บทที่ 273-274
บทที่ 273 ความรักของอี้เทียน มุมปากของชายชราพลันเผยรอยยิ้มเย้ยหยัน “เรื่องมันผ่านไปนานแล้ว และอันที่จริงข้าก็รู้ความจริงอยู่ในใจมานานแล้ว เหตุใดข้ายังต้องมาครุ่นคิดกับเรื่องที่ได้ข้อสรุปแล้วด้วย” เสวียนหยวนเช่อกะพริบตา ใบหน้าของเขามีร่องรอยของความเศร้าหมองขณะที่พูดช้า ๆ ว่า “เขาป่วยตาย” ทันใดนั้นเขา...