ตอนที่ 75 รูปปั้นเจ้าเมือง

ตอนที่ 75 รูปปั้นเจ้าเมือง

ฉันคงต้องบอกว่า โจว มู่หยวน คนนี้ฉลาดจริงๆ

ทุกอย่างได้ผ่านการคิดคำนวนมาอย่างดีแล้วบวกกับความกล้าอีกเพียงเล็กน้อย

เขาสมควรที่จะเป็นพ่อค้าจริงๆ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลิน ยู ก็หัวเราะทันที "ฮ่าๆ ยินดีให้ความร่วมงาน"

"ยินดีให้ความร่วมงาน"

โจว มู่หยวน ก็ยิ้มออกมาเช่นกัน

ด้วยวิธีนี้ถือได้ว่าพวกเขาทั้ง 2 เป็นพันธมิตรกันแล้ว

หลังจากพูดคุยกันอยู่พักหนึ่ง โจว มู่หยวนก็บอกลา หลิน ยู มุ่งหน้าต่อไปลึกเข้าไปในอาณาจักรหวงหวู่

ก่อนจะจากไป เขาได้ยังได้ฝากข้อความไว้กับ หลิน ยู อีก โดยสัญญาจะมีโอกาศร่วมงานกันในอนาคตอย่างแน่นอน

ส่วนอีกฝ่ายจะเปิดเผยตำแหน่งดินแดนของเขาหรือไม่

หลิน ยู ไม่กังวลซักนิด

ไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีใครมายังสถานที่เลวร้ายแบบนี้ ถึงพวกเขาจริงๆมาจริง เขาก็ไม่กลัวเลยซักนิด นอกซะจากคนๆนั้นจะเป็นราชันระดับ 7

ด้วยการที่เขาสามารถขึ้นเป็นราชันระดับ 7 ได้

เขาจะเห็นสถานที่แบบนี้อยู่ในสายตาจริงๆ งั้นเหรอ?

รายได้วันนี้ในดินแดนของเขาอาจจะสูงกว่า หลิน ยู ที่ทำงานอย่างหนักมาเป็นเวลาหลายวันซะอีก

"ลืมมันไปก่อนละกัน พวกเรามารวบรวมพลังเวทย์เอาไปสร้างเกาะป้องกันกันก่อน"

ในที่สุดก็ได้ผงเวทย์สำหรับสร้างเกาะป้องกันมาแล้ว หลิน ยู ไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป

หลังจากพูดคุยกับชาวเมืองเสร็จแล้ว เขาก็นำกองกำลังระดับ 6 ครึ่งหนึ่งไปยังทะเลทรายโกบีทันที ออกล่ามอนสเตอร์ไปทั่วเพื่อรวบรวมพลังเวทย์

เที่ยงวัน

จากนั้นเขาก็รวบรวมพลังเวทย์ได้ 2500 แต้มที่จะเป็นสำหรับการสร้างเกาะป้องกัน เขารีบกลับไปยังดินแดนทันที

[คุณได้รวบรวมวัสดุสำหรับสร้างเกาะป้องกันดินครับแล้ว คุณต้องการสร้างมันหรือไม่?]

"จัดการเลย!"

หลิน ยู ตอบกลับไปอย่างตื่นเต้น

ในวินาทีถัดมา เสาลำแสงส่องประกาย หอยที่มีรูปลักษณ์พิเศษปรากฏขึ้นทั้ง 4 มุมของดินแดน

[ชื่ออาคาร : เกาะป้องกันดินแดน]

[คนแนะนำสิ่งก่อสร้าง : เมื่ออาณาเขตถูกโจมตี ระบบจะทำการเปิดเกาะขึ้นโดยอัตโนมัติเพื่อป้องกันดินแดน พลังของเกาะจะแข็งแกร่งขึ้นอยู่กับระดับของดินแดน ยังระดับสูงมากเท่าไรพลังเวทย์ที่ใช้ก็จะยิ่งมากขึ้น หลังจากใช้แล้วจำเป็นต้องชาร์จพลังใหม่]

[การชาร์จพลัง : (ระดับดินแดน *1000) พลังเวทย์ / ครั้ง]

เมื่อเห็นข้อมูลของอาหารเกาะป้องกันดินแดน หลิน ยู ก็อดไม่ได้ที่ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ด้วยสิ่งนี้ เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของดินแดนเมื่อเขาออกไปยังนอกดินแดนอีกต่อไป

แม้ว่าดินแดนจะถูกโจมตีเขาก็ยังมีเวลามากพอที่จะกลับมา

แม้ว่าค่าใช้จ่ายในการชาร์จเกาะป้องกันขึ้นมานั้นจะแพงมาก แต่ไม่มีอะไรเทียบได้กลับความปลอดภัยของดินแดน

ทันใดนั้น เขาก็เดินเขาไปใต้ต้นไม้แห่งชีวิตตรวจสอบทรัพยากรสำหรับการเลื่อนระดับดินแดน

