือซือจากคลาส E ด้วยคะแนน 100 คะแนนแล้วได้ทุนเป็นจำนวนเงินหนึ่งหมื่นหยวน!

“พระเจ้าช่วย! นังคางคกได้ทุนนี่เรื่องจริงเหรอ!”

“นังคางคกอยู่อันดับท้ายมาตลอดของการสอบทุกครั้ง เป็นไปได้ยังไงที่ครั้งนี้มันได้อันดับหนึ่ง?”

“ไม่ใช่ได้แค่ที่หนึ่งนะ! แต่ยังเป็นคนเดียวที่ได้คะแนนเต็มด้วย!”

“พวกเราได้เห็นคนกินเครื่องในสดแน่นอนแล้วล่ะ”

“นังคางคกสอบได้ทุนจริงเหรอ? ได้ที่หนึ่งจริงดิ? ทุนหนึ่งหมื่นหยวน?”

“บ้าไปแล้ว! พันหม่าลี่ออกมาแล้วทุกคน!”

คนที่ท้าทายจะกินเครื่องในสดดูสีหน้าไม่สู้ดี เมื่อทุกคนเห็นผลสอบ ความสนใจของทุกคนจึงพุ่งมาที่พันหม่าลี่ทันที

“พันหม่าลี่จะไลฟ์สดแล้วเหรอ!”

“เธอได้ขึ้นข่าวหน้าหนึ่งแน่! หนังสือพิมพ์เสี่ยวซานได้มีสกู๊ปข่าวเด็ดแล้ว!”

บางคนที่ไม่ชอบพันหม่าลี่ต่างก็ให้ความสนใจเรื่องนี้

“ปกติก็ไม่ได้สนใจหรอกนะ! แต่ไม่คิดว่าจะพลาดท่าให้ยัยคางคกนั่นขนาดนี้!”

ติ๊งๆๆ นักศึกษาหลายคนโพสต์ผลสอบในครั้งนี้ลงกลุ่มข่าวหลักของมหาวิทยาลัยหนานซาน พร้อมด้วยรูปถ่ายผลคะแนนประกอบ ไม่นานก็มีการกดไลค์จำนวนมาก ทำให้โพสต์ได้รับการอัปเดตอยู่ตลอดเวลา

มีนักศึกษาหลายคนแห่มาแสดงความคิดเห็นในโพสต์ว่า “ไม่น่าเป็นไปได้”

“เจ็บมั้ย? ที่โดนตบหน้าหงาย”

ก่อนที่จะมีโพสต์ลงกลุ่ม

ท่ามกลางกลุ่มนักศึกษาที่กำลังตื่นเต้นกับผลการสอบ มีอยู่คนหนึ่ง กำลังโกรธจนตัวสั่น แล้วกัดฟันแน่น

“นังคางคก! มันต้องโกงข้อสอบแน่ ๆ!”

พันหม่าลี่กำหมัดแน่นแล้วกรีดร้องเสียงดัง ใบหน้าที่เคยเรียวสวยตอนนี้กลับกลายเป็นบิดเบี้ยวจนผิดรูป

บทที่ 16

คนไม่ดีฟ้องผิด

เมื่อนักศึกษาทุกคนได้ยินใครบางคนพูดเสียงดัง พวกเขาหยุดดูผลสอบก่อนหันหน้าตามเสียงไปแล้วพบว่าเป็นเสียงของพันหม่าลี่

“พันหม่าลี่ หมายความว่ายังไง? เธอจะบอกว่านังคางคกโกงข้อสอบงั้นเหรอ?”

เพื่อนร่วมคลาสบางคนที่ไม่ชอบพันหม่าลี่ยืนโต้เถียงกลับ

ในความคิดของพวกเขา หยานเจ๋อเป็นศาสตราจารย์มากความสามารถทั้งยังมีความซื่อสัตย์สุจริตเสมอ และเขายังเป็นที่เคารพนับถือของนักศึกษาทุกคน

“ก็ใช่ไง ต้องใช่แน่! ฉันเห็นหยานเจ๋อนั่งข้างนังคางคกนั่น!”

“แต่ทุกคนก็รู้ว่าหยานเจ๋อเกลียดการโกง! แล้วทีนี้ทำไมเขาถึงปล่อยให้นังคางคกโกงข้อสอบได้ล่ะ?”

เพื่อนร่วมคลาสอีกหลายคนเริ่มแสดงความเห็นต่างแล้วโต้กลับทันที เพราะการกล่าวหาหยานเจ๋อถือเป็นการละเมิดกฎของมหาวิทยาลัย

“ถ้าอย่างนั้นนังคางคกมันต้องไปมีอะไรกับหยานเจ๋อแน่นอน! ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์กัน! มันต้องการทำให้ฉันอับอาย! ลองคิดดูสิว่าสมองเน่า ๆ ของมันจะทำข้อสอบได้คะแนนเต็มได้ยังไง?!”

พันหม่าลี่เห็นว่าเพื่อนร่วมคลาสปฏิเสธข้อกล่าวหาของเธอไปทีละคน ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำด้วยความโกรธ จนทำให้เธอพูดกล่าวหาอย่างไร้สาระ

“นี่ไม่ถูกนะ! ก่อนเริ่มสอบ เธอเป็นคนท้าทายจะกินเครื่องในสดเองไม่ใช่เหรอ?”