หลังจากเขาผ่านช่วงเวลารวบรวมวัสดุมาอย่างต่อเนื่อง แร่เหล็กและแร่ทองแดงพวกมันมีเกิน 1500 ชิ้นไปแล้วซึ่งมันเพียงพอสำหรับการอัพเกรดแล้ว

แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 เขาอีกเพียง 4 อันเท่านั้น

สำหรับหินเขายังมีเหลืออีกมาก ซึ่งมันเพียงพอสำหรับการอัพเกรด

ส่วนพลังเวทย์ 5000 แต้มนั้นนะเขาสามารถเก็บมันเมื่อไรก็ได้ที่สำคัญตอนนี้คือ แก่นแท้ดินแดนระดับ 6 อีก 4 ที่เหลือ

อีกอย่างที่เขาขาดมากที่สุดในตอนนี้พลังความศรัทธา

การจะอัพเกรดจากระดับ 6 เป็นระดับ 7 นั้นต้องใช้ความศรัทธาถึง 500 แต้ม

หลิน มองดู

นอกเหนือจาก 50 แต้มที่เขาได้ในครั้งนั้น มันก็เพิ่งขึ้นมาเพียง 27 แต้มเท่านั้นในช่วง 10 วันที่ผ่านมา มันยังขาดอีกเยอะทีเดียว

ดูเหมือนจุดที่เขาควรสนใจในตอนนี้จะไม่ใช่การรวบรวมวัสดุ

แต่เป็นพลังความศรัทธาของชาวเมือง นั้นคือ การพัฒนาเมืองหวงซานั้นเอง

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เขาจึงส่ง มังกรเงาพฤกษา ไปตาม ซู่จง

หลังจากนั้นไม่นาน ซู่จง ก็ได้รีบเข้ามาในดินแดนเพื่อมาหาเขา

"นายท่าน ท่านตามข้ามามีอะไรงั้นเหรอ?"

"มีบ้างอย่างที่ผมอยากถามคุณหน่ะ คุณรู้จักเมืองอื่นๆที่อยู่รอบเมืองหวงซาบ้างไหม" หลิน ยู ถามออกมาตรงๆ

เมื่อ ซู่จง ได้ยินคำถาม เขาก็ตอบกลับไปด้วยความตื่นเต้นทันที "แน่นอน ผมรู้ เท่าที่รู้นั้นมันมีอยู่ 3 เมืองรอบรัศมี 100 ไมค์ เมืองซวงเย่ ซึ่งอยู่ห่างออกไป 80 ไมค์ ทางตะวันออก"

"หือ เมืองซวงเย่"

"ใช่ครับ มันคือเมืองซวงเย่ ว่ากันว่าราชันที่นั้นถูกคุมขังชั่วคราวโดยฝู้ฝึกตนที่ทรงพลัง ผมไม่รู้ว่าจะใช้ราชันที่เพิ่งมาอย่างท่านหรือไม่"

"ฉันเข้าใจหล่ะ"

หลิน ยู ตระหนักได้ทันที

มันเป็นเมืองที่ไม่ถูกควบคุมโดยราชันแต่เป็นชาวเมืองเองที่เป็นผู้ควบคุม

หากมีโอกาศในอนาคต เขาจะลองเข้าไปตรวจสอบสถานการณ์ บางทีเขาอาจจะได้รับผลประโยชน์บางอย่าง

ต่อมาเขาก็ได้ถามถึงเมืองอื่นๆต่อ

จึงกระทั่งเขาได้รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของทั้ง 3 เมืองใกล้เคียงที่ ซู่จง สามารถไปถึง

ต่อมา เขาได้กองทัพพืชเข้าไปยังส่วนลึกของทะเลทรายโกบี เพื่อค้นหารังมอนสเตอร์ต่อไป

.....

ชั่วพริบตา

ผ่านไปอีก 1 วัน

หลังจากที่คำนวนดูแล้ว หลิน ยู ได้มาอยู่ใน อาณาจักรหวงหวู่ มาได้ครึ่งเดือนแล้ว

ด้วยเวลาที่ผ่านมานานทำให้เขารวบรวมแร่เหล็กกับแร่ทองแดงได้เพียงพอต่อการอัพเกรดแล้ว

หลิน ยู จึงขอให้ ซู่จง เรียกคนที่อยู่ในเหมืองกลับมา และให้พวกเขา เขาเข้าร่วมการสร้างเมืองหวงซาขึ้นมาใหม่

แน่นอนว่าค่าจ้างเขาก็ยังคงจ่ายเหมือนเดิม

ด้วยการเข้าร่วมของชาวเมืองที่แข็งแรงเหล่านี้ ทำให้งานซ่อมแซมกำแพงเมืองเสร็จอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ออกล่าเสร็จในตอนเที่ยง เขาก็กลับมาถึงเมืองหวงซาและพบกำแพงเมืองเก่าทั้งหมดถูกลื้อทิ้งและสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด

ถนนเต็มไปด้วยผู้คนพลุ่งพล่านเดินกันไปมาเสียงตะโกนของแม่ค้าดังออกมา มันดูมีชีวิตชีวามาก

ทันทีที่ หลิน ยู ปรากฏตัว ชาวเมืองก็เขามาทักทายเขาทันที จากนั้นพวกเขาก็ไปทำงานของพวกเขาต่อ

หลังจากนั้นไม่นาน

เซียว ฉางกุ้ย ผู้ดูแลงานต่างๆภายในเมือง

"นายท่าน เหตุใดวันนี้ถึงมีเวลาว่างเข้ามาสำรวจเมือง?"

"แค่ผ่านมาเฉยๆหน่ะ" หลิน ยู มองไปยัง เซียว ฉางกุ้ย "เป็นยังไงบ้าง งานของคุณราบรื่นดีไหม พบปัญหาอะไรหรือป่าว"

"มันผ่านไปด้วยดี ดีทีเดียว"

เซียว ฉางกุ้ย ตอบย้ำครั้งแล้วครั้งเหล่า

หลังจากที่ได้รับการบำรุงและสารอาหารที่เพียงพอ เขาก็ดูอวบอิ่มขึ้น เริ่มมีพุงน้อยๆห้อยออกมา

จากนั้น ราวกับครุ่นคิดบางอย่าง จู่เขาก็พูดขึ้น "นายท่าน โปรดมากับข้าน้อย ข้าน้อยมีบางอย่างจะให้ท่าน"

"มันคืออะไรกัน" หลิน ยู สงสัย

"โปรดมากับข้ามันอยู่ไม่ไกลจากที่นี้นัก"

"เอาละ งั้นนำทางไป" อย่างไรก็ตามในตอนนี้เขาก็ไม่มีอะไรให้ทำ หลิน ยู จึงตาม เซียว ฉางกุ้ยไปยังจัตุรัสที่เขาเคยปรากฏตัว

เขาเห็นว่าที่ใจกลางจัตุรัสนั้น รูปปั้นที่พังทลายได้หายไป มีรูปปั้นขนาดใหญ่เข้ามาแทนที่

รูปปั้นนั้นถูกแกะสลักออกมาเป็นหลิน ยู

มันตั้งตระหง่านอยู่บนแท่น ณ ใจจากจัตุรัส

"นี้มัน..."

ดวงตาของ หลิน ยู กระตุก สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที เขาปั่นสีหน้าให้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่สุดเท่าที่จะทำได้

เมื่อเห็นแบบนี้ เซียว ฉางกุ้ย ก็พูดขึ้นทันทีว่า "ข้านั้นได้ขอให้ช่างฝีมือในเมืองสร้างมันขึ้นมาในชั่วข้ามคืน ท่านคิดว่าอย่างไรบ้างขอรับ นายท่าน"

หลิน ยู พูด : "นี้มันจะไม่เป็นการอวดดีเกินไปงั้นเหรอ"

ยิ่งกว่าอวดดีซะอีก มันคือความอัปยศชัดๆ

รูปร่างหน้าตาของเขาถูกแกะสลักออกมาเป็นรูปปั้นแล้ววางไว้ ณ ใจกลางจัตุรัส

ราวกลับเขากลัวว่าคนอื่นไม่รู้ว่าเขาเป็นราชันของที่นี้

"นายท่านคิดว่าไง มันดูดีใช่ไหม"

เซียว ฉางกุ้ย ยิ้มออกมา

"เดินทีข้าต้องการให้มันใหญ่ขึ้นอีกนิด แต่ช่างฝีมือในเมืองหวงซามีน้อยเกินไป ดังนั้นข้าจึงทำได้เพียงเท่านี้ ภายหลังหากเรามีชั่งฝีมือมากกว่านี้ ข้าจะมอบรูปปั้นที่ยิ่งใหญ่ที่เหมาะสมให้กับนายท่าน!"

"โอเค เอาละ แค่นี้ก็พอแล้ว" หลิน ยู รีบหยุดเขาอย่างรวดเร็ว "ฉันคิดว่านี้แหละขนาดกำลังพอดี ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแล้ว"

"จริงเหรอ ทุกอย่างเป็นไปตามที่นายท่านประสงค์"

เมื่อเห็น หลิน ยู บอกว่าดี ในที่สุด เซียว ฉางกุ้ย ก็โล่งใจเขาจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก

จากนั้นเขายังคงรายงานให้ หลิน ยู ฟังเกี่ยวโครงการต่างๆ ภายในเมืองหวงซา ในปัจจุบัน

หลิน ยู พลางเดินไปตามถนน

ในไม่ช้าเขาก็เดินมาถึงที่ด้านนอกของเมือง พื้นที่ครึ่งหนึ่งถูกขุดทำเป็นคูคลองให้น้ำผ่าน