“หลังการสอบเมื่อวานอีก อาจารย์หยานก็ตรวจข้อสอบจนกลับบ้านดึกดื่น แล้วนังคางคกจะเอาเวลาไหนไปสร้างความสัมพันธ์ล่ะ?”

หลังจากนั้นเริ่มมีอีกหลายเสียงที่ไม่เห็นด้วยตามมา

พันหม่าลี่เงยหน้าขึ้นมองตามเสียงหนึ่ง ก่อนพบว่าเป็นเสียงของเฉินเมิ่งอวี่ศัตรูของเธอ “พันหม่าลี่ เธอแพ้ได้ยังไงกันนะ?”

นักศึกษาบางคนได้ยินพันหม่าลี่พูดว่าถังซือซือมีความสัมพันธ์กับอาจารย์ลับหลัง ซึ่งส่วนใหญ่ก็มองถังซือซือในทางไม่ดีอยู่แล้ว และเกือบจะเห็นด้วย แต่ก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้

“ใช่แล้ว! กระดาษข้อสอบทั้งหมดถูกสแกนแล้วตรวจโดยคอมพิวเตอร์! รายชื่อก็ถูกสร้างขึ้นจากคอมพิวเตอร์เหมือนกัน! แล้วแบบนี้อาจารย์จะเปลี่ยนคะแนนของนังคางคกได้ยังไง?”

“ถึงฉันจะไม่ค่อยชอบนังคางคกนั่นเท่าไหร่ แต่จะใส่ร้ายกันเกินไปแบบนี้มันก็ไม่ควรใช่ไหมล่ะ?!”

“ฉันไม่เชื่อ! นังคางคกต้องมีความสัมพันธ์ลับหลัง! ไม่งั้นพวกแกก็หาหลักฐานมาสิว่ามันไม่จริง!”

พันหม่าลี่เป็นลูกสาวคนเดียว เธอถูกตามใจมาตั้งแต่ยังเด็ก ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกที่เธอถูกคนจำนวนมากโต้แย้งและมีข้อข้องแวะ จึงทำให้เธอโกรธจนเป็นคนตีโพยตีพายทันที แล้วกรีดร้องอย่างไม่สนใจใคร

“ทำไมพันหม่าลี่เป็นคนแบบนี้ ฉันคิดมาตลอดว่าเธอเป็นคนที่สวยมาก แต่ตอนนี้ทุกคนเห็นไหม? เธอไม่ต่างจากหมาบ้าเลย”

“ใช่เลย ๆ ความจริงก็รู้กันอยู่แล้ว เธอต้องการอะไร? ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ชอบนังคางคกนั่นก็เถอะ แต่นี่เธอเป็นคนเริ่มเรื่องทั้งหมดเอง นังคางคกนั่นไม่ได้ทำผิดอะไรเลย จริงไหม?”

“บางทียัยคางคกอาจจะขยันอย่างลับ ๆ ก็ได้! คิดซะว่าเป็นรางวัลของคนขยันแหละน่า! คนเราก็ต้องเปลี่ยนตัวเองบ้าง”

“เหมือนได้ยินใครบอกว่าครอบครัวของนังคางคกยากจนมากไม่ใช่เหรอ? แล้วนางก็อดทนกับพวกเรามาตลอด คงลำบากไม่น้อยใช่ไหมล่ะ?”

“แต่พันหม่าลี่ เธอห้ามลืมคำพูดตัวเองด้วย ตอนนี้       ถังซือซือได้รับทุนแล้ว เธอจะไลฟ์สดเมื่อไหร่ล่ะ?”

เฉินเมิ่งอวี่เรียกร้องสัญญาเดิมพันของพันหม่าลี่ทันที ก่อนจะยุให้นักศึกษาคนอื่นเรียกร้องตาม

ทันใดนั้นกลุ่มนักศึกษากลับมาตื่นเต้นกันอีกครั้ง

“ใช่แล้วๆๆ! พันหม่าลี่จงใจหลีกเลี่ยง! เธอต้องทำตามสัญญาด้วย!”

“ไลฟ์สดซะ! รักษาสัญญาของตัวเองหน่อย!”

ผู้ที่สนับสนุนเฉินเมิ่งอวี่ต่างปรบมือยินดีให้กับชัยชนะของเธอ

พอพวกเฉินเมิ่งอวี่มองไปที่พันหม่าลี่อีกครั้ง ใบหน้าของพันหม่าลี่เปลี่ยนเป็นซีดขาว ตัวสั่น ดูไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะยืน

เดิมทีเธอแค่ต้องการหยอกล้อแล้วข่มเหงถังซือซือด้วยความสะใจ คาดไม่ถึงว่าสถานการณ์จะพลิกกลับจนบานปลายขนาดนี้? ตอนนี้มีหลายคนในกลุ่มโซเชียลเยอะมากบอกว่า “พวกเราต้องการดูไลฟ์สด” “ไม่กล้าทำอย่างที่พูดใช่ไหมล่ะ?